Bible

 

Genesis 49

Studie

   

1 At tinawag ni Jacob ang kaniyang mga anak, at sinabi, Magpipisan kayo, upang maisaysay ko sa inyo ang mangyayari sa inyo sa mga huling araw.

2 Magpipisan kayo at kayo'y makinig, kayong mga anak ni Jacob; At inyong pakinggan si Israel na inyong ama.

3 Ruben, ikaw ang aking panganay, ang aking kapangyarihan, at siyang pasimula ng aking kalakasan; Siyang kasakdalan ng kamahalan, at siyang kasakdalan ng kapangyarihan.

4 Kumukulong parang tubig na umaawas, hindi ka magtataglay ng kasakdalan, Sapagka't, sumampa ka sa higaan ng iyong ama: Hinamak mo nga; sumampa sa aking higaan.

5 Si Simeon at si Levi ay magkapatid; Mga almas na marahas ang kanilang mga tabak.

6 Oh kaluluwa ko, huwag kang pumasok sa kanilang payo; Sa kanilang kapisanan, ay huwag kang makiisa, kaluwalhatian ko; Sapagka't sa kanilang galit ay pumatay ng tao: At sa kanilang sariling kalooban ay pumutol ng hita ng baka.

7 Sumpain ang kanilang galit, sapagka't mabangis; At ang kanilang pagiinit, sapagka't mabagsik. Aking babahagihin sila sa Jacob. At aking pangangalatin sila sa Israel.

8 Juda, ikaw ay pupurihin ng iyong mga kapatid: Ang iyong kamay ay magpapahinga sa leeg ng iyong mga kaaway: Ang mga anak ng iyong ama ay yuyukod sa harap mo.

9 Si Juda'y isang anak ng leon, Mula sa panghuhuli, anak ko umahon ka: Siya'y yumuko, siya'y lumugmok na parang leon; At parang isang leong babae; sinong gigising sa kaniya?

10 Ang setro ay hindi mahihiwalay sa Juda, Ni ang tungkod ng pagkapuno sa pagitan ng kaniyang mga paa, Hanggang sa ang Shiloh ay dumating; At sa kaniya tatalima ang mga bansa.

11 Naitatali ang kaniyang batang asno sa puno ng ubas. At ang guya ng kaniyang asno sa puno ng piling ubas; Nilabhan niya ang kaniyang suot sa alak, At ang kaniyang damit sa katas ng ubas.

12 Ang kaniyang mga mata ay mamumula sa alak, At ang kaniyang mga ngipin ay mamumuti sa gatas.

13 Si Zabulon ay tatahan sa daongan ng dagat: At siya'y magiging daongan ng mga sasakyan; At ang kaniyang hangganan ay magiging hanggang Sidon.

14 Si Issachar ay isang malakas na asno, Na lumulugmok sa gitna ng mga tupahan:

15 At nakakita siya ng dakong pahingahang mabuti, At ng lupang kaayaaya; At kaniyang iniyukod ang kaniyang balikat upang pumasan, At naging aliping mangaatag.

16 Si Dan ay hahatol sa kaniyang bayan, Gaya ng isa sa angkan ni Israel.

17 Si Dan ay magiging ahas sa daan, At ulupong sa landas, Na nangangagat ng mga sakong ng kabayo, Na ano pa't nahuhulog sa likuran ang sakay niyaon.

18 Aking hinintay ang iyong pagliligtas, Oh Panginoon.

19 Si Gad, ay hahabulin ng isang pulutong: Nguni't siya ang hahabol sa kanila.

20 Hinggil kay Aser, ay lulusog ang tinapay niya, At gagawa ng masasarap na pagkain.

21 Si Nephtali ay isang usang babaing kawala: Siya'y nagbabadya ng maririkit na pananalita.

22 Si Jose ay sangang mabunga, Sangang mabunga na nasa tabi ng bukal; Ang kaniyang mga sanga'y gumagapang sa pader.

23 Pinamanglaw siya ng mga mamamana, At pinana siya, at inusig siya:

24 Nguni't ang kaniyang busog ay nanahan sa kalakasan, At pinalakas ang mga bisig ng kaniyang mga kamay, Sa pamamagitan ng mga kamay ng Makapangyarihan ni Jacob, (Na siyang pinagmulan ng pastor, ang bato ng Israel),

25 Sa pamamagitan nga ng Dios ng iyong ama, na siyang tutulong sa iyo, At sa pamamagitan ng Makapangyarihan sa lahat, na siyang magpapala sa iyo, Ng pagpapala ng langit sa itaas, Pagpapala ng mga kalaliman na nalalagay sa ibaba, Pagpapala ng mga dibdib at ng bahay-bata.

26 Ang mga basbas ng iyong ama na humigit sa basbas ng aking mga kanunuan Hanggang sa wakas ng mga burol na walang hanggan: Mangapapasa ulo ni Jose, At sa tuktok ng ulo niya na bukod tangi sa kaniyang mga kapatid.

