Bible

 

Daniel 7

Studie

   

1 Nang unang taon ni Belsasar na hari sa Babilonia, ay nagtaglay si Daniel ng isang panaginip at mga pangitain ng kaniyang ulo sa kaniyang higaan: nang magkagayo'y kaniyang isinulat ang panaginip, at isinaysay ang kabuoan ng mga bagay.

2 Si Daniel ay nagsalita, at nagsabi, May nakita ako sa aking pangitain sa kinagabihan, at, narito, ang apat na hangin ng langit ay nagsisihihip sa malaking dagat.

3 At apat na malaking hayop na magkakaiba ay nagsiahon mula sa dagat,

4 Ang una'y gaya ng leon, at may mga pakpak ng aguila: aking minasdan hanggang sa ang mga pakpak niyao'y nahugot, at ito'y nataas mula sa lupa, at pinatayo sa dalawang paa na gaya ng isang tao; at puso ng tao ang nabigay sa kaniya.

5 At, narito, ang ibang hayop, na ikalawa, na gaya ng isang oso; at lumitaw sa isang tagiliran, at tatlong tadyang ang nasa kaniyang bibig sa pagitan ng kaniyang mga ngipin: at sinabi ng mga ito ang ganito sa kaniya, Bumangon ka, manakmal ka ng maraming laman.

6 Pagkatapos nito'y tumingin ako, at narito ang iba, gaya ng isang leopardo, na mayroon sa likod niyaon na apat na pakpak ng ibon; ang hayop ay mayroon din namang apat na ulo; at binigyan siya ng kapangyarihan.

7 Pagkatapos nito'y may nakita ako sa pangitain sa gabi, at, narito, ang ikaapat na hayop, kakilakilabot at makapangyarihan, at totoong malakas; at may malaking mga ngiping bakal; nananakmal at lumuluray, at niyuyurakan ng kaniyang mga paa ang nalabi: at kaiba sa lahat na hayop na una sa kaniya; at siya'y may sangpung sungay.

8 Aking pinagdilidili ang mga sungay, at, narito, sumibol sa gitna ng mga yaon ang ibang sungay, isang munti, na sa harap niyao'y tatlo sa mga unang sungay ay nabunot sa mga ugat: at, narito, sa sungay na ito ay may mga mata na parang mga mata ng tao, at isang bibig na nagsasalita ng mga dakilang bagay.

9 Aking minasdan hanggang sa ang mga luklukan ay nangaglagay, at isa na matanda sa mga araw ay nakaupo: ang kaniyang suot, maputing parang niebe, at ang buhok ng kaniyang ulo ay parang taganas na lana; ang kaniyang luklukan ay mga liab na apoy, at ang mga gulong niyaon ay nagniningas na apoy.

10 Isang mabangis na sigalbo ay lumabas at nagmula sa harap niya: mga libo libo ang naglilingkod sa kaniya, at makasangpung libo na sangpung libo ang nagsitayo sa harap niya: ang kahatulan ay nalagda, at ang mga aklat ay nangabuksan.

11 Ako'y tumingin nang oras na yaon dahil sa tinig ng mga dakilang salita na sinalita ng sungay; ako'y tumingin hanggang sa ang hayop ay napatay, at ang kaniyang katawan ay nagiba, at siya'y nabigay upang sunugin sa apoy.

12 At tungkol sa nalabi sa mga hayop, ang kanilang kapangyarihan ay naalis: gayon ma'y ang kanilang mga buhay ay humaba sa isang kapanahunan at isang panahon.

13 Ako'y nakakita sa pangitain sa gabi, at, narito, lumabas na kasama ng mga alapaap sa langit ang isang gaya ng anak ng tao, at siya'y naparoon sa matanda sa mga araw, at inilapit nila siya sa harap niya.

