Bible

 

Genesis 17

Studie

   

1 At nang si Abram ay may siyam na pu't siyam na taon, ay napakita ang Panginoon kay Abram, at sa kaniya'y nagsabi, Ako ang Dios na Makapangyarihan sa lahat lumakad ka sa harapan ko, at magpakasakdal ka.

2 At ako'y makikipagtipan sa iyo at ikaw ay aking pararamihing mainam.

3 At nagpatirapa si Abram: at ang Dios ay nakipagusap sa kaniya, na sinasabi,

4 Tungkol sa akin, narito, ang aking tipan ay sumasaiyo, at ikaw ang magiging ama ng maraming bansa.

5 At hindi na tatawagin ang pangalan mong Abram, kundi Abraham ang magiging iyong pangalan; sapagka't ikaw ay ginawa kong ama ng maraming bansa.

6 At ikaw ay aking gagawing totoong palaanakin at papanggagalingin ko sa iyo ang mga bansa; at magbubuhat sa iyo ang mga hari.

7 At aking papagtitibayin ang aking tipan sa iyo at sa iyong binhi pagkamatay mo sa buong kalahian nila, na tipang walang hanggan, na ako'y magiging iyong Dios, at ng iyong binhi, pagkamatay mo.

8 At ibibigay ko sa iyo, at sa iyong binhi, pagkamatay mo, ang lupaing iyong mga pinaglakbayan, ang buong lupain ng Canaan, na pag-aaring walang hanggan at ako ang magiging Dios nila.

9 At sinabi pa ng Dios kay Abraham, At tungkol sa iyo, iingatan mo ang aking tipan, iingatan mo at ng iyong binhi pagkamatay mo, sa buong kalahian nila.

10 Ito ang aking tipan na inyong iingatan sa akin at sa inyo, at ng iyong binhi, pagkamatay mo; tutuliin ang bawa't lalake sa inyo.

11 At kayo'y tutuliin sa laman ng inyong balat ng masama; at ito ang magiging tanda ng aking tipan sa inyo.

12 At ang may walong araw ay tutuliin sa inyo, ang bawa't lalake sa buong kalahian ninyo; ang ipinanganak sa bahay, o ang binili ng salapi sa sinomang taga ibang lupa na hindi sa iyong lahi.

13 Ang ipinanganak sa bahay at ang binili ng iyong salapi, ay dapat tuliin: at ang aking tipan ay sasa iyong laman na pinakatipang walang hanggan.

14 At ang lalaking hindi tuli, na hindi tinuli ang laman ng kaniyang balat ng masama, ang taong yaon ay mahihiwalay sa kaniyang bayan; sinira niya ang aking tipan.

15 At sinabi ng Dios kay Abraham, Tungkol kay Sarai na iyong asawa, ay huwag mo nang tatawagin ang kaniyang pangalang Sarai, kundi Sara ang magiging kaniyang pangalan.

16 At akin siyang pagpapalain, at saka sa kaniya'y bibigyan kita ng anak: oo, siya'y aking pagpapalain, at magiging ina ng mga bansa; ang mga hari ng mga bayan ay magmumula sa kaniya.

17 Nang magkagayo'y nagpatirapa si Abraham, at nagtawa, at nasabi sa kaniyang sarili, Magkakaanak kaya siya na may isang daang taon na? at manganak pa kaya si Sara na may siyam na pung taon na?

18 At sinabi ni Abraham sa Dios, Kahimanawari, si Ismael ay mabuhay sa harapan mo!

19 At sinabi ng Dios, Hindi, kundi ang iyong asawang si Sara ay magkakaanak sa iyo; at tatawagin mo ang kaniyang ngalang Isaac; at aking pagtitibayin ang aking tipan sa kaniya ng pinakatipang walang hanggan, sa kaniyang lahi pagkamatay niya.

20 At tungkol kay Ismael, ay dininig din kita. Narito't aking pinagpala siya, at siya'y aking papagaanakin ng marami, at siya'y aking pararamihin ng di kawasa; labing dalawang prinsipe ang kaniyang magiging anak, at siya'y gagawin kong malaking bansa.

