Bible

 

Levitico 1

Studie

1 At tinawag ng Panginoon si Moises at sinalita sa kaniya mula sa tabernakulo ng kapisanan, na sinasabi,

2 Salitain mo sa mga anak ni Israel at sabihin mo sa kanila, Pagka ang sinoman sa inyo ay naghahandog ng alay sa Panginoon, ang ihahandog ninyong alay ay galing sa mga hayop, sa mga bakahan at sa kawan.

3 Kung ang kaniyang alay ay handog na susunugin na kinuha sa bakahan, ang ihahandog niya'y isang lalake na walang kapintasan: sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan ihahandog niya, upang tanggapin sa harap ng Panginoon.

4 At ipapatong niya ang kaniyang kamay sa ulo ng handog na susunugin; at tatanggapin sa ikagagaling niya, upang gumawa ng pakikipagkasundo sa kaniya.

5 At kaniyang papatayin ang guyang toro sa harap ng Panginoon: at ang mga anak ni Aaron, ang mga saserdote, ay siyang mangaghaharap ng dugo at iwiwisik ang dugo sa palibot ng dambana na nasa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan.

6 At lalaplapin ang handog na susunugin, at kakatayin.

7 At ang mga anak ni Aaron na saserdote ay magsisipaglagay ng apoy sa ibabaw ng dambana, at magsisipagayos ng kahoy sa apoy;

8 At aayusin ng mga anak ni Aaron, na mga saserdote, ang mga pinagputolputol, ang ulo, at ang taba, sa kahoy na nakapatong sa apoy na nasa ibabaw ng dambana:

9 Datapuwa't ang mga lamang loob at ang mga paa, ay huhugasan niya ng tubig. At susunugin ng saserdote ang kabuoan sa ibabaw ng dambana na pinakahandog na susunugin, isang handog nga na pinaraan sa apoy na pinakamasarap na amoy sa Panginoon.

10 At kung ang kaniyang alay ay kinuha sa kawan, sa mga tupa, o sa mga kambing, na pinakahandog na susunugin; ang kaniyang ihahandog ay isang lalaking walang kapintasan.

11 At kaniyang papatayin sa dakong hilagaan ng dambana, sa harap ng Panginoon: at iwiwisik ng mga anak ni Aaron, na mga saserdote, ang dugo niyaon sa ibabaw ng dambana sa palibot.

12 At kaniyang kakatayin pati ang ulo, at ang taba; at mga iaayos ng saserdote sa ibabaw ng kahoy na nasa apoy sa ibabaw ng dambana;

13 Datapuwa't ang mga lamang loob at ang mga paa ay huhugasan ng tubig. At ihahandog ng saserdote ang kabuoan, at susunugin sa dambana: isa ngang handog na susunugin na isang handog na pinaraan sa apoy na pinakamasarap na amoy sa Panginoon.

14 At kung ang kaniyang alay sa Panginoon ay handog na susunugin na mga ibon, ang ihahandog nga niyang alay ay mga batobato o mga inakay ng kalapati.

15 At dadalhin ng saserdote sa dambana, at pupugutan ng ulo yaon, at susunugin sa ibabaw ng dambana; at ang dugo'y pipigain sa tabi ng dambana:

16 At aalisin niya ang butsi pati ang mga balahibo, at ihahagis sa tabi ng dambana, sa dakong silanganan, sa kinalalagyan ng mga abo:

17 At babaakin na hahawakan sa mga pakpak, datapuwa't hindi pakakahatiin. At susunugin ng saserdote sa ibabaw ng dambana, sa ibabaw ng kahoy na nasa apoy: isa ngang handog na susunugin, na isang handog na pinaraan sa apoy na pinakamasarap na amoy sa Panginoon.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 870

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

870. That 'a dove' means the truths and goods of faith residing with a person who is to be regenerated is clear from the meaning of 'a dove' in the Word, especially from the dove that alighted on Jesus when He was baptized, as mentioned in Matthew,

When Jesus was baptized He went up immediately out of the water, and behold, the heavens were opened, and He saw the Spirit of God descending like a dove and alighting on Himself. Matthew 3:16-17; and in John 1:32, Luke 3:21-22; Mark 1:10-11.

Here 'a dove' meant nothing else than the holiness of faith, and the 'baptism' itself meant regeneration. It also meant therefore the truth and good of faith residing with the new Church that was to arise, which truth and good people receive through being regenerated by the Lord.

[2] Similar things were represented and embodied in the young doves or the turtle doves - mentioned in Leviticus 1:14-end; 5:7-10; 12:6; 14:21-22; 15:14-15, 29-30; Numbers 6:10-11; Luke 2:22-24 - which they used to offer as sacrifices and as burnt offerings in the Jewish Church, as becomes clear from each of the references just given. Anyone may grasp that they had such a meaning merely from the fact that they could not have been anything else than things of a representative nature. Otherwise they would be pointless, and in no sense Divine, for the external side of the Church is lifeless, but is made alive by the internal, as is the internal by the Lord.

[3] That 'a dove' in general means the intellectual concepts of faith is also clear in the Prophets, as in Hosea,

Ephraim will be like a stupid dove with no heart; they called Egypt, they went away to Assyria. Hosea 7:11.

In the same prophet, speaking of Ephraim,

They will tremble like a bird out of Egypt and a dove from the land of Assyria. Hosea 11:11.

Here 'Ephraim' stands for one who has intelligence, 'Egypt' for him who has knowledge, 'Assyria' for him who is rational, and 'a dove' stands for what belongs to the intellectual concepts of faith, the subject there being the regeneration of the spiritual Church. In David,

O Jehovah, deliver not the soul of [Your] turtle dove to the wild animal. Psalms 74:19.

'Wild animal' stands for people without any charity, 'the soul of a turtle dove' for the life of faith. See what has been stated and shown already in 40, 776, about birds meaning intellectual things. Harmless, beautiful, clean, and useful birds in particular mean intellectual truths and goods; but harmful, ugly, unclean, and useless ones, such as the raven, which is here used as the opposite of the dove, mean their opposites, namely falsities.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.