Bible

 

Genesis 28

Studie

   

1 At tinawag ni Isaac si Jacob, at siya'y binasbasan, at siya'y pinagbilinan, na sinabi sa kaniya, Huwag kang magaasawa sa mga anak ng Canaan.

2 Tumindig ka, pumaroon ka sa Padan-aram, sa bahay ni Bethuel, na ama ng iyong ina, at magasawa ka roon sa mga anak ni Laban, na kapatid na lalake ng iyong ina.

3 At ikaw ay pagpalain nawa ng Dios na Makapangyarihan sa lahat, at ikaw ay palaguin, at ikaw ay paramihin, upang ikaw ay maging kapisanan ng mga bayan;

4 At ibigay nawa sa iyo ang pagpapala kay Abraham, sa iyo, at sangpu sa iyong binhi; upang iyong ariin ang lupaing iyong pinaglakbayan, na ibinigay ng Dios kay Abraham.

5 At pinapagpaalam ni Isaac si Jacob: at naparoon siya sa Padan-aram kay Laban, anak ni Bethuel na taga Siria, na kapatid ni Rebeca, na ina ni Jacob at ni Esau.

6 Nakita nga ni Esau na binasbasan ni Isaac si Jacob, at siya'y pinaparoon sa Padan-aram, upang doon magasawa; at nang siya'y basbasan ay ipinagbilin sa kaniya, na sinasabi, Huwag kang magaasawa sa mga anak ng Canaan.

7 At sumunod si Jacob sa kaniyang ama at sa kaniyang ina, at naparoon sa Padan-aram;

8 At nakita ni Esau na hindi nakalulugod ang mga anak ng Canaan kay Isaac na kaniyang ama;

9 At naparoon si Esau kay Ismael, at nagasawa kay Mahaleth, anak ni Ismael, na anak ni Abraham, na kapatid na babae ni Nabaioth, bukod pa sa mga asawang mayroon na siya.

10 At umalis si Jacob sa Beerseba at napasa dakong Haran.

11 At dumating sa isang dako, at nagparaan ng buong gabi roon, sapagka't lumubog na ang araw; at kumuha ng isa sa mga bato sa dakong yaon, at inilagay sa kaniyang ulunan, at nahiga sa dakong yaon upang matulog.

12 At nanaginip, at narito, ang isang hagdan, na ang puno ay nasa lupa, at ang dulo ay umaabot sa langit; at narito, ang mga anghel ng Dios na nagmamanhik manaog doon.

13 At, narito, ang Panginoon ay nasa kataastaasan niyaon, at nagsabi, Ako ang Panginoon, ang Dios ni Abraham na iyong ama, at ang Dios ni Isaac: ang lupang kinahihigaan mo ay ibibigay ko sa iyo at sa iyong binhi;

14 At ang iyong binhi ay magiging parang alabok sa lupa, at kakalat ka sa kalunuran, at sa silanganan, at sa hilagaan, at sa timugan at sa iyo at sa iyong binhi ay pagpapalain ang lahat ng angkan sa lupa.

15 At, narito't ako'y sumasa iyo, at iingatan kita saan ka man pumaroon, at pababalikin kita sa lupaing ito sapagka't hindi kita iiwan hanggang hindi ko magawa ang sinalita ko sa iyo.

16 At nagising si Jacob sa kaniyang panaginip, at nagsabi, Tunay na ang Panginoon ay nasa dakong ito, at hindi ko nalalaman.

17 At siya'y natakot, at kaniyang sinabi, Kakilakilabot na dako ito! ito'y hindi iba kundi bahay ng Dios, at ito ang pintuan ng langit.

18 At si Jacob ay bumangong maaga ng kinaumagahan, at kinuha ang batong kaniyang inilagay sa ulunan niya, at kaniyang itinayo na pinakaalaala, at kaniyang binuhusan ng langis sa ibabaw.

19 At ang ipinangalan niya sa dakong yaon ay Betel: datapuwa't ang pangalan ng bayan nang una ay Luz.

20 At si Jacob ay nagpanata, na sinasabi, Kung sasaakin ang Dios, at ako'y iingatan sa daang ito na aking nilalakaran, at ako'y bibigyan ng tinapay na makakain, at damit na maisusuot,

21 Na ano pa't ako'y makabalik na payapa sa bahay ng aking ama, ay ang Panginoon nga ang magiging aking Dios,

22 At ang batong ito na aking itinayo na pinakaalaala ay magiging bahay ng Dios; at sa lahat ng ibigay mo sa akin ay walang pagsalang ang ikasangpung bahagi ay ibibigay ko sa iyo.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 3882

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

3882. 'And she left off bearing' means the ascent up a stairway from earth even to Jehovah or the Lord. This is clear from the meaning of 'bearing' or birth as truth and good, for these are births in the spiritual sense, in that a person is regenerated or born anew by means of truth and good. Such truth and good is also what were meant by Leah's four who were born to her - Reuben, Simeon, Levi, and Judah. 'Reuben' meant truth as this exists on the first step in regeneration or rebirth - truth which is no more than knowledge, and so merely a knowledge of truth. 'Simeon' meant truth as this exists on the second step in regeneration or rebirth - truth present in the will, and so a will desiring truth. 'Levi' meant truth as it exists on the third step in regeneration or rebirth - truth for which one feels an affection, and so an affection for truth, which is the same as charity. But 'Judah' meant good which exists on the fourth step in regeneration or rebirth - good which is the celestial form of love. When a person who has been regenerated or born anew has come this far the Lord manifests Himself to him, for he has by now risen up from the lowest step, as if by a stairway, to the one where the Lord is.

[2] This stepping up is also meant by the stairway seen in a dream by Jacob which was set up on the earth, a stairway whose top reached to heaven, and on which the angels of God were going up and coming down, with Jehovah or the Lord standing above it, described in Chapter 28:12. From this it is evident that 'she left off bearing' has the meaning that has been stated. For explanations that the four conceptions and births spoken of meant an advance from what is external to what is internal, or from truth to good, that is, from earth to heaven, see 3860, 3868, 3874, 3879. Coming down is subsequent to this, for no one is able to come down before he has gone up. Coming down however is nothing else than surveying truth from good, as when one climbs a mountain and then regards the things that lie below. From that position he can, in a single survey of the scene, take in an incalculably greater number of things than people standing below or in the valley, as is evident to anyone. It is exactly the same with those who are governed by good, that is, by love to the Lord and charity towards the neighbour. These can see incalculably more than those governed merely by truth, that is, by faith alone.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.