Bible

 

Genesis 7

Studie

   

1 At sinabi ng Panginoon kay Noe, Lumulan ka at ang iyong buong sangbahayan sa sasakyan; sapagka't ikaw ay aking nakitang matuwid sa harap ko sa panahong ito.

2 Sa bawa't malinis na hayop ay kukuha ka ng tigpipito, ng lalake at ng kaniyang babae; at sa mga hayop na hindi malinis ay dalawa, ng lalake at ng kaniyang babae;

3 Gayon din naman sa mga ibon sa himpapawid tigpipito, ng lalake at ng babae; upang ingatang binhing buhay sa ibabaw ng buong lupa.

4 Sapagka't pitong araw pa, at pauulanan ko na ang ibabaw ng lupa ng apat na pung araw at apat na pung gabi, at aking lilipulin ang lahat ng may buhay na aking nilikha sa balat ng lupa.

5 At ginawa ni Noe ayon sa lahat na iniutos sa kaniya ng Panginoon.

6 At may anim na raang taon si Noe nang ang baha ng tubig ay dumagsa sa ibabaw ng lupa.

7 At lumulan sa sasakyan si Noe at ang kaniyang mga anak, at ang kaniyang asawa, at ang mga asawa ng kaniyang mga anak, dahil sa tubig ng baha.

8 Sa mga hayop na malinis, at sa mga hayop na hindi malinis, at sa mga ibon at sa bawa't umuusad sa ibabaw ng lupa,

9 Ay dalawa't dalawang dumating kay Noe sa sasakyan, na lalake at babae ayon sa iniutos ng Dios kay Noe.

10 At nangyari na pagkaraan ng pitong araw, na ang tubig ng baha ay umapaw sa ibabaw ng lupa.

11 Sa ikaanim na raang taon ng buhay ni Noe, nang ikalawang buwan, sa ikalabing pitong araw ng buwan, nang araw ding yaon, ay nangasira ang lahat ng bukal ng lubhang kalaliman, at ang mga durungawan ng langit ay nabuksan.

12 At umulan sa ibabaw ng lupa ng apat na pung araw at apat na pung gabi.

13 Nang araw ding yaon, ay lumulan sa sasakyan si Noe, at si Sem, at si Cham, at si Japhet, na mga anak ni Noe, at ang asawa ni Noe, at ang tatlong asawa ng kaniyang mga anak na kasama nila;

14 Sila, at ang bawa't hayop gubat ayon sa kanikanilang uri, at lahat ng hayop na maamo ayon sa kanikanilang uri, at bawa't umuusad sa ibabaw ng lupa ayon sa kanikanilang uri, at bawa't ibon ayon sa kanikanilang uri, lahat ng sarisaring ibon.

15 At nagsidating kay Noe sa sasakyan na dalawa't dalawa, ang lahat ng hayop na may hinga ng buhay.

16 At ang mga nagsilulan, ay lumulang lalake at babae, ng lahat na laman, gaya ng iniutos sa kaniya ng Dios: at kinulong siya ng Panginoon.

17 At tumagal ang baha ng apat na pung araw sa ibabaw ng lupa; at lumaki ang tubig at lumutang ang sasakyan, at nataas sa ibabaw ng lupa.

18 At dumagsa ang tubig at lumaking mainam sa ibabaw ng lupa; at lumutang ang sasakyan sa ibabaw ng tubig.

19 At dumagsang lubha ang tubig sa ibabaw ng lupa: at inapawan ang lahat na mataas na bundok na nasa silong ng buong langit.

20 Labing limang siko ang lalim na idinagsa ng tubig; at inapawan ang mga bundok.

21 At namatay ang lahat ng lamang gumagalaw sa ibabaw ng lupa, ang mga ibon at gayon din ang hayop, at ang hayop gubat, at ang bawa't nagsisiusad na umuusad sa ibabaw ng lupa, at ang bawa't tao.

22 Ang bawa't may hinga ng diwa ng buhay sa kanilang ilong, lahat na nasa lupang tuyo ay namatay.

23 At nilipol ang bawa't may buhay na nasa ibabaw ng lupa, ang tao at gayon din ang hayop, at ang mga umuusad at ang mga ibon sa himpapawid; at sila'y nalipol sa lupa: at ang natira lamang, ay si Noe at ang mga kasama niya sa sasakyan.

24 At tumagal ang tubig sa ibabaw ng lupa, ng isang daan at limang pung araw.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 756

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

756. That “all the fountains of the great deep were broken up” signifies the extreme of temptation as to things of the will, is evident from what has been said just above respecting temptations, that they are of two kinds, one as to things of the understanding, the other as to things of the will, and that the latter relatively to the former are severe; and it is evident likewise from the fact that up to this point temptation as to things of the understanding has been treated of. The same is evident from the signification of the “deep” namely, cupidities and the falsities thence derived (as before atn. 18), and it is evident also from the following passages in the Word.

In Ezekiel:

Thus saith the Lord Jehovih, When I shall make thee a desolate city, like the cities that are not inhabited, when I shall bring up the deep upon thee, and many waters shall cover thee (Ezekiel 26:19),

where the “deep” and “many waters” denote the extreme of temptation.

In Jonah:

The waters compassed me about, even to the soul; the deep was round about me (Jonah 2:5),

where likewise the “waters” and the “deep” denote the extreme of temptation.

In David:

Deep calleth unto deep at the noise of Thy water-spouts; all Thy breakers and all Thy waves are over me (Psalms 42:7),

where also the “deep” manifestly denotes the extreme of temptation.

Again:

He rebuked the Red Sea also, and it was dried up; and He made them go through the deeps as in the wilderness, and He saved them from the hand of him that hated them, and redeemed them from the hand of the enemy, and the waters covered their adversaries (Psalms 106:9-11),

where the “deep” denotes the temptations in the wilderness.

[2] In ancient times, hell was meant by the “deep;” and phantasies and persuasions of falsity were likened to waters and rivers, as also to a smoke out of the deep. And the hells of some appear so, that is, as deeps and as seas; concerning which, of the Lord’s Divine mercy hereafter. From those hells come the evil spirits that devastate, and also those that tempt man; and their phantasies that they pour in, and the cupidities with which they inflame a man, are as inundations and exhalations therefrom. For as before said, through evil spirits man is conjoined with hell, and through angels with heaven. And therefore when it is said that “all the fountains of the deep were broken up” such things are signified. That hell is called the “deep” and that the foul emanations therefrom are called “rivers” is evident in Ezekiel:

Thus saith the Lord Jehovah, In the day when he went down into hell I caused a mourning, I covered the deep above him, and I restrained the rivers thereof, and the great waters were stayed (Ezekiel 31:15).

Hell is also called the “deep” or “abyss” in John (Revelation 9:1-2, 11; 11:7; 17:8; 20:1, 3).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.