Bible

 

Genesis 1

Studie

1 Nang pasimula ay nilikha ng Dios ang langit at ang lupa.

2 At ang lupa ay walang anyo at walang laman; at ang kadiliman ay sumasa ibabaw ng kalaliman; at ang Espiritu ng Dios ay sumasa ibabaw ng tubig.

3 At sinabi ng Dios Magkaroon ng liwanag; at nagkaroon ng liwanag.

4 At nakita ng Dios ang liwanag na mabuti, at inihiwalay ng Dios ang liwanag sa kadiliman.

5 At tinawag ng Dios ang liwanag na Araw, at tinawag niya ang kadiliman na Gabi. At nagkahapon at nagkaumaga ang unang araw.

6 At sinabi ng Dios, Magkaroon ng isang kalawakan sa gitna ng tubig, at mahiwalay ang tubig sa kapuwa tubig.

7 At ginawa ng Dios ang kalawakan, at inihiwalay ang tubig na nasa ilalim ng kalawakan, sa tubig na nasa itaas ng kalawakan: at nagkagayon.

8 At tinawag ng Dios ang kalawakan na Langit. At nagkahapon at nagkaumaga ang ikalawang araw.

9 At sinabi ng Dios, Mapisan ang tubig na nasa silong ng langit sa isang dako, at lumitaw ang katuyuan, at nagkagayon.

10 At tinawag ng Dios ang katuyuan na Lupa, at ang kapisanan ng tubig ay tinawag niyang mga Dagat: at nakita ng Dios na mabuti.

11 At sinabi ng Dios, Sibulan ang lupa ng damo, pananim na nagkakabinhi, at punong kahoy na namumunga ayon sa kaniyang pagkakahoy, na taglay ang kaniyang binhi sa ibabaw ng lupa, at nagkagayon.

12 At ang lupa ay sinibulan ng damo, pananim na nagkakabinhi, ayon sa kaniyang pagkapananim, at ng punong kahoy na namumunga, na taglay ang kaniyang binhi, ayon sa kaniyang pagkakahoy, at nakita ng Dios na mabuti.

13 At nagkahapon at nagkaumaga ang ikatlong araw.

14 At sinabi ng Dios, Magkaroon ng mga tanglaw sa kalawakan ng langit upang maghiwalay ng araw sa gabi; at maging pinakatanda, at pinakabahagi ng panahon, ng mga araw at ng mga taon:

15 At maging pinakatanglaw sa kalawakan ng langit, upang tumanglaw sa ibabaw ng lupa: at nagkagayon.

16 At nilikha ng Dios ang dalawang malaking tanglaw; ang malaking tanglaw ay upang magpuno sa araw, at ang maliit na tanglaw ay upang magpuno sa gabi: nilikha rin niya ang mga bituin.

17 At mga inilagay ng Dios sa kalawakan ng langit, upang tumanglaw sa ibabaw ng lupa,

18 At upang magpuno sa araw at sa gabi, at upang maghiwalay ng liwanag sa kadiliman: at nakita ng Dios na mabuti.

19 At nagkahapon at nagkaumaga ang ikaapat na araw.

20 At sinabi ng Dios, Bukalan ng sagana ang tubig ng mga gumagalaw na kinapal na may buhay, at magsilipad ang mga ibon sa itaas ng lupa sa luwal na kalawakan ng himpapawid.

21 At nilikha ng Dios ang malalaking hayop sa dagat, at ang bawa't may buhay na kinapal na gumagalaw, na ibinukal na sagana ng tubig, ayon sa kanikaniyang uri at ang lahat na may pakpak na ibon, ayon sa kanikaniyang uri: at nakita ng Dios na mabuti.

22 At mga binasbasan ng Dios, na sinabi, Kayo'y magpalaanakin, at magpakarami, at inyong punuin ang tubig sa mga dagat, at magpakarami ang mga ibon sa lupa.

23 At nagkahapon at nagkaumaga ang ikalimang araw.

24 At sinabi ng Dios, Bukalan ang lupa ng mga may buhay na kinapal, ayon sa kanikaniyang uri ng hayop at ng mga kinapal na umuusad, at ng mga ganid sa lupa, ayon sa kanikaniyang uri: at nagkagayon.

