In algemene zin vertegenwoordigt het "geboren worden" in de Bijbel de ene geestelijke toestand die een andere voortbrengt, meestal een vorm van liefde of genegenheid die waarheid of begeerten voor het goede voortbrengt of "baart". Dit is niet moeilijk te zien: Als je van iemand houdt, geeft die liefde op natuurlijke wijze geboorte aan ideeën over hoe je goed kunt zijn voor die persoon en hem of haar gelukkig kunt maken. Daarom staan zonen en dochters in de Bijbel voor ware ideeën en verlangens naar het goede.

Op een hoger niveau vertegenwoordigt het geboren worden echter wat de Schriften "wedergeboorte" noemen, of het levenslange proces van het uitstellen van onze natuurlijke gedachten en verlangens en het omarmen van het geestelijk leven van de Heer. Dit is wat de Bijbel bedoelt als hij spreekt over "wedergeboorte" - als we ons leven van de Heer leven, zal Hij uiteindelijk onze kwade verlangens wegnemen, zodat we als engelen in de hemel "geboren" kunnen worden, vrij van kwade verlangens en duistere gedachten.

Natuurlijk zijn deze twee betekenisniveaus echt één: De Heer is de liefde zelf, en als we ons op één lijn stellen met Hem worden we zelf vormen van liefde en waarheid, uitingen van Zijn liefde, net zoals het verlangen om iets goeds te doen de uitdrukking kan zijn van je liefde voor een vriend.

(Odkazy: Apocalyps Uitgelegd 28; Hemelse Verborgenheden 1803, 2048, 2628, 3860, 4610, 5160, 5348, 8982, 9454; Apocalyps Uitgelegd 710 [2], 721 [2])

2048. Dat ‘de ingeborene des huizes’ hen betekent die hemels zijn, en dat ‘de met zilver gekochte’ hen betekent die geestelijk zijn, dus zij die binnen de Kerk zijn, blijkt uit de betekenis van de ingeborene des huizes, namelijk dat het diegenen zijn, die binnen het huis zijn. Het huis betekent in het Woord het hemelse, omdat dit het binnenste is, zodat door het Huis Gods in alomvattende zin het rijk van de Heer wordt aangeduid; in minder omvattende zin de kerk en in bijzondere zin de mens zelf, waarin het Rijk of de Kerk van de Heer is. Wanneer de mens een huis wordt genoemd, wordt het hemelse van het geloof bij hem aangeduid; wanneer hij een tempel wordt genoemd, wordt het ware van het geloof bij hem aangeduid. Zo worden hier dus door de ingeborene des huizes degenen aangeduid die hemels zijn. Dat echter ‘de met zilver gekochte’ degenen betekent die geestelijk zijn, blijkt uit de betekenis van het zilver, namelijk het ware, dus het geestelijke van het geloof, waarover in het eerste deel nr. 1551. Hemels worden diegenen genoemd die in de liefde tot de Heer zijn, en daar de Oudste Kerk, die vóór de vloed bestond, in die liefde was, was zij een hemelse kerk; geestelijk worden zij genoemd, die in de liefde jegens de naaste zijn en dus in het ware van het geloof; van dien aard was de Oude Kerk, die na de vloed bestond. Over het onderscheid tussen de hemelse en geestelijke mensen is herhaalde malen gehandeld in het eerste deel. Eenieder kan zien, dat hier hemelse verborgenheden verscholen liggen, namelijk dat besneden moesten worden de ingeborenen des huizes en de met zilver gekochten, en verder in de vreemde geboren zonen, en dat zij genoemd worden en wel herhaaldelijk, zoals in de volgende verzen 13, 23, 27, welke verborgenheden niet dan door de innerlijke zin tevoorschijn komen, namelijk dat door de ingeborenen des huizes en de met zilver gekochten de hemelse en de geestelijke mensen worden aangeduid, dus zij die binnen de kerk zijn, en door de ‘in de vreemde geboren zoon, die niet van het zaad is’ diegenen die buiten de Kerk zijn.