Bible

 

โจชัว 15

Studie

   

1 ที่ดินส่วนของตระกูลคนยูดาห์ตามครอบครัวของเขานั้น ด้านใต้ถึงพรมแดนเมืองเอโดม คือถึงถิ่นทุรกันดารศินเป็นที่สุดปลายเขตด้านใต้

2 พรมแดนทางทิศใต้นั้นตั้งแต่ต้นจากปลายทะเลเค็ม คือตั้งแต่อ่าวซึ่งไปทางทิศใต้

3 ยื่นไปทางด้านใต้ของมาอาเลอัครับบิม ผ่านเรื่อยไปถึงศิน แล้วขึ้นไปทางด้านใต้เมืองคาเดชบารเนีย ตามทางเมืองเฮชโรน ขึ้นไปถึงเมืองอัดดาร์เลี้ยวไปถึงคารคา

4 ผ่านเรื่อยไปถึงอัสโมนยื่นออกไปถึงแม่น้ำอียิปต์มาสิ้นสุดลงที่ทะเล ที่กล่าวนี้จะเป็นพรมแดนด้านใต้ของท่าน

5 พรมแดนด้านตะวันออกคือทะเลเค็มขึ้นไปถึงปากแม่น้ำจอร์แดน และพรมแดนด้านเหนือตั้งแต่อ่าวที่ทะเลตรงปากแม่น้ำจอร์แดน

6 และพรมแดนนั้นยื่นไปถึงเบธฮกลาห์ผ่านไปตามด้านเหนือของเมืองเบธอาราบาห์ และพรมแดนยื่นต่อไปถึงก้อนหินโบฮันบุตรชายรูเบน

7 และพรมแดนยื่นไปถึงเดบีร์จากหุบเขาอาโคร์ ตรงไปทางทิศเหนือเลี้ยวไปหาเมืองกิลกาล ซึ่งอยู่ตรงข้ามทางข้ามเขาที่ชื่ออาดุมมิม ซึ่งอยู่ทางด้านใต้ของแม่น้ำ และพรมแดนก็ผ่านไปถึงน้ำพุเอนเชเมช ไปสิ้นสุดลงที่เอนโรเกล

8 แล้วพรมแดนก็ยื่นไปตามหุบเขาบุตรชายของฮินโนมถึงไหล่เขาด้านใต้ของเมืองคนเยบุส คือเยรูซาเล็ม แล้วพรมแดนก็ยื่นไปถึงยอดภูเขาซึ่งอยู่หน้าหุบเขาฮินโนมทางด้านตะวันตก ที่หุบเขาแห่งพวกมนุษย์ยักษ์ด้านเหนือสุด

9 แล้วพรมแดนก็ยืนไปจากยอดภูเขาถึงน้ำพุแห่งลำห้วยเนฟโทอาห์ จากที่นั่นก็มาถึงหัวเมืองแห่งภูเขาเอโฟรน แล้วพรมแดนก็เลี้ยวโค้งไปหาเมืองบาอาลาห์ คือเมืองคีริยาทเยอาริม

10 แล้วพรมแดนก็เลี้ยวโค้งจากบาอาลาห์ไปทางทิศตะวันตกถึงภูเขาเสอีร์ ผ่านไปตามไหล่เขายาอาริมด้านเหนือ คือเคสะโลน ลงไปถึงเมืองเบธเชเมชผ่านเมืองทิมนาห์ไป

11 แล้วพรมแดนก็ยื่นออกไปจากทางไหล่เนินเขาด้านเหนือของเมืองเอโครน แล้วก็โค้งไปหาเมืองชิกเคโรนผ่านไปถึงภูเขาบาอาลาห์ ออกไปถึงเมืองยับเนเอล และพรมแดนก็มาสิ้นสุดลงที่ทะเล

12 พรมแดนด้านตะวันตก คือทะเลใหญ่ตามฝั่งทะเล นี่เป็นพรมแดนล้อมรอบคนยูดาห์ตามครอบครัวของเขา

13 ตามพระดำรัสของพระเยโฮวาห์ที่ตรัสแก่โยชูวา ท่านยกที่ดินส่วนหนึ่งในเขตของคนยูดาห์ให้แก่คาเลบบุตรชายเยฟุนเนห์ คือเมืองอารบาที่เรียกเมืองเฮโบรน อารบาเป็นบิดาของอานาค