14 At binigyan siya ng kapangyarihan, at kaluwalhatian, at isang kaharian, upang lahat ng mga bayan, bansa, at mga wika ay mangaglingkod sa kaniya: ang kaniyang kapangyarihan ay walang hanggang kapangyarihan, na hindi lilipas, at ang kaniyang kaharian ay hindi magigiba.

15 Tungkol sa aking si Daniel, ang aking kalooban ay namanglaw sa loob ng aking katawan, at binagabag ako ng mga pangitain ng aking ulo.

16 Ako'y lumapit sa isa sa kanila na nakatayo, at itinanong ko sa kaniya ang katotohanan tungkol sa lahat na ito. Sa gayo'y kaniyang isinaysay sa akin, at ipinaaninaw niya sa akin ang kahulugan ng mga bagay.

17 Ang mga dakilang hayop na ito na apat, ay apat na hari, na magbabangon sa lupa.

18 Nguni't ang mga banal ng Kataastaasan ay magsisitanggap ng kaharian, at aariin ang kaharian magpakailan man, sa makatuwid baga'y magpakakailan-kailan man.

19 Nang magkagayo'y ninasa kong maalaman ang katotohanan tungkol sa ikaapat na hayop, na kaiba sa lahat ng yaon, na totoong kakilakilabot, na ang mga ngipin ay bakal, at ang mga kuko ay tanso; na nananakmal, lumalamuray, at niyuyurakan ng kaniyang mga paa ang nalabi;

20 At tungkol sa sangpung sungay na nangasa kaniyang ulo, at sa isa na sumibol, at sa harap niyao'y nabuwal ang tatlo, sa makatuwid baga'y yaong sungay na may mga mata, at bibig na nagsalita ng dakilang mga bagay, na ang anyo ay lalong dakila kay sa kaniyang mga kasama.

21 Ako'y tumingin, at ang sungay ding yaon ay nakipagdigma sa mga banal, at nanaig laban sa kanila;

22 Hanggang sa ang matanda sa mga araw ay dumating, at ang kahatulan ay ibinigay sa mga banal, ng Kataastaasan; at ang panaho'y dumating na inari ng mga banal ang kaharian.

23 Ganito ang sabi niya, Ang ikaapat na hayop ay magiging ikaapat na kaharian sa ibabaw ng lupa, na magiging kaiba sa lahat ng kaharian, at sasakmalin ang buong lupa, at yuyurakan, at pagluluraylurayin.

24 At tungkol sa sangpung sungay, mula sa kahariang ito ay sangpung hari ang babangon: at ang isa'y babangong kasunod nila; at siya'y magiging kaiba kay sa mga una, at kaniyang ibabagsak ay tatlong hari.

25 At siya'y magbabadya ng mga salita laban sa Kataastaasan, at lilipulin niya ang mga banal ng Kataastaasan; at kaniyang iisiping baguhin ang panahon at ang kautusan; at sila'y mangabibigay sa kaniyang kamay hanggang sa isang panahon, at mga panahon at kalahati ng isang panahon.

26 Nguni't ang kahatulan ay matatatag, at kanilang aalisin ang kaniyang kapangyarihan, upang patayin at ibuwal hanggang sa wakas.

27 At ang kaharian, at ang kapangyarihan, at ang kadakilaan ng mga kaharian sa silong ng buong langit, mabibigay sa bayan ng mga banal ng Kataastaasan: ang kaniyang kaharian ay walang hanggang kaharian, at ang lahat na kapangyarihan ay maglilingkod at tatalima sa kaniya.

28 Narito ang wakas ng bagay. Tungkol sa aking si Daniel, ay binabagabag akong mabuti ng aking mga pagiisip, at ang aking pagmumukha ay nabago: nguni't iningatan ko ang bagay sa aking puso.

   

Ze Swedenborgových děl

 

De Verbo (The Word) # 10

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 26  
  

10. X. The ultimate sense of the Word, 1 which is the literal sense alone, corresponds to the beard and hair of the head of an angelic person.

