Bible

 

Exodo 30

Studie

   

1 At gagawa ka ng isang dambana na mapagsusunugan ng kamangyan: na kahoy na akasia iyong gagawin.

2 Isang siko magkakaroon ang haba niyaon, at isang siko ang luwang niyaon; parisukat nga: at dalawang siko magkakaroon ang taas niyaon: ang mga anyong sungay niyaon ay kaputol din.

3 At iyong babalutin ng taganas na ginto ang ibabaw niyaon, at ang mga tagiliran niyaon sa palibot, at ang mga sungay niyaon; at igagawa mo ng isang kornisang ginto sa palibot.

4 At igagawa mo yaon ng dalawang argolyang ginto sa ilalim ng kornisa, sa dakong itaas ng dalawang tagiliran iyong gagawin; at magiging suutan ng mga pingga upang mabuhat.

5 At ang iyong gagawing mga pingga ay kahoy na akasia, at iyong babalutin ng ginto.

6 At iyong ilalagay sa harap ng tabing na nasa siping ng kaban ng patotoo, sa harap ng luklukan ng awa na nasa ibabaw ng kaban ng patotoo, na aking pakikipagtagpuan sa iyo.

7 At magsusunog si Aaron sa ibabaw niyaon ng kamangyan na mababangong espesia: tuwing umaga pagka kaniyang inaayos ang mga ilawan, ay susunugin niya.

8 At pagka sinisindihan ni Aaron ang mga ilawan sa hapon, ay kaniyang susunugin, na isang kamangyang palagi sa harap ng Panginoon, sa buong panahon ng inyong mga lahi.

9 Huwag kayong maghahandog ng ibang kamangyan sa ibabaw niyaon, o ng handog na susunugin, o ng handog na harina man: at huwag kayong magbubuhos ng inuming handog sa ibabaw niyaon.

10 At si Aaron ay tutubos ng sala sa ibabaw ng mga anyong sungay ng dambana, minsan sa isang taon: kaniyang tutubusin sa sala na minsan sa isang taon, ng dugo ng handog dahil sa kasalanan, sa buong panahon ng inyong mga lahi: kabanal-banalan nga sa Panginoon.

11 At ang Panginoon ay nagsalita kay Moises, na sinasabi,

12 Pagbilang mo sa mga anak ni Israel, ayon sa mga nabilang sa kanila ay magbibigay nga ang bawa't isa sa kanila ng katubusan ng kaniyang kaluluwa sa Panginoon, pagka iyong binibilang sila; upang huwag magkaroon ng salot sa gitna nila pagka iyong binibilang sila.

13 Ito ang kanilang ibibigay, bawa't maraanan sa kanila na nangabibilang: kalahati ng isang siklo ayon sa siklo ng santuario: (ang isang siklo ay dalawang pung gera): kalahating siklo na pinakahandog sa Panginoon.

14 Bawa't maraanan sa kanila na nangabibilang, mula sa dalawang pung taong gulang na patanda, ay magbibigay ng handog sa Panginoon.

15 Ang mayaman ay hindi magbibigay ng higit, at ang dukha ay hindi magbibigay ng kulang sa kalahating siklo, pagbibigay nila ng handog sa Panginoon, upang ipangtubos sa inyong mga kaluluwa.

16 At iyong kukunin sa mga anak ni Israel ang pangtubos na salapi, at iyong gugugulin sa paglilingkod sa tabernakulo ng kapisanan; na maging pinakaalaala sa mga anak ni Israel sa harap ng Panginoon, upang ipangtubos sa inyong mga kaluluwa.

17 At ang Panginoon ay nagsalita kay Moises, na sinasabi,

18 Gagawa ka rin ng isang hugasang tanso, at ang tungtungan ay tanso, upang paghugasan: at iyong ilalagay sa gitna ng tabernakulo ng kapisanan at ng dambana at iyong sisidlan ng tubig.

