Bible

 

Genesis 39

Studie

   

1 At ibinaba si Jose sa Egipto; at binili siya ni Potiphar, puno ni Faraon, na kapitan ng bantay, na lalaking taga Egipto, sa kamay ng mga Ismaelita na nagdala sa kaniya roon.

2 At ang Panginoon ay suma kay Jose, at naging lalaking mapalad; at siya'y nasa bahay ng kaniyang panginoong taga Egipto.

3 At nakita ng kaniyang panginoon, na ang Panginoon ay sumasakaniya, at ang lahat ng kaniyang ginagawa ay pinagpapala ng Panginoon sa kaniyang kamay.

4 At nakasumpong si Jose ng biyaya sa kaniyang paningin, at pinaglingkuran niya siya: at sa kaniya'y ipinamahala niya ang bahay, at ang lahat niyang tinatangkilik ay isinakaniyang kamay.

5 At nangyari, na mula sa panahon na siya'y pamahalain sa kaniyang bahay, at sa lahat ng kaniyang tinatangkilik, ay pinagpala ng Panginoon ang bahay ng taga Egiptong yaon dahil kay Jose; at ang pagpapala ng Panginoon ay sumalahat ng kaniyang tinatangkilik, sa bahay at sa parang.

6 At kaniyang ipinamahala ang lahat niyang tinatangkilik sa kamay ni Jose; at hindi siya nakikialam ng anomang kaniya, liban sa tinapay na kaniyang kinakain. At si Jose ay may magandang pagmumukha at kahalihalina.

7 At nangyari, pagkatapos ng mga bagay na ito, na tinitigan si Jose ng asawa ng kaniyang panginoon at sinabi, Sipingan mo ako.

8 Datapuwa't siya'y tumanggi at sinabi niya sa asawa ng kaniyang panginoon, Narito, ang aking panginoon ay hindi nakikialam sa akin tungkol sa nasa bahay, at lahat ng kaniyang tinatangkilik ay ipinamahala sa aking kamay;

9 Walang sinomang dakila kay sa akin sa bahay na ito; walang ipinagkait sa aking anomang bagay, kung di ikaw lamang, sapagka't ikaw ay kaniyang asawa: paano ngang aking magagawa itong malaking kasamaan, at kasalanan laban sa Dios?

10 At nangyari, na nakikiusap man siya kay Jose araw-araw, ay hindi nakikinig sa kaniya na siya'y sipingan, o pakisamahan.

11 At nangyari nang panahong ito, na siya'y pumasok sa bahay upang gawin niya ang kaniyang gawain at wala sinoman sa mga tao sa bahay doon sa loob.

12 At siya'y pinigilan niya sa kaniyang suot, na sinasabi, Sipingan mo ako: at iniwan niya ang kaniyang suot sa kamay niya at tumakas, at lumabas.

13 At nangyari, na pagkakita niyang iniwan ang kaniyang suot sa kamay niya, at tumakas sa labas,

14 Na siya'y tumawag ng mga tao sa kaniyang bahay, at sinalita sa kanila, na sinasabi, Tingnan ninyo, na dinalhan niya tayo ng isang Hebreo, upang tayo'y tuyain; pinasok niya ako upang ako'y sipingan, at ako'y naghihiyaw ng malakas:

15 At nangyari nang marinig niyang ako'y nagtaas ng tinig at naghihiyaw, na iniwan ang kaniyang suot sa aking siping, at tumakas, at lumabas.

16 At kaniyang iningatan ang suot niya sa kaniyang siping, hanggang sa umuwi ang kaniyang panginoon sa kaniyang bahay.

17 At sinalita niya sa kaniya ng ayon sa mga salitang ito, na sinasabi, Pinasok ako ng aliping Hebreo na iyong dinala sa atin, upang tuyain ako:

18 At nangyari, na sapagka't nagtaas ako ng aking tinig at ako'y naghihiyaw, ay kaniyang iniwan ang suot niya sa aking siping, at tumakas sa labas.

19 At nangyari, na pagkarinig ng kaniyang panginoon ng mga salita na sinalita sa kaniya ng kaniyang asawa, na sinasabi, Ganitong paraan ang ginawa sa akin ng iyong alipin; ay nagalab ang kaniyang galit.

20 At dinala ng kaniyang panginoon si Jose, at inilagay sa bilangguan, sa dakong pinagkukulungan ng mga bilanggo ng hari: at siya'y natira roon sa bilangguan.

21 Datapuwa't ang Panginoon ay suma kay Jose, at iginawad sa kaniya ang awa, at pinagkalooban ng biyaya sa paningin ng katiwala sa bilangguan.

22 At ipinamahala ng katiwala sa bilangguan sa mga kamay ni Jose ang lahat na mga bilanggo na nasa bilangguan; at ang lahat ng ginagawa roon ay siya ang gumagawa.

23 Hindi tinitingnan ng katiwala ng bilangguan ang anomang bagay na nasa kaniyang kamay, sapagka't ang Panginoo'y suma kay Jose; at ang kaniyang ginagawa ay pinagpapala ng Panginoon.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4875

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4875. 'Your cord' means through truth, that is to say, truth accompanying the token of consent. This is clear from the meaning of 'a cord' as truth. The reason 'a cord' means truth is that it is one of the items associated with 'garments', and 'garments' in general means truths, for the reason that as garments clothe the flesh, so truths clothe good, 297, 2132, 2576, 4545, 4763. Among the ancients therefore whatever clothing they wore meant some specific or individual truth. Consequently a tunic had one meaning, a chlamys another, and a toga another; also coverings for the head, such as a turban and a mitre, had one meaning, coverings for the thighs and feet, such as breeches, stockings, and so on, had another meaning. But 'a cord' meant outermost or lowest truth, for it was made from threads twisted together, by which the final demarcation of that kind of truth was meant. This kind of truth is again meant by 'a cord' in Moses,

Every open vessel on which there is no covering [or] cord [to fasten it] is unclean. Numbers 19:15.

By this was meant that nothing should exist without having an outer limit, for that which does not have an outer limit is 'open'. Furthermore outermost truths serve as the outer limit and terminus of interior truths.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 1167

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

1167. In the Word 'Canaan' or the Canaanite means forms of ritual or external worship separated from internal. This is clear from very many places, especially in historical sections. This being the character of the Canaanites at the time that the sons of Jacob were brought into the land, permission was given to wipe them out. But in the internal sense of the Word Canaanites are used to mean all people whose worship is external separated from internal. And because this was pre-eminently true of the Jews and Israelites, they specifically are meant in the prophetic Word, as becomes clear from the following two places alone: In David,

They poured out innocent blood, the blood of their sons and daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan; and the land was profaned with blood. 1 They became unclean by their acts, and committed whoredom in their doings. Psalms 106:38-39.

Here 'pouring out the blood of sons and daughters' means in the internal sense that they destroyed every truth of faith and good of charity. 'Sacrificing sons and daughters to the idols of Canaan' means profaning matters of faith and charity by means of external worship separated from internal, which is nothing else than idolatrous worship. So 'they became unclean by their acts and committed whoredom in their doings'. In Ezekiel,

Thus said the Lord Jehovih to Jerusalem, Your tracings and your nativity are of the land of Canaan. Your father was an Amorite and your mother a Hittite. Ezekiel 16:3.

Here it is stated explicitly that they belonged to the land of Canaan. As regards 'Canaan' meaning external worship separated from internal, see what has appeared already in 1078, 1094.

Poznámky pod čarou:

1. literally, bloods

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.