10405.

4. A on uzev iz ruku njihovih. Da ovo označava ono što povlađuje njihovom propriumu, vidi se iz značenja doneti Aronu, što označava sakupiti u jedno one stvari iz smisla slova u Reči koje povlađuje spoljašnjim ljubavima i njihovim načelima. Da je ovo označeno donošenjem Aronu zlatnih obolaca koji su bili u ušima njihovih žena, sinova, i kćeri, vidi se iz onoga što je gore pokazano, br. 10402.

4353. I cjeliva ga. Da ovo označava unutarnja povezivanja iz ljubavi, jasno je iz značenja cjelivati, što je povezanost iz ljubavi (vidi br. 3573, 574, 4215); ovde, označava unutarnju povezanost; u ovome stihu, povezanost Božanskog dobra koje pripada Prirodnom, koje je Isav, s istinom koja je Jakov, je predmet o kome se govori na opšti način; ali u onome što sledi, ova povezanost se razmatra na poseban način. U pogledu same povezanosti, ona sačinjava preporod kod čoveka; jer se čovek preporađa preko istina koje se kod njega povezuju s dobrom, to jest, preko onoga što pripada veri, što se povezuje s onim što pripada milosrđu (charitasu); a to je proces se u celini opisuje u onome što sledi. Doista se govori o Gospodu –kako je Svoje Prirodno učinio Božanskim, stoga i kako je sjedinio Božansko dobro s istinom u Prirodnom; a pošto je čovekov preporod slika Gospodove glorifikacije (br. 3138, 3212, 3296, 3490), i o ovome se govori u isto vreme u unutrašnjem smislu. A pošto čovek može da ima ideju o preporađanju, ali ne tako potpunu ideju o Gospodovoj glorifikaciji, to je ovo potonje može ilustrovati pređašnjim.

2. Jasno je iz onoga što je već objašnjeno, da povezivanje dobra s istinama, kojim se izvodi preporod, postaje sve više unutarnje; to jest, istine se na sve dublji način povezuju ds dobrom. Jer je cilj preporoda da se unutrašnji čovek poveže sa spoljašnjim, to jest, da se Duhovno, uz pomoć Racionalnog, poveže sa Prirodnim: bez njihove povezanosti ne može da dođe do novog rođenja. Niti se pak ova povezansoz može izvesti dok se dobro ne počne povezivati s istinama u Prirodnom; jer Prirodno mora da bude ravan (platforma?), a ono što je u Prirodnom treba da korespondira (da bude saobrazno). Ovo je razlog da , dok se Prirodno postupno preporađa, povezanost dobra s istinama postaje dublja. Jerse Duhovno prvo povezuje s najdubljim stvarima u Prirodnom, a tada pomoću ovoga, s onim stvarima koje su više spolja. Niti se čovekovo unutrašnje može povezati s njegovim spoljašnjim, osim kad istina u spoljašnjem postane dobro od istine, to jest, postane istina u volji i delu (br. 4337); jer tada po prvi put mogu da se povežu, jer Gospod utiče kod čoveka preko njegovog unutrašnjeg čoveka i, u stvari, preko dobra u njemu. Dobro u unutrašnjem čoveku može se povezati s dobrom u spoljašnjem čoveku, ali ne može dobro s istinom neposredno.

3. Iz ovoga je očito da istina u čoveku mora prvo da postane istina u volji i u delu, to jest, dobro istine treba da se ostvari u isto vreme kada dođe do povezanosti Racionalniog sa Prirodnim, ili unutrašnjeg čoveka sa spoljašnjim. Ali kako istina postaje dobro od istine, biće jasno svakome ko na to obrati pažnju. Sva Božanska istina se odnosi na ove dve zapovesti, naime, voleti Boga iznad svega, a bližnjega kao samoga sebe. Od ovih zapovesti i radi ovih zapovesti zavise sve istine, i kojima sve istine teže, na bliži ili udaljeniji način. Stoga, kada se istine pretvore u delo, one se usađuju u njihov početak i u njihov cilj, a to je ljubav prema bližnjemu i ljubav prema Gospodu, te na taj način istina postaje dobro, št e naziva dobro istine (dobro od istine); a kada dođe do ovoga, tada se (dobro istine?) može povezati s unutrašnjim čovekom, koja povezanost postaje sve više unutarnja, i to onoliko koliko se istine dublje usađuju u ovo dobro. ; jer ono što čovek radi iz razuma, on to na kraju čini iz volje, i na kraju to po navici postaje njegovo; i tadase usađuje u njegovog racionalnog ili unutrašnjeg čoveka. A kada se usadi, čovek ne čini dobra od istine nego od dobra; jer tada on počne da opaža u tome neku blaženost, i nešto što dolazi iz neba. Ovo kod njega ostaje posle smrti, i pomoću toga Gospod ga uzdiže u nebo.