163. (Stih 22) Evo ja je mećem na odar. Da ovo označava da su ovakvi ostavljeni njihovom vlastitom prirodnom čoveku i doktrini obmane, vidi se iz značenja odra, što je prirodni čovek, a isto tako i doktrina obmana, o čemu će ubrzo biti govora. U onome što sada sledi, govori se o onima koji dopuštaju da budu zavedeni od onih koji su u doktrini obmana iz uživanja ljubavi prema sebi i svetu, koja su označene Jezaveljom, kao to je gore rečeno. Oni koji dopuštaju da budu zavedeni, nisu kao oni koji falsifikuju istine i preljubočine dobra iz uživanja u sebičnim i svetskim ljubavima; jer ovi su poslednji videli istine, i primenili ih da pogoduju svojim uživanjima, i tako su ih izopačili. Ovo su oni koji se kasnije ne mogu okrenuti istinama, i priznavati ih, kao što je pokazano u prethodnm članku; dok oni koji nisu ovako postupali, nego su samo dopustili da budu zavedeni od drugih, oni nisu falsifikovali istine, nego su verovali onima koji su to učinili, jer njihove obmane zvuče kao istine. Jer oni misle tako površno da pretpostavljaju da treba verovati starešinama i vođama u crkvi, jer su ovi inteligentni i mudri; na taj način oni su zavisni od usana nekoga gospodara. Ovakvih ima mnogo danas u Hrišćanstvu, osobito među onima koji su rođeni u zemljama gde je papska religija ustanovljena; to su, dakle, oni koji su označeni onima koji vrše preljubu sa Jezaveljom na odru.
Razlog da odar (postelja) označava doktrinu obmana i, u isto vreme, prirodnog čoveka, je to što ovakva doktrina potiče od prirodnog čoveka odvojenog od duhovnog; a prirodni čovek odvojen od duhovnog vidi svetske stvari u svetlosti, a nebeske stvari u tami, stoga obmanu umesto istine, a zlo umesto dobra. Ako vidi istinu, on je falsifikuje, a ako dobro, on ga preljubočini; jer se nebo uliva preko duhovnog ili unutrašnjeg čoveka u prirodnog ili spoljašnjeg čoveka, a ne u prirodnog ili spoljašnjeg neposredno. A kada prirodni svet kod čoveka nije pod vlašću duhovnog sveta, tada je spona sa nebom prekinuta; a kada je prekinuta, tada on usvaja svet, dok nebo, po njegovoj oceni, nema značenja. Isto tako, on sebe vidi kao da je on sve, a Boga kao malo važnog, ili kao ništa. Kada je spoljašnji ili prirodni čovek u ovakvom stanju, on je tada u obmanama od zala koje izbijaju iz ljubavi prema sebi i svetu. Zato odar, pošto označava prirodnog čoveka, označava i doktrinu obmana. Razlog da odar označava prirodnog čoveka je to što je prirodni čovek ispod duhovnog, pa tako drugi počiva na prvom, i na stvarima koje su u ovome, kao na svom odru.
Da odar označava prirodnog čoveka, a isto tako i doktrinu koja je njegova, vidi se iz odlomaka gde se pominje u Reči, kao kod Amosa:
kao kad pastir istrgne iz usta lavu dvije golijeni (noge) ili kraj od uva, tako će se istrgnuti sinovi Izrailjevi koji žive u Samariji na uglu od odra i nakraj postelje (3:12),
Ovde se lavom označava crkva; u ovom slučaju oni u crkvi koji razaraju dobra istine; golijeni ili kraj uha, označavaju dobra koja su u prirodnom čovjeku, a stoga neko opažanje istine; sinovi Izrailjevi, koji žive u Samariji, su oni koji pripadaju crkvi; na uglu od odra i na kraju postelje označava da su oni donekle u prirodnoj svetlosti od Duhovnoga, pa su stoga u nekim istinama. Kod istoga:
Teško bezbožnicima u Sionu, i onima koji su bez straha (koji se uzdate u gore) u gori Samarijskoj; koji liježete na odrima od slonove kosti i pružate se na posteljama svojim, i jedete jaganjce iz stada i teoce ugojene; koji pjevate uz psaltire, i izmišljate sprave muzičke; koji pijete vino velikim čašama, i mažete se skupocijenijem mirisima i ne marite za polom Josifovim (6:1, 4-6).
