Bible

 

Genesis 32

Studie

   

1 At ipinagpatuloy ni Jacob ang kaniyang paglakad, at sinalubong siya ng mga anghel ng Dios.

2 At sinabi ni Jacob nang makita niya sila, Ito'y hukbo ng Dios: at tinawag niya ang pangalan ng dakong yaon na Mahanaim.

3 At si Jacob ay nagpasugo sa unahan niya kay Esau, na kaniyang kapatid sa lupain ng Seir, na parang ng Edom.

4 At inutusan niya sila, na sinasabi, Ganito ninyo sabihin sa aking panginoong kay Esau, Ganito ang sabi ng iyong lingkod na si Jacob, Dumoon ako kay Laban at ako'y natira roon hanggang ngayon.

5 At mayroon akong mga baka, at mga asno, at mga kawan, at mga aliping lalake at babae: at ako'y nagpasugo upang magbigay alam sa aking panginoon, upang makasumpong ng biyaya sa iyong paningin.

6 At ang mga sugo ay nagsipagbalik kay Jacob, na nagsipagsabi, Dumating kami sa iyong kapatid na kay Esau, at siya rin naman ay sumasalubong sa iyo, at apat na raang tao ang kasama niya.

7 Nang magkagayo'y natakot na mainam si Jacob at nahapis at kaniyang binahagi ang bayang kasama niya, at ang mga kawan, at ang mga bakahan, at ang mga kamelyo ng dalawang pulutong.

8 At kaniyang sinabi, Kung dumating si Esau sa isang pulutong, at kaniyang saktan, ang pulutong ngang natitira ay tatanan.

9 At sinabi ni Jacob, Oh Dios ng aking amang si Abraham, at Dios ng aking amang si Isaac, Oh Panginoon, na nagsabi sa akin, Magbalik ka sa iyong lupain at sa iyong kamaganakan, at gagawan kita ng magaling:

10 Hindi ako marapat sa kababababaan ng lahat ng kaawaan, at ng buong katotohanan na iyong ipinakita sa iyong lingkod: sapagka't dala ko ang aking tungkod, na dinaanan ko ang Jordang ito; at ngayo'y naging dalawang pulutong ako.

11 Iligtas mo ako, ipinamamanhik ko sa iyo, sa kamay ng aking kapatid, sa kamay ni Esau; sapagka't ako'y natatakot sa kaniya, baka siya'y dumating at ako'y saktan niya, ang ina pati ng mga anak.

12 At ikaw ang nagsabi, Tunay na ikaw ay gagawan ko ng magaling, at gagawin ko ang iyong binhi na parang buhangin sa dagat, na hindi mabibilang dahil sa karamihan.

13 At siya'y nagparaan doon ng gabing yaon; at kumuha ng mayroon siya na ipagkakaloob kay Esau na kaniyang kapatid;

14 Dalawang daang kambing na babae, at dalawang pung lalaking kambing; dalawang daang tupang babae, at dalawang pung tupang lalake,

15 Tatlong pung kamelyong inahin na pati ng kanilang mga anak; apat na pung baka at sangpung toro, dalawang pung asna at sangpung anak ng mga yaon.

16 At ipinagbibigay sa kamay ng kaniyang mga bataan, bawa't kawan ay bukod; at sinabi sa kaniyang mga bataan, Lumagpas kayo sa unahan ko, at iiwanan ninyo ng isang pagitan ang bawa't kawan.

17 At iniutos sa una, na sinasabi, Pagka ikaw ay nasumpungan ni Esau na aking kapatid, at ikaw ay tinanong na sinasabi, Kanino ka? at saan ka paroroon? at kanino itong nangasa unahan mo.

18 Kung magkagayo'y sasabihin mo, Sa iyong lingkod na kay Jacob; isang kaloob nga, na padala sa aking panginoong kay Esau: at, narito, siya'y nasa hulihan din naman namin.

19 At iniutos din sa ikalawa, at sa ikatlo, at sa lahat ng sumusunod sa mga kawan, na sinasabi, Sa ganitong paraan sasalitain ninyo kay Esau, pagkasumpong ninyo sa kaniya;

20 At sasabihin ninyo, Saka, narito, ang iyong lingkod na si Jacob, ay nasa hulihan namin, sapagka't kaniyang sinabi, Paglulubagin ko ang kaniyang galit sa pamamagitan ng kaloob na sumasaunahan ko, at pagkatapos ay makikita ko ang kaniyang mukha; marahil ay tatanggapin niya ako.

21 Gayon isinaunahan niya ang mga kaloob; at siya'y natira ng gabing yaon sa pulutong.

22 At siya'y bumangon ng gabing yaon, at isinama niya ang kaniyang dalawang asawa, at ang kaniyang dalawang alilang babae, at ang kaniyang labing isang anak at tumawid sa tawiran ng Jaboc.

23 At sila'y kaniyang isinama at itinawid sa batis, at kaniyang itinawid ang kaniyang tinatangkilik.

24 At naiwang magisa si Jacob: at nakipagbuno ang isang lalake sa kaniya, hanggang sa magbukang liwayway.

25 At nang makita nitong siya'y hindi manaig sa kaniya ay hinipo ang kasukasuan ng hita niya; at ang kasukasuan ni Jacob ay sinaktan samantalang nakikipagbuno sa kaniya.

26 At sinabi, Bitawan mo ako, sapagka't nagbubukang liwayway na. At kaniyang sinabi, Hindi kita bibitawan hanggang hindi mo ako mabasbasan.

