Bible

 

Ezekiel 32

Studie

   

1 At nangyari, nang ikalabing dalawang taon, nang ikalabing dalawang buwan, nang unang araw ng buwan, na ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi:

2 Anak ng tao, panaghuyan mo si Faraong hari sa Egipto, at sabihin mo sa kaniya, Ikaw ay kawangis ng isang batang leon sa mga bansa; gayon man ikaw ay parang malaking hayop sa mga dagat; at ikaw ay sumagupa sa iyong mga ilog, at nilabo mo ng iyong mga paa ang tubig, at dinumhan mo ang kanilang mga ilog.

3 Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Aking ilaladlad ang aking lambat sa iyo na kasama ng isang pulutong ng maraming tao; at iaahon ka nila sa aking lambat.

4 At iiwan kita sa lupain, ihahagis kita sa luwal na parang, at aking padadapuin sa iyo ang lahat ng mga ibon sa himpapawid, at aking bubusugin sa iyo ang mga hayop ng buong lupa.

5 At aking ilalagay ang iyong laman sa ibabaw ng mga bundok, at pupunuin ko ang mga libis ng iyong kataasan.

6 Akin namang didiligin ng iyong dugo ang lupain na iyong nilalanguyan, hanggang sa mga bundok; at ang mga daan ng tubig ay mapupuno.

7 At pagka ikaw ay aking nautas, aking tatakpan ang langit, at padidilimin ko ang mga bituin niyaon; aking tatakpan ng alapaap ang araw, at ang buwan ay hindi magbibigay ng kaniyang liwanag.

8 Lahat na maningning na liwanag sa langit ay aking padidilimin sa iyo, at tatakpan ko ng kadiliman ang iyong lupain, sabi ng Panginoong Dios.

9 Akin namang papaghihirapin ang puso ng maraming bayan, pagka aking dadalhin ang iyong kagibaan sa gitna ng mga bansa, sa mga lupain na hindi mo nakilala.

10 Oo, aking papanggigilalasin ang maraming bayan sa iyo, at ang kanilang mga hari ay lubhang matatakot sa iyo, pagka aking ikinumpas ang aking tabak sa harap nila; at sila'y manginginig tuwituwina, bawa't tao dahil sa kaniyang sariling buhay sa kaarawan ng iyong pagkabuwal.

11 Sapagka't ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Ang tabak ng hari sa Babilonia ay darating sa iyo.

12 Sa pamamagitan ng mga tabak ng makapangyarihan ay aking ipabubuwal ang iyong karamihan; kakilakilabot sa mga bansa silang lahat: at kanilang wawalaing halaga ang kapalaluan ng Egipto, at ang buong karamihan niyao'y malilipol.

13 Akin din namang lilipuling lahat ang mga hayop niyaon mula sa siping ng maraming tubig; at hindi na lalabukawin pa man ng paa ng tao, o ang kuko man ng mga hayop ay magsisilabukaw sa mga yaon.

14 Kung magkagayo'y aking palilinawin ang kanilang tubig, at aking paaagusin ang kanilang mga ilog na parang langis, sabi ng Panginoong Dios.

15 Pagka aking gagawin ang lupain ng Egipto na sira at giba, na lupaing iniwan ng lahat na nangandoon, pagka aking sasaktan silang lahat na nagsisitahan doon kung magkagayon ay kanila ngang malalaman na ako ang Panginoon.

16 Ito nga ang panaghoy na kanilang itataghoy; na itataghoy ng mga anak na babae ng mga bansa; sa Egipto, at sa lahat na kaniyang karamihan ay itataghoy nila, sabi ng Panginoong Dios.

17 Nangyari rin nang ikalabing dalawang taon, nang ikalabing limang araw ng buwan, na ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin na nagsasabi,

18 Anak ng tao, taghuyan mo ang karamihan ng Egipto, at ibaba mo sila, sa makatuwid baga'y siya, at ang mga anak na babae ng mga bantog na bansa, hanggang sa pinakamalalim na bahagi ng lupa, na kasama ng nagsibaba sa hukay.

19 Sinong iyong dinadaig sa kagandahan? bumaba ka, at malagay kang kasama ng mga di tuli.

20 Sila'y mangabubuwal sa gitna nila na nangapatay ng tabak: siya'y nabigay sa tabak: ilabas mo siya at ang lahat niyang karamihan.

