Bible

 

Joel 1

Studie

1 Ang salita ng Panginoon na dumating kay Joel na anak ni Pethuel.

2 Dinggin ninyo ito, ninyong mga matanda, at pakinggan ninyo, ninyong lahat na mananahan sa lupain. Nagkaroon baga nito sa inyong mga kaarawan o sa mga kaarawan ng inyong mga magulang?

3 Saysayin ninyo sa inyong mga anak, at saysayin ng inyong mga anak sa kanilang mga anak, at ng kanilang mga anak sa susunod na lahi.

4 Ang iniwan ng tipaklong, ay kinain ng balang; at ang iniwan ng balang ay kinain ng uod; at ang iniwan ng uod ay kinain ng kuliglig.

5 Magsibangon kayo, kayong mga manglalasing, at magsiiyak kayo; at manambitan kayo, kayong lahat na manginginom ng alak, dahil sa matamis na alak; sapagka't nahiwalay sa inyong bibig.

6 Sapagka't isang bansa ay sumampa sa aking lupain, malakas at walang bilang; ang kaniyang mga ngipin ay mga ngipin ng leon, at siya'y may bagang ng malaking leon.

7 Kaniyang iniwasak ang aking puno ng ubas, at ibinagsak ang aking puno ng igos: kaniyang tinalupang malinis at inihagis; ang mga sanga niyao'y naging maputi.

8 Managhoy ka na parang babaing nabibigkisan ng kayong magaspang dahil sa asawa ng kaniyang kabataan.

9 Ang handog na harina at ang inuming handog ay nahiwalay sa bahay ng Panginoon; ang mga saserdote, ang mga tagapangasiwa ng Panginoon, ay nangananangis.

10 Ang bukid ay sira, ang lupain ay nahahapis; sapagka't ang trigo ay sira, ang bagong alak ay tuyo, ang langis ay kulang.

11 Mangahiya kayo, Oh kayong mga mangbubukid, manambitan kayo, Oh kayong mga maguubas, dahil sa trigo at dahil sa cebada; sapagka't ang pagaani sa bukid ay nawala.

12 Ang puno ng ubas ay natuyo, at ang puno ng higos ay nalalanta; ang puno ng granada, ang puno ng palma ay gayon din at ang puno ng manzanas, lahat ng punong kahoy sa parang ay tuyo; sapagka't ang kagalakan ay nawala sa mga anak ng mga tao.

13 Mangagbigkis kayo ng kayong magaspang, at magsipanaghoy kayong mga saserdote; manambitan kayo, kayong mga tagapangasiwa ng dambana; halikayo, magsihiga kayo magdamag sa kayong magaspang, kayong mga tagapangasiwa ng aking Dios: sapagka't ang handog na harina at ang inuming handog ay nahiwalay sa bahay ng inyong Dios.

14 Mangaghayag kayo ng ayuno, magsitawag kayo ng isang takdang kapulungan, inyong pisanin ang mga matanda at ang lahat na mananahan sa lupain sa bahay ng Panginoon ninyong Dios, at magsidaing kayo sa Panginoon.

15 Sa aba ng araw na yaon! sapagka't ang kaarawan ng Panginoon ay malapit na, at darating na parang kagibaan na mula sa Makapangyarihan sa lahat.

16 Hindi baga ang pagkain ay nahiwalay sa ating mga mata, oo, ang kagalakan at ang kasayahan ay nahiwalay sa bahay ng ating Dios?

17 Ang mga binhi ay nangabubulok sa kanilang bugal; ang mga kamalig ay nangakahandusay na sira, ang mga imbakan ay bagsak; sapagka't ang trigo ay natuyo.

18 Ganyan na lamang ang ungal ng mga hayop! ang mga kawan ng mga hayop ay natitigilan, sapagka't wala silang pastulan; oo, ang mga kawan ng tupa ay nangapahamak.

19 Oh Panginoon, sa iyo'y dumadaing ako: sapagka't sinupok ng apoy ang mga pastulan sa ilang, at sinunog ng liyab ang lahat na punong kahoy sa parang.

20 Oo, ang mga hayop sa bukid ay nagsisihingal sa iyo; sapagka't ang mga batis ng tubig ay nangatuyo, at sinupok ng apoy ang mga pastulan sa ilang.

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Revealed # 507

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

507. And those who dwell on the earth will rejoice over them and be glad. (11:10) This symbolizes the delight of the heart and soul's affection on that account among those people in the church who were caught up in faith alone as regards their doctrine and life.

Those who dwell on the earth mean people in the church, here people in the church where the faith is faith alone. The earth symbolizes the church in which they are (no. 285). To rejoice and be glad symbolizes a delight of the heart and soul's affection. A delight of the heart's affection is a delight of the will, and a delight of the soul's affection is a delight of the intellect, for in the Word the heart and soul mean a person's will and intellect. Thus the people are said to rejoice and be glad, even though joy and gladness seem to be the same thing. Present in the two, however, is a marriage of the will and intellect, which is also a marriage of goodness and truth, a marriage that exists in each and every particular of the Word, as we showed in The Doctrine of the New Jerusalem Regarding the Sacred Scripture, nos. 80-90.

That is why both terms, to rejoice and be glad, or joy and gladness, are frequently mentioned elsewhere in the Word, as in the following places:

Lo, joy and gladness, the slaying of oxen... (Isaiah 22:13)

They shall obtain joy and gladness; sorrow and sighing shall flee away. (Isaiah 35:10; 51:11)

...cut off has been... joy and gladness from the house of our God. (Joel 1:16)

(Caused to cease will be) the sound of joy and the sound of gladness... (Jeremiah 7:34, cf. 25:10)

...the fast of the tenth shall be for joy and gladness... (Zechariah 8:19)

Be glad in Jerusalem, rejoice in her... (Isaiah 66:10)

Rejoice and be glad, O daughter of Edom... (Lamentations 4:21)

The heavens shall rejoice; be glad you lands. (Psalms 96:11)

You will make me hear joy and gladness... (Psalms 51:8)

Joy and gladness will be found in (Zion).... (Isaiah 51:3)

You will have gladness... many will rejoice at his birth. (Luke 1:14)

I will cause to cease... the sound of joy and the sound of gladness, the sound of the bridegroom and the sound of the bride. (Jeremiah 7:34; 16:9, cf. 25:10; 33:10-11)

Let all those who seek You rejoice and be glad... (Psalms 40:16; 70:4)

Let the righteous be glad..., and let them rejoice in their gladness. (Psalms 68:3)

Be glad in Jerusalem...; rejoice for joy with her... (Isaiah 66:10)

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.