Bible

 

Ezekiel 1

Studie

1 Nangyari nga nang ikatatlong pung taon, sa ikaapat na buwan, nang ikalimang araw ng buwan, samantalang ako'y kasama ng mga bihag sa pangpang ng ilog Chebar, na ang langit ay nabuksan, at ako'y nakakita ng mga pangitain mula sa Dios.

2 Nang ikalimang araw ng buwan, na siyang ikalimang taon ng pagkabihag ng haring Joacim,

3 Ang salita ng Panginoon ay dumating na maliwanag kay Ezekiel na saserdote, na anak ni Buzi, sa lupain ng mga Caldeo sa pangpang ng ilog Chebar: at ang kamay ng Panginoon, ay sumasa kaniya.

4 At ako'y tumingin, at, narito, isang unos na hangin ay lumabas na mula sa hilagaan, na isang malaking ulap, na may isang apoy na naglilikom sa sarili, at isang ningning sa palibot, at mula sa gitna niyao'y may parang metal na nagbabaga, mula sa gitna ng apoy.

5 At mula sa gitna niyao'y nanggaling ang kahawig ng apat na nilalang na may buhay. At ito ang kanilang anyo, Sila'y nakawangis ng isang tao;

6 At bawa't isa ay may apat na mukha, at bawa't isa sa kanila ay may apat na pakpak.

7 At ang kanilang mga paa ay mga matuwid na paa; at ang talampakan ng kanilang mga paa ay parang talampakan ng paa ng isang guya; at sila'y nagsisikinang na parang kulay ng tansong binuli.

8 At sila'y may mga kamay ng tao sa ilalim ng kanilang mga pakpak sa kanilang apat na tagiliran; at silang apat ay may kanilang mga mukha, at may kanilang mga pakpak na ganito:

9 Ang kanilang mga pakpak ay nagkakadaitan; sila'y hindi nagsisipihit nang sila'y yumaon; yumaon bawa't isa sa kanila na patuloy.

10 Tungkol sa anyo ng kanilang mga mukha, sila'y may mukhang tao; at silang apat ay may mukha ng leon sa kanang tagiliran; at silang apat ay may mukha ng baka sa kaliwang tagiliran; silang apat ay may mukha rin ng aguila.

11 At ang kanilang mga mukha at ang kanilang mga pakpak ay magkahiwalay sa itaas: dalawang pakpak ng bawa't isa ay nagkakadaitan at ang dalawa ay nagsisitakip ng kanilang mga katawan.

12 At yumaon bawa't isa sa kanila na patuloy; kung saan naparoroon ang espiritu, doon sila nangaparoroon; sila'y hindi nagsisipihit nang sila'y yumaon.

13 Tungkol sa anyo ng mga nilalang na may buhay, ang kanilang katulad ay parang mga bagang nagniningas; parang mga sulo: ang apoy ay tumataas at bumababa sa gitna ng mga nilalang na may buhay at ang apoy ay maningas, at mula sa apoy ay may lumabas na kidlat.

14 At ang mga nilalang na may buhay ay nagsitakbo at nagsibalik na parang kislap ng kidlat.

15 Samantala ngang minamasdan ko ang mga nilalang na may buhay, narito, ang isang gulong sa lupa sa siping ng mga nilalang na may buhay, sa bawa't isa ng apat na mukha ng mga yaon.

16 Ang anyo ng mga gulong at ng kanilang pagkayari ay parang kulay ng berilo: at ang apat na yaon ay may isang anyo: at ang kanilang anyo at ang kanilang pagkayari ay parang isang gulong sa loob ng isang gulong.

17 Pagka yumaon, nagsisiyaon sa kanilang apat na dako: hindi nagsisipihit nang sila'y yumaon.

18 Tungkol sa kanilang mga Rueda ay matataas at kakilakilabot; at itong apat ay may kanilang mga Ilanta na puno ng mga mata sa palibot.

19 At pagka ang mga nilalang na may buhay ay nagsisiyaon, ang mga gulong ay nagsisiyaon sa siping nila; at pagka ang mga nilalang na may buhay ay nangatataas mula sa lupa, ang mga gulong ay nangatataas.