Ovdje, biti bez straha (pouzdati se) u gore Samarijske označava da se oni pouzdavaju u same sebe prave doktrinu iz svoje vlastite inteligencije. Samarija je izopačena duhovna crkva; postelje od slonove kosti su obmane čula na kojima je doktrina zasnovana; pružati se na posteljama, označava potvrđivati i umnožavati obmane koje iz toga potiču; jesti jaganjce iz stada, i teoce ugojene (iz štale), piti vino iz velikih čaša, i mazati se miomirisima, znači uzimati dobra i istine iz Reči iz doslovnog smisla, i primenjivati ih falsifikujući ih, i ne mariti za polom Josifovim, znači ne mariti što nestaje duhovna crkva, i što su njene istine razorene. (Da Josif, u najvišem smislu, označava Gospoda kao Božansko Duhovno, a u unutrašnjem smislu, Gospodovo duhovno carstvo, stoga i duhovnu crkvu, a u spoljašnjem smislu, oplođavanje i umnožavanje istine, može se videti, Nebeske Tajne, 3969, 3971, 4669, 6417, 6526.) Kod Mojsija:
Blagoslovi oca tvojega nadvisiše blagoslove mojih starijeh svrh brda vječnijeh, neka budu nad glavom Josifovom i nad tjemenom odvojenga među braćom (Postanje 49:6).
Josif, kao što je rečeno, označava Gospodovu duhovnu crkvu; tjeme odvojenga među braćom, je Duhovno koje se uliva u istine I dobra crkve; jer dvanaest sinova ili plemena Izrailjevih označavaju sve istine I dobra crkve u skupu (vidi Nebeske Tajne 3858, 3926, 6335),
Kod Luke:
Kažem vam: u onu noć biće dva na jednom odru, jedan će se uzeti, a drugi će se ostaviti. Dvije će mljeti zajedno, jedna će se uzeti a druga će se ostaviti. Dva će biti na njivi, jedan će se uzeti a drugi ostaviti (17:34-36).
Svršetak vremena je ono o čemu se ovde govori, a to je poslednje vreme crkve, kada dolazi sud. Biti na jednom odru, je biti u jednoj doktrini crkve; dve žene meljući, označavaju one koji sakuplajju i uče one stvari koje su od koristi veri; dva čoveka na njivi, to su oni u crkvi koji primenjuju na sebi dobra i istine. (Da oni koji melju označavaju one koji sakupljaju i uče ono što je od koristi veri, vidi Nebeske Tajne 4335, 7780, 9995. Da njiva označava primanje istine i dobra, vidi Nebeske Tajne, 368, 4410, 9141, 9295).
Kod Jovana:
Isus reče bolesniku kod izvora Vitezde: ustani, uzmi odar svoj i hodi. I odmah ozdravi čovjek, i uzevši odar svoj hođaše. A potom ga nađe Isus u crkvi i reče mu: eto si zdrav, više ne griješi, da ti ne bude gore (5:8, 9, 14).
Kod Marka:
Otkriše krov, gde je bio Isus, i spustiše odar na kome uzeti ležaše. Isus reče: šta je lakše, reći uzetome, oprašaju ti se grijesi, ili reći: ustani i uzmi odar svoj, i hodi? I usta odmah i uzevši odar iziđe pred svima (2:4, 9, 11, 12).
time što je Gospod rekao uzetome čoveku: Ustani, uzmi odar svoj, i hodi, označava se doktrina i život u skladu s njom; odar označava doktrinu, a hoditi, život (da hoditi označava živeti, može se videti gore, br. 97); a oduzeti čovek označava one koji krše zakon koji greše; stoga je Gospod rekao uzetome čoveku kod izvora Vitezde; Evo si, eto si zrav; više ne griješi da ti ne bude gore; a oduzetome, donesite odar preko krova, da li je lakše reći; Grijesi tvoji praštaju ti se, ili reći: Ustani, uzmi odar svoj I hodi?
