Bible

 

Genesis 31

Studie

   

2 Iay Yaqub əṃəttəy daɣ mazalan ən Laban fəl win n anin.

3 Iṇṇa Əməli i Yaqub: «Əqqəl akal ən marawan nak, ɣur aɣaywan n abba nnak, əṣṣana daɣ ak.»

4 Iɣra ddu Yaqub Raxil əd Leyya s əṣuf wa iha ənta d aharay-net wa ənḍərran.

5 Iṇṇ asnat: «Əgrəɣ in as šiṃətəkwəyen n abba nnakmat wər di əṇfenat šilat n anin, mišan Məššina n abba nin illa ɣur-i.

6 Təṣṣanmat iṃan nakmat as wər din əglema daɣ təɣurad in wala, y əššəɣəl n abba nnakmat.

7 Mišan iyyəwan i təkaddilt, iyyəwan əsəṃṃəttəy n alxaqq in. Mišan wər t'ikfa Məššina turagat n a di agu əššur.

8 S əmmək en da kud a iṇṇa win šaɣarnen a əṃosnen alxaqq in, ket-nasnat təntawen erawnat du ikərwatan šaɣarnen, kudeɣ iṇṇa win golənditan a iṃosan alxaqq in ənta da təntawen erawnat du ikərwatan əganen igolənditan.

9 Məššina iṃan-net as di ikfa daɣ aharay n abba nnakmat

10 Daɣ tamert ta n sabdar ən təmenesen ad ənaya daɣ tərgət isawalan əganen əgolənditan əd wiyyad šaɣarnen əd wiyyad farfoznen, as əzagan təntawen n aharay a.

11 Iṇṇ'i angalos ən Məššina daɣ tərgət "Yaqub" Əṇṇeɣ-as "hun".

12 Iṇṇ'i: "Ədkəl aṣawad nak, ad tagga isawalan win əzagnen təntawen n aharay əgan əgolənditan, šaɣera madeɣ farfoza. Adi wər t id'eway ar as ənaya a wa dak iga Laban.

13 Nak Məššina ən Betel wa dak d'inafalalan ɣur Betel edag wa daɣ tənɣala widi fəl təhunt, edag wa daɣ i tədkala arkawal. Əmərədda, əṇkər,əg̣məd akal a, əqqəl akal ən marwan nak.»

14 Təṇṇa Raxil əd Leyya i Yaqub: «Wər nəla tadagart ən təkasit daɣ abba nnana.

15 Idkal ana šilat ən təmagaren id inazzan danaɣ in iga, inɣa azrəf wa din nənza, awalla za ar inɣ ay, azrəf wa as imməkkan a tu nilu.

16 Daɣ adi təgərgist kul ta dd'ibaz Məššina daɣ abba nnana šin maddan-nəna. Əmərədda agu a w'as dak iṇṇa Məššina.»

17 Isammatag Yaqub i təzrek, issəwan maddan-əs əd təḍoden-net olaman,

18 izzərgaz ihərwan-net, eway ərrəzəɣan kul win sər-əs əggaznen daɣ Mesofotami, ikk' akal wa n Kanan ɣur Isxaq abba nnet.

19 Ikka Laban edagg ən talazay ən təḍuft n aharay nnet, tokar du Raxil aṣṣənaṃan-net dəffər-əs.

20 Ikkərras Yaqub Laban wa n aw Aram s as iḍḍəggag dəffər-əs wər das imel.

21 Iḍḍəggag d a wa ila kul, iɣras agarew wa n Fərat, innəmad ikallan n ədɣaɣan win Gilhad.

22 Əzəl wa n karad igraw Laban isalan n əḍəggəg ən Yaqub.

