Bible

 

Genesis 49

Studie

   

1 At tinawag ni Jacob ang kaniyang mga anak, at sinabi, Magpipisan kayo, upang maisaysay ko sa inyo ang mangyayari sa inyo sa mga huling araw.

2 Magpipisan kayo at kayo'y makinig, kayong mga anak ni Jacob; At inyong pakinggan si Israel na inyong ama.

3 Ruben, ikaw ang aking panganay, ang aking kapangyarihan, at siyang pasimula ng aking kalakasan; Siyang kasakdalan ng kamahalan, at siyang kasakdalan ng kapangyarihan.

4 Kumukulong parang tubig na umaawas, hindi ka magtataglay ng kasakdalan, Sapagka't, sumampa ka sa higaan ng iyong ama: Hinamak mo nga; sumampa sa aking higaan.

5 Si Simeon at si Levi ay magkapatid; Mga almas na marahas ang kanilang mga tabak.

6 Oh kaluluwa ko, huwag kang pumasok sa kanilang payo; Sa kanilang kapisanan, ay huwag kang makiisa, kaluwalhatian ko; Sapagka't sa kanilang galit ay pumatay ng tao: At sa kanilang sariling kalooban ay pumutol ng hita ng baka.

7 Sumpain ang kanilang galit, sapagka't mabangis; At ang kanilang pagiinit, sapagka't mabagsik. Aking babahagihin sila sa Jacob. At aking pangangalatin sila sa Israel.

8 Juda, ikaw ay pupurihin ng iyong mga kapatid: Ang iyong kamay ay magpapahinga sa leeg ng iyong mga kaaway: Ang mga anak ng iyong ama ay yuyukod sa harap mo.

9 Si Juda'y isang anak ng leon, Mula sa panghuhuli, anak ko umahon ka: Siya'y yumuko, siya'y lumugmok na parang leon; At parang isang leong babae; sinong gigising sa kaniya?

10 Ang setro ay hindi mahihiwalay sa Juda, Ni ang tungkod ng pagkapuno sa pagitan ng kaniyang mga paa, Hanggang sa ang Shiloh ay dumating; At sa kaniya tatalima ang mga bansa.

11 Naitatali ang kaniyang batang asno sa puno ng ubas. At ang guya ng kaniyang asno sa puno ng piling ubas; Nilabhan niya ang kaniyang suot sa alak, At ang kaniyang damit sa katas ng ubas.

12 Ang kaniyang mga mata ay mamumula sa alak, At ang kaniyang mga ngipin ay mamumuti sa gatas.

13 Si Zabulon ay tatahan sa daongan ng dagat: At siya'y magiging daongan ng mga sasakyan; At ang kaniyang hangganan ay magiging hanggang Sidon.

14 Si Issachar ay isang malakas na asno, Na lumulugmok sa gitna ng mga tupahan:

15 At nakakita siya ng dakong pahingahang mabuti, At ng lupang kaayaaya; At kaniyang iniyukod ang kaniyang balikat upang pumasan, At naging aliping mangaatag.

16 Si Dan ay hahatol sa kaniyang bayan, Gaya ng isa sa angkan ni Israel.

17 Si Dan ay magiging ahas sa daan, At ulupong sa landas, Na nangangagat ng mga sakong ng kabayo, Na ano pa't nahuhulog sa likuran ang sakay niyaon.

18 Aking hinintay ang iyong pagliligtas, Oh Panginoon.

19 Si Gad, ay hahabulin ng isang pulutong: Nguni't siya ang hahabol sa kanila.

20 Hinggil kay Aser, ay lulusog ang tinapay niya, At gagawa ng masasarap na pagkain.

21 Si Nephtali ay isang usang babaing kawala: Siya'y nagbabadya ng maririkit na pananalita.

22 Si Jose ay sangang mabunga, Sangang mabunga na nasa tabi ng bukal; Ang kaniyang mga sanga'y gumagapang sa pader.

23 Pinamanglaw siya ng mga mamamana, At pinana siya, at inusig siya:

24 Nguni't ang kaniyang busog ay nanahan sa kalakasan, At pinalakas ang mga bisig ng kaniyang mga kamay, Sa pamamagitan ng mga kamay ng Makapangyarihan ni Jacob, (Na siyang pinagmulan ng pastor, ang bato ng Israel),

25 Sa pamamagitan nga ng Dios ng iyong ama, na siyang tutulong sa iyo, At sa pamamagitan ng Makapangyarihan sa lahat, na siyang magpapala sa iyo, Ng pagpapala ng langit sa itaas, Pagpapala ng mga kalaliman na nalalagay sa ibaba, Pagpapala ng mga dibdib at ng bahay-bata.

26 Ang mga basbas ng iyong ama na humigit sa basbas ng aking mga kanunuan Hanggang sa wakas ng mga burol na walang hanggan: Mangapapasa ulo ni Jose, At sa tuktok ng ulo niya na bukod tangi sa kaniyang mga kapatid.