25 At nilikha ng Dios ang ganid sa lupa ayon sa kaniyang uri, at ang hayop ayon sa kaniyang uri, at ang bawa't umuusad sa ibabaw ng lupa ayon sa kanikaniyang uri: at nakita ng Dios na mabuti.

26 At sinabi ng Dios, Lalangin natin ang tao sa ating larawan, ayon sa ating wangis: at magkaroon sila ng kapangyarihan sa mga isda sa dagat, at sa mga ibon sa himpapawid, at sa mga hayop, at sa buong lupa, at sa bawa't umuusad, na nagsisiusad sa ibabaw ng lupa.

27 At nilalang ng Dios ang tao ayon sa kaniyang sariling larawan, ayon sa larawan ng Dios siya nilalang; nilalang niya sila na lalake at babae.

28 At sila'y binasbasan ng Dios, at sa kanila'y sinabi ng Dios, Kayo'y magpalaanakin, at magpakarami, at kalatan ninyo ang lupa, at inyong supilin; at magkaroon kayo ng kapangyarihan sa mga isda sa dagat, at sa mga ibon sa himpapawid, at sa bawa't hayop na gumagalaw sa ibabaw ng lupa.

29 At sinabi ng Dios, Narito, ibinigay ko sa inyo ang bawa't pananim na nagkakabinhi, na nasa ibabaw ng balat ng lupa, at ang bawa't punong kahoy na may bunga ng punong kahoy na nagkakabinhi; sa inyo'y magiging pagkain:

30 At sa bawa't hayop sa lupa, at sa bawa't ibon sa himpapawid; at sa bawa't nagsisiusad sa ibabaw ng lupa na may buhay ay ibinigay ko ang lahat na pananim na sariwa na pinakapagkain; at nagkagayon.

31 At nakita ng Dios ang lahat ng kaniyang nilikha, at, narito, napakabuti. At nagkahapon at nagkaumaga ang ikaanim na araw.

Ze Swedenborgových děl

 

True Christian Religion # 34

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 853  
  

34. The Divine Infinite is present in human beings as in images of itself, as is evident from the Word, where we read:

At length God said, Let us make man in our image, after our likeness; so God created man in His own image, in the image of God He created him, Genesis 1:26-27 From this it follows that a human being is an organ capable of receiving God, and that its capability as an organ depends upon its capacity to receive. The human mind, which determines that a human being is human and how far he is so, is organised into three zones in accordance with the three degrees. In the first degree is the celestial zone, in which are the angels of the highest heaven; in the second degree is the spiritual zone in which are the angels of the middle heaven; and in the third degree is the natural zone in which are the angels of the lowest heaven.

[2] The human mind, organised as it is according to those three degrees, is a means of receiving Divine influence, but the Divine influence does not penetrate further than the extent to which a person clears the way or opens the door. If he does so up to the highest or celestial degree, then a person truly becomes an image of God, and after his death an angel of the highest heaven. But if he clears the way or opens the door only to the middle or spiritual degree, then although he becomes an image of God it is not to such a pitch of perfection, and after his death he becomes an angel of the middle heaven. But if he clears the way or opens the door only to the lowest or natural degree, then if he acknowledges God and worships Him with true piety, he becomes an image of God in the lowest degree, and after his death becomes an angel of the lowest heaven.

[3] If, however, he does not acknowledge God and worship Him with true piety, he puts off the image of God and becomes like an animal, apart from possessing the faculty of understanding and therefore of speech. If he then shuts off the highest natural degree, which corresponds to the highest celestial, he becomes so far as love is concerned like an animal. If he shuts off the middle natural degree, which corresponds to the middle spiritual, he becomes so far as love is concerned like a fox, and as far as the sight of the understanding is concerned like a nocturnal bird. But if he also shuts off the spiritual part of the lowest natural degree, he becomes so far as love is concerned like a savage beast, and as far as his understanding of truth is concerned like a fish.

[4] Divine Life, which by radiation from the sun of the heaven of angels makes human beings act, can be compared with the light from the sun of this world and its radiation affecting a diaphanous object. The way life is received in the highest degree is like light striking a diamond; in the second degree like light striking a crystal, and in the lowest degree like light striking glass or a transparent membrane. But if the spiritual part of this degree is totally shut off, which happens when the existence of God is denied and Satan is worshipped, the way life from God is received is like light falling upon dark objects on earth, such as rotten wood or a lump of mud or dung, and so on. For then a person becomes a spiritual corpse.

  
/ 853  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.