Bible

 

Numero 10

Studie

   

1 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,

2 Gumawa ka ng dalawang pakakak na pilak; yari sa pamukpok gagawin mo: at iyong gagamitin sa pagtawag sa kapisanan, at sa paglalakbay ng mga kampamento.

3 At pagka kanilang hihipan, ay magpipisan sa iyo ang buong kapisanan sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan.

4 At kung kanilang hihipan ang isa lamang, ang mga prinsipe nga, ang mga pangulo sa mga libolibong taga Israel, ay magpipisan sa iyo.

5 At paghihip ninyo ng hudyat, ay magsisisulong ang mga kampamento na nasa dakong silanganan.

6 At paghihip ninyo ng hudyat na ikalawa, ay magsisisulong ang mga kampamento na nasa dakong timugan: sila'y hihihip ng isang hudyat para sa kanilang paglalakbay.

7 Datapuwa't pagka ang kapisanan ay magpipisan ay hihihip kayo, nguni't huwag ninyong patutunuging ayon sa hudyat.

8 At ang mga anak ni Aaron, ang mga saserdote, ay magsisihihip ng mga pakakak; at magiging palatuntunan sa inyo magpakailan man sa buong panahon ng inyong mga lahi.

9 At pagka makikipagbaka kayo sa inyong lupain laban sa kaaway na sa inyo'y pumipighati, ay inyo ngang patutunugin ang hudyat ng pakakak; at kayo'y aalalahanin sa harap ng Panginoon ninyong Dios, at kayo'y maliligtas sa inyong mga kaaway.

10 Gayon sa kaarawan ng inyong kasayahan, at sa inyong mga takdang kapistahan, at sa mga pasimula ng inyong mga buwan, ay inyong hihipan ang mga pakakak sa ibabaw ng inyong mga handog na susunugin, at sa ibabaw ng mga hain ng inyong mga handog tungkol sa kapayapaan; at sa inyo'y magiging alaala sa harap ng inyong Dios: ako ang Panginoon ninyong Dios.

11 At nangyari sa ikalawang taon, nang ikalawang buwan, nang ikadalawang pung araw ng buwan, na ang ulap ay napaitaas mula sa tabernakulo ng patotoo.

12 At ang mga anak ni Israel ay nagsisulong, ayon sa kanilang mga paglalakbay mula sa ilang ng Sinai; at ang ulap ay tumahan sa ilang ng Paran.

13 At kanilang pinasimulan ang kanilang paglalakbay ayon sa utos ng Panginoon sa pamamagitan ni Moises.

14 At unang sumulong ang watawat ng kampamento ng mga anak ni Juda ayon sa kanilang mga hukbo; at nangungulo sa kaniyang hukbo si Naason na anak ni Aminadab.

15 At nangungulo sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Issachar, si Nathanael na anak ni Suar.

16 At nangungulo sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Zebulon, si Eliab na anak ni Helon.

17 At ang tabernakulo ay tinanggal at ang mga anak ni Gerson at ang mga anak ni Merari, na mga may dala ng tabernakulo ay nagsisulong.

18 At ang watawat ng kampamento ng Ruben ay sumulong ayon sa kanilang mga hukbo: at nangungulo sa kaniyang hukbo si Elisur na anak ni Sedeur.

19 At nangungulo sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Simeon si Selumiel na anak ni Zurisaddai.

20 At nangungulo sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Gad, si Eliasaph na anak ni Dehuel.

21 At ang mga Coathita ay nagsisulong na dala ang santuario: at itinayo ng iba ang tabernakulo samantalang ang mga ito'y nagsisidating.

22 At ang watawat ng kampamento ng mga anak ni Ephraim ay nagsisulong ayon sa kanilang mga hukbo: at nangungulo sa kaniyang hukbo si Elisama na anak ni Ammiud.

23 At nangungulo sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Manases, si Gamaliel na anak ni Pedasur.

24 At nangungulo sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Benjamin, si Abidan na anak ni Gedeon.

25 At ang watawat ng kampamento ng mga anak ni Dan na siyang nasa hulihan ng lahat ng mga kampamento ay nagsisulong ayon sa kanilang mga hukbo: at nangungulo sa kaniyang hukbo si Ahiezer na anak ni Ammisaddai.

26 At nangungulo sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Aser si Phegiel na anak ni Ocran.

27 At nangungulo sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Nephtali si Ahira na anak ni Enan.

28 Ganito ang mga paglalakbay ng mga anak ni Israel, ayon sa kanilang mga hukbo; at sila'y nagsisulong.

29 At si Moises ay nagsabi kay Hobab na anak ni Rehuel na Madianita, biyanan ni Moises: Kami ay naglalakbay sa dakong sinabi ng Panginoon, Aking ibibigay sa inyo: sumama ka sa amin at gagawan ka namin ng mabuti: sapagka't ang Panginoon ay nagsalita ng mabuti tungkol sa Israel.

30 At sinabi niya sa kaniya, Ako'y hindi paroroon; kundi ako'y babalik sa aking sariling lupain, at sa aking kamaganakan.