21 Nguni't ang aking tipan ay pagtitibayin ko kay Isaac na iaanak sa iyo ni Sara, sa tadhanang araw, sa taong darating.

22 At nang matapos na makipagusap sa kaniya, ay napaitaas ang Dios mula sa piling ni Abraham.

23 At ipinagsama ni Abraham si Ismael, na kaniyang anak, at ang lahat na ipinanganak sa kaniyang bahay, at ang lahat ng binili niya ng kaniyang salapi, ang lahat ng lalake sa mga lalaking kasangbahay ni Abraham, at tinuli ang laman ng kanilang balat ng masama ng araw ding yaon, ayon sa sinabi ng Dios sa kaniya.

24 At si Abraham ay may siyam na pu't siyam na taon, nang tuliin ang laman ng kaniyang balat ng masama.

25 At si Ismael ay may labing tatlong taon, nang tuliin ang laman ng kaniyang balat ng masama.

26 Nang araw ding yaon tinuli si Abraham, at si Ismael na kaniyang anak.

27 At lahat ng lalaking kasangbahay niya, maging ang mga ipinanganak sa bahay, at ang mga binili ng salapi sa taga ibang lupain, ay pinagtuling kasama niya.

   

Ze Swedenborgových děl

 

True Christianity # 675

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 853  
  

675. Circumcision was instituted as a sign that the people of the Israelite church were descendants of Abraham, Isaac, and Jacob, as the following passages show:

God said to Abraham, "This is a covenant with me that you will observe between me and you and your descendants after you. Circumcise every male among you. Circumcise the flesh of your foreskin as a sign of the covenant between me and you. " (Genesis 17:9-11)

The practice of circumcision as a sign of the covenant was later reinforced by Moses (Leviticus 12:1-3).

Because this sign differentiated the Israelite church from other religions, before the children of Israel crossed the Jordan river they were commanded again to be circumcised (Joshua 5:2). The reason for this was that the land of Canaan symbolized the church and the Jordan river symbolized introduction into it.

For another thing, the children of Israel were given the following command to remind them of this sign once they were in the land of Canaan.

When you have come into the land and have planted some tree for food, you are to circumcise the foreskin of its fruit. For three years it will be uncircumcised to you; it is not to be eaten. (Leviticus 19:23)

[2] The fact that circumcision symbolized and meant rejecting the cravings of the flesh and therefore being purified from evils (which is also what baptism means) is clear from the passages in the Word where we read that the people were to circumcise their heart. For example, in the following passages:

Moses said, "Circumcise the foreskin of your heart. Do not be stiff-necked any longer. " (Deuteronomy 10:16)

Jehovah God will circumcise your heart and the heart of your descendants so that you love Jehovah your God with your whole heart and your whole soul, and you will live. (Deuteronomy 30:6)

In Jeremiah:

Circumcise yourselves for Jehovah so that he will remove the foreskins of your heart, O man of Judah and inhabitants of Jerusalem, to prevent my anger from going forth like a fire because of the wickedness of your doings. (Jeremiah 4:4)

In Paul:

What counts with Jesus Christ is not our circumcision or lack of circumcision but faith working through goodwill and our being a new creation. (Galatians 5:6; 6:15)

[3] This makes it clear, then, that baptism was instituted to replace circumcision because circumcision of the flesh symbolizes circumcision of the heart. Circumcision of the heart also means being purified from evils, because evils of every kind rise up from the flesh; the foreskin means the filthy loves that belong to the flesh. Because circumcision and the washing of baptism have the same meaning, we read in Jeremiah: "Circumcise yourselves for Jehovah so that he will remove the foreskins of your heart" (Jeremiah 4:4); and soon after that we read, "Wash wickedness from your heart, O Jerusalem, so that you may be saved" (Jeremiah 4:14). The Lord teaches us in Matthew 15:18-19 what circumcision and washing of the heart means.

  
/ 853  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.