Bible

 

Ezekiel 46

Studie

   

1 Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Ang pintuang-daan ng lalong loob na looban na nakaharap sa dakong silanganan ay sasarhan sa anim na araw na iginagawa; nguni't sa sabbath ay bubuksan, at sa kaarawan ng bagong buwan ay bubuksan.

2 At ang prinsipe ay papasok sa daan ng portiko ng pintuang-daan sa labas; at tatayo sa tabi ng haligi ng pintuang-daan; at maghahanda ang mga saserdote ng kaniyang handog na susunugin, at ng kaniyang mga handog tungkol sa kapayapaan, at siya'y sasamba sa may pasukan ng pintuang-daan; kung magkagayo'y lalabas siya; nguni't ang pintuang-daan ay hindi sasarhan hanggang sa hapon.

3 At ang bayan ng lupain ay sasamba sa may pintuan ng pintuang-daang yaon sa harap ng Panginoon sa mga sabbath at sa mga bagong buwan.

4 At ang handog na susunugin na ihahandog ng prinsipe sa Panginoon sa araw ng sabbath ay anim na batang tupa na walang kapintasan at isang lalaking tupang walang kapintasan;

5 At ang handog na harina ay isang efa sa lalaking tupa, at ang handog na harina sa mga batang tupa ay ang kaniyang kayang ibigay, at isang hin ng langis sa isang efa.

6 At sa kaarawan ng bagong buwan ay isang guyang toro na walang kapintasan, at anim na batang tupa at isang lalaking tupa; mga walang kapintasan:

7 At siya'y maghahanda ng handog na harina, isang efa sa toro, at isang efa sa lalaking tupa, at sa mga batang tupa ay ayon sa kaniyang kaya, at isang hin na langis sa isang efa.

8 At pagka ang prinsipe ay papasok, siya'y papasok sa daan ng portiko ng pintuang-daan, at sa daan ding yaon siya lalabas.

9 Nguni't pagka ang bayan ng lupain ay haharap sa Panginoon sa mga takdang kapistahan, siyang pumapasok sa daan ng pintuang-daang hilagaan upang sumamba ay lalabas sa daan ng pintuang-daang timugan ay lalabas sa daan ng pintuang-daang hilagaan; hindi siya babalik sa daan ng pintuang-daan na kaniyang pinasukan, kundi lalabas na matuwid sa harap niya.

10 At ang prinsipe, pagka sila'y magsisipasok, ay magsisipasok sa gitna ng mga yaon; at pagka sila'y magsisilabas ay magsisilabas na magkakasama.

11 At sa mga kapistahan at sa mga kadakilaan ay ang handog na harina ay magiging isang efa sa isang toro, at isang efa sa lalaking tupa, at sa mga batang tupa ay ang kayang ibigay niya, at isang hin ng langis sa isang efa.

12 At pagka ang prinsipe ay maghahanda ng kusang handog, ng handog na susunugin o ng mga handog tungkol sa kapayapaan na pinakakusang handog sa Panginoon, may isang magbubukas sa kaniya ng pintuang-daan na nakaharap sa dakong silanganan; at kaniyang ihahanda ang kaniyang handog na susunugin at ang kaniyang mga handog tungkol sa kapayapaan, gaya ng kaniyang ginagawa sa araw ng sabbath; kung magkagayo'y lalabas siya; at pagkalabas niya ay sasarhan ng isa ang pintuang-daan.

13 At ikaw ay maghahanda ng isang batang tupa ng unang taon na walang kapintasan na pinakahandog na susunugin sa Panginoon araw-araw: tuwing umaga ay maghahanda ka.

14 At iyong ihahandang handog na harina na kasama niyaon tuwing umaga, ang ikaanim na bahagi ng isang efa, at ang ikatlong bahagi ng isang hin ng langis, upang basain ang mainam na harina; isang handog na harina na lagi sa Panginoon: na pinakalaging alituntunin.

15 Ganito nila ihahanda ang batang tupa at ang handog na harina, at ang langis, tuwing umaga, na pinakahandog na susunuging lagi.

16 Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Kung ang prinsipe ay magbigay ng kaloob sa kanino man sa kaniyang mga anak, ay magiging kaniyang mana, mauukol sa kaniyang mga anak; siyang kanilang pag-aari na pinakamana.

17 Nguni't kung ibigay niya ang kaniyang mana na pinakakaloob sa isa sa kaniyang mga alipin, magiging kaniya sa taon ng kalayaan; kung magkagayo'y mababalik sa prinsipe; nguni't tungkol sa kaniyang mana, magiging sa kaniyang mga anak.

18 Bukod dito'y hindi kukuha ang prinsipe ng mana ng bayan, na aalisin sa kanila ang kanilang pag-aari; siya'y magbibigay ng mana sa kaniyang mga anak na mula sa kaniyang sariling pag-aari, upang ang aking bayan ay huwag mangalat bawa't isa sa kaniyang pag-aari.