20 Kung saan naparoroon ang espiritu ay nangaparoroon sila; doon pinaparoonan ng espiritu; at ang mga gulong ay nangatataas sa siping nila; sapagka't ang espiritu ng nilalang na may buhay ay nasa mga gulong.

21 Pagka ang mga yaon ay nagsisiyaon, ang mga ito'y nagsisiyaon; at pagka ang mga yaon ay nagsisitayo, ang mga ito ay nagsisitayo; at pagka ang mga yaon ay nangatataas mula sa lupa, ang mga gulong ay nangatataas sa siping nila; sapagka't ang espiritu ng nilalang na may buhay ay nasa mga gulong.

22 At sa ibabaw ng ulo ng nilalang na may buhay, may kawangis ng langit, na parang kulay ng kakilakilabot na bubog, na nakaunat sa itaas ng kanilang mga ulo.

23 At sa ilalim ng langit ay nakaunat ang kanilang mga pakpak, na ang isa ay sa gawi ng isa: bawa't isa'y may dalawa na tumatakip ng kaniyang katawan sa dakong ito, at bawa't isa'y may dalawa na tumatakip sa dakong yaon.

24 At nang sila'y magsiyaon, aking narinig ang pagaspas ng kanilang mga pakpak na parang hugong ng maraming tubig, parang tinig ng Makapangyarihan sa lahat, na hugong ng kagulo na gaya ng kaingay ng isang hukbo: pagka sila'y nagsisitayo, kanilang ibinababa ang kanilang mga pakpak.

25 At may tinig na nagmula sa itaas ng langit na nasa ibabaw ng kanilang mga ulo: pagka sila'y nagsisitayo, kanilang ibinababa ang kanilang mga pakpak.

26 At sa itaas ng langit na nasa itaas ng kanilang mga ulo ay may kawangis ng isang luklukan na parang anyo ng batong zafiro; at sa ibabaw ng kawangis ng luklukan ay may kawangis ng isang tao sa itaas niyaon.

27 At ako'y nakakita ng parang metal na nagbabaga, na parang anyo ng apoy sa loob niyaon, na nakikita mula sa kaniyang mga balakang na paitaas; at mula sa kaniyang mga balakang na paibaba ay nakakita ako ng parang anyo ng apoy, at may ningning sa palibot niyaon.

28 Kung paano ang anyo ng bahaghari na nasa alapaap sa kaarawan ng ulan, gayon ang anyo ng kinang sa palibot. Ito ang anyo ng kaluwalhatian ng Panginoon. At nang aking makita, ako'y nasubasob, at aking narinig ang tinig ng isang nagsasalita.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8427

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8427. 'And in the morning you will see the glory of Jehovah' means that at the beginning of a new state the arrival of the Lord is going to take place. This is clear from the meaning of 'the morning' as the beginning of a new state, dealt with immediately above in 8426; and from the meaning of 'the glory of Jehovah' as the presence and the arrival of the Lord. The reason why 'the glory' means the presence and the arrival of the Lord is that in the highest sense 'glory' is the Divine Truth which emanates from the Lord; and Divine Truth appears before angels' eyes as the light and splendour from the Sun, which is the Lord. For the meaning of 'the glory' as Divine Truth emanating from the Lord, see 5922, 8267; for its meaning intelligence and wisdom that belong to Divine Truth, 4809; and its consequently meaning the internal sense of the Word, since that sense is Divine Truth in glory, 5922.

[2] It says that in the morning they are going to see the glory of Jehovah because sunrise and its accompanying light (which in heaven brings light to angels' eyes, to both their outward and their inward sight) consequently the presence and arrival of the Lord (who is the Sun of heaven) corresponds to morning time on earth and is meant here by 'the morning'. The light from the sun then, which is Divine Truth emanating from the Lord, and for that reason is the Lord, is 'the glory'. From this it is evident that 'the glory' means the presence and arrival of the Lord. The fact that these are meant by 'the glory' is also evident from a number of places in the Word, such as in Moses,

The cloud covered the mountain, and the glory of Jehovah dwelt over Mount Sinai. And the cloud covered it six days. The sight of the glory of Jehovah was like a devouring fire on the top of the mountain, before the eyes of the children of Israel. Exodus 24:15-18.

