Étude Biblique pour le Nouveau Christianisme

Le texte de la Bible

 

Genesis 23

Étudier

   

1 Vixit autem Sara centum viginti septem annis.

2 Et mortua est in civitate Arbee, quæ est Hebron, in terra Chanaan : venitque Abraham ut plangeret et fleret eam.

3 Cumque surrexisset ab officio funeris, locutus est ad filios Heth, dicens :

4 Advena sum et peregrinus apud vos : date mihi jus sepulchri vobiscum, ut sepeliam mortuum meum.

5 Responderunt filii Heth, dicentes :

6 Audi nos, domine : princeps Dei es apud nos : in electis sepulchris nostris sepeli mortuum tuum, nullusque te prohibere poterit quin in monumento ejus sepelias mortuum tuum.

7 Surrexit Abraham, et adoravit populum terræ, filios videlicet Heth :

8 dixitque ad eos : Si placet animæ vestræ ut sepeliam mortuum meum, audite me, et intercedite pro me apud Ephron filium Seor :

9 ut det mihi speluncam duplicem, quam habet in extrema parte agri sui : pecunia digna tradat eam mihi coram vobis in possessionem sepulchri.

10 Habitabat autem Ephron in medio filiorum Heth. Responditque Ephron ad Abraham, cunctis audientibus qui ingrediebantur portam civitatis illius, dicens :

11 Nequaquam ita fiat, domine mi, sed tu magis ausculta quod loquor. Agrum trado tibi, et speluncam quæ in eo est, præsentibus filiis populi mei ; sepeli mortuum tuum.

12 Adoravit Abraham coram populo terræ.

13 Et locutus est ad Ephron circumstante plebe : Quæso ut audias me : dabo pecuniam pro agro : suscipe eam, et sic sepeliam mortuum meum in eo.

14 Responditque Ephron :

15 Domine mi, audi me : terra, quam postulas, quadringentis siclis argenti valet : istud est pretium inter me et te : sed quantum est hoc ? sepeli mortuum tuum.

16 Quod cum audisset Abraham, appendit pecuniam, quam Ephron postulaverat, audientibus filiis Heth, quadringentos siclos argenti probatæ monetæ publicæ.

17 Confirmatusque est ager quondam Ephronis, in quo erat spelunca duplex, respiciens Mambre, tam ipse, quam spelunca, et omnes arbores ejus in cunctis terminis ejus per circuitum,

18 Abrahæ in possessionem, videntibus filiis Heth, et cunctis qui intrabant portam civitatis illius.

19 Atque ita sepelivit Abraham Saram uxorem suam in spelunca agri duplici, quæ respiciebat Mambre. Hæc est Hebron in terra Chanaan.

20 Et confirmatus est ager, et antrum quod erat in eo, Abrahæ in possessionem monumenti a filiis Heth.

   

Des oeuvres de Swedenborg

 

Arcana Coelestia #2943

Étudier ce passage

  
/ 10837  
  

2943. ‘Omnibus intrantibus portam urbis ejus, dicendo’: quod significet quoad doctrinalia per quae fides, constat a significatione ‘portae’ quod sit introitus, ita id quod introducit, similiter ac janua, de qua n. 2145, 2152, 2356, 2385; et a significatione ‘urbis’ quod sit verum quod est fidei, de qua n. 402, 2268, 1 2449, 2451, 2712. Urbes in Antiqua Ecclesia non fuerunt urbes sicut postea 2 et hodie, nempe coetus et congregationes, sed fuerunt cohabitationes separatarum familiarum; familia unius parentis constituebat urbem; sicut urbs Nahoris, ad quam servus Abrahami cum desponsaret Rebeccam Isaco, venit, Gen. 24:10, fuit familia Nahoris, quae ibi; et Shalem urbs Shechemi, ad quam Jacob cum ex Paddan Aram, alluit, Gen. 33:18; 34, erat familia Hamoris et Shechemi quae ibi; ita reliquae urbes illo tempore;

[2] et quia ex antiquissimis habuerunt quod gentes et familiae repraesentarent societates caelestes, ita illa quae sunt amoris et charitatis, n. 685, 1159, inde cum loco familiae nominatur urbs, et loco gentis nominatur populus, significatur verum quod est fidei: inde quoque civitas Dei et civitas sancta in genuino sensu significat fidem in Dominum: et quia ‘urbs seu civitas’ significabat fidem, ‘porta urbis’ significabat doctrinalia, quia haec introducunt ad fidem. Hoc quoque in Ecclesia repraesentativa Judaica significabatur per quod judices et seniores sederent in porta urbis et ibi judicarent, ut patet ab historicis Verbi, tum apud Zachariam,

Haec verba quae facietis, loquimini veritatem vir cum socio, veritatem et judicium pacis judicate in portis vestris,

8:16:

et apud Amos, Odio habete malum, et amate bonum, et statuite in porta judicium, 5:15.

