¹ พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า

² "จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เมื่อผู้ชายก็ดี ผู้หญิงก็ดี ปลีกตัวด้วยการกระทำสัตย์ปฏิญาณ คือปฏิญาณเป็นนาศีร์ คือปลีกตัวออกถวายแด่พระเยโฮวาห์

³ ก็ให้ผู้นั้นปลีกตัวออกจากเหล้าองุ่นและสุรา เขาต้องไม่ดื่มน้ำส้มที่ได้จากเหล้าองุ่นหรือสุรา ไม่ดื่มน้ำองุ่นหรือรับประทานองุ่น ไม่ว่าสดหรือแห้ง

⁴ ตลอดเวลาที่เขาปลีกตัวออกมานั้น เขาต้องไม่รับประทานสิ่งใดที่ได้จากต้นองุ่น แม้เป็นเมล็ดหรือเปลือกองุ่นก็ดี

⁵ ตลอดเวลาที่เขาปฏิญาณปลีกตัวออกมานั้น อย่าให้มีดโกนถูกศีรษะของเขา เขาต้องบริสุทธิ์จนกว่าจะสิ้นกำหนดเวลาที่เขาปลีกตัวออกมาถวายแด่พระเยโฮวาห์ เขาจะต้องไว้ผมยาว

⁶ ตลอดเวลาที่เขาปลีกตัวออกมาถวายแด่พระเยโฮวาห์ เขาต้องไม่เข้าใกล้ศพ

⁷ อย่าทำตัวให้มีมลทินด้วยบิดามารดาหรือพี่น้องชายหญิงที่ตาย เพราะที่เขาปลีกตัวออกมาถวายแด่พระเจ้านั้นเป็นพันธนะของเขา

⁸ ตลอดเวลาที่เขาปลีกตัวออกมา เขาต้องบริสุทธิ์แด่พระเยโฮวาห์

⁹ และถ้ามีคนมาตายอยู่ใกล้ตัวเขาปัจจุบันทันด่วน ศีรษะของเขาที่ชำระให้บริสุทธิ์ไว้ก็เป็นมลทินเสียแล้ว เขาต้องโกนศีรษะของเขาในวันชำระตัวคือในวันที่เจ็ดนั้นเขาต้องโกนศีรษะ

¹⁰ ในวันที่แปดเขาต้องนำนกเขาสองตัวหรือนกพิราบหนุ่มสองตัวไปให้ปุโรหิตที่ประตูพลับพลาแห่งชุมนุม

¹¹ และปุโรหิตจะถวายบูชาตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป อีกตัวหนึ่งถวายเป็นเครื่องเผาบูชา ลบมลทินให้เขา เพราะเขาได้กระทำผิดเหตุเรื่องศพ และเขาต้องชำระศีรษะให้บริสุทธิ์ในวันนั้นอีก

¹² และให้เขาปลีกตัวออกถวายแด่พระเยโฮวาห์ตลอดเวลาการปลีกตัวของเขา และนำลูกแกะอายุหนึ่งขวบมาเป็นเครื่องบูชาไถ่การละเมิด แต่เวลาก่อนนั้นนับไม่ได้ เพราะการปฏิญาณปลีกตัวของเขานั้นมีมลทินเสียแล้ว

¹³ เมื่อเวลาปลีกตัวของเขาครบแล้ว พระราชบัญญัติของพวกนาศีร์มีดังนี้ ให้นำเขามาที่ประตูพลับพลาแห่งชุมนุม

¹⁴ ให้เขาถวายเครื่องบูชาแด่พระเยโฮวาห์ คือลูกแกะผู้อายุขวบหนึ่งที่ปราศจากตำหนิเป็นเครื่องเผาบูชา และลูกแกะเมียอายุขวบหนึ่งที่ปราศจากตำหนิเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป และแกะผู้ตัวหนึ่งที่ปราศจากตำหนิเป็นเครื่องสันติบูชา

¹⁵ และขนมปังไร้เชื้อกระจาดหนึ่ง ขนมทำด้วยยอดแป้งคลุกน้ำมัน ขนมแผ่นไร้เชื้อทาน้ำมันพร้อมกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่คู่กัน

