Bible

 

Exodo 19

Studie

   

1 Sa ikatlong buwan, pagkatapos na ang mga anak ni Israel ay makaalis sa lupain ng Egipto, ay dumating sila ng araw ding yaon sa ilang ng Sinai.

2 At nang sila'y umalis sa Rephidim, at dumating sa ilang ng Sinai, ay humantong sila sa ilang; at doo'y humantong ang Israel sa harap ng bundok.

3 At si Moises ay lumapit sa Dios, at tinawag ng Panginoon siya mula sa bundok, na sinasabi, Ganito mo sasabihin sa sangbahayan ni Jacob, at sasaysayin sa mga anak ni Israel.

4 Inyong nakita ang aking ginawa sa mga Egipcio, at kung paanong dinala ko kayo sa mga pakpak ng agila, at kayo'y inilapit ko sa akin din.

5 Kaya't ngayon, kung tunay na inyong susundin ang aking tinig, at iingatan ang aking tipan, ay magiging isang tanging kayamanan nga kayo sa akin, na higit sa lahat ng bayan: sapagka't ang buong lupa ay akin;

6 At kayo'y magiging isang kaharian ng mga saserdote sa akin, at isang banal na bansa. Ito ang mga salita na inyong sasalitaan sa mga anak ni Israel.

7 At dumating si Moises at tinawag ang mga matanda sa bayan, at ipinahayag sa harap nila ang lahat ng salitang ito na iniutos ng Panginoon sa kaniya.

8 At ang buong bayan ay sumagot na magkakaisa, at nagsabi, Yaong lahat na sinalita ng Panginoon ay aming gagawin. At ipinagbigay alam ni Moises ang mga salita ng bayan sa Panginoon.

9 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Narito ako'y naparirito sa iyo sa isang salimuot na ulap upang marinig ng bayan pagka ako'y magsasalita sa iyo, at paniwalaan ka rin naman nila magpakailan man. At sinalita ni Moises ang mga salita ng bayan sa Panginoon.

10 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Pumaroon ka sa bayan at papagbanalin mo sila ngayon at bukas at labhan nila ang kanilang mga damit,

11 At humanda sa ikatlong araw: sapagka't sa ikatlong araw ay bababa ang Panginoon sa paningin ng buong bayan sa ibabaw ng bundok ng Sinai.

12 At lalagyan mo ng mga hangganan ang bayan sa palibot, na iyong sasabihin, Magingat kayo, na kayo'y huwag sumampa sa bundok, o sumalang sa hangganan: sinomang sumalang sa bundok ay papatayin na walang pagsala:

13 Walang kamay na hihipo sa kaniya, kundi, siya'y tunay na babatuhin, o papanain; maging hayop o tao ay hindi mabubuhay: pagka ang pakakak ay tumunog ng maluwat ay sasampa sila sa bundok.

14 At bumaba si Moises sa bayan mula sa bundok, at pinakabanal ang bayan, at sila'y naglaba ng kanilang mga damit.

15 At kaniyang sinabi sa bayan, humanda kayo sa ikatlong araw; huwag kayong sumiping sa babae.

16 At nangyari ng ikatlong araw, ng umaga, na kumulog at kumidlat, at may isang salimuot na ulap sa ibabaw ng bundok, at ang tunog ng pakakak ay napakalakas; at ang buong bayan na nasa kampamento ay nanginig.

17 At inilabas ni Moises ang bayan sa kampamento upang salubungin ang Dios; at sila'y tumayo sa paanan ng bundok.

18 At ang buong bundok ng Sinai ay umuusok, sapagka't ang Panginoon ay bumaba sa ibabaw niyaon na nasa apoy: at ang usok niyaon ay napaiilanglang na parang usok ng isang hurno, at ang buong bundok ay umuugang mainam.

19 At nang lumalakas ng lumalakas ang tunog ng pakakak ay nagsasalita si Moises, at sinasagot siya ng Dios sa pamamagitan ng tinig.