27 Si Benjamin ay isang lobo na mangaagaw: Sa kinaumagaha'y kaniyang kakanin ang huli, At sa kinahapunan ay kaniyang babahagihin ang samsam.

28 Ang lahat ng ito ang labing dalawang angkan ng Israel: at ito ang sinalita ng ama nila sa kanila, at sila'y binasbasan; bawa't isa'y binasbasan ng ayon sa basbas sa kanikaniya,

29 At kaniyang ipinagbilin sa kanila, at sinabi sa kanila: Ako'y malalakip sa aking bayan: ilibing ninyo ako sa kasamahan ng aking mga magulang sa yungib na nasa parang ni Ephron na Hetheo,

30 Sa yungib na nasa parang ng Machpela, na nasa tapat ng Mamre, sa lupain ng Canaan, na binili ni Abraham, na kalakip ng parang kay Ephron na Hetheo, na pinakaaring libingan:

31 Na doon nila inilibing si Abraham at si Sara na kaniyang asawa; na doon nila inilibing si Isaac at si Rebeca na kaniyang asawa; at doon ko inilibing si Lea:

32 Sa parang at sa yungib na nandoon na binili sa mga anak ni Heth.

33 At nang matapos si Jacob na makapagbilin sa kaniyang mga anak, ay kaniyang itinaas at itinikom ang kaniyang mga paa sa higaan, at nalagot ang hininga, at nalakip sa kaniyang bayan.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Revealed # 384

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

384. "And lead them to living fountains of waters." This symbolically means, and lead them by the truths in the Word to conjunction with Him.

Since a living fountain of waters symbolizes the Lord and also the Word, and waters symbolize truths (no. 50), and because when Divine truths in the Word are applied to life, which happens when a person lives in accordance with them, they bring about a conjunction with the Lord, therefore to lead people to living fountains of waters means, symbolically, to lead them by the truths in the Word to conjunction with the Lord.

That a fountain or fountains symbolize the Lord and also the Word is clear from these passages:

All my fountains are in You (Jehovah). (Psalms 87:7)

...they have forsaken Jehovah, the fountain of living waters. (Jeremiah 17:13)

(The people) have forsaken Me, the fountain of living waters... (Jeremiah 2:13)

...You give them drink from the river of Your delights, for with You is the fountain of life. (Psalms 36:8-9)

On that day a fountain shall be opened... for the inhabitants of Jerusalem... (Zechariah 13:1)

Israel dwelt alone in safety at the fountain of Jacob. (Deuteronomy 33:28)

(When the Lord sat by Jacob's well, He said to the woman,) "The water that I shall give... will become... a fountain of water springing up into eternal life." (John 4:5-20)

Joseph is a fruitful son... by a fountain. (Genesis 49:22)

Bless... the Lord, from the fountain of Israel. (Psalms 68:26)

Then with joy you will draw waters from the fountains of salvation. (Isaiah 12:3)

To him who thirsts I will give of the fountain of the water of life freely. (Revelation 21:6)

I will lead them to fountains of waters by a straight way... (Jeremiah 31:9)

Words like these here and just above in the book of Revelation are found also in Isaiah:

They shall neither hunger nor thirst, neither shall heat... strike them; for He who has mercy on them will lead them, even to springs of waters... (Isaiah 49:10)

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Revealed # 889

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

889. "To him who thirsts I will give of the fountain of the water of life freely." This symbolically means that to those who desire truths for some useful spiritual purpose, the Lord will give of Himself through the Word everything conducive to that useful purpose.

One who thirsts symbolizes someone who desires truth for some useful purpose, as will be seen next. The fountain of the water of life symbolizes the Lord and the Word (no. 384). To give freely means, symbolically, that it comes from the Lord, and not from any intelligence of the person's own.

Thirsting symbolizes a desire for something for some useful spiritual purpose because one may thirst for or desire concepts of truth from the Word for some natural purpose and also for some spiritual purpose. People who do so for some natural purpose have a reputation for learning as their goal, and in consequence of their learning prestige, honor and material gain. Thus they have themselves and the world in view. But people who do so for some spiritual purpose have serving the neighbor as their goal, out of a love for the neighbor, and they consider the welfare of his soul, as well as their own. Thus they have the Lord, the neighbor, and salvation in view. Such people are given truth from the fountain of the water of life, that is, from the Lord through the Word, to the extent that it is conducive to that purpose. No others are given truth from that source. They read the Word, and either they do not see any doctrinal truth in it, or if they do, they turn it into falsity - not so much in speech when reading aloud from the Word, but in the idea of their thought concerning it.

That to hunger symbolically means to desire good, and to thirst to desire truth, may be seen in nos. 323, 381.

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.