Bible

 

Genesis 33

Studie

   

1 At itiningin ni Jacob ang kaniyang mga mata at tumingin, at, narito, si Esau ay dumarating, at kasama niya'y apat na raang tao. At kaniyang binahagi ang mga bata kay Lea at kay Raquel, at sa dalawang alilang babae.

2 At inilagay niya ang mga alila na kasama ng kanilang mga anak na pinakapanguna, at si Lea na kasama ng kaniyang mga anak na pinakapangalawa, at si Raquel at si Jose na pinakahuli.

3 At siya naman ay lumagpas sa unahan nila, at yumukod sa lupa na makapito, hanggang sa nalapit sa kaniyang kapatid.

4 At tumakbo si Esau na sinalubong siya, at niyakap siya at niyapos siya sa leeg, at hinagkan siya: at nagiyakan,

5 At itiningin ni Esau ang mga mata niya, at nakita ang mga babae at ang mga bata, at sinabi, Sinosino itong mga kasama mo? At kaniyang sinabi, Ang mga anak na ipinagkaloob ng Dios sa iyong lingkod.

6 Nang magkagayo'y nagsilapit ang mga alilang babae, sila at ang kanilang mga anak, at nagsiyukod.

7 At lumapit din si Lea at ang kaniyang mga anak, at nagsiyukod: at pagkatapos ay nagsilapit si Jose at si Raquel, at nagsiyukod.

8 At kaniyang sinabi, Anong palagay mo sa buong karamihang ito na nasumpungan ko? At kaniyang sinabi, Nang makasundo ng biyaya sa paningin ng aking panginoon.

9 At sinabi ni Esau, Mayroon akong kasiya; kapatid ko, ariin mo ang iyo.

10 At sinabi sa kaniya ni Jacob, Hindi, ipinamamanhik ko sa iyo, na kung ngayo'y nakasundo ako ng biyaya sa iyong paningin, ay tanggapin mo nga ang aking kaloob sa aking kamay: yamang nakita ko ang iyong mukha, na gaya ng nakakakita ng mukha ng Dios, at ikaw ay nalugod sa akin.

11 Tanggapin mo, ipinamamanhik ko sa iyo, ang kaloob na dala sa iyo; sapagka't ipinagkaloob sa akin ng Dios, at mayroon ako ng lahat. At ipinilit sa kaniya, at kaniyang tinanggap.

12 At kaniyang sinabi, Yumaon tayo at tayo'y lumakad, at ako'y mangunguna sa iyo.

13 At sinabi niya sa kaniya, Nalalaman ng aking panginoon na ang mga bata ay mahihina pa at ang mga kawan at ang mga baka ay nagpapasuso: at kung ipagmadali sa isa lamang araw ay mamamatay ang lahat ng kawan.

14 Magpauna ang aking panginoon sa kaniyang lingkod: at ako'y mamamatnubay na dahandahan, ayon sa hakbang ng mga hayop na nasa aking unahan, at ng hakbang ng mga bata, hanggang sa makarating ako sa aking panginoon sa Seir.

15 At sinabi ni Esau, Pahintulutan mong iwan ko sa iyo ang ilan sa mga taong kasama ko. At kaniyang sinabi, Ano pang dahil nito? Makasundo nawa ako ng biyaya sa paningin ng aking panginoon.

16 Gayon nagbalik si Esau ng araw ding yaon sa kaniyang lakad sa Seir.

17 At si Jacob ay naglakbay sa Succoth, at nagtayo ng isang bahay para sa kaniya, at iginawa niya ng mga balag ang kaniyang hayop: kaya't tinawag ang pangalan ng dakong yaon na Succoth.

18 At dumating si Jacob na payapa sa bayan ng Sichem, na nasa lupain ng Canaan, nang siya'y manggaling sa Padan-aram; at siya'y humantong sa tapat ng bayan.

19 At binili ang pitak ng lupa na pinagtayuan ng kaniyang tolda, sa kamay ng mga anak ni Hamor, na ama ni Sichem, ng isang daang putol na salapi.

20 At siya'y nagtindig doon ng isang dambana, at tinawag niyang El-Elohe-Israel.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2943

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2943. Of all that went in at the gate of his city, saying. That this signifies as to the doctrinal things through which there is faith, is evident from the signification of “gate,” as being entrance, thus that which introduces (in like manner as “door,” see n. 2145, 2152, 2356, 2385); and from the signification of “city,” as being the truth of faith (see n. 402, 2268, 2449, 2451, 2712). Cities in the Ancient Church were not like the cities of later times and of the present day, that is, assemblages and gatherings of people; but they were the dwelling together of separate families. The family of one parent constituted a city, as for instance the city of Nahor (to which Abraham’s servant came when he was to betroth Rebekah to Isaac, Genesis 24:10) was Nahor’s family which was there; and Shalem, the city of Shechem (to which Jacob came when he journeyed from Paddan-aram, Genesis 33:18; 34 (Genesis 34:2) (Genesis 34:4) (Genesis 34:6) (Genesis 34:8) (Genesis 34:11) (Genesis 34:13) (Genesis 34:18) (Genesis 34:20) (Genesis 34:24) (Genesis 34:26)) was the family of Hamor and Shechem, which was there; and so with the other cities of that time.

[2] And as they had learned from the most ancient people that nations and families represented the heavenly societies, and thus the things of love and charity (n. 655, 1159), so when a “city” is mentioned instead of a family, and “people” instead of nation, truth is signified which is of faith. Hence also the “city of God” and the “holy city,” in the genuine sense signify faith in the Lord; and as a walled town or city signified faith, the “gate” of the city signified doctrinal things, because these introduce to faith. This in the representative Jewish Church was also signified by the judges and the elders sitting in the gate of the city and judging there; as is plain from the historical parts of the Word; and also in Zechariah:

These are the words that ye shall do: Speak ye every man the truth with his companion, judge truth and the judgment of peace in your gates (Zech. 8:16).

Also in Amos:

Hate the evil and love the good, and establish judgment in the gate (Amos 5:15).

(That a “gate” also signifies the way of access to the rational mind, and that this mind is compared to a city, may be seen above, n. 2851)

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.