2066. Dat de woorden ‘en u ook uit haar een zoon geven’ het redelijke betekenen, blijkt uit de betekenis van de zoon, namelijk het ware, waarover in de nrs. 439, 491, 533, 1147;

en daar al het redelijke met het ware begint, wordt hier door de zoon het redelijke aangeduid. Het eerste redelijke van de Heer werd uitgebeeld en aangeduid door Ismaël, geboren uit Hagar de dienstmaagd, waarover in het vorige hoofdstuk nr. 16; het tweede redelijke, waarover hier wordt gehandeld, wordt door Izaäk uitgebeeld en aangeduid, die uit Sarah geboren zou worden. Het eerstgenoemde, namelijk het door Ismaël uitgebeelde, was het redelijke dat later uit huis verdreven werd; dit redelijke echter, dat door Izaäk wordt uitgebeeld, is datgene wat in huis bleef, daar het Goddelijk was. Maar over dit redelijke zal door de Goddelijke barmhartigheid van de Heer in het volgende hoofdstuk, waar van Izaäk sprake is, gesproken worden.

439. In het voorgaande vers is aangetoond, dat Seth het geloof betekent, door middel waarvan de naastenliefde is ingeplant; uit hetgeen eerder gezegd is blijkt ook, dat door zijn zoon Enos genaamd, de Kerk wordt aangeduid welke de naastenliefde tot hoofdzaak van het geloof maakte; verder hieruit, dat hij Enos wordt genoemd, welke naam eveneens mens betekent, echter niet de hemelse mens, maar de menselijk-geestelijke mens, die hier Enos is; dan blijkt het ook nog uit wat onmiddellijk volgt, namelijk dat men toen begon de naam van Jehovah aan te roepen.