Bible

 

Genesis 9

Studie

   

1 At binasbasan ng Dios si Noe at ang kaniyang mga anak, at sa kanila'y sinabi, Kayo'y magpalaanakin, at magpakarami at inyong kalatan ang lupa.

2 At ang takot sa inyo at sindak sa inyo ay mapapasa bawa't hayop sa lupa, at sa bawa't ibon sa himpapawid; lahat ng umuusad sa lupa, at lahat ng isda sa dagat, ay ibinibigay sa inyong kamay.

3 Bawa't gumagalaw na nabubuhay ay magiging pagkain ninyo; gaya ng mga sariwang pananim na lahat ay ibinibigay ko sa inyo.

4 Nguni't ang lamang may buhay, na siya niyang dugo, ay huwag ninyong kakanin.

5 At tunay na hihingan ko ng sulit ang inyong dugo, ang dugo ng inyong mga buhay: sa kamay ng bawa't ganid ay hihingan ko ng sulit; at sa kamay ng tao, sa kamay ng bawa't kapatid ng tao ay hihingan ko ng sulit ang buhay ng tao.

6 Ang magbubo ng dugo ng tao, sa pamamagitan ng tao ay mabububo ang kaniyang dugo: sapagka't sa larawan ng Dios nilalang ang tao.

7 At kayo'y magpalaanakin at magpakarami; magsilago kayo ng sagana sa lupa, at kayo'y magsidami riyan.

8 At nagsalita ang Dios kay Noe, at sa kaniyang mga anak na kasama niya, na sinasabi,

9 At ako, narito, aking pinagtitibay ang aking tipan sa inyo, at sa inyong binhi na susunod sa inyo;

10 At sa bawa't nilikhang may buhay na kasama ninyo, ang mga ibon, ang hayop at bawa't ganid sa lupa na kasama ninyo; sa lahat ng lumunsad sa sasakyan pati sa bawa't ganid sa lupa.

11 At aking pagtitibayin ang aking tipan sa inyo; ni hindi ko na lilipulin ang lahat ng laman sa pamamagitan ng tubig ng baha; ni hindi na magkakaroon pa ng bahang gigiba ng lupa.

12 At sinabi ng Dios, Ito ang tanda ng tipang ginawa ko sa inyo, at sa bawa't kinapal na may buhay na kasama ninyo sa buong panahon:

13 Ang aking bahaghari ay inilalagay ko sa alapaap, at siyang magiging tanda ng tipan ko at ng lupa.

14 At mangyayari, pagka ako'y magbababa ng isang alapaap sa ibabaw ng lupa, na makikita ang bahaghari sa alapaap.

15 At aalalahanin ko ang aking tipan, na inilagda ko sa akin at sa inyo, at sa bawa't kinapal na may buhay sa lahat ng laman; at ang tubig ay hindi na magiging bahang lilipol ng lahat ng laman.

16 At ang bahaghari ay pasa sa alapaap, at aking mamasdan, upang aking maalaala, ang walang hanggang tipan ng Dios at ng bawa't kinapal na may buhay sa lahat ng lamang nasa ibabaw ng lupa.

17 At sinabi ng Dios kay Noe, Ito ang tanda ng tipang inilagda ko sa akin at sa lahat ng laman na nasa ibabaw ng lupa.

18 At ang mga anak ni Noe na nagsilunsad sa sasakyan ay si Sem, at si Cham at si Japhet: at si Cham ay siyang ama ni Canaan.

19 Ang tatlong ito ay mga anak ni Noe: at sa mga ito'y nakalatan ang buong lupa.

20 At nagpasimula si Noe na maging mangbubukid, at naglagay ng isang ubasan.

21 At uminom ng alak at nalango; at siya'y nahubaran sa loob ng kaniyang tolda.

22 At si Cham na ama ni Canaan ay nakakita ng kahubaran ng kaniyang ama, at isinaysay sa kaniyang dalawang kapatid na nangasa labas.

23 At kumuha si Sem at si Japhet ng isang balabal, at isinabalikat nilang dalawa, at lumakad ng paurong, at tinakpan ang kahubaran ng kanilang ama; at ang mukha nila ay patalikod, at hindi nila nakita ang kahubaran ng kanilang ama.

24 At nagising si Noe sa kaniyang pagkalango sa alak, at naalaman ang ginawa sa kaniya ng kaniyang bunsong anak.

25 At sinabi, Sumpain si Canaan! Siya'y magiging alipin ng mga alipin sa kaniyang mga kapatid.

26 At sinabi niya, Purihin ang Panginoon, ang Dios ni Sem! At si Canaan ay maging alipin niya.

27 Pakapalin ng Dios si Japhet. At matira siya sa mga tolda ni Sem; At si Canaan ay maging alipin niya.

28 At nabuhay si Noe pagkaraan ng bahang gumunaw, ng tatlong daan at limang pung taon.

29 At ang lahat ng naging araw ni Noe ay siyam na raan at limang pung taon: at namatay.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 1102

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

1102. And he shall dwell in the tents of Shem. That this signifies in order that the internals of worship may be in the externals, is evident from all that has been said before concerning Shem, namely, that “Shem” is the internal church, or internal worship, and that external worship is nothing but an inanimate affair, or else an unclean one, unless there is internal worship to vivify and hallow it. That the “tents” signify nothing else than what is holy of love, and the derivative worship, is evident from the signification of “tents” (concerning which, see above, n. 414). It was customary among the ancients to speak of “journeying” and “dwelling in tents” by which was signified in the internal sense holy worship, for the reason that the most ancient people not only journeyed with tents, but also dwelt in tents, and performed their holy worship in them. Hence also “to journey” and “to dwell” signified in the internal sense to live.

[2] That “tents” signify holy worship, the following passages—in addition to those before cited (n. 414)—may serve for confirmation.

In David:

God forsook the tabernacle of Shiloh, the tent in which He dwelt in man (Psalms 78:60), where “tent” signifies the same as “temple” in which God is said to “dwell” when He is present with man in love. Hence the man who lived in holy worship, was called by the ancients a tent, and afterwards a temple.

In Isaiah:

Enlarge the place of thy tent, and let them stretch forth the curtains of thine habitations (Isaiah 54:2), meaning enlightenment in those things which are of true worship.

In Jeremiah:

The whole land is laid waste, suddenly have My tents been laid waste, and My curtains in a moment (Jeremiah 4:20), where it is very manifest that tents are not meant, but holy worship.

In Zechariah:

Jerusalem shall yet again dwell in her own place, even in Jerusalem. Jehovah also shall save the tents of Judah (Zechariah 12:6-7), where the “tents of Judah” stand for the worship of the Lord from the holy of love.

[3] From these passages it is now evident what it is “to dwell in the tents of Shem” namely, that internal worship is in external. But because the man Japheth, or the man of the external church, does not well know what internal things are, this shall be briefly told. When a man feels or perceives in himself that he has good thoughts concerning the Lord, and that he has good thoughts concerning the neighbor, and desires to perform kind offices for him, not for the sake of any gain or honor for himself; and when he feels that he has pity for anyone who is in trouble, and still more for one who is in error in respect to the doctrine of faith, then he may know that he dwells in the tents of Shem, that is, that he has internal things in him through which the Lord is working.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.