Bible

 

Numero 28

Studie

   

1 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,

2 Iutos mo sa mga anak ni Israel, at sabihin mo sa kanila, Ang alay sa akin, ang aking pagkain na pinakahandog sa akin na pinaraan sa apoy, na pinakamasarap na amoy sa akin, ay inyong pagiingatang ihandog sa akin sa ukol na kapanahunan.

3 At iyong sasabihin sa kanila, Ito ang handog na pinaraan sa apoy na inyong ihahandog sa Panginoon; mga korderong lalake ng unang taon na walang kapintasan, dalawa araw-araw, na pinakapalaging handog na susunugin.

4 Ang isang kordero ay iyong ihahandog sa umaga, at ang isang kordero ay iyong ihahandog sa paglubog ng araw;

5 At ang ikasangpung bahagi ng isang epa ng mainam na harina na pinakahandog na harina, na hinaluan ng ikaapat na bahagi ng isang hin ng langis na hinalo.

6 Isang palaging handog na susunugin, na iniutos sa bundok ng Sinai na pinakamasarap na amoy, handog sa Panginoon na pinaraan sa apoy.

7 At ang pinakahandog na inumin niyaon, ay ang ikaapat na bahagi ng isang hin sa isang kordero: sa dakong banal magbubuhos ka ng handog na inumin na pinaka mainam na alak para sa Panginoon.

8 At ang isang kordero, ay iyong ihahandog sa paglubog ng araw: gaya ng handog na harina sa umaga, at gaya ng handog na inumin niyaon, ay iyong ihahandog, isang handog na pinaraan sa apoy, na pinakamasarap na amoy sa Panginoon.

9 At sa araw ng sabbath ay dalawang korderong lalake ng unang taon na walang kapintasan, at dalawang ikasangpung bahagi ng isang epa ng mainam na harina, na pinakahandog na harina na hinaluan ng langis, at ang handog na inumin niyaon:

10 Ito ang handog na susunugin sa bawa't sabbath, bukod pa sa palaging handog na susunugin, at ang inuming handog niyaon.

11 At sa mga pasimula ng inyong mga buwan ay maghahandog kayo ng handog na susunugin sa Panginoon; dalawang guyang toro at isang tupang lalake, pitong korderong lalake ng unang taon, na walang kapintasan;

12 At tatlong ikasangpung bahagi ng isang epa ng mainam na harina na pinakahandog na harina, na hinaluan ng langis, para sa bawa't toro; at dalawang ikasangpung bahagi ng mainam na harina na pinakahandog na harina, na hinaluan ng langis para sa isang tupang lalake;

13 At isang ikasangpung bahagi ng mainam na harina, na hinaluan ng langis na pinakahandog na harina para sa bawa't kordero; pinakahandog na susunugin na pinakamasarap na amoy, handog sa Panginoon na pinaraan sa apoy.

14 At ang magiging handog na inumin ng mga yaon ay kalahati ng isang hin ng alak sa toro, at ang ikatlong bahagi ng isang hin ay sa tupang lalake, at ang ikaapat na bahagi ng isang hin ay sa kordero: ito ang handog na susunugin sa bawa't buwan sa lahat ng buwan ng taon.

15 At isang kambing na lalake na pinakahandog sa Panginoon dahil sa kasalanan; ihahandog ito bukod pa sa palaging handog na susunugin, at sa inuming handog niyaon.

16 At sa unang buwan, sa ikalabing apat na araw ng buwan, ay paskua ng Panginoon.

17 At sa ikalabing limang araw ng buwang ito ay magkakaroon ng isang pista; pitong araw na kakain kayo ng tinapay na walang lebadura.

18 Sa unang araw ay magkakaroon kayo ng isang banal na pagpipisan; huwag kayong gagawa ng anomang gawang paglilingkod:

19 Kundi maghahandog kayo sa Panginoon ng isang handog na pinaraan sa apoy, na pinakahandog na susunugin; dalawang guyang toro, at isang lalaking tupa, at pitong korderong lalake ng unang taon; na mga walang kapintasan:

20 At ang handog na harina ng mga yaon, na mainam na harina na hinaluan ng langis: tatlong ikasangpung bahagi ang inyong ihahandog para sa isang toro, at dalawang ikasangpung bahagi para sa tupang lalake;

21 At isang ikasangpung bahagi ang iyong ihahandog para sa bawa't kordero sa pitong kordero;

22 At isang kambing na lalake na pinakahandog dahil sa kasalanan, upang itubos sa inyo.

23 Inyong ihahandog ang mga ito bukod pa sa handog na susunugin sa umaga, na pinakapalaging handog na susunugin,

24 Ganitong paraan ihahandog ninyo araw-araw, sa loob ng pitong araw, ang pagkain na handog na pinaraan sa apoy, na pinakamasarap na amoy sa Panginoon: ihahandog ito bukod pa sa palaging handog na susunugin, at sa inuming handog niyaon.

25 At sa ikapitong araw ay magkakaroon kayo ng isang banal na pagpipisan; huwag kayong gagawa ng anomang gawang paglilingkod.