21 Ang malakas sa gitna ng makapangyarihan ay magsasalita sa kaniya na mula sa gitna ng Sheol na kasama ng nagsitulong sa kaniya: sila'y nagsibaba, sila'y nangakatigil, sa makatuwid baga'y ang mga hindi tuli, na nangapatay ng tabak.

22 Ang Assur ay nandoon at ang buo niyang pulutong; ang kaniyang mga libingan ay nangasa palibot niya: silang lahat na nangapatay, na nangabuwal sa pamamagitan ng tabak;

23 Na ang mga libingan ay nangalalagay sa pinakamalalim na bahagi ng hukay, at ang kaniyang pulutong ay nasa palibot ng kaniyang libingan; silang lahat na nangapatay, na nangabuwal sa pamamagitan ng tabak, na nakapangingilabot sa lupain ng buhay.

24 Nandoon ang Elam at ang buo niyang karamihan sa palibot ng kaniyang libingan; silang lahat na nangapatay na nangabuwal sa pamamagitan ng tabak, na nagsibabang hindi mga tuli sa pinakamalalim na bahagi ng lupa, na nakapagpangilabot sila sa lupain ng buhay, at dinala ang kanilang kahihiyan na kasama ng nagsibaba sa hukay.

25 Inilagay nila ang kaniyang higaan sa gitna ng mga patay na kasama ng buong karamihan niya; ang kaniyang mga libingan ay nangasa palibot niya; silang lahat na di tuli na nangapatay sa pamamagitan ng tabak; sapagka't nakapagpangilabot sila sa lupain ng buhay, at dinala nila ang kanilang kahihiyan na kasama ng nagsibaba sa hukay: siya'y nalagay sa gitna niyaong nangapatay.

26 Nandoon ang Mesech, ang Tubal, at ang buo niyang karamihan; ang mga libingan niya ay nangasa palibot niya; silang lahat na hindi tuli, na nangapatay sa pamamagitan ng tabak; sapagka't sila'y nakapagpangilabot sa lupain ng buhay.

27 At sila'y hindi mangahihiga na kasama ng makapangyarihan na nangabuwal sa mga di tuli, na nagsibaba sa Sheol na may kanilang mga almas na pangdigma, at nangaglagay ng kanilang mga tabak sa ilalim ng kanilang mga ulo, at ang kanilang mga kasamaan ay nangasa kanilang mga buto; sapagka't sila ang kakilabutan ng makapangyarihan sa lupain ng buhay.

28 Nguni't ikaw ay mabubuwal sa gitna ng mga di tuli, at ikaw ay mahihiga na kasama nila na nangapatay sa pamamagitan ng tabak.

29 Nandoon ang Edom, ang kaniyang mga hari at lahat niyang prinsipe, na sa kanilang kapangyarihan ay nangahiga na kasama ng nangapatay ng tabak: sila'y mangahihiga na kasama ng mga di tuli, at niyaong nagsibaba sa hukay.

30 Nandoon ang mga prinsipe sa hilagaan, silang lahat, at lahat ng mga taga Sidon, na nagsibabang kasama ng nangapatay; sa kakilabutan na kanilang ipinangilabot ng kanilang kapangyarihan sila'y nangapahiya; at sila'y nangahihigang hindi tuli na kasama ng nangapapatay sa pamamagitan ng tabak, at taglay ang kanilang kahihiyan na kasama ng nagsibaba sa hukay.

31 Makikita sila ni Faraon, at maaaliw sa lahat niyang karamihan, sa makatuwid baga'y ni Faraon at ng buo niyang hukbo, na nangapatay ng tabak, sabi ng Panginoong Dios.