Plainly, the presence of Jehovah, that is, of the Lord, appearing as a cloud and as fire on the mountain, is here called 'the glory of Jehovah'.

In the same author,

The cloud covered the tent of meeting, and the glory of Jehovah filled the tabernacle. Nor could Moses enter the tent of meeting, because the cloud dwelt over it, and the glory of Jehovah filled the tabernacle. Exodus 40:34-35.

Here also the Lord's presence, appearing as a cloud, is called 'the glory'.

[3] In the same author,

Moses and Aaron entered the tent of meeting; and they came out and blessed the people. At that time the glory of Jehovah appeared to the whole people. Leviticus 9:23-24.

In the same author,

The glory of Jehovah appeared in the tent of meeting before all the children of Israel. Numbers 14:10-12.

Likewise in Numbers 16:19, 42. In the first Book of Kings,

The cloud filled the house of Jehovah, so that the priests could not stand to minister because of the cloud; for the glory of Jehovah filled the house of Jehovah. 1 Kings 8:10-11.

In John,

The temple was filled with smoke from the glory of God and from His power, so that no one was able to enter the temple. Revelation 15:8.

In the same book,

He showed me the great city, the holy Jerusalem, coming down out of heaven from God, having the glory of God. The city has no need of the sun or of the moon to shed light in it; the glory of God gives it light, and its lamp is the Lamb. Revelation 21:10-11, 23.

Here 'the glory of God' plainly stands for light from the Lord, which is Divine Truth emanating from Him, and so is the presence of the Lord since the Lord is present in Truth coming from Him.

[4] The fact that 'the glory of Jehovah' means His presence is clear yet again in Moses,

Moses said to Jehovah, Show me, I beg You, Your glory He said to him, I will cause all My goodness to pass by before you. And when My glory passes by, it will happen, that I will put you in a cleft of the rock and cover My hand over you until I have passed by. But when I take My hand away you will see My back parts, and My face will not be seen. Exodus 33:18-end.

Here also 'Jehovah's glory' plainly stands for His presence. In Matthew,

The disciples said to Jesus, Tell us, what will be the sign of Your coming? Jesus said, Then the sign of the Son of Man will appear, and they will see the Son of Man coming in the clouds of heaven with power and glory. Matthew 24:3, 30.

The subject here is the final period of the former Church and the first of the new. 'The Son of Man' is God's truth emanating from the Lord; 'the clouds of heaven' are the Word in the sense of the letter, and 'power and glory' are the internal sense, thus Divine Truth which will be visible then. 'The Lord's coming' stands for the acceptance of God's truth by those belonging to the new Church and the rejection of it by those belonging to the old Church, see 4060 (end).

[5] The fact that the Lord in respect of Divine Truth is meant by 'the glory' is clear in Isaiah,

The voice of one crying in the wilderness, Prepare the way of Jehovah. The glory of Jehovah will be revealed, and all flesh will see it together. Isaiah 40:3, 5.

This refers to the Lord, who is 'the glory'. In John,

The Word became flesh and dwelt among us; and we saw His glory. glory as of the Only Begotten from the Father, full of grace and truth. John 1:14

In the same gospel,

These things Isaiah said when he saw His glory and spoke of Him. John 12:41.

Here 'glory' stands for the Lord. Similarly in Moses,

I am the Living One, and the whole earth will be filled with the glory of Jehovah. Numbers 14:21.

Here 'the glory of Jehovah' stands for the Coming or arrival of the Lord, and for enlightenment by Divine Truth emanating from Him.

[6] 'Glory' stands for the Lord's Divinity in Isaiah,

I am Jehovah, that is My name; and My glory I will not give to another. Isaiah 42:8.

In Mark,

... when the Son of Man comes in the glory of His Father with the holy angels. Mark 8:38.

In Luke,

Ought [not] Christ to have suffered these things and to enter into His glory? Luke 24:26.

Since 'the glory of Jehovah' means the Lord in respect of Divine Truth, 'the glory' also means the Divine Wisdom and Intelligence that belong to Divine Truth emanating from the Lord. Wisdom and intelligence from God are meant by the glory in Ezekiel 1:28; 8:4; 9:3; 10:4, 18-19; 11:22-23; and there it is represented by 'a rainbow' such as one sees in a cloud.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.