Bible

 

Oseas 13

Studie

   

1 Nang magsalita ang Ephraim, ay nagkaroon ng panginginig; siya'y nagpapakalaki sa kaniyang sarili sa Israel; nguni't nang siya'y magkasala tungkol kay Baal ay namatay siya.

2 At ngayo'y nangagkasala sila ng higit at higit, at nagsigawa sila ng mga larawang binubo sa kanilang pilak, mga diosdiosan na ayon sa kanilang unawa, lahat ng yaon ay gawa ng manggagawa: sinasabi nila tungkol sa mga yaon; Magsihalik sa mga guya ang mga tao na nangaghahain.

3 Kaya't sila'y magiging parang ulap sa umaga, at parang hamog na nawawalang maaga, na gaya ng dayami na tinatangay ng ipoipo mula sa giikan, at parang usok na lumalabas sa Chimenea:

4 Gayon ma'y ako ang Panginoon mong Dios mula sa lupain ng Egipto; at wala kang makikilalang Dios kundi ako, at liban sa akin ay walang tagapagligtas.

5 Nakilala kita sa ilang, sa lupain ng malaking katuyuan.

6 Ayon sa pastulan sa kanila, gayon sila nangabusog; sila'y nangabusog, at ang kanilang puso ay nagmalaki: kaya't kinalimutan nila ako.

7 Kaya't ako'y magiging parang leon sa kanila; parang leopardo na ako'y magbabantay sa tabi ng daan;

8 Aking sasalubungin sila na gaya ng oso na ninakawan ng kaniyang mga anak, at aking babakahin ang lamak ng kanilang puso; at doo'y lalamunin ko sila ng gaya ng leon; lalapain sila ng mabangis na hayop.

9 Siyang iyong kapahamakan Oh Israel, na ikaw ay laban sa akin, laban sa iyong katulong.

10 Saan nandoon ngayon ang iyong hari upang mailigtas ka niya sa lahat ng iyong bayan? at ang iyong mga hukom, na iyong pinagsasabihan, Bigyan mo ako ng hari at mga prinsipe?

11 Aking binigyan ka ng hari sa aking kagalitan, at inalis ko siya sa aking poot.

12 Ang kasamaan ng Ephraim ay nababalot; ang kaniyang kasalanan ay nabubunton.

13 Ang mga kapanglawan ng nagdaramdam na babae ay dadanasin niya: siya'y hindi pantas na anak; sapagka't panahon na hindi sana siya marapat maghirap sa pagwawaksi ng mga yaon.

14 Aking tutubusin sila mula sa kapangyarihan ng Sheol; aking tutubusin sila mula sa kamatayan. Oh kamatayan, saan nandoon ang iyong mga salot? Oh Sheol, saan nandoon ang iyong kasiraan? pagsisisi ay malilingid sa aking mga mata.

15 Bagaman siya'y mabunga sa kaniyang mga kapatid, isang hanging silanganan ay darating, ang hinga ng Panginoon ay umiilanglang mula sa ilang; at ang kaniyang tipunan ng tubig ay magiging tuyo, at ang kaniyang bukal ay matutuyo: kaniyang sasamsamin ang kayamanan ng lahat na maligayang kasangkapan.

16 Tataglayin ng Samaria ang kaniyang sala; sapagka't siya'y nanghimagsik laban sa kaniyang Dios: sila'y mangabubuwal sa pamamagitan ng tabak; ang kanilang mga sanggol ay pagluluraylurayin at ang kanilang mga nagdadalang tao ay paluluwain ang bituka.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Revealed # 870

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

870. And Death and Hell delivered up the dead who were in them. This symbolizes the impious at heart in the church, who in themselves were devils and satanic spirits, called together for judgment.

The people meant by Death and Hell are no others than people who inwardly were devils and satanic spirits - Death meaning people who inwardly were devils, and Hell people who inwardly were satanic spirits - accordingly all the impious at heart, who nevertheless in outward appearances seemed to be people of the church. For they were the only people who were called together for this universal judgment, inasmuch as only those people are judged who in outward appearances seem to be people of the church, whether laymen or clergy, but who inwardly are devils and satanic spirits. That is because in their case, their outward displays and inward realities have to be separated, and because they also can be judged, since they have known and professed the tenets of the church.

That Death means the impious at heart who in themselves were devils, and Hell those who in themselves were satanic spirits, is apparent from the statement in the next verse, verse 14, that Death and Hell were cast into the lake of fire, when neither death nor hell can be cast into hell. But those can be who, as regards their interiors, personify death and hell, that is to say, who in themselves are devils and satanic spirits.

Just who are meant by the Devil and Satan may be seen in nos. 97, 841, 857 1 above; and that those are Death who in themselves are devils, in no. 866 above.

Death and hell are mentioned also elsewhere, as in the following:

(The Son of Man said,) "I have the keys of hell and death." (Revelation 1:18)

The name of him who sat on (the pale horse) was Death, and Hell followed him. (Revelation 6:8)

Likewise in Hosea 13:14; Psalms 18:4-5; 49:14-15; 116:3.

Poznámky pod čarou:

1. No. 857 is missing. Nevertheless we find three references to it, in nos. 550, 858, 870, and because both nos. 550 and 858 include as well a reference to no. 856, and no. 858 in the text comes immediately after 856, it seems quite likely that no. 857 was omitted accidentally by the printer of the first edition.

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.