32 Sapagka't inilagay ko ang kaniyang kakilabutan sa lupain ng buhay; at siya'y ihihiga sa gitna ng mga di tuli, na kasama ng nangapatay ng tabak, si Faraon at ang buong karamihan niya, sabi ng Panginoong Dios.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Coronis (An Appendix to True Christian Religion) # 5

  
/ 60  
  

5. II. THERE HAVE BEEN FOUR SUCCESSIVE STATES, OR PERIODS, OF EACH CHURCH, WHICH IN THE WORD ARE MEANT BY "MORNING, "DAY," "EVENING," AND "NIGHT." That there have been four successive states, or periods, of every one of these Churches above-named, will be illustrated in the following pages, wherein each will be dealt with in its turn. They are described by those alternations of time, because every man who is born in the Church, or in whom the Church has commenced, first comes into its light such as that is in the dawn and morning; afterwards, he advances to its day, and, he who loves its truths, right on to its mid-day; if he then stops in the way, and does not advance into the heat of spring and summer, his day declines towards evening, till at length, like the light at night-time, it grows dark; and then his intelligence in the spiritual things of the Church becomes a cold light, like the light of the days in winter, when he indeed sees the trees standing beside his house, or in his gardens, but stripped of leaves and destitute of fruits-thus, like bare trunks. For, the man of the Church advances from morning to day, to the end that he may be reformed and regenerated by means of the light of reason, which only takes place by a life according to the Commandments of the Lord in the Word. If this does not take place, his light becomes darkness, and the darkness, thick darkness; that is, the truths of light with him are turned into falsities, and the falsities into unseen evils. It is otherwise with the man who suffers himself to be regenerated: night does not overtake him, for he walks in God, and hence is continually in the day; into which, also, he fully enters after death, when he is associated with angels in heaven. This is understood by the following words in the Apocalypse, concerning the New Jerusalem, which is the New Church, truly Christian:

That city shall have no need of the sun and of the moon to shine in it; for the glory of God shall lighten it, and the Lamb is the lamp thereof. And the nations which are saved shall walk in the light of it; and there shall be no night there (Rev. 21:23-24, 25; Ezek. 32:8; Amos 5:20; 8:9).

That the successive states of the Church are understood by "morning," "day," "evening," and "night," in the Word, is evident from the following passages therein:

Watch, for ye know not when the Lord of the house will come, at even, or at mid-night, or at cock-crowing, or in the morning (Mark 13:35; Matt. 25:13).

The subject there treated of is the Consummation of the Age, and the coming of the Lord at that time.

The God of Israel said, The Rock of Israel spake to me: He is as the morning light, a morning without clouds (2 Sam. 23:3-4).

I am the Root and the Offspring of David, the bright and morning Star (Rev. 22:16).

God shall help her, when the morning appeareth (Psalm 46:5).

He is calling to me out of Seir, Watchman, what of the night? Watchman, what of the night? The watchman said, The morning cometh, and also the night (Isa. 21:11-12).

An evil, one evil, behold, is come. The end is come [The morning is come] upon thee, O inhabitant of the land; the time is come, the day is near. Behold the day, behold, it is come; the morning hath gone forth (Ezek. 7:5, 6, 7, 10).

There shall be a day... which shall be known to Jehovah; not day nor night; for about the time of evening there shall be light (Zech. 14:7).

About the time of evening, behold, terror; before the morning, he is not (Isa. 17:14).

In the evening; weeping will endure all night, but singing in the morning (Psalm 30:5).

Even to the evening and the morning, 1 two thousand three hundred; then shall the holy place be justified:... the vision of the evening and the morning is true (Dan. 8:14, 26).

Jehovah in the morning will bring His judgment to light; He will not fail (Zeph. 3:5).

Thus said Jehovah, If ye have made void My covenant of the day and My covenant of the night, so that there be not day and night in their season, My covenant also shall be made void with David My servant (Jer. 33:20-21, 25).

Jesus said, I must work the works of God while it is day; the night cometh when no one can work (John 9:4).

In this night there shall be two men on one bed; one shall be taken, but the other shall be left (Luke 17:34).

In these passages, the Consummation of the Age and the Coming of the Lord are treated of. Hence it may be evident what is meant by there being

Time no longer (Rev. 10:6),

namely, that there would be no morning, day, or evening in the Church, but night; likewise what is meant by

Time, times, and half a time (Rev. 12:14; Dan. 12:7); as also what is meant by the

Fulness of time (Ephes. 1:10; Gal. 4:4).

Poznámky pod čarou:

1. For the occurrence of the terms "evening and morning" in this verse, see R.V.; also margin of A.V.

  
/ 60  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.