23 Ilkam as ənta əd meddan ən šəqqaɣan-net ewadan tu dəffər əṣṣ' aḍan n əšikəl daɣ ədɣaɣan win Gilhad.

24 As ig' ahad inafalal Məššina i Laban daɣ tərgət iṇṇ'as: «Ənkəd y ad taga arat i Yaqub gər olaɣ wala ibrar.»

25 As ewad Laban Yaqub ikras ahaket-net daɣ akal wa n ədɣaɣan ən Gilhad. Iga Laban əd meddan-net a wen da.

26 Iṇṇa Laban i Yaqub: «Ma təge da? Təkkərrasaɣ i, tewaya šibararen in as taṇṇa šiməskasa n əməgər?

27 Ma fəl du təḍəggaga daɣ əssir? Mas di təkkərrasa sas di wər təmela? Ənnar di təmala ayyaq qay tagla du daɣ tədəwit d aṣak daw maslan ən tandiwen d əṇzadan.

28 Wər di toyyeɣ ad əzələmmeɣ ihayawan in əd təbararen in, agaɣ asan šiwaṭriwen. Təgeɣ təṃətəkwəyt n əmeskəl!

29 Əleɣ fərregat n ad awan əɣšada. Mišan ənḍod imməgrad sər-i Məššina n abba nnak, iṇṇ'i: "Ənkəd y ad tagaɣ arat i Yaqub gər olaɣ wala ibrar."

30 Əgreɣ teklay nak fəlas əṣuf a kay iggazan n aɣaywan nawan mišan ma fəl tokara du aṣṣanaman in?»

31 Iṇṇa Yaqub i Laban: «Awalla, təksəda a əgeɣ as a daɣ i tabəza ašš-ek əs təɣurad.

32 Daɣ batu n aṣṣanaman nak i ɣur tan du təgrawa ad aṃṃat! Səffətəktək a wa əle tədkəla a wa təle dat təgiyyawen n aytedan nana!» Wər iṣṣen Yaqub as Raxil a du tokarat aṣṣanaman.

33 Igla Laban isaffataktak ehan wa n Yaqub d ahan wa n Leyya əd wa n təwahayen-net an ṣanatat, wər igrew wala. Ɣur ag̣amad-net ehan wa n Leyya iggaz wa n Raxil. Ənta Raxil a tədkalat aṣṣanaman təɣbar tan daɣ təxawit-net, təqqim daɣ-as. Adi da fəl təṇṇa y abba-net assaɣa wa d'iggaz šin əsəffətəktək n ahaket-net: «Ad wər təššəka abba nin as wər əbdeda ɣur iguz nak fəlas alɣadat a di təgrawat.» Isaffataktak Laban ahaket-net kul mišan wər igrew aṣṣanaman-net.

36 Iggaz alham Yaqub təzzar imməṣtan əd Laban iṇṇa: «Məni a wa əɣšada? Ma iṃos abakkad in as di təhhore?

37 Daɣ adi əmərədda ad təsaffataktaka ilalan nin kul ma du təgrawa təleq qu? Sakn'ay y aytedan in əd win nak ad aggayen fəl a wa illan gar-ena!

38 Əmərədda ṣanatat təṃərwen n awatay a əge əlle ɣur-ək. Wər kala əgarnat ayfəd nak wala wəlli nnak, wər kala ətšeɣ ijəɣal n əsəgən nak.

39 Teɣsay nak ətšan wəxsan wər dak du tiwəya iləzgan-net, nak tat irazzaman daɣ təɣurad in id təḍgazaɣ i gər təmmitša ehad wala ezal.

40 Nak a təkaggay təfuk s azal, inɣ'i asamed s ahad, aṃaran faw iṃṃokar eṭəs in.

41 Əmmək en da as daɣ ṣanatat təṃərwen n awatay šin əge ɣur-ək: Maraw elan d əkkoz taggalt ən təbararen nak ṣanatat, ṣədis elan fəl aharay-nnak, təyyəwanaɣ əsəṃṃəttəy n alxaqq in.

42 Kundab' as Məššina n abba nin Ibrahin, wa iksud abba nin Isxaq as əheɣ taɣlift-net, illikan as əmərədda təstaɣaɣ i da əqquran fassan nin. Mišan Məššina ogga arkaṇay nin d iket n əššəɣəl iṣṣohen wa dak əge, adi da fəlas əṇdod, immigrad daɣ batu nin.»