31 At sinabi ni Moises, Huwag mo kaming iwan, ipinamamanhik ko sa iyo; sapagka't nalalaman mo kung paanong hahantong kami sa ilang, at ikaw ay maaari sa aming pinakamata.

32 At mangyayari, na kung ikaw ay sasama sa amin, oo, mangyayari, na anomang mabuting gagawin ng Panginoon sa amin, ay siya rin naming gagawin sa iyo.

33 At sila'y nagsisulong mula sa bundok ng Panginoon ng tatlong araw na paglalakbay; at ang kaban ng tipan ng Panginoon ay nasa unahan nila ng tatlong araw nilang paglalakbay, upang ihanap sila ng dakong kanilang mapagpapahingahan.

34 At ang ulap ng Panginoon ay nasa itaas nila sa araw, pagka sila'y sumulong mula sa kampamento.

35 At nangyari pagka ang kaban ay isinulong na sinabi ni Moises, Bumangon ka, Oh Panginoon, at mangalat ang mga kaaway mo, at magsitakas sa harap mo ang nangapopoot sa iyo.

36 At pagka inilapag ay kaniyang sinabi, Bumalik ka, Oh Panginoon sa mga laksang libolibong Israelita.

   

Komentář

 

Aaron

The Third Plague of Egypt, by William de Brailes, illustrates the flies, or gnats, rising from the dust.

This page from Walters manuscript W.106 depicts a scene from Exodus, in which God rained plagues upon Egypt. After plagues of blood and frogs, Pharaoh hardened his heart again and would not let the Israelites leave Egypt. God told Moses to tell Aaron to stretch forth his rod and strike the dust of the earth that it may become gnats throughout the land of Egypt. Here, Moses, horned (a sign of his encounter with divinity), carries the rod, while Aaron, wearing the miter of a priest, stands behind him. The gnats arise en masse out of the dust from which they were made and attack Pharaoh, seated and crowned, and his retinue.

Aaron was the brother of Moses. He symbolizes two things, at different stages of the story.

During the first part of the exodus, when he was Moses' spokesperson, Moses represents the Word as it truly is, as it is understood in heaven, while Aaron represents the Word in its external sense, as it is understood by people in the world. This is why Aaron talks for Moses, and the Lord says of him "he shall be as a mouth for you, and you shall be to him as God." (Exodus 4:16)

Later, after the Tabernacle was built and he was inaugurated as high priest (see Leviticus 8,9), Aaron represents the Lord as to the Divine Good, and Moses represents the Lord as to the Divine Truth.

In Exodus 28:1, Aaron signifies the conjunction of Divine Good with Divine Truth in the Divine Human of the Lord. (Arcana Coelestia 9806, 9936)

In Exodus 32:1, Aaron represents the external of the Word, of the church, and of worship, separate from the internal. (Arcana Coelestia 10397)

In Exodus 4:14, before he was initiated into the priesthood, Aaron represents the doctrine of good and truth. (Arcana Coelestia 6998)

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4121

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4121. 'And he took his brothers with him' means forms of good replacing those which it had lost. This is clear from the meaning of 'brothers' as forms of good, dealt with in 2360, 3160, 3303, 3459, 3803, 3815. In the internal sense 'brothers' means people who are governed by the same kind of goodness and truth, that is, they share the same affection for these. Indeed all in the next life are grouped together in different communities on the basis of their affections; and those so grouped together in any community constitute a brotherhood. They do so not because they call themselves brothers but because they are such through their being joined to one another. In the next life it is goodness and truth that lie behind that which on earth is called a blood-relationship and a relationship by marriage, and for this reason the latter correspond to that goodness and truth. Indeed regarded in themselves forms of goodness and truth acknowledge no other father than the Lord, for they exist from Him alone, and therefore all who are governed by forms of goodness and truth exist in a brotherly relationship with one another. Yet degrees of affinity exist, determined by the particular nature of each form of goodness or truth. In the Word these degrees are meant by brothers, sisters, sons-in-law, daughters-in-law, grandsons, granddaughters, and many other names for relatives in a family.

[2] On earth however these names are given to people because they have the same parents, no matter how much these people differ from one another in affection. But that kind of brotherly relationship and affinity is dissolved in the next life, and unless on earth they have been governed by the same affection they all enter different brotherly relationships. Such people, it is true, do as a general rule come together initially, but in a short while they are parted. For in the next life it is not money that holds people together but, as has been stated, affections, the nature of which are plain to see as if in clear daylight, as also is the nature of the affection which one person has had for another. Since affections are so plain to see there, and since everyone's affection attracts him towards the community that is his, the association with one another of people whose mental dispositions have not been in agreement is therefore broken. In that case all ties of brotherly relationship and of friendship possessed by the external man are eliminated in both parties, while those which had existed with the internal man remain. The reason why 'he took his brothers with him' means forms of good replacing those which it had lost is that when one community is being separated from another, as stated above in 4077, 4110, 4111, it moves towards another and so towards other forms of good which replace the former.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.