2906. Godine života Sarinih (to su godine vijeka Sarina), označava kad nije ni jedna Istina Božanska ostala. Ovo je jasno iz značenja godine, koja označava ceo period crkve od početka do kraja, tako od značenja godine, koja znači periode (o čemu vidi odmah gore, br. 2905); i iz značenja Sarinih života, koja označavaju stanja ogledu Istine Božanske (vidi gore br. 2904); tako označavajući ovde vreme kada više nije bilo ostalo Istine Božanske. A ovo sledi i iz onoga što neposredno prethodi. Da godina označava jedno celo vreme stanja Crkve od početka do kraja ili, što je isto, jedan ceo period, a stoga da godine označavaju vremena ili periode unutar opšteg vremena ili perioda, može se videti iz sledećih odlomaka u Reči.

Kod Isaije: Duh je Jehovin u meni, jer me Jehova pomaže da javljam dobre glase krotkima, posla me da zavijem ranjene u srcu, da oglasim zarobljenima slobodu i sužnjima da će im se otvoriti tamnica. Da oglasim godinu milosti Jehovine, dan osvete Boga našega, da utješim sve žalosne (Isaija 61:1, 2); govoreći o Gospodovom dolasku; godina Jehovine milosti stoji za vreme jedne nove crkve: Kod istoga: Jer je dan od osvete u srcu mom, i dođe godina da se moji iskupe (Isaija 63:4. ; govoreći na sličan način o Gospodovom dolasku; godina da se Moji otkupe stoji za vreme jedne nove crkve.

Kod istoga: Jer će biti dan osvete Jehovine, dan plaćanja, da bi se osvetio Sion (Isaija 34:8. ; gde je značenje slično. Isto vreme se naziva godinom pohođenja, kod Jeremije: I neće biti od njih ostatka; jer ću pustiti zlo na Anatoćane kad ih pohodim Jeremija 11:23).

Kod istoga: Donijeću Moabu godinu pohođenja Jeremija 48:44.

Još jasnije kod Jezikilja: Poslije mnogo vremena bićeš pohođen, i pošljednjih godina doći ćeš u zemlju izbavljenu od mača i sabranu iz mnogo naroda, u gore Izraileve, koje bjehu jednako puste, i oni su izvedeni iz naroda da bi živjeli bez straha Jezekilj 38:8. ; pošljednjih godina stoji za poslednje vreme Crkve, kada ona nije više Crkva, kada su odbačeni oni koji su ranije pripadali Crkvi, a drugi su primljeni koji su iz drugih izvora.

Kod Isaije:

Jer ovako mi reče Jehova: za godinu, kao što je godina najamnikova, nestaće sve slave Cedarske (Isaija 21:16. ; i ovde stoji za slavu Cedarsku koja će nestati (Isaija 21:16); i ovde (godina) stoji za poslednje vreme.

Kod Jezikilja: Skrivio si krvlju koju si prolio, i oskrvnio si se o gadne bogove svoje koje si načinio; i učinio si te se približiše dani tvoji, i došao si do godina svojih; za to ću od tebe učiniti rugmeđu narodima i podsmijeh po svijem zemljama (20:4). Gde doći do godina svojih stoji za doći do kraja, kada Gospod odlazi iz Crkve.

Kod Isaije: Do tri godine, kao što su godine najamničke, ološaće slava Moabov sa svijem mnoštvima njegovijem, i što ostane biće vrlo malo i nejako (Izaija 16:14). ; do tri godine stoji za kraj prethodne Crkve. Da tri označava potpunost očetak, vidi br. 1825, 2788. Slično je označeno i sa sedam, kao i sa sedamdeset (vidi br. 720, 728, 901); otuda je kaže kod Isaije: I tada će Tir biti zarobljen sedamdeset godina, za vijek jednoga cara, a poslije sedamdest godina pjevaće se Tiru kao kurvi. Jer posle sedamdeset godina Jehova će pohoditi Tir, i on će se vratiti za kurvarsku zaslugu svoju, i kurvaće se sa svijem carstvima na zemlji (Isaija 23:15, 17); sedamdeset godina stoje za jedan ceo period, od početka postojanja Crkve dok ne izdahne, što je označeno danima jednoga cara, jer car označava istinu Crkve (vidi br. 1672, 1728, 2015, 2069). Nešto slično je označeno i sa ropstvom od sedamdeset godina, u kojem su Jebreji držani, o čemu je napisano kod Jeremije: I ti će narodi služiti caru Babilonskom sedamdeset godina; kad se navrši sedamdeset godina, onda ću pohoditic ara Babilonskoga i onaj narod, za bezkonja njihova(25:11, 12; poglavlje 29:10).

Da godina, a isto tako godine, označavaju jedan ceo period Crkve, ili vreme njenog trajanja, može se dalje videti kod Malahije: Evo, ja ću poslati anđela svojega, koji će pripraviti put preda mnom, i iznenada će doći u crkvu svoju