Bible

 

Genesis 49

Studie

   

1 At tinawag ni Jacob ang kaniyang mga anak, at sinabi, Magpipisan kayo, upang maisaysay ko sa inyo ang mangyayari sa inyo sa mga huling araw.

2 Magpipisan kayo at kayo'y makinig, kayong mga anak ni Jacob; At inyong pakinggan si Israel na inyong ama.

3 Ruben, ikaw ang aking panganay, ang aking kapangyarihan, at siyang pasimula ng aking kalakasan; Siyang kasakdalan ng kamahalan, at siyang kasakdalan ng kapangyarihan.

4 Kumukulong parang tubig na umaawas, hindi ka magtataglay ng kasakdalan, Sapagka't, sumampa ka sa higaan ng iyong ama: Hinamak mo nga; sumampa sa aking higaan.

5 Si Simeon at si Levi ay magkapatid; Mga almas na marahas ang kanilang mga tabak.

6 Oh kaluluwa ko, huwag kang pumasok sa kanilang payo; Sa kanilang kapisanan, ay huwag kang makiisa, kaluwalhatian ko; Sapagka't sa kanilang galit ay pumatay ng tao: At sa kanilang sariling kalooban ay pumutol ng hita ng baka.

7 Sumpain ang kanilang galit, sapagka't mabangis; At ang kanilang pagiinit, sapagka't mabagsik. Aking babahagihin sila sa Jacob. At aking pangangalatin sila sa Israel.

8 Juda, ikaw ay pupurihin ng iyong mga kapatid: Ang iyong kamay ay magpapahinga sa leeg ng iyong mga kaaway: Ang mga anak ng iyong ama ay yuyukod sa harap mo.

9 Si Juda'y isang anak ng leon, Mula sa panghuhuli, anak ko umahon ka: Siya'y yumuko, siya'y lumugmok na parang leon; At parang isang leong babae; sinong gigising sa kaniya?

10 Ang setro ay hindi mahihiwalay sa Juda, Ni ang tungkod ng pagkapuno sa pagitan ng kaniyang mga paa, Hanggang sa ang Shiloh ay dumating; At sa kaniya tatalima ang mga bansa.

11 Naitatali ang kaniyang batang asno sa puno ng ubas. At ang guya ng kaniyang asno sa puno ng piling ubas; Nilabhan niya ang kaniyang suot sa alak, At ang kaniyang damit sa katas ng ubas.

12 Ang kaniyang mga mata ay mamumula sa alak, At ang kaniyang mga ngipin ay mamumuti sa gatas.

13 Si Zabulon ay tatahan sa daongan ng dagat: At siya'y magiging daongan ng mga sasakyan; At ang kaniyang hangganan ay magiging hanggang Sidon.

14 Si Issachar ay isang malakas na asno, Na lumulugmok sa gitna ng mga tupahan:

15 At nakakita siya ng dakong pahingahang mabuti, At ng lupang kaayaaya; At kaniyang iniyukod ang kaniyang balikat upang pumasan, At naging aliping mangaatag.

16 Si Dan ay hahatol sa kaniyang bayan, Gaya ng isa sa angkan ni Israel.

17 Si Dan ay magiging ahas sa daan, At ulupong sa landas, Na nangangagat ng mga sakong ng kabayo, Na ano pa't nahuhulog sa likuran ang sakay niyaon.

18 Aking hinintay ang iyong pagliligtas, Oh Panginoon.

19 Si Gad, ay hahabulin ng isang pulutong: Nguni't siya ang hahabol sa kanila.

20 Hinggil kay Aser, ay lulusog ang tinapay niya, At gagawa ng masasarap na pagkain.

21 Si Nephtali ay isang usang babaing kawala: Siya'y nagbabadya ng maririkit na pananalita.

22 Si Jose ay sangang mabunga, Sangang mabunga na nasa tabi ng bukal; Ang kaniyang mga sanga'y gumagapang sa pader.

23 Pinamanglaw siya ng mga mamamana, At pinana siya, at inusig siya:

24 Nguni't ang kaniyang busog ay nanahan sa kalakasan, At pinalakas ang mga bisig ng kaniyang mga kamay, Sa pamamagitan ng mga kamay ng Makapangyarihan ni Jacob, (Na siyang pinagmulan ng pastor, ang bato ng Israel),

25 Sa pamamagitan nga ng Dios ng iyong ama, na siyang tutulong sa iyo, At sa pamamagitan ng Makapangyarihan sa lahat, na siyang magpapala sa iyo, Ng pagpapala ng langit sa itaas, Pagpapala ng mga kalaliman na nalalagay sa ibaba, Pagpapala ng mga dibdib at ng bahay-bata.

26 Ang mga basbas ng iyong ama na humigit sa basbas ng aking mga kanunuan Hanggang sa wakas ng mga burol na walang hanggan: Mangapapasa ulo ni Jose, At sa tuktok ng ulo niya na bukod tangi sa kaniyang mga kapatid.

