Bible

 

Zacarias 5

Studie

   

1 Nang magkagayo'y itinanaw ko uli ang aking mga mata, at aking nakita, at, narito, isang lumilipad na balumbon.

2 At sinabi niya sa akin, Ano ang iyong nakikita? At ako'y sumagot, Aking nakikita'y isang lumilipad na balumbon; ang haba niyaon ay dalawang pung siko, at ang luwang niyaon ay sangpung siko.

3 Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, Ito ang sumpa na lumalabas sa ibabaw ng buong lupain: sapagka't ang bawa't nagnanakaw ay mahihiwalay sa isang dako ayon doon; at bawa't manunumpa ay mahihiwalay sa kabilang dako ayon doon.

4 Aking ilalabas yaon, sabi ng Panginoon ng mga hukbo, at papasok sa bahay ng magnanakaw, at sa bahay niyaong nanunumpa ng kasinungalingan sa pangalan ko; at tatahan sa gitna ng bahay niya, at pupugnawin sangpu ng mga kahoy niyaon at mga bato niyaon.

5 Nang magkagayo'y ang anghel na nakikipagusap sa akin ay lumabas, at nagsabi sa akin, itanaw mo ngayon ang iyong mga mata, at tingnan mo kung ano ito na lumalabas.

6 At aking sinabi, Ano yaon? At kaniyang sinabi, Ito ang efa na lumalabas. Sinabi niya bukod dito, Ito ang kawangis nila sa buong lupain.

7 (At, narito, itinaas ang isang talentong tingga); at ito'y isang babae na nauupo sa gitna ng efa.

8 At kaniyang sinabi, Ito ang kasamaan; at kaniyang inihagis sa loob ng gitna ng efa: at kaniyang inihagis ang panimbang na tingga sa bunganga niyaon.

9 Nang magkagayo'y itinanaw ko ang aking mga mata, at aking nakita at, narito, lumabas ang dalawang babae, at may dalang hangin sa kanilang mga pakpak; sila nga'y may mga pakpak na gaya ng mga pakpak ng tagak: at kanilang itinaas ang efa sa pagitan ng lupa at ng langit.

10 Nang magkagayo'y sinabi ko sa anghel na nakikipagusap sa akin, Saan dinadala ng mga ito ang efa?

11 At sinabi niya sa akin, Upang ipagtayo siya ng bahay sa lupain ng Shinar: at pagka nahanda na, siya'y malalagay roon sa kaniyang sariling dako.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Revealed # 376

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

376. Then one of the elders answered, saying to me, "Who are these arrayed in white robes, and where did they come from?" And I said to him, "Lord, you know." (7:13-14)

This symbolizes their desire to know and wish to inquire, and the reply and instruction given.

John was asked these questions because it is common in all Divine worship for a person to first wish, desire, and pray, and for the Lord then to reply, instruct, and effect. A person does not otherwise accept anything Divine.

Now because John saw those who were arrayed in white robes, and desired to know and ask who they were, and because this was perceived in heaven, therefore he was first asked about them, and afterward informed.

The case was similar with the prophet Zechariah when he saw the many representations displayed before him, as can be seen from Zechariah 1:9, 19, 21; 4:2, 5, 11-12; 5:2, 6, 10; 6:4.

Moreover in the Word we frequently read that the Lord answers when people call on Him or cry out to Him (as in Psalms 4:1; 17:6; 20:9; 34:4; 91:15; 120:1), and that He gives to people when they ask (Matthew 7:7-8; 21:22). Yet, even so, it is the Lord who gives people to ask and what they should ask for, and the Lord knows it, therefore, beforehand. But still it is the Lord's will that a person first ask, in order that the person may do so as though on his own, and that the petition may thus be assigned to him. Otherwise, if the petition itself did not emanate from the Lord, it would not have been said in those passages that people would receive whatever they ask.

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.