19 At si Aaron at ang kaniyang mga anak ay maghuhugas doon ng kanilang mga paa:

20 Pagka sila'y pumapasok sa tabernakulo ng kapisanan, ay maghuhugas sila ng tubig, upang sila'y huwag mamatay, o pagka sila'y lumalapit sa dambana na mangasiwa, upang magsunog ng handog na pinaraan sa apoy sa Panginoon.

21 Gayon sila maghuhugas ng kanilang mga kamay at ng kanilang mga paa upang huwag silang mamatay: at magiging isang palatuntunan magpakailan man sa kanila, sa kaniya at sa kaniyang binhi, sa buong panahon ng kanilang mga lahi.

22 Bukod dito'y nagsalita ang Panginoon kay Moises, na sinasabi,

23 Magdala ka rin ng mga pinakamagaling na espesia, ng taganas na mira ay limang daang siklo, at ng mabangong kanela ay kalahati nito, dalawang daan at limang pu; at ng mabangong kalamo ay dalawang daan at limang pu,

24 At ng kasia, limang daan, ayon sa siklo ng santuario, at ng langis ng oliva ay isang hin:

25 At iyong gagawing banal na langis na pangpahid, isang pabangong kinatha ng ayon sa katha ng manggagawa ng pabango: siya ngang magiging banal na langis na pangpahid.

26 At iyong papahiran niyaon ang tabernakulo ng kapisanan, at ang kaban ng patotoo,

27 At ang dulang, at ang lahat ng mga kasangkapan niyaon, at ang kandelero at ang mga kasangkapan niyaon, at ang dambanang suuban.

28 At ang dambana ng handog na susunugin sangpu ng lahat ng mga kasangkapan, at ang hugasan at ang tungtungan.

29 At pakabanalin mo upang maging mga kabanalbanalan: lahat ng makahipo sa mga yao'y magiging banal.

30 At iyong papahiran ng langis si Aaron at ang kaniyang mga anak, at iyong papagbabanalin sila, upang sila'y mangasiwa sa akin sa katungkulang saserdote.

31 At iyong sasalitain sa mga anak ni Israel, na iyong sasabihin, Ito'y magiging banal na langis na pangpahid sa akin sa buong panahon ng iyong mga lahi.

32 Sa laman ng tao ay huwag ninyong ibubuhos, ni huwag kayong gagawa ng gaya niyan sa pagkakatha: banal nga at aariin ninyong banal.

33 Sinomang kumatha ng gaya niyan, o sinomang gumamit niyan sa isang taga ibang lupa, ay ihihiwalay sa kaniyang bayan.

34 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Magdala ka ng mababangong espesia, estacte, at onycha, at galbano; mabangong espesia na may taganas na kamangyan: na magkakaisa ng timbang;

35 At iyong gagawing kamangyan, na isang pabangong ayon sa katha ng manggagawa ng pabango, na tinimplahan ng asin, na pulos at banal;

36 At iyong didikdikin ang iba niyan ng durog na durog at ilalagay mo sa harap ng kaban ng patotoo, sa loob ng tabernakulo ng kapisanan na aking pakikipagtagpuan sa iyo: aariin ninyong kabanalbanalan.

37 At ang kamangyan na inyong gagawin, ayon sa pagkakatha niyan ay huwag ninyong gagawin para sa inyo: aariin mong banal sa Panginoon.

38 Sinomang gumawa ng gaya niyan, upang amuyin ay ihihiwalay sa kaniyang bayan.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Explained # 155

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 1232  
  

155.And ministry and faith. That this signifies good and truth pertaining to them is evident from the signification of ministry, as denoting good, of which we shall speak presently; and from the signification of faith, as denoting truth. The reason why faith signifies truth is, that truth is of faith, and faith is of truth. The reason why ministry signifies good is, that, in the Word, it is used in reference to good; hence the office of Aaron, of his sons, and of the Levites, was called ministry, and in general the offices of priests. By ministering to Jehovah, or the Lord, is meant to worship Him from the good of love; hence it is evident that ministry has reference to works, and faith to charity, concerning which see above, where it is said, "I know thy works and charity"; for faith and charity make one, because where there is no charity there is no faith (as may be seen in The Doctrine of the New Jerusalem 108-122; and in the small work, The Last Judgment 33-40).