27 At sinabi niya sa kaniya, Ano ang pangalan mo? At kaniyang sinabi, Jacob.

28 At sinabi niya, Hindi na tatawaging Jacob ang iyong pangalan, kundi Israel; sapagka't ikaw ay nakipagpunyagi sa Dios at sa mga tao, at ikaw ay nanaig.

29 At siya'y tinanong ni Jacob, at sinabi, Ipinamamanhik ko sa iyong sabihin mo sa akin ang iyong pangalan. At kaniyang sinabi, Bakit nagtatanong ka ng aking pangalan? At siya'y binasbasan doon.

30 At tinawag ni Jacob ang pangalan ng dakong yaon na Peniel; sapagka't aniya'y nakita ko ang Dios ng mukhaan, at naligtas ang aking buhay.

31 At sinikatan siya ng araw ng siya'y nagdadaan sa Penuel; at siya'y napipilay sa hita niya.

32 Kaya't hindi kumakain ang mga anak ni Israel ng litid ng balakang na nasa kasukasuan ng hita, hanggang ngayon: sapagka't hinipo ng taong yaon ang kasukasuan ng hita ni Jacob, sa litid ng pigi.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4255

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4255. 'For with just my staff I passed over this Jordan, and now I have become two camps' means that from having little He now had much. This is clear from the meaning of 'a staff' as power - a word used in reference to truth, and dealt with in 4013, 4015; from the meaning of 'Jordan' as introduction into cognitions of good and truth, dealt with below; and from the meaning of 'two camps' as goods and truths, as above in 4250 - the two camps referred to here consisting of the people, flocks, herds, and camels, which he split into two groups. From this one may see what these words mean in the proximate sense - that when being introduced into cognitions He had only a small amount of truth but subsequently He had many truths and goods; or what amounts to the same, from having little He now had much. From the explanations given up to now it is evident that the subject in the internal sense has been the way in which the Lord made the Human within Him Divine, doing so step by step in keeping with order. So the subject has been His advance into intelligence and wisdom, at length into Divine intelligence and wisdom. This shows what the phrase 'from having little He now had much' is used to mean.

[2] The reason 'the Jordan' means introduction into cognitions of good and truth is that it was a boundary to the land of Canaan. For all the boundaries of that land meant things that are first and last in the Lord's kingdom, and also those that are first and last in the Church, and so those that are first and last in the celestial and spiritual things which constitute the Lord's kingdom and His Church, see 1585, 1866, 4116, 4240. Therefore, being a boundary, 'the Jordan' meant introduction into cognitions of good and truth, for these come first; but when at length a person becomes in himself a Church or the Lord's kingdom they come to be last.

[3] That 'the Jordan' means things that are first and those that are last may be seen from other places in the Word, as in David,

O my God, my soul bows itself down within me; 1 therefore I remember You from the land of Jordan, and the Hermons from the little mountain. Psalms 42:6.

'Remembering from the land of Jordan' stands for doing so from what is last and so from a position of humbleness. In the same author,

Judah became His sanctuary, Israel His dominions. The sea saw and fled; the Jordan turned about backwards. Psalms 114:2-3, 5.

'Judah' stands for the good of celestial love, and 'Israel' for the good of spiritual love, 3654. 'The sea' stands for cognitions of truth, 28, 'the Jordan' stands for cognitions of good which are said 'to turn about backwards' when the good of love gains dominion, for in that case cognitions are viewed from that good, not the good from those cognitions - in accordance with the things that have often been shown already.

[4] In the Book of Judges,

Gilead dwelling at the crossing of the Jordan; and Dan, why will he fear ships? Judges 5:17.

'Gilead' stands for the sensory good or pleasure by means of which a person is first introduced into the path of his regeneration, 4117, 4124. 'Dwelling at the crossing of the Jordan' stands for the things effecting that introduction, and so things that are first and last in the Church and the Lord's kingdom. These introductory things were also represented by 'the Jordan' when the children of Israel entered the land of Canaan, Joshua 3:14-end; 4:1-end; for 'the land of Canaan' represented the Lord's kingdom, 1413, 1437, 1607, 3038, 3481, 3686, 3705.

And the dividing of the Jordan and their passing through on dry ground meant the removal of evils and falsities and the admission into the Lord's kingdom of those who are governed by goods and truths. Similar in meaning is the dividing of the waters of the Jordan by Elijah when he was carried up into heaven, 2 Kings 2:8, and by Elisha when he entered in place of Elijah into the prophetic role, 2 Kings 2:14.

[5] The cure of Naaman's leprosy, effected by his having washed himself seven times in the Jordan according to Elisha's command, 2 Kings 5:1-14, represented baptism, for baptism means introduction into the Church and into the things that belong to the Church, and so into regeneration and the things that belong to regeneration. Not that anyone is regenerated by baptism; rather it is the sign of it, which he should call to mind. And because the things which constitute the Church are meant by baptism, and baptism is meant by 'the Jordan', as mentioned above, it was the Jordan therefore in which people were baptized by John, Matthew 3:6; Mark 1:5. And the Lord too was willing to be baptized in it by John, Matthew 3:13-17; Mark 1:9.

[6] Because 'the Jordan' means things that are first and last in the Lord's kingdom and in the Church - such as the cognitions of good and truth, since these serve to introduce a person into His kingdom and Church - the Jordan is also for that reason referred to as a boundary of the new earth or holy land, in Ezekiel 47:18. The new earth or holy land means the Lord's kingdom and also the new Church which is the Lord's kingdom on earth, see 1733, 1850, 2117, 2118 (end), 3355 (end).

Poznámky pod čarou:

1. literally, upon me

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.