Bible

 

Genesis 28

Studie

   

1 At tinawag ni Isaac si Jacob, at siya'y binasbasan, at siya'y pinagbilinan, na sinabi sa kaniya, Huwag kang magaasawa sa mga anak ng Canaan.

2 Tumindig ka, pumaroon ka sa Padan-aram, sa bahay ni Bethuel, na ama ng iyong ina, at magasawa ka roon sa mga anak ni Laban, na kapatid na lalake ng iyong ina.

3 At ikaw ay pagpalain nawa ng Dios na Makapangyarihan sa lahat, at ikaw ay palaguin, at ikaw ay paramihin, upang ikaw ay maging kapisanan ng mga bayan;

4 At ibigay nawa sa iyo ang pagpapala kay Abraham, sa iyo, at sangpu sa iyong binhi; upang iyong ariin ang lupaing iyong pinaglakbayan, na ibinigay ng Dios kay Abraham.

5 At pinapagpaalam ni Isaac si Jacob: at naparoon siya sa Padan-aram kay Laban, anak ni Bethuel na taga Siria, na kapatid ni Rebeca, na ina ni Jacob at ni Esau.

6 Nakita nga ni Esau na binasbasan ni Isaac si Jacob, at siya'y pinaparoon sa Padan-aram, upang doon magasawa; at nang siya'y basbasan ay ipinagbilin sa kaniya, na sinasabi, Huwag kang magaasawa sa mga anak ng Canaan.

7 At sumunod si Jacob sa kaniyang ama at sa kaniyang ina, at naparoon sa Padan-aram;

8 At nakita ni Esau na hindi nakalulugod ang mga anak ng Canaan kay Isaac na kaniyang ama;

9 At naparoon si Esau kay Ismael, at nagasawa kay Mahaleth, anak ni Ismael, na anak ni Abraham, na kapatid na babae ni Nabaioth, bukod pa sa mga asawang mayroon na siya.

10 At umalis si Jacob sa Beerseba at napasa dakong Haran.

11 At dumating sa isang dako, at nagparaan ng buong gabi roon, sapagka't lumubog na ang araw; at kumuha ng isa sa mga bato sa dakong yaon, at inilagay sa kaniyang ulunan, at nahiga sa dakong yaon upang matulog.

12 At nanaginip, at narito, ang isang hagdan, na ang puno ay nasa lupa, at ang dulo ay umaabot sa langit; at narito, ang mga anghel ng Dios na nagmamanhik manaog doon.

13 At, narito, ang Panginoon ay nasa kataastaasan niyaon, at nagsabi, Ako ang Panginoon, ang Dios ni Abraham na iyong ama, at ang Dios ni Isaac: ang lupang kinahihigaan mo ay ibibigay ko sa iyo at sa iyong binhi;

14 At ang iyong binhi ay magiging parang alabok sa lupa, at kakalat ka sa kalunuran, at sa silanganan, at sa hilagaan, at sa timugan at sa iyo at sa iyong binhi ay pagpapalain ang lahat ng angkan sa lupa.

15 At, narito't ako'y sumasa iyo, at iingatan kita saan ka man pumaroon, at pababalikin kita sa lupaing ito sapagka't hindi kita iiwan hanggang hindi ko magawa ang sinalita ko sa iyo.

16 At nagising si Jacob sa kaniyang panaginip, at nagsabi, Tunay na ang Panginoon ay nasa dakong ito, at hindi ko nalalaman.

17 At siya'y natakot, at kaniyang sinabi, Kakilakilabot na dako ito! ito'y hindi iba kundi bahay ng Dios, at ito ang pintuan ng langit.

18 At si Jacob ay bumangong maaga ng kinaumagahan, at kinuha ang batong kaniyang inilagay sa ulunan niya, at kaniyang itinayo na pinakaalaala, at kaniyang binuhusan ng langis sa ibabaw.

19 At ang ipinangalan niya sa dakong yaon ay Betel: datapuwa't ang pangalan ng bayan nang una ay Luz.

20 At si Jacob ay nagpanata, na sinasabi, Kung sasaakin ang Dios, at ako'y iingatan sa daang ito na aking nilalakaran, at ako'y bibigyan ng tinapay na makakain, at damit na maisusuot,

21 Na ano pa't ako'y makabalik na payapa sa bahay ng aking ama, ay ang Panginoon nga ang magiging aking Dios,

22 At ang batong ito na aking itinayo na pinakaalaala ay magiging bahay ng Dios; at sa lahat ng ibigay mo sa akin ay walang pagsalang ang ikasangpung bahagi ay ibibigay ko sa iyo.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 3678

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

3678. Verses 6-9. And Esau saw that Isaac blessed Jacob, and sent him to Paddan-aram, to take him from thence a woman, and in blessing him commanded him, saying, Thou shalt not take a woman of the daughters of Canaan. And Jacob hearkened to his father and to his mother, and went to Paddan-aram. And Esau saw that the daughters of Canaan were evil in the eyes of Isaac his father. And Esau went to Ishmael, and took Mahalath, the daughter of Ishmael, Abraham’s son, the sister of Nebaioth, over his women to himself for a woman. “And Esau saw that Isaac blessed Jacob,” signifies the thought of natural good concerning conjunction by the good of truth, which is “Jacob;” “and sent him to Paddan-aram,” signifies the beginning of manifestation through the knowledges of this good; “to take him from thence a woman,” signifies conjunction thereby through the affection of truth; “and in blessing him commanded him, saying,” signifies reflection and thence perception in order that conjunction might be effected; “thou shalt not take a woman of the daughters of Canaan,” signifies that he should not be conjoined with the affections of falsity and evil; “and Jacob hearkened to his father and to his mother,” signifies obedience and affection; “and went to Paddan-aram,” signifies here as above to become imbued with those knowledges of good and truth; “and Esau saw that the daughters of Canaan were evil in the eyes of Isaac his father,” signifies the Lord’s foresight and providence that the affections of that truth with which natural good had been heretofore conjoined would not conduce to conjunction; “and Esau went to Ishmael, and took Mahalath, the daughter of Ishmael, Abraham’s son,” signifies the conjunction of this good with truth from a Divine origin; “the sister of Nebaioth, over his women to himself for a woman,” signifies the affection of celestial truth more interiorly.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.