[2] That ministry, and to minister, in the Word, are said of the good of love, is evident from the following passages; as in David:

Jehovah "maketh his angels spirits, his ministers a flaming fire" (Psalms 104:4).

By Jehovah making His angels spirits is signified that they are recipients of His Divine truth (see above, n. 130). By making His ministers a flaming fire, is signified that they are recipients of His Divine good, for flaming fire signifies the good of love (as may be seen above, n. 68). Hence it is clear, that by ministers are meant those who are in the good of love.

[3] In the same:

"Bless Jehovah, all ye his hosts; ye ministers of his that do his will" (Psalms 103:21).

Those are called the hosts of Jehovah who are in truths (see n. 3448, 7236, 7988, 8019), and ministers those who are in goods; therefore it is said that they do His will. To do the will of the Lord is to act from the good of love; for all good has reference to the will, as all truth has to the understanding.

[4] In Isaiah:

"Ye shall be called the priests of Jehovah; the ministers of our God" (61:6).

Priests are called ministers because they represented the Lord as to the good of love, and hence, those who are in the good of love are, in the Word, called priests (see Arcana Coelestia 2015, 6148, 9809, 10017). It is also from this circumstance that they are called the ministers of God. This is why the office of Aaron and his sons is called the ministry, as likewise that of the Levites is called the priesthood, and why to enter into the tent of assembly and officiate in the ministry, as also to approach to the altar and there officiate in the ministry, is called ministering (as may be seen in Exodus 28:35, 30:20; Numbers 8:15, 19, 24-26). And in Jeremiah:

"My covenant shall be broken with the Levites the priests, my ministers" (33:21).

(That Aaron represented the Lord as to the good of love, may be seen, Arcana Coelestia 9806, 9946, 10017; that the priests in general signified the same, n. 2015, 6148; that hence by the priesthood in the Word is signified the Divine good of the Lord's Divine love, n. 9806, 9809.)

[5] The whole heaven is divided into two kingdoms: in one kingdom are the angels who are in the good of celestial love, in the other the angels who are in the good of spiritual love, or charity. The celestial kingdom of the Lord is called His priesthood, and the spiritual kingdom His royalty (see the work, Heaven and Hell 24, 226). To minister is predicated of those who are in the Lord's celestial kingdom, but to serve of those who are in His spiritual kingdom. Hence it is clear what is meant in the following passages by to minister and minister, and to serve and servant. Jesus said, to the disciples:

"Whosoever will be great among you, must be your minister. And whosoever will be chief among you, must be your servant: even as the Son of man came not to be ministered unto, but to minister" (Matthew 20:26-28; 23:11; Mark 9:35; Luke 22:24-27).

Jesus said,,

"If any man will minister to me, let him follow me; then where I am, there shall also my minister be; if any man hath ministered to me, him will my Father honour" (John 12:26).

Jesus said,

"Blessed are those servants whom the Lord when he cometh shall find watching; I say unto you, that he will gird himself and make them to sit down, and rising up will minister to them" (Luke 12:37).

In Isaiah:

"The sons of the stranger, that join themselves to Jehovah to minister to him, and to love the name of Jehovah" (56:6).

Hence, because ministering is said of the good of love, the sons of the stranger are said to minister to Jehovah, and to love Him; and of the Lord Himself it is said, that He will minister. From these considerations it is evident that by ministry is signified all that is done from the good of love, thus the good of love.

  
/ 1232  
  

Translation by Isaiah Tansley. Many thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.