43 Iṇṇa Laban i Yaqub: «Šibararen a ši nnu, bararan a i nnu, eharay a i nnu, a wa təhaṇṇaya da kul i nnu. Mišan, əmərədda, wər əle batu fəl təbararen in əd bararan nasnat.

44 «Daɣ a di əmərədda nənəmətkəlet arkawal ən tassaq ad iqqal təgiyya gar-i dər-ək.

45 Təzzar itkal Yaqub təhunt issəɣt-et əs təzzəgrət-net, təqqal təṃətirt.

46 Təzzar iṇṇa Yaqub y aytedan-net: «Amədat-du šihun!» Əgan-tanat sakfaw, ətšan fall-as.

47 Iga Laban i sakfaw wen eṣəm Yəgar-Sahaduta (almaɣna sakfaw wa n təgiyya), daɣ awal-net, ig-as Yaqub eṣəm əntada Galed (almaɣna sakfaw wa n təgiyya).

48 Iṇṇa Laban i Yaqub: «Sakfaw a ən təhun a da ənta iṃosan təgiyya gar-i dər-ək azalada», a di da fəl iga eṣəm Galed.

49 Iga eṣəm tolas Mitsfa (almaɣna edag n ag̣g̣az), id Laban iṇṇa tolas: «Aglet Əməli išišawalana a nəga daɣ ənəməggag.

50 «As təjajjargana šibararen-in madeɣ təzlafa šiyyad šiḍoden, aktəw iṃan-nak as kud ɣur-na wər illa awedan da Məššina a iṃosan təgiyya n arkawal wa nənamatkal!» Təzzar iṇṇa Laban i Yaqub: «Təhunt ta əssəɣta da əs təzzəgrət-net əd sakfaw wa,əssəbdadaq-qan gar-i dər-ək, ad aggayyen as wər ana z-iggəz i tan z-akəyan əhan tu arak ṃan.

53 «Məššina n Ibrahim d Əməli ən Naxor ələkanet-ana!» Dəffər a wen ihad Yaqub əs Məššina wa iksud abba-nnet Isxaq ar ad-iṭṭəf arkawal.

54 Təzzar iga Yaqub takutay fəl adɣaɣ, iššedaw du sər-əs iššəqqaɣan-net. Ədrawan-tat, ənamaṇsan ahad wə di fəl adɣaɣ.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4173

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4173. From my hand didst thou require it. That this signifies that it was from Him, is evident from the signification of “hand,” as being power (see n. 878, 3387), thus that it was from Him; for that which is from His own power is from Him.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2508

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2508. She is my sister. That this signifies rational truth, is evident from the signification of a “sister,” as being rational intellectual truth (see n. 1495). That rational truth is a “sister,” can be seen only from the heavenly marriage; for the things which descend from this have kinships among themselves like the relationships and connections on earth (concerning which see n. 685, 917); and this with indefinite variety. The heavenly marriage itself exists solely between the Divine good and the Divine truth. From this there are conceived in man the intellectual, the rational, and the faculty of knowing; for without conception from the heavenly marriage man cannot possibly be imbued with understanding, with reason, or with knowledge, and consequently cannot be man. In proportion therefore as he receives from the heavenly marriage, in the same proportion is he man. The heavenly marriage is in the Lord Himself, thus the Lord is this marriage itself, for He is the Divine good itself and at the same time the Divine truth. Angels and men are in the heavenly marriage insofar as they are in love to the Lord and in charity toward the neighbor, and insofar as they are thence in faith; that is, insofar as they are in the Lord’s good, and thence in truth; and they are then called “daughters and sons,” and in their relation to one another “sisters and brothers;” but this with differences. The reason why rational truth is called a “sister” is that it is conceived from the influx of the Divine good into the affection of rational truths; the good which is thence in the rational is called a “brother,” and the truth which is thence, a “sister.” But this will be better seen from what is said by Abraham in verse 12 of this chapter: “and moreover truly she is my sister; she is the daughter of my father, but not the daughter of my mother; and she became my wife.”

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.