It may seem surprising the first time it is said or we hear it said that the hair of the head and the beard correspond to the Word at its ultimate level. But this correspondence is due to the fact that everything in the Word corresponds to everything in heaven, and heaven corresponds to everything in a person. For heaven taken as a whole is like a single person in the Lord's sight; on this correspondence see Heaven and Hell [87-102, 307].

[2] I was allowed to perceive that everything in the Word corresponds to everything in heaven from the fact that each chapter in the books of the prophets corresponds to one particular community in heaven. For on reading through the prophetic parts of the word from Isaiah to Malachi, I was allowed to see that the communities of heaven were aroused one after the other, and they perceived the spiritual sense which corresponded to them. So from this and other proofs it was plain to me that the whole of heaven has, part by part, a correspondence to the Word. Now since there is such a correspondence of the Word to heaven, and heaven as a whole and in its parts corresponds to a person, this is why the ultimate level of the Word corresponds to the ultimate in a person. The ultimate level in the Word is the literal sense, and the ultimate level in a person is the hair of his head and his beard.

[3] This is why when people who have loved the Word even at its ultimate level after death become spirits, they are to be seen with a fair head of hair; and so are the angels. When these same people become angels, they also let their beards grow. On the other hand, all who have despised the literal sense of the Word, on becoming spirits after death, turn bald. This is also a sign that they are devoid of truths. So to avoid embarrassing others, they cover their heads with a head-dress.

[4] Since the hair and the beard mean the ultimate level of heaven, and so also the ultimate level of Divine Truth or the Word, the Ancient of Days is described as having the hair of his head like clean wool (Daniel 7:9). Likewise the Son of Man or the Lord as regards the Word (Revelation 1:14). For the same reason the strength of Samson lay in his hair, and he was weakened by having it cut off. The condition of a Nazarite also lay in his hair; for the Nazarite represented the Lord at His ultimate level, and so also heaven at its ultimate level. This was the reason why the forty-two children were torn in pieces by bears for calling Elisha bald (2 Kings 2:23-24).

[5] Elisha, like Elijah and the other prophets, represented the Lord as regards the Word; and the Word without its ultimate, that is, its literal sense, is no longer the Word. For the literal sense of the Word is like a bottle filled with fine wine; so if the bottle is broken, all the wine is lost. The literal sense of the Word is like the bones and skin of the human body; take them away and the whole person falls to pieces. That is why what holds the Word together and in fact gives it its power is its ultimate sense, the literal sense; for this sustains and holds together all the Divine truth it contains.

[6] Since baldness means the absence of truth, when the Jewish church, since it lacks the ultimate level, abandoned Jehovah and despised the Word, it was called bald, as in Jeremiah:

Every head is bald and every beard is shorn. Jeremiah 48:37.

In Isaiah:

Baldness on their heads, and a shorn beard. Isaiah 15:2.

In Ezekiel:

To shave his head and beard with a razor. Ezekiel 5:1.

Shame on all their faces, and baldness on all heads. Ezekiel 7:18.

Every head has been made bald. Ezekiel 29:18.

And in other places, such as Amos 8:10, Micah 1:16.

[7] But the sense of the Word known as the literal sense corresponds at its ultimate level to the hair of the head, but in other respects to various parts of the human body, as its head, chest, loins and feet. But where those correspondences occur in that sense, the Word is so to speak clothed, and so corresponds to the clothing of those parts. For in general clothes mean truths, and really correspond to them. But there are still many things in the literal sense of the Word which are bare and so to speak unclothed; and they correspond to a person's face and his hands, which are the parts left uncovered. Those parts of the Word serve for the teaching of the church, because they are in themselves spiritual-natural truths. From this it can be established that there is no obstacle to prevent a person being able to find and see bare truths there too.

Poznámky pod čarou:

1. Added in the margin: 'As the result of the correspondence between natural and spiritual things the ultimate sense of the Word is to be understood by the twelve precious stones composing the foundations of the wall of the New Jerusalem'.

  
/ 26  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.