¹⁶ และปุโรหิตจะนำของเหล่านี้ถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ แล้วถวายเครื่องบูชาไถ่บาปและเครื่องเผาบูชา

¹⁷ และปุโรหิตจะถวายแกะผู้เป็นเครื่องสันติบูชาแด่พระเยโฮวาห์ พร้อมกับขนมปังไร้เชื้อกระจาดหนึ่ง ปุโรหิตจะถวายธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่คู่กันด้วย

¹⁸ และผู้เป็นนาศีร์จะโกนศีรษะแห่งการปลีกตัวนั้นที่ประตูพลับพลาแห่งชุมนุม และนำเอาผมที่ศีรษะแห่งการปลีกตัวนั้นไปใส่ไฟที่อยู่ใต้เครื่องสันติบูชาเสีย

¹⁹ เมื่อผู้เป็นนาศีร์โกนผมแห่งการปลีกตัวเสร็จแล้ว ปุโรหิตจะนำเนื้อสันขาหน้าของแกะตัวผู้ที่ต้มแล้ว กับขนมไร้เชื้อก้อนหนึ่งจากกระจาด และขนมแผ่นไร้เชื้อแผ่นหนึ่งวางไว้ในมือทั้งสองของผู้เป็นนาศีร์นั้น

²⁰ แล้วปุโรหิตจะนำของเหล่านั้นแกว่งไปแกว่งมาเป็นเครื่องบูชาแกว่งถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ เป็นส่วนบริสุทธิ์ที่กันไว้สำหรับปุโรหิต พร้อมกับเนื้ออกที่แกว่งถวาย และเนื้อโคนขาที่ถวายแล้ว ต่อจากนี้ผู้เป็นนาศีร์ก็ดื่มน้ำองุ่นได้

²¹ นี่เป็นพระราชบัญญัติของผู้เป็นนาศีร์ผู้ปฏิญาณ และเครื่องบูชาของเขาที่ถวายแด่พระเยโฮวาห์ในการปลีกตัว นอกจากสิ่งอื่นๆที่เขาถวายได้ ดังนั้นแหละเขาต้องกระทำตามพระราชบัญญัติของการปลีกตัวออกไปเป็นนาศีร์ ตามที่เขาได้ปฏิญาณไว้"

²² พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า

²³ "จงกล่าวแก่อาโรนและบุตรชายทั้งหลายของอาโรนว่า ท่านทั้งหลายจงอวยพรแก่คนอิสราเอลดังต่อไปนี้ คือว่าแก่เขาทั้งหลายว่า

²⁴ ขอพระเยโฮวาห์ทรงอำนวยพระพรแก่ท่าน และพิทักษ์รักษาท่าน

²⁵ ขอพระเยโฮวาห์ทรงให้พระพักตร์ของพระองค์ทอแสงแก่ท่าน และทรงพระกรุณาท่าน

²⁶ ขอพระเยโฮวาห์ทรงทรงมีสีพระพักตร์แช่มชื่นต่อท่านและประทานสันติสุขแก่ท่าน

²⁷ ดังนั้นแหละให้เขาประทับนามของเราเหนือคนอิสราเอล และเราจะได้อวยพรแก่เขาทั้งหลาย"

¹ Then six days before the Passover, Jesus came to Bethany, where Lazarus was, who had been dead, whom he raised from the dead.

² So they made him a supper there. Martha served, but Lazarus was one of those who sat at the table with him.

³ Mary, therefore, took a pound of ointment of pure nard, very precious, and anointed the feet of Jesus, and wiped his feet with her hair. The house was filled with the fragrance of the ointment.

⁴ Then Judas Iscariot, Simon's son, one of his disciples, who would betray him, said,

⁵ "Why wasn't this ointment sold for three hundred denarii, and given to the poor?"

⁶ Now he said this, not because he cared for the poor, but because he was a thief, and having the money box, used to steal what was put into it.

⁷ But Jesus said, "Leave her alone. She has kept this for the day of my burial.

⁸ For you always have the poor with you, but you don't always have me."

⁹ A large crowd therefore of the Jews learned that he was there, and they came, not for Jesus' sake only, but that they might see Lazarus also, whom he had raised from the dead.

¹⁰ But the chief priests conspired to put Lazarus to death also,

¹¹ because on account of him many of the Jews went away and believed in Jesus.