Quod ‘porta’ quoque significet aditum ad mentem rationalem, et quod mens illa comparetur ‘urbi’, videatur n. 2851.

Notes de bas de page:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. The Manuscript has seu

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Des oeuvres de Swedenborg

 

Arcana Coelestia #2712

Étudier ce passage

  
/ 10837  
  

2712. ‘Habitavit in deserto Paran’: quod significet vitam spiritualis hominis quoad bonum, constat ex significatione ‘habitare’ quod praedicetur de bono veri, seu de bono spirituali, hoc est, de bono spiritualis hominis; quod quale sit, describitur per id quod ‘habitaret in deserto Paran’, de quibus mox sequitur. Quod ‘habitare’ praedicetur de bono seu affectione veri, constat a pluribus locis Verbi ubi agitur de ‘urbibus’, per quas significantur vera, quod erunt absque ‘habitatore’, per quem significatur bonum, n. 2268, 1 2449, 2451; vera enim inhabitantur a bono; et sunt vera absque bono, sicut urbs in qua 2 non habitans, ut apud Zephaniam, Vastare feci plateas eorum, ut non transiens; desolatae sunt urbes eorum, ut non ullus habitans, 3:6:

apud Jeremiam,

[2] Jehovah deducens nos per desertum, ... non transiit in ea vir, et non habitavit homo ibi; ... posuerunt terram ejus in solitudinem, urbes ejus exustae, ut non habitans, 2:6, 15:

apud eundem,

Omnis urbs derelicta, et nemo habitans in eis, 4:29:

apud eundem,

In plateis Hierosolymae desolatis, et nullus homo, et nullus habitator, et nulla bestia, 33:10;

‘plateae’ pro veris, n. 2336, ‘nullus homo’ pro nullo bono caelesti, ‘nullus habitator’ pro nullo bono spirituali, ‘nulla bestia’ pro nullo bono naturali:

apud eundem,

Urbes Moabi in desolationem erunt, nullus habitans in eis, 48:9.

[3] Apud Prophetas in singulis expressionibus est 3 conjugium veri et boni, quare ubi ‘urbs desolata’ dicitur, etiam adjicitur quod ‘non habitans in ea’, ex causa quia ‘urbs’ significat vera, et ‘habitans’ bonum, alioquin superfluum foret dicere non habitans ubi dictum quod urbs desolata sit: similiter sunt voces constantes, quae significant illa quae sunt boni caelestis, quae boni spiritualis, tum quae veri, ut apud Esaiam,

Semen tuum gentes possidebit, et urbes desolatas habitabunt, 54:3;

ubi ‘possidere’ praedicatur de bono caelesti, ‘habitare’ de bono spirituali:

apud eundem,

Possidebunt eam electi Mei, et servi Mei habitabunt ibi, 54:3;

[4] similiter:

apud Davidem,

Deus salvabit Zionem, et aedificabit civitates Jehudae, et habitabunt ibi et possidebunt eam, et semen servorum ejus hereditabunt eam, et amantes nomen Ipsius habitabunt in ea, Ps. 69:36, 37 [A 5:3 5, 36];

‘habitare et simul possidere’ praedicatur 4 de bono caelesti, ‘habitare’ de bono spirituali:

apud Esaiam,

Dicens Hierosolymae, Habitaberis, et civitatibus Jehudae, Aedificabimini, 44:26;

ubi ‘habitare’ praedicatur de bono spiritualis Ecclesiae, quae est ‘Hierosolyma’: in tantum voces in Verbo praedicantur de suis bonis et suis veris, ut solum ex notitia praedicationis talium vocum sciri possit, de qua re in genere agitur.

Notes de bas de page:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. The Manuscript has ubi.

3. The Manuscript has est after Prophetas.

4. The Manuscript inserts tum haereditare.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org