27 Si Benjamin ay isang lobo na mangaagaw: Sa kinaumagaha'y kaniyang kakanin ang huli, At sa kinahapunan ay kaniyang babahagihin ang samsam.

28 Ang lahat ng ito ang labing dalawang angkan ng Israel: at ito ang sinalita ng ama nila sa kanila, at sila'y binasbasan; bawa't isa'y binasbasan ng ayon sa basbas sa kanikaniya,

29 At kaniyang ipinagbilin sa kanila, at sinabi sa kanila: Ako'y malalakip sa aking bayan: ilibing ninyo ako sa kasamahan ng aking mga magulang sa yungib na nasa parang ni Ephron na Hetheo,

30 Sa yungib na nasa parang ng Machpela, na nasa tapat ng Mamre, sa lupain ng Canaan, na binili ni Abraham, na kalakip ng parang kay Ephron na Hetheo, na pinakaaring libingan:

31 Na doon nila inilibing si Abraham at si Sara na kaniyang asawa; na doon nila inilibing si Isaac at si Rebeca na kaniyang asawa; at doon ko inilibing si Lea:

32 Sa parang at sa yungib na nandoon na binili sa mga anak ni Heth.

33 At nang matapos si Jacob na makapagbilin sa kaniyang mga anak, ay kaniyang itinaas at itinikom ang kaniyang mga paa sa higaan, at nalagot ang hininga, at nalakip sa kaniyang bayan.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Revealed # 406

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

406. And a third of the ships were destroyed. This symbolically means that concepts of goodness and truth from the Word that are serviceable for application to life, in them had all been destroyed.

A third means, symbolically, all, as in nos. 400, 404, 405 above. Ships symbolize concepts of goodness and truth from the Word that are serviceable for application to life. Ships have this symbolism because ships travel the sea and bring back the necessities that the natural self needs for its every endeavor, and concepts of goodness and truth are the necessities that the spiritual self needs for its every endeavor. For out of them is formed the doctrine of the church, and in accordance with that a person's life.

Ships symbolize these concepts because they are vessels, and in many places in the Word a vessel is used to express what it contains, as a cup for wine, a dish for food, the Tabernacle or Temple for the sacred objects in it, the Ark for the Law, altars for worship, and so on.

[2] Ships symbolize concepts of goodness and truth in the following places:

Zebulun shall dwell by the seashore, and serve as a haven for ships... (Genesis 49:13)

Zebulun means the conjunction of goodness and truth.

Your builders (O Tyre) have perfected your beauty. They made all your planks of fir trees from Senir; they took a cedar from Lebanon to make you a mast. Of oaks from Bashan they made your oars; they made your beam of ivory, your deck of pines from the isles of Kittim... Inhabitants of Sidon and Arvad were your oarsmen; your wise men were... your shipmasters... All the ships of the sea and their sailors were in you to market your merchandise... Ships of Tarshish were your companies in your commerce, by which you were filled and honored greatly in the midst of the seas. (Ezekiel 27:4-9, 25)

This is said of Tyre, because Tyre in the Word symbolizes the church in respect to its concepts of truth and goodness, as can be seen from the particulars about it in this chapter, and in the following one, chapter 28, understood in its spiritual sense. Moreover, because the church's concepts of truth and goodness are symbolically meant by Tyre, therefore the ship is described in its various parts, and each part symbolizes some aspect of those concepts leading to intelligence. What does the Word have in common with ships of Tyre and its commerce?

[3] The devastation of that same church is afterward described in the following way:

The common-land will shake at the sound of the cry of your shipmasters, and all who handle the oar will come down from your ships; all the sailors and shipmasters of the sea... because of you will cry bitterly... (Ezekiel 27:28-30; see also Isaiah 23:14-15)

The devastation of Babylon is similarly described in respect to all its concepts of truth in the following verses in the book of Revelation:

...in one hour such great riches were devastated. Every shipmaster, and everyone traveling on ships, and sailors... cried out... saying, "Alas, alas, the great city (Babylon), in which all became rich who had ships on the sea...." (Revelation 18:17, 19)

See below for the exposition.

[4] Ships symbolize concepts of truth and goodness also in the following places:

My days have been swift...; they fled away, they saw no good. They passed by with ships of longing... (Job 9:25-26)

Those who go down to the sea in ships, doing work on many waters, they see the works of Jehovah, and His wonders in the deep. (Psalms 107:23-24)

...the coastlands shall trust in Me, and ships of Tarshish will be first to bring your sons from afar... (Isaiah 60:9)

...the kings assembled...; fear took hold of them... With an east wind You will break the ships of Tarshish. (Psalms 18:4, 6-7)

Wail, you ships of Tarshish! (Isaiah 23:1, 14)

And so on elsewhere, as in Numbers 24:24, Judges 5:17, Psalms 104:26, Isaiah 33:21.

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.