26 Gayon din sa araw ng mga unang bunga, na paghahandog ninyo ng isang bagong handog na harina sa Panginoon sa inyong pista ng mga sanglinggo, ay magkakaroon kayo ng isang banal na pagpipisan; huwag kayong gagawa ng anomang gawang paglilingkod:

27 Kundi kayo'y maghahandog ng isang handog na susunugin na pinakamasarap na amoy sa Panginoon; dalawang guyang toro, isang tupang lalake, at pitong korderong lalake ng unang taon;

28 At ang handog na harina ng mga yaon, na mainam na harina na hinaluan ng langis, ay tatlong ikasangpung bahagi para sa bawa't toro, dalawang ikasangpung bahagi sa isang tupang lalake,

29 Isang ikasangpung bahagi sa bawa't kordero sa pitong kordero;

30 Isang kambing na lalake upang itubos sa inyo.

31 Bukod pa sa palaging handog na susunugin, at sa handog na harina niyaon, ay inyong ihahandog ang mga yaon (yaong mga walang kapintasan sa inyo), at ang mga inuming handog ng mga yaon.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2280

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2280. That 'perhaps twenty will be found there' means even if there is no existence of conflict but good is nevertheless present is clear from the meaning of 'twenty'. As all the numbers mentioned in the Word mean real things and states, as stated and shown in various places already, see 2252, so also does 'twenty'; and what twenty means becomes clear from how it may be obtained, namely from twice ten. In the Word ten, as also tenths, means remnants, and by these are meant everything good and true which the Lord instills into a person from earliest childhood through to the final period of life. Such remnants are referred to in the verse that follows this. Twice ten, or two tens, that is, twenty, is similar in meaning to ten, but to a higher degree, namely that of good.

[2] Three kinds of goods are meant by 'remnants' - those instilled in earliest childhood, those instilled when want of knowledge is still present, and those instilled when intelligence is present. The goods of earliest childhood are those instilled into a person from birth up to the age when he starts to be taught and to know something. The goods received when want of knowledge is still present are instilled when he is being taught and starting to know something. The goods that come with intelligence are instilled when he is able to reflect on what good is and what truth is. Good instilled in earliest childhood is received up to his tenth year.

[3] Good instilled when want of knowledge is still present is instilled from then until his twentieth year; and from this year the person starts to become rational and to have the ability to reflect on good and truth, and to acquire the good received when intelligence is present. The good instilled when want of knowledge is still present is that which is meant by 'twenty', because those with whom merely that good exists do not enter into any temptation. For no one undergoes temptation until he is able to reflect on and to perceive in his own way what good and truth are. Those who have acquired goods by means of temptations were the subject in the two verses previous to this, while in the present verse the subject is those who do not undergo temptations but who nevertheless possess good.

[4] It is because these who possess the good called 'good instilled during want of knowledge' are meant by 'twenty' that all those who had come out of Egypt were included in the census - from 'a son of twenty years and over', and who, as it is stated, were every one 'going into the army'- by whom were meant those whose good was no longer merely that instilled during want of knowledge, referred to in Numbers 1:20, 24, 26, 28, 30, 32, 34, 38, 40, 42, 45; 26:4. It is also said that all who were over twenty years of age died in the wilderness, Numbers 14:29; 32:10-11, because evil could be attributed to them, and because they represented those who yield in temptations. Also the value set for a male who was between five years of age and twenty years was twenty sheckels, Leviticus 27:5, whereas a different value was set for one between twenty years old and sixty, namely fifty shekels, Leviticus 27:3.

[5] As regards the nature of these different kinds of goods - those instilled in earliest childhood, those when want of knowledge is still present, and those when intelligence is present - the last of these is the best, since it is an attribute of wisdom. The good which precedes it, namely that instilled during want of knowledge, is indeed good, but because it has only a small amount of intelligence within it, it cannot be called the good of wisdom. The good that belongs to earliest childhood is indeed in itself good, but it is nevertheless less good than the other two kinds, because it has not as yet had any truth of intelligence allied to it, and so has not become in any way the good of wisdom, but is merely a plane enabling it to become such. Cognitions of truth and good are what enable a person to be wise in the way possible to man. Earliest childhood itself, by which is meant innocence, does not belong to earliest childhood but to wisdom, as may become clearer from what will be stated at the end of this chapter about young children in the next life.

[6] In this verse 'twenty' means no other kind of good, as has been stated, than the good that belongs to not knowing. This good is a characteristic not only, as has been stated, of those under twenty years of age but also of all with whom the good of charity exists but who at the same time have no knowledge of truth. The latter consists of those inside the Church with whom the good of charity exists but who, for whatever reason, do not know what the truth of faith is - as is the case with the majority of those who think about God with reverence and think what is good about the neighbor - and also of all those outside the Church called gentiles who in a similar way lead lives abiding in the good of charity. Though the truths of faith do not exist with such persons outside the Church and inside it, nevertheless because good does so, they have the capacity, no less than young children do, to receive the truths of faith. For the understanding part of their mind has not yet been corrupted by false assumptions nor has the will part been so confirmed by a life of evil, for they do not know what falsity and evil are. Furthermore the life of charity is of such a nature that the falsity and evil that go with want of knowledge can be turned without difficulty towards what is true and good. This is not so in the case of those who have confirmed themselves in things contrary to the truth and who at the same time have led a life immersed in things contrary to good.

[7] In other places in the Word 'two-tenths' means good, both celestial and spiritual. Celestial good and spiritual good derived from this are meant by the two-tenths from which each loaf of the shewbread or of the Presence was made, Leviticus 24:5, while spiritual good was meant by the two-tenths constituting the minchah that accompanied the sacrifice of a ram, Numbers 15:6; 28:12, 20, 28; 29:3, 9, 14. These matters will in the Lord's Divine mercy be dealt with elsewhere.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.