27 Si Benjamin ay isang lobo na mangaagaw: Sa kinaumagaha'y kaniyang kakanin ang huli, At sa kinahapunan ay kaniyang babahagihin ang samsam.

28 Ang lahat ng ito ang labing dalawang angkan ng Israel: at ito ang sinalita ng ama nila sa kanila, at sila'y binasbasan; bawa't isa'y binasbasan ng ayon sa basbas sa kanikaniya,

29 At kaniyang ipinagbilin sa kanila, at sinabi sa kanila: Ako'y malalakip sa aking bayan: ilibing ninyo ako sa kasamahan ng aking mga magulang sa yungib na nasa parang ni Ephron na Hetheo,

30 Sa yungib na nasa parang ng Machpela, na nasa tapat ng Mamre, sa lupain ng Canaan, na binili ni Abraham, na kalakip ng parang kay Ephron na Hetheo, na pinakaaring libingan:

31 Na doon nila inilibing si Abraham at si Sara na kaniyang asawa; na doon nila inilibing si Isaac at si Rebeca na kaniyang asawa; at doon ko inilibing si Lea:

32 Sa parang at sa yungib na nandoon na binili sa mga anak ni Heth.

33 At nang matapos si Jacob na makapagbilin sa kaniyang mga anak, ay kaniyang itinaas at itinikom ang kaniyang mga paa sa higaan, at nalagot ang hininga, at nalakip sa kaniyang bayan.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 6398

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

6398. Dan shall be a serpent upon the way. That this signifies their reasoning about truth because good does not as yet lead, is evident from the representation of Dan, as being those who are in truth and not yet in good (see n. 6396); from the signification of a “serpent,” as being reasoning from what is sensuous (of which in what follows); and from the signification of “way,” as being truth (n. 627, 2333). Thus by “Dan being a serpent upon the way” is signified their reasoning about truth, because good does not yet lead. The quality of this reasoning and of the consequent truth, will be told in what follows.

[2] That a “serpent” denotes reasoning from what is sensuous, is because the interiors of man are represented in heaven by animals of various kinds, and hence in the Word the like are signified by the same animals. The sensuous things of man were represented by serpents because sensuous things are the lowest things in man, and are relatively earthly, and as it were creeping; as may also be seen from the forms through which sensuous things flow, concerning which, of the Lord’s Divine mercy elsewhere. Hence these sensuous things were represented by serpents, and even the Lord’s Divine sensuous was represented by the brazen serpent in the wilderness (n. 4211); and prudence and circumspection, in externals, is signified by “serpents” in Matthew:

Be ye wise as serpents, and harmless as doves (Matthew 10:16).

But when a man is in what is sensuous, remote from what is internal, as are those who are in truth and not yet in good, and speaks from what is sensuous, then by the “serpent” is signified reasoning; here therefore, where Dan is treated of, is signified reasoning about truth, because good does not yet lead. In other cases malice, cunning, and deceit, are signified by “serpents,” but by poisonous serpents, as by “vipers” and the like, the reasoning of which is poison. (That the “serpent” denotes reasoning from what is sensuous may be seen above,n. 195-197; also that the “serpent” denotes all evil in general; and that evils are distinguished by different kinds of serpents n. 251, 254, 257)

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4121

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4121. And he took his brethren with him. That this signifies goods in place of those which it had lost, is evident from the signification of “brethren,” as being goods (see n. 2360, 3160, 3303, 3459, 3803, 3815). By “brethren” in the internal sense are signified those who are in similar good and truth, that is, in a similar affection of good and truth. For in the other life all are consociated in accordance with the affections, and those who are consociated constitute a brotherhood. Not that they call themselves brethren, but that they are brethren by conjunction. In the other life it is good and truth that produce that which on earth is called relationship by blood and by marriage; and therefore there is a correspondence between the two things; for regarded in themselves goods and truths acknowledge no other father than the Lord, for they are from Him alone. Hence all who are in goods and truths are in brotherhood; but still there are degrees of relationship according to the quality of the goods and truths. These degrees are signified in the Word by “brothers,” “sisters,” “sons-in-law,” “daughters-in-law,” “grandsons,” “granddaughters,” and by other family names.

[2] On earth they are so named with reference to a common parentage, however they may differ in regard to affections; but this brotherhood or relationship is dissipated in the other life, and unless they have been in similar good on earth, they there come into other brotherhoods. At first indeed they for the most part come together, but in a short time are separated; for in that world it is not wealth that keeps men together, but as just said, affections, the quality of which is then manifest as in clear day, and also the kind of affection which one has had toward another.

And as these are manifest, and as everyone’s affection draws him to his society, those who have been of a discordant disposition are dissociated; and all the brotherhood and friendship which had been of the external man are obliterated on both sides, and that which is of the internal man remains. That by “he took his brethren with him” are signified goods in place of those which it had lost, is because as before said when one society is separated from another, it comes to a different society, and therefore to other goods in place of the former (n. 4077, 4110, 4111).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.