14 และคาเลบได้ขับไล่บุตรชายทั้งสามของอานาคออกจากที่นั่น คือเชชัย อาหิมานและทัลมัย ผู้เป็นบุตรของอานาค

15 และท่านขึ้นไปจากที่นั่นจะต่อสู้กับชาวเมืองเดบีร์ เมืองเดบีร์เดิมมีชื่อว่า คีริยาทเสเฟอร์

16 และคาเลบกล่าวว่า "ผู้ใดโจมตีเมืองคีริยาทเสเฟอร์และยึดได้ เราจะยกอัคสาห์บุตรสาวของเราให้เป็นภรรยา"

17 และโอทนีเอลบุตรชายเคนัส น้องชายของคาเลบตีเมืองนั้นได้ ท่านจึงยกอัคสาห์บุตรสาวของตนให้เป็นภรรยา

18 อยู่มาเมื่อแต่งงานกันแล้วนางจึงชวนสามีให้ขอที่นาต่อบิดา นางก็ลงจากหลังลา และคาเลบถามนางว่า "เจ้าต้องการอะไร"

19 นางตอบว่า "ขอของขวัญให้ลูกสักอย่างหนึ่งเถิด เมื่อพ่อให้ลูกมาอยู่ในแผ่นดินภาคใต้แล้ว ลูกขอน้ำพุด้วย" คาเลบก็ยกน้ำพุบนและน้ำพุล่างให้แก่นาง

20 ต่อไปนี้เป็นมรดกของตระกูลคนยูดาห์ตามครอบครัวของเขา

21 หัวเมืองที่เป็นของตระกูลคนยูดาห์ ซึ่งอยู่ทางทิศใต้สุดทางพรมแดนเอโดม คือเมืองขับเซเอล เอเดอร์ และยากูร

22 คีนาห์ ดีโมนาห์ อาดาดาห์

23 เคเดช ฮาโซร์ อิทนาน

24 ศิฟ เทเลม เบอาโลท

25 ฮาโซร ฮาดัททาห์ เคริโอท เฮสโรน คือเมืองฮาโซร์

26 อามัม เชมา โมลาดาห์

27 ฮาซารกัดดาห์ เฮชโมน เบธเปเลท

28 ฮาซารชูอาล เบเออร์เชบา บิซิโอธิยาห์

29 บาอาลาห์ อิยิม เอเซม

30 เอลโทลัด เคสีล โฮรมาห์

31 ศิกลาก มัดมันนาห์ สันสันนาห์

32 เลบาโอท ชิลฮิม อายินและเมืองริมโมน รวมทั้งหมดเป็นยี่สิบเก้าหัวเมืองกับชนบทของเมืองนั้นๆด้วย

33 ในหุบเขามีเมืองเอชทาโอล โศราห์ อัชนาห์

34 ศาโนอาห์ เอนกันนิม ทัปปูวาห์ เอนาม

35 ยารมูท อดุลลัม โสโคห์ อาเซคาห์

36 ชาอาราอิม อดีธาอิม เกเดราห์ เกเดโรธาอิม รวมเป็นสิบสี่หัวเมืองกับชนบทของเมืองนั้นๆด้วย

37 เมืองเศนัน ฮาดัสสาห์ มิกดัลกาด

38 ดิเลอัน มิสเปห์ โยกเธเอล

39 ลาคีช โบสคาท เอกโลน

40 คับโบน ลามัม คิทลิช

41 เกเดโรท เบธดาโกน นาอามาห์และเมืองมักเคดาห์ รวมเป็นสิบหกหัวเมืองกับชนบทของเมืองนั้นๆด้วย

42 ลิบนาห์ เอเธอร์ อาชัน

43 ยิฟทาห์ อัชนาห์ เนซีบ

44 เคอีลาห์ อัคซิบ มาเรชาห์ รวมเป็นเก้าหัวเมืองกับชนบทของเมืองนั้นๆด้วย

45 เอโครน กับหัวเมืองและชนบทของเมืองนั้น

46 จากกรุงเอโครนถึงทะเล และบรรดาเมืองที่อยู่ริมเมืองอัชโดดกับชนบทของเมืองนั้นๆ

47 อัชโดด กับหัวเมืองและชนบทของเมืองนั้น กาซา กับหัวเมืองและชนบทของเมืองนั้นจนถึงแม่น้ำอียิปต์ และทะเลใหญ่พร้อมกับฝั่งชายทะเล

