Bible

 

Genesis 11

Studie

   

1 At ang buong lupa ay iisa ang wika at iisa ang salita.

2 At nangyari, na, sa kanilang paglalakbay sa silanganan, ay nakasumpong sila ng isang kapatagan sa lupain ng Sinar; at sila'y nanahan doon.

3 At nagsangusapang, Halikayo! tayo'y gumawa ng mga laryo, at ating lutuing mabuti. At inari nilang bato ang laryo at ang betun ay inaring argamasa.

4 At nagsipagsabi, Halikayo! Magtayo tayo ng isang bayan natin at ng isang moog, na ang taluktok niyaon ay aabot hanggang sa langit, at magtaglay tayo ng isang ngalan; baka tayo'y mangalat sa ibabaw ng buong lupa.

5 At bumaba ang Panginoon upang tingnan ang bayan at ang moog, na itinayo ng mga anak ng mga tao.

6 At sinabi ng Panginoon, Narito, sila'y iisang bayan at silang lahat ay may isang wika; at ito ang kanilang pinasimulang gawin: at, ngayon nga'y walang makasasawata sa anomang kanilang balaking gawin.

7 Halikayo! tayo'y bumaba at diyan din ay ating guluhin ang kanilang wika, na anopa't sila'y huwag magkatalastasan sa kanilang salita.

8 Ganito pinanabog sila ng Panginoon mula riyan, sa ibabaw ng buong lupa; at kanilang iniwan ang pagtatayo ng bayan.

9 Kaya ang pangalang itinawag ay Babel; sapagka't doon ginulo ng Panginoon ang wika ng buong lupa: at mula roon ay pinanabog sila ng Panginoon sa ibabaw ng buong lupa.

10 Ito ang sali't saling lahi ni Sem. May isang daan taon si Sem at naging anak si Arphaxad, dalawang taon pagkatapos ng bahang gumunaw,

11 At nabuhay si Sem, pagkatapos na maipanganak si Arphaxad, ng limang daang taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

12 At nabuhay si Arphaxad, ng tatlong pu't limang taon, at naging anak si Sala.

13 At nabuhay si Arphaxad pagkatapos na maipanganak si Sala, ng apat na raan at tatlong taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

14 At nabuhay si Sala ng tatlong pung taon, at naging anak si Heber:

15 At nabuhay si Sala pagkatapos na maipanganak si Heber, ng apat na raan at tatlong taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

16 At nabuhay si Heber ng tatlong pu't apat na taon, at naging anak si Peleg:

17 At nabuhay si Heber pagkatapos na maipanganak si Peleg, ng apat na raan at tatlong pung taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

18 At nabuhay si Peleg ng tatlong pung taon, at naging anak si Reu:

19 At nabuhay si Peleg pagkatapos na maipanganak si Reu, ng dalawang daan at siyam na taon; at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

20 At nabuhay si Reu ng tatlong pu't dalawang taon, at naging anak si Serug:

21 At nabuhay si Reu pagkatapos na maipanganak si Serug, ng dalawang daan at pitong taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

22 At nabuhay si Serug ng tatlong pung taon, at naging anak si Nachor:

23 At nabuhay si Serug pagkatapos maipanganak si Nachor, ng dalawang daang taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

24 At nabuhay si Nachor ng dalawang pu't siyam na taon, at naging anak si Thare:

25 At nabuhay si Nachor pagkatapos na maipanganak si Thare, ng isang daan at labing siyam na taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

26 At nabuhay si Thare ng pitong pung taon, at naging anak si Abram, si Nachor at si Haran.

27 Ito nga ang mga lahi ni Thare. Naging anak ni Thare si Abram, si Nachor, at si Haran; at naging anak ni Haran si Lot.

28 At namatay si Haran bago namatay ang kaniyang amang si Thare sa lupaing kaniyang tinubuan, sa Ur ng mga Caldeo.

29 At nagsipagasawa si Abram at si Nachor: ang pangalan ng asawa ni Abram ay Sarai; at ang pangalan ng asawa ni Nachor, ay Milca, anak ni Haran, ama ni Milca at ama ni Iscah.

30 At si Sarai ay baog; siya'y walang anak.

31 At ipinagsama ni Thare si Abram na kaniyang anak, at si Lot na anak ni Haran, na anak ng kaniyang anak, at si Sarai na kaniyang manugang, asawa ni Abram na kaniyang anak; at samasamang nagsialis sa Ur ng mga Caldeo upang magsipasok sa lupain ng Canaan, at nagsidating sila sa Haran, at nagsitahan doon.

32 At ang mga naging araw ni Thare ay dalawang daan at limang taon: at namatay si Thare sa Haran.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 1153

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

1153. That 'the sons of Gomer' also means those who possessed external worship, but an external worship derived from that which existed with the nation Gomer, follows from what has been stated and shown several times already about the meaning of 'sons', as well as from the fact that Gomer is one of those nations which possessed external worship corresponding to internal. Seven nations which possessed such worship are mentioned by name in the previous verse, and seven again, called 'the sons of Gomer and of Javan', in this. The specific differences however between one nation and another cannot be stated, as only their names are given here. In the Prophets however when the subject is specifically this or that type of Church-worship the differences can be established. In general all variations of external worship, as also of internal, arise according to the adoration of the Lord in the worship, and the adoration is according to the love to the Lord and love towards the neighbour that exist there. For it is within love that the Lord is present, and thus within worship. The differences of worship therefore existing among the nations mentioned here depend on the nature of His presence within.

[2] To make it easier to talk about how types of worship differ and how they did so in the Ancient Church among various nations, let it be realized that all true worship consists in adoration of the Lord. Adoration of the Lord consists in being humble; and being humble consists in the self-acknowledgement that with oneself there is nothing living and nothing good, but that with oneself everything is dead, indeed corpse-like. Being humble also consists in the acknowledgement that everything living and everything good come from the Lord. The more a person acknowledges these things not just with the lips but in his heart, the more humility he has; and consequently the more adoration - which is true worship - and the more love and charity, and the more happiness. The first contains the second, and they are so linked together as to be inseparable. This shows what these differences of worship are and the nature of them.

[3] Those who are mentioned here and are called 'the sons of Gomer and of Javan' are people who likewise possessed external worship corresponding to internal, but it was somewhat more remote than that of the people mentioned in the previous verse. This also is why they are called 'sons'. Generations descending one after another, or derivatives, here progress from what is interior towards things that are exterior. The more someone relies on the senses, the more exterior he becomes, and consequently becomes further removed from true worship of the Lord. For when it is more concerned with the world, the body, and the earth, and less with the spirit, it consequently becomes more remote. Because these people called the sons of Gomer and of Javan relied more on the senses, they focused worship even more on external things than those referred to as their parents and cousins had done. Consequently they form a second group here.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.