20 At ang Panginoon ay bumaba sa ibabaw ng bundok ng Sinai, sa taluktok ng bundok; at tinawag ng Panginoon si Moises sa taluktok ng bundok; at si Moises ay sumampa.

21 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Bumaba ka, pagbilinan mo ang bayan, baka sila'y lumagpas upang makita ang Panginoon, at mamatay ang karamihan sa kanila.

22 At gayon din ang mga saserdote, na lumalapit sa Panginoon ay papagbanalin mo, baka ang Panginoon ay hindi makapagpigil sa kanila.

23 At sinabi ni Moises sa Panginoon, Ang baya'y hindi makasasampa sa bundok ng Sinai: sapagka't iyong pinagbilinan kami, na iyong sinabi, lagyan mo ng hangganan sa palibot ang bundok, at iyong ariing banal.

24 At sinabi ng Panginoon sa kaniya, Yumaon ka, bumaba ka; at ikaw ay sasampa, ikaw at si Aaron na iyong kasama: nguni't ang mga saserdote at ang bayan ay huwag lumampas sa mga hangganan upang lumapit sa Panginoon, baka siya ay hindi makapagpigil sa kanila.

25 Sa gayo'y bumaba si Moises sa bayan at isinaysay sa kanila.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8770

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8770. And ye shall be to Me a kingdom of priests. That this signifies that then the good of truth shall be with them, is evident from the signification of “a kingdom of priests,” as here being spiritual good, which is the good of truth, that is, the good into which the man of the spiritual church is introduced by means of truth. That this good is signified by “a kingdom of priests,” is because this is said to the house of Jacob and the sons of Israel, by whom is represented the spiritual church external and internal; by the house of Jacob the external church, and by the sons of Israel the internal church (see n. 8762). Moreover by “kingdom” is signified truth (n. 1672, 2547, 4691), and by “priests” good; for the priestly office of the Lord, which was represented by the priests, signifies Divine good; and the kingly office of the Lord, which was represented by the kings, signifies Divine truth (n. 1728, 2015, 3670, 6148).

[2] In the representative church among the posterity of Jacob, there was first a kingdom of judges, afterward a kingdom of priests, and lastly a kingdom of kings; and by the kingdom of judges was represented Divine truth from Divine good; by the kingdom of priests, who were also judges, was represented Divine good from which is Divine truth; and by the kingdom of kings was represented Divine truth without Divine good. But when something of the priesthood also was adjoined to the kingly office, then by the kings was also represented Divine truth in which there was so much of good as there was of the priesthood adjoined to the kingly office.

[3] All these things were instituted in the Jewish Church in order that by them might be represented states of heaven; for in heaven there are two kingdoms, one of which is called the celestial kingdom, and the other of which is called the spiritual kingdom. The celestial kingdom is what is called the Lord’s priestly office, and the spiritual kingdom is what is called His kingly office. In the latter Divine truth reigns, and in the former Divine good. And because the representative of the celestial kingdom began to perish when they asked for a king, therefore in order that a representative of the Lord’s kingdom in the heavens might still be continued, the tribe of Judah was separated from the Israelites, and by the kingdom of Judah was represented the celestial kingdom of the Lord, and by the kingdom of Israel His spiritual kingdom.

[4] They who know these things can know the reasons why the forms of government among the posterity of Jacob were successively changed, and why when they asked for a king, it was said to them by Jehovah through Samuel that by so doing they rejected Jehovah, that He should not be king over them (1 Samuel 8:7), and that then they were told the right of a king (verse llowing), by which is described Divine truth without good. They who know the things above stated can also know why somewhat of the priesthood was granted to David, and also why after the time of Solomon the kingdom was divided into two, namely, into the kingdom of Judah and the kingdom of Israel. (Concerning the two kingdoms in heaven, see n. 3635, 3883-3896, 4112, 4113, 4138)

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.