¹² On the next day a great multitude had come to the feast. When they heard that Jesus was coming to Jerusalem,

¹³ they took the branches of the palm trees, and went out to meet him, and cried out, "Hosanna! Blessed is he who comes in the name of the Lord, the King of Israel!"

¹⁴ Jesus, having found a young donkey, sat on it. As it is written,

¹⁵ "Don't be afraid, daughter of Zion. Behold, your King comes, sitting on a donkey's colt."

¹⁶ His disciples didn't understand these things at first, but when Jesus was glorified, then they remembered that these things were written about him, and that they had done these things to him.

¹⁷ The multitude therefore that was with him when he called Lazarus out of the tomb, and raised him from the dead, was testifying about it.

¹⁸ For this cause also the multitude went and met him, because they heard that he had done this sign.

¹⁹ The Pharisees therefore said among themselves, "See how you accomplish nothing. Behold, the world has gone after him."

²⁰ Now there were certain Greeks among those that went up to worship at the feast.

²¹ These, therefore, came to Philip, who was from Bethsaida of Galilee, and asked him, saying, "Sir, we want to see Jesus."

²² Philip came and told Andrew, and in turn, Andrew came with Philip, and they told Jesus.

²³ Jesus answered them, "The time has come for the Son of Man to be glorified.

²⁴ Most certainly I tell you, unless a grain of wheat falls into the earth and dies, it remains by itself alone. But if it dies, it bears much fruit.

²⁵ He who loves his life will lose it. He who hates his life in this world will keep it to eternal life.

²⁶ If anyone serves me, let him follow me. Where I am, there will my servant also be. If anyone serves me, the Father will honor him.

²⁷ "Now my soul is troubled. What shall I say? 'Father, save me from this time?' But for this cause I came to this time.

²⁸ Father, glorify your name!" Then there came a voice out of the sky, saying, "I have both glorified it, and will glorify it again."

²⁹ The multitude therefore, who stood by and heard it, said that it had thundered. Others said, "An angel has spoken to him."

³⁰ Jesus answered, "This voice hasn't come for my sake, but for your sakes.

³¹ Now is the judgment of this world. Now the prince of this world will be cast out.

³² And I, if I am lifted up from the earth, will draw all people to myself."

³³ But he said this, signifying by what kind of death he should die.

³⁴ The multitude answered him, "We have heard out of the law that the Christ remains forever. How do you say, 'The Son of Man must be lifted up?' Who is this Son of Man?"

³⁵ Jesus therefore said to them, "Yet a little while the light is with you. Walk while you have the light, that darkness doesn't overtake you. He who walks in the darkness doesn't know where he is going.

³⁶ While you have the light, believe in the light, that you may become children of light." Jesus said these things, and he departed and hid himself from them.

³⁷ But though he had done so many signs before them, yet they didn't believe in him,

³⁸ that the word of Isaiah the prophet might be fulfilled, which he spoke, "Lord, who has believed our report? To whom has the arm of the Lord been revealed?"

³⁹ For this cause they couldn't believe, for Isaiah said again,

⁴⁰ "He has blinded their eyes and he hardened their heart, lest they should see with their eyes, and perceive with their heart, and would turn, and I would heal them."

⁴¹ Isaiah said these things when he saw his glory, and spoke of him.

⁴² Nevertheless even of the rulers many believed in him, but because of the Pharisees they didn't confess it, so that they wouldn't be put out of the synagogue,

⁴³ for they loved men's praise more than God's praise.

⁴⁴ Jesus cried out and said, "Whoever believes in me, believes not in me, but in him who sent me.

⁴⁵ He who sees me sees him who sent me.

⁴⁶ I have come as a light into the world, that whoever believes in me may not remain in the darkness.

⁴⁷ If anyone listens to my sayings, and doesn't believe, I don't judge him. For I came not to judge the world, but to save the world.

⁴⁸ He who rejects me, and doesn't receive my sayings, has one who judges him. The word that I spoke, the same will judge him in the last day.

⁴⁹ For I spoke not from myself, but the Father who sent me, he gave me a commandment, what I should say, and what I should speak.

⁵⁰ I know that his commandment is eternal life. The things therefore which I speak, even as the Father has said to me, so I speak."