19 Nang magkagayo'y dinala niya ako sa pasukan, na nasa tabi ng pintuang-daan, sa loob ng mga banal na silid na ukol sa mga saserdote, na nakaharap sa hilagaan: at, narito, may isang dako sa lalong loob na bahagi na dakong kalunuran.

20 At sinabi niya sa akin, Ito ang dako na pagpapakuluan ng mga saserdote ng handog sa pagkakasala at ng handog dahil sa kasalanan, na siyang kanilang pagiihawan ng handog na harina; upang huwag nilang mailabas sa lalong labas na looban, upang banalin ang bayan.

21 Nang magkagayo'y inilabas niya ako sa labas ng looban ng bahay at pinaraan niya ako sa apat na sulok ng looban; at, narito, sa bawa't sulok ng looban ay may isang looban.

22 Sa apat na sulok ng looban ay may mga looban na nababakod, apat na pung siko ang haba at tatlong pu ang luwang: ang apat na ito sa mga sulok ay may isang sukat.

23 At may isang pader sa palibot ng mga yaon, sa palibot ng apat, at may ginawang pakuluang mga dako sa ilalim ng mga pader sa palibot.

24 Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, Ito ang mga dako na pakuluan na pagpapakuluan ng mga tagapangasiwa sa bahay ng hain ng bayan.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7847

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7847. 'And put it onto the two doorposts and onto the lintel' means the truths and forms of good of the natural. This is clear from the meaning of 'the doorposts' as the truths of the natural; and from the meaning of 'the lintel' as the forms of good belonging to it. The reason why the doorposts and lintel have this meaning is that 'the house' means the actual person or his mind, and parts forming the door mean the things that serve to lead into it. These, it may be evident, are the truths and forms of good of the natural; for the natural man receives instruction first, before the rational man, and the ideas he learns during that time are natural ones, into which spiritual ideas, which are more internal, are gradually instilled. From this one may see in what way the truths and forms of good of the natural serve to lead in. Furthermore lintel and doorposts are similar in meaning to a person's frontlets and hands; for it is in the nature of angelic ideas to associate natural objects with human characteristics. The reason for this is that the spiritual world or heaven is in form like a person, and therefore all things in that world - that is, all spiritual realities, which are truths and forms of good - have connection with that form, as has been shown where correspondences are the subject, at the ends of quite a number of chapters. And since in angelic ideas natural objects become spiritual realities a house does so too. To them it is a person's mind; the bedrooms and other rooms are the inner parts of the mind, and the windows, doors, doorposts, and lintels are the outer parts leading in. Since angelic ideas are like this they are also filled with life; and that being so, things which in the natural world are lifeless objects become objects filled with life when they pass into the spiritual world. For everything spiritual is filled with life since it comes from the Lord.

[2] The fact that 'doorposts and lintel' is similar in meaning to a person's 'frontlets and hands' may be seen from the following words in Moses,

You shall love Jehovah your God with all your heart, and with all your soul, and with all your strength. You are to bind them as a sign onto your hand, and let them be as frontlets between your eyes. And you are to write them onto the doorposts of your house, and on your gates. Deuteronomy 6:5, 8-9; 11:13, 18, 20.

Since they hold a similar meaning to each other both observances have been stated here.

[3] As regards the meaning of 'lintel and doorposts' in the spiritual sense as the forms of good and the truths of the natural which lead into spiritual things, this is clear from the description in Ezekiel of the new temple, which means the spiritual Church. There reference is made many times to doorposts and lintels, objects which were also measured. This would never have been done unless those details had also meant something descriptive of the Church or of heaven, that is, something spiritual, such as the following details in that prophet,

The priest shall take some of the blood of the sin offering, and put it onto the doorpost of the house, and onto the four corners of the ledge of the altar, and onto the post of the gate of the inner court, on the first day of the month. Ezekiel 45:19.

[4] In the same prophet,

The prince shall enter by the way of the portico outside, and stand by the gate post; and the priests shall make his burnt offering. At that time he shall worship on the threshold of the gate. Ezekiel 46:2.

Anyone may recognize that 'the temple' here is not used to mean the temple but the Lord's Church, for the kinds of things described here in a number of chapters have never come about, and never will. In the highest sense 'the temple' is used to mean the Lord's Divine Human. He Himself teaches this meaning in John 2:19, 21-22; and in the representative sense 'the temple is therefore used to mean His Church. For statements that the angel measured the lintels of this new temple, see Ezekiel 40:9-10, 14, 16, 24; 41:21, 25. This measuring of them would have had no importance unless 'the lintels', and also the numbers involved, had meant some aspect of the Church. Because 'the doorposts and lintel' meant the truths and forms of good in the natural, which serve to lead in, the ones in this new temple were square, Ezekiel 41:21. For the same reason the doorposts in Solomon's temple were made of planks of olive wood, 1 Kings 6:31, 33. 'Olive wood' meant the good of truth or the good which is that of the spiritual Church.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.