Bible

 

Exodo 33

Studie

   

1 At sinalita ng Panginoon kay Moises, Yumaon ka, sumampa ka mula rito, ikaw at ang bayan na iyong isinampa mula sa lupain ng Egipto, na patungo kayo sa lupain na aking isinumpa kay Abraham, kay Isaac, at kay Jacob, na aking sinasabi, Sa iyong binhi ay aking ibibigay.

2 At aking susuguin ang isang anghel sa unahan mo: at aking palalayasin ang Cananeo, ang Amorrheo, at ang Hetheo, at ang Pherezeo, ang Heveo, at ang Jebuseo:

3 Sa isang lupaing binubukalan ng gatas at pulot: sapagka't hindi ako sasampa sa gitna mo; sapagka't ikaw ay bayang may matigas na ulo; baka ikaw ay aking lipulin sa daan.

4 At nang marinig ng bayan ang masasamang balitang ito, ay nanangis sila: at walang taong nagsuot ng kaniyang mga pahiyas.

5 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Sabihin mo sa mga anak ni Israel, Kayo'y isang bayang may matigas na ulo: kung ako'y sumampa sa gitna mo na sangdali, ay lilipulin kita: kaya't ngayo'y alisin mo ang iyong mga pahiyas sa iyo upang aking maalaman kung anong aking gagawin sa iyo.

6 At ang mga anak ni Israel ay naghubad ng kanilang mga pahiyas mula sa bundok ng Horeb.

7 Kinaugalian nga ni Moises na dalhin ang tolda at itayo sa labas ng kampamento, na malayo sa kampamento at kaniyang tinawag iyon, Tabernakulo ng kapisanan. At nangyari na bawa't magsiyasat sa Panginoon ay lumalabas na pumaparoon sa tabernakulo ng kapisanan, na nasa labas ng kampamento.

8 At nangyari, pagka si Moises ay lumalabas na napasa sa Tolda, na ang buong bayan ay bumabangon at tumatayo, bawa't lalake sa pintuan ng kaniyang tolda at pinanonood si Moises hanggang sa makapasok sa Tolda.

9 At nangyari, pagka si Moises ay pumapasok sa Tolda ay bumababa ang haliging ulap at tumitigil sa pintuan ng Tolda ang Panginoon ay nakikipagsalitaan kay Moises.

10 At nakikita ng buong bayan ang haliging ulap at tumitigil sa pintuan ng Tolda; at ang buong bayan ay tumitindig at sumasamba, na bawa't isa'y sa tabi ng pintuan ng kaniyang tolda.

11 At nakikipagsalitaan ang Panginoon kay Moises ng mukhaan, gaya ng isang taong nakikipagsalitaan sa kaniyang kaibigan. At siya'y bumabalik uli sa kampamento, datapuwa't ang kaniyang tagapangasiwang si Josue, na anak ni Nun, na may kabataan pa, ay hindi umaalis sa Tolda.

12 At sinabi ni Moises sa Panginoon, Tingnan mo, iyong sinasabi sa akin: Isampa mo ang bayang ito: at hindi mo ipinakilala sa akin kung sino yaong susuguin mo na kasama ko. Gayon ma'y iyong sinabi, Aking nakikilala ka sa pangalan, at ikaw rin naman ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin.

13 Ngayon nga, isinasamo ko sa iyo, na kung ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, ay ituro mo sa akin ngayon ang iyong mga daan, upang ikaw ay aking makilala, na ano pa't ako'y makasumpong ng biyaya sa iyong paningin: at akalain mo, na ang bansang ito ay iyong bayan.

14 At kaniyang sinabi, Ako'y sasa iyo, at ikaw ay aking bibigyan ng kapahingahan.

15 At sinabi niya sa kaniya, Kung ikaw ay hindi sasa akin ay huwag mo na kaming pasampahin mula rito.

16 Sapagka't saan ngayon makikilala na ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, ako at ang iyong bayan? hindi ba dahil sa ikaw ay lumalakad na kasama namin, upang kami ay maging bukod, ako at ang iyong bayan, sa lahat ng bayan na nasa balat ng lupa?

17 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Akin ding gagawin ang bagay na ito na iyong sinalita: sapagka't ikaw ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin, at ikaw ay aking nakikilala sa pangalan.