48 และในแดนเทือกเขา คือ ชามีร์ ยาททีร์ โสโคห์

49 ดานนาห์ คีริยาทสันนาห์ คือเมืองเดบีร์

50 อานาบ เอชเทโมห์ อานิม

51 โกเชน โฮโลน กิโลห์ รวมเป็นสิบเอ็ดหัวเมืองกับชนบทของเมืองนั้นๆด้วย

52 อาหรับ ดูมาห์ เอชาน

53 ยานิม เบธทัปปูวาห์ อาเฟคาห์

54 ฮุมทาห์ คีริยาทอารบา คือเมืองเฮโบรน และเมืองศิโยร์ รวมเป็นเก้าหัวเมืองกับชนบทของเมืองนั้นๆด้วย

55 มาโอน คารเมล ศิฟ ยุทธาห์

56 ยิสเรเอล โยกเดอัม ศาโนอาห์

57 คาอิน กิเบอาห์ และทิมนาห์ รวมเป็นสิบหัวเมืองกับชนบทของเมืองนั้นๆด้วย

58 ฮัลฮูล เบธซูร์ เกโดร์

59 มาอาราท เบธาโนท และเมืองเอลเทโคน รวมเป็นหกหัวเมืองกับชนบทของเมืองนั้นๆด้วย

60 คีริยาทบาอัล คือเมืองคีริยาทเยอาริม และรับบาห์ รวมเป็นสองหัวเมืองกับชนบทของเมืองนั้นๆด้วย

61 เมืองที่ในถิ่นทุรกันดาร คือเบธอาราบาห์ มิดดีน เสคะคาห์

62 นิบชาน เมืองเกลือ และเอนเกดี รวมเป็นหกหัวเมืองกับชนบทของเมืองนั้นๆด้วย

63 แต่คนเยบุสซึ่งเป็นชาวเมืองเยรูซาเล็มนั้น ประชาชนยูดาห์หาได้ขับไล่ไปไม่ ดังนั้นแหละคนเยบุสจึงอาศัยอยู่กับประชาชนยูดาห์ที่เมืองเยรูซาเล็มจนถึงทุกวันนี้

   


Many thanks to Philip Pope for the permission to use his 2003 translation of the English King James Version Bible into Thai. Here's a link to the mission's website: www.thaipope.org

Ze Swedenborgových děl

 

True Christian Religion # 614

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 853  
  

614. What has been said can serve to establish that the forgiveness of sins is not their rooting out or wiping away, but their removal and so separation. All the evil remains that a person has by his deeds made his own. Since the forgiveness of sins is their removal and separation, it follows that a person is held back from evil and kept in good by the Lord. This is the gift he receives by regeneration.

I once heard someone in the lowest heaven say that he was free from sins because they had been wiped away, 'by the blood of Christ' he added. But since he was inside heaven, and made this mistake through ignorance, he was plunged into his own sins, and as they recurred to him, he acknowledged them. This led him to accept a new belief, that everyone, man as well as angel, is held back from evils and kept in good by the Lord.

[2] This makes it plain what the forgiveness of sins is, not an instantaneous event, but the consequence of regeneration, advancing in step with it. The removal of sins, what is called their being forgiven, can be compared with the casting out of filth from the Children of Israel's camp in the desert, which lay all around them; for their camp represented heaven, the desert hell. It can also be compared with the removal of the nations in the land of Canaan by the Children of Israel, and the removal of the Jebusites from Jerusalem; they were not cast out, but separated. It can also be compared with the fate of Dagon, the god of the Philistines; when the Ark was brought in, it first of all lay face down on the ground, and afterwards lay on the threshold with its head and the palms of its hands cut off; so it was not cast out, but removed.

[3] It can be compared with the demons the Lord sent into the swine, which afterwards drowned themselves in the sea; here and elsewhere in the Word the sea stands for hell. It can also be compared with the dragon's crowd, which when separated from heaven first invaded the earth, and afterwards was cast down into hell. Another comparison can be made with a wood full of wild beasts of many kinds; if it is cut down, the beasts take refuge in the surrounding thickets, and then when the ground has been levelled, the area contained within it is cultivated to make agricultural land.

  
/ 853  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.