Oni koji ne razumeju unutrašnji smisao, možda pretpostavljaju da Gospodove reči ne znače ništa više od onoga što je u smislu slova, kad, u stvari, one sadrže duhovni smisao; Jer je On govorio od Božanskog. I na taj način (govorio je) u isto vreme pred nebom i pred svetom (vidi Nebeske Tajne, 2533, 4637, 4807, 10126, 10276). Odar Oga, cara Vasanskoga, ovako se opisuje kod Mojsija:
Jer samo Og car Vasanski bješe ostao bez divova (Refaima): gle, odar njegov, odar gvozden, nije li u Ravi kod sinova Amonivijeh, devet lakata dug a širok četiri lakta, lakta čovječija (Zak. Ponovljeni 3:11) (prim. prev. Smatra se da je Golijat bio jedan od divova, ostataka Neandertalaca).
Odar Ogov, ovde je opisan, jer je bio ostatak Refaima (divova), i zato što je bio car Vasanski. Jer se ovde Refaimima označavaju oni koji su bili više od drugih u ljubavi prema sebi, pa su stoga bili izrazito prirodni, i po uobraženju u svoju vlastitu važnost iznad ostalih, pa su stoga označavali obmane svake vrste (vidi Nebeske Tajne 581, 1268, 1270, 1271, 1673, 7686). Vasanom se označava spoljašnje u crkvi, stoga Prirodno. Pošto je Vasan bio izvan Hananske zemlje, gde je bila crkva, zbog toga se opisuje odar Oga, cara Vasanskog, što ne bi bilo da se njime u duhovnom smislu nešto ne označava, kao što je gore pomenuto, jer sve što se iznosi u Reči, čak i u njenim istorijskim delovima, ima značenje u svakom pojedinom izrazu; to je razlog da je sve u Reči, uopšte i pojedinačno, duhovno, pa stoga i Božansko od najdubljeg do poslednjeg. Iz toga se razloga kaže da je odar bio od gvožđa, i da je bio u Ravi kod sinova Amonovijeh, i da mu je dužina bila jedanaest lakata, a širina četiri lakta, po laktu čovečijem; jer gvožđe označava ono što je prirodno (a to što se može videti niže, br. 176). Rava kod Amonaca označava falsifikovanje istine (kao što se može videti u Nebeskim Tajnama, br. 2468); a širina je bila četiri lakta, po laktu čovečijem, što označava zla s obmanom.
Iz ovih se stvari može videti šta je priroda Reči u njenim najdubljim njedrima. Zato što odar označava doktrinu, stoga je među uredbama u crkvi kod sinova Izrailjevih bilo,
- da je svaka postelja na koju leže onaj kome teče seme, nečista, i sve na šta sede, da je nečisto. I ko se god dotakne postelje njegove, neka opere haljine svoje vodom (Levitska 15:4, 5).
Sa imati tečenje označavaju se oni koji su u prirodnoj odvojeno od duhovne ljubavi; oprati haljine i očistiti telo u vodi označava očišćenje pomoću istina vere (vidi Nauk Novoga Jerusalima, br. 202-209. Jer se Jakovom, u Reči, označava spoljašnja crkva međju onima koji su u prirodnoj svetlosti i žive moralnim životom iz poslušnosti prema veri, iako ne iz unutrašnjeg osećanja; stoga, kada se govori o Jakovu, vidi se u duhovnom svetu, iznad na desno, kako čovek leži na postelji; otuda se kaže o njemu u Reči, kad je umirao,
kad Jakov završi da govori, podiže noge svoje na postelju, i izdahnu (Postanje 49:33).
Kaže se podiže noge svoje na postelju jer se nogama označava Prirodno (vidi Nebeske Tajne 2162, 3147, 3761, 4289.
