Bible

 

Genesis 40

Studie

   

1 At nangyari, na pagkatapos ng mga bagay na ito, na ang katiwala ng saro ng hari sa Egipto at ang kaniyang magtitinapay ay nangagkasala laban sa kanilang panginoon na hari sa Egipto.

2 At naginit si Faraon laban sa kaniyang dalawang tagapamahala, sa puno ng mga katiwala ng saro at sa puno ng mga magtitinapay.

3 At pinagpipiit sa bilangguan, sa bahay ng kapitan ng bantay, sa bilangguang kinabibilangguan ni Jose.

4 At ibinigay ng kapitan ng bantay kay Jose ang pamamahala sa kanila at pinaglingkuran niya sila: at sila'y natirang kaunting panahon sa bilangguan.

5 At ang katiwala at ang magtitinapay ng hari sa Egipto na nangabibilango sa bilangguan, ay kapuwa nanaginip ng kanikaniyang panaginip sa isang gabi, na bawa't isa ayon sa paliwanag ng kanikaniyang panaginip.

6 At pinaroonan sila ni Jose sa kinaumagahan, at sila'y tiningnan, at, narito, sila'y mapanglaw.

7 At kaniyang tinanong ang mga tagapamahala ni Faraon, na mga kasama niya sa bilangguan sa bahay ng kaniyang panginoon, na sinasabi, Bakit kayo'y mapanglaw ngayon?

8 At kanilang sinabi sa kaniya, Kami ay nanaginip ng panaginip, at walang sinomang makapagpaliwanag. At sinabi sa kanila ni Jose, Hindi ba ukol sa Dios ang mga paliwanag? Isinasamo ko sa inyo, na inyong saysayin sa akin.

9 At sinaysay ng puno ng mga katiwala ng saro kay Jose ang kaniyang panaginip, at nagsabi sa kaniya, Sa aking panaginip, narito, ang isang puno ng ubas ay nasa harap ko;

10 At sa puno ng ubas, ay may tatlong sanga: at yao'y pawang sumupling, na namulaklak, at ang mga buwig niyaon, ay nangagtaglay ng mga ubas na hinog.

11 At ang saro ni Faraon ay nasa aking kamay; at kumuha ako ng mga ubas at aking pinagpipiga sa saro ni Faraon, at ibinigay ko ang saro sa kamay ni Faraon.

12 At sinabi ni Jose sa kaniya, Ito ang kapaliwanagan niyaon, ang tatlong sanga ay tatlong araw;

13 Sa loob ng tatlong araw ay ititindig ni Faraon ang iyong ulo, at isasauli ka sa iyong katungkulan: at ibibigay mo ang saro ni Faraon sa kaniyang kamay, na gaya ng karaniwang ginagawa mong dati ng ikaw ay kaniyang katiwala.

14 Datapuwa't alalahanin mo ako kung ikaw ay mapabuti na, at isinasamo ko sa iyo, na pagpakitaan mo ako ng kagandahang loob, at banggitin mo ako kay Faraon, at ako'y alisin mo sa bahay na ito:

15 Sapagka't ako'y tunay na ninakaw sa lupain ng mga Hebreo: at dito naman ay wala akong ginawang anoman, upang ako'y ilagay nila sa bilangguan.

16 Nang makita ng puno ng mga magtitinapay, na mabuti ang kapaliwanagan ay nagsabi kay Jose, Ako'y nanaginip din, at narito, tatlong bakol ng tinapay na mabuti ay nasa ibabaw ng aking ulo:

17 At sa kaibaibabawan ng bakol ay mayroon ng lahat na sarisaring pagkaing niluto para kay Faraon; at kinakain ng mga ibon sa bakol na nasa ibabaw ng aking ulo.

18 At si Jose ay sumagot, at nagsabi, Ito ang kapaliwanagan niyaon; ang tatlong bakol, ay tatlong araw;

19 Sa loob ng tatlo pang araw ay itataas ni Faraon ang iyong ulo, at ibibitin ka sa isang punong kahoy; at kakanin ng mga ibon ang iyong laman.

20 At nangyari nang ikatlong araw, na siyang kapanganakan kay Faraon, na gumawa siya ng isang piging sa lahat ng kaniyang lingkod: at itinindig niya ang ulo ng puno ng mga katiwala ng saro, at ang ulo ng puno ng mga magtitinapay.

21 At ibinalik niya ang puno ng mga katiwala ng saro sa kaniyang pagkakatiwala ng saro; at ibinigay niya ang saro sa kamay ni Faraon:

22 Datapuwa't ang puno ng mga magtitinapay, ay ibinitin sa isang puno ng kahoy: gaya ng ipinaliwanag sa kanila ni Jose.

23 Gayon ma'y hindi na naalaala si Jose ng puno ng mga katiwala ng saro, kundi nalimutan siya.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 5127

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

5127. After the former manner. That this signifies in accordance with the law of order is evident from the signification of the “former manner,” as being the law of order; for it is a law of order that exterior things should be subject to interior things, or what is the same, lower things to higher ones, and should serve them as servants; for exterior or lower things are nothing but servants, while interior or higher things are relatively lords. That such is the signification of the words “after the former manner” is because the butler as a servant had previously served Pharaoh as his lord, in accordance with the law of subordination; thus the sensuous represented by the butler had served the interior natural represented by Pharaoh, in accordance with the law of order.

[2] That it is the law of order that lower or exterior things should serve higher or interior things, is wholly unknown to the sensuous man; for one who is merely sensuous does not know what interior is, thus neither what is relatively exterior. He knows that he thinks and speaks, and that he wills and acts; and from this he supposes that to think and to will are interior, and that to speak and to act are exterior; but he does not know that to think from the senses only, and to act from the appetites, is of the external man, thus that his thinking and willing are solely of the exterior natural, and that this is still more the case when he thinks falsities and wills evils; and because in such persons the communication with interior things is closed, he therefore does not know what interior thought and will are. If he is told that interior thought is to think from truth, and that interior will is to act from good, he does not at all apprehend it; still less that the interior man is distinct from the exterior, and so distinct that the interior man can see as from a higher position what is going on in the exterior man, and that the interior man has the capacity and ability of chastening the exterior, and of not willing and thinking what the exterior man sees from phantasy, and desires from cupidity.

[3] These things he does not see so long as his external man has dominion and rules; but when he is out of this state, as when he is in some depression arising from misfortunes or illness, he can see and apprehend these things, because then the dominion of the external man ceases. For the faculty or ability of understanding is always preserved to man by the Lord, but is very obscure with those who are in falsities and evils, and is always clearer in proportion as falsities and evils are lulled to sleep. The Lord’s Divine flows in continually with man and enlightens him, but where there are falsities and evils (that is, where there are things contrary to truths and goods), the Divine light is either reflected or suffocated or perverted, and only so much of it is received, as it were through chinks, as to give him the faculty of thinking and speaking from sensuous things, and also of thinking and speaking of spiritual things from forms of speech impressed on the natural or bodily memory.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.