18 At sinabi ni Moises, Ipakita mo sa akin, idinadalangin ko sa iyo, ang iyong kaluwalhatian.

19 At kaniyang sinabi, Aking papangyayarihin ang aking buong kabutihan sa harap mo, at aking itatanyag ang pangalan ng Panginoon sa harap mo; at ako'y magkakaloob ng biyaya sa kanino mang aking ibig pagkalooban, at ako'y magmamaawain sa kanino mang aking ibig kaawaan.

20 At kaniyang sinabi, Hindi mo makikita ang aking mukha: sapagka't hindi maaaring makita ako ng tao at mabuhay.

21 At sinabi ng Panginoon, Narito, may isang dako sa tabi ko, at ikaw ay tatayo sa ibabaw ng batong iyan:

22 At mangyayari, na samantalang ang aking kaluwalhatian ay dumadaan, na aking ilalagay ka sa isang bitak ng bato, at tatakpan kita ng aking kamay hanggang sa ako'y makaraan:

23 At aking aalisin ang aking kamay, at iyong makikita ang aking likod: datapuwa't ang aking mukha ay hindi makikita.

   

Komentář

 

Rise

  

It is common in the Bible for people to "rise up," and it would be easy to pass over the phrase as simply describing a physical action. But in fact it represents an elevation in spiritual state, moving to a more internal frame of mind closer to the Lord. Often it has to do with understanding a new or important idea; we "rise up" to a state of greater perception and enlightenment. Obviously context is crucial to the exact meaning of the phrase in a given passage -- it matters greatly who it is that is rising up, and why.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 5165

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

5165. 'And he restored the chief of the cupbearers to his supervision over [Pharaoh's] drink' means that the sensory impressions belonging to the understanding part were accepted and made subordinate. This is clear from the representation of 'the chief of the cupbearers' as in general the sensory impressions subject to the understanding part, dealt with above; and from the meaning of 'restoring to his supervision over [Pharaoh's] drink' as restoring to order beneath the understanding part. 'Restoring to a position' means restoring to order so as to occupy the lowest position, see 5125; but here a restoration to supervision over the drink is spoken of because that supervision and the kinds of drink that were the objects of it, such as wine, new wine, strong drink, and water, have reference to things of the understanding, as also do giving to drink and actual drinking, 3069, 3168, 3772, 4017. From this it is evident that 'restoring the chief of the cupbearers to his supervision over [Pharaoh's] drink' means a restoration to order of the sensory impressions belonging to the understanding, and thus the acceptance and subordination of them.

[2] Those sensory impressions are accepted and made subordinate when they minister to and serve interior things as the means both to the realization of these in actions and to the acquisition of insights into them. For within the sensory impressions present in his exterior natural a person can see interior things, in much the same way as he sees people's affections within their faces and even more interior affections within their eyes. Without an interior face or mirror such as this no one is able, while living in the body, to engage in any thought at all about things that are above the senses; for what he sees within the sensory impressions may be likened to someone's recognition of other people's affections and thoughts within their faces, without the payment of any attention by him to their actual faces. Or it may be likened to someone listening to another speaking; he pays no attention to the words the speaker uses, only to the meaning of what is uttered by him. The actual words that are used are a mirror in which the inner meaning can be seen. The same is so with the exterior natural; if this did not serve interior things as a mirror in which they see themselves as if in a looking-glass, a person could not engage in any thought at all. This being so, the mirror is formed first - in earliest childhood onwards. But these are matters about which people have no knowledge because what is going on inside a person is not evident unless one stops to reflect on. what takes place inwardly.

[3] The nature of the exterior natural is plainly evident in the next life, for the faces of spirits and of angels are shaped by and in conformity with it. In the light of heaven interior things, especially intentions and ends in view, shine through those faces. If love to the Lord and charity towards the neighbour have formed the interiors, then these cause a brightness to shine in the face, and the face itself is a visual form of love and charity. But if self-love and love of the world, and therefore all kinds of hatred, revenge, cruelty, and the like, have formed the interiors, these cause a devilish appearance to be manifested in the face, and the face itself is a visual form of hatred, revenge, and cruelty. From this one may see what the exterior natural is and the use it serves, also what it is like when made subject to interior things, and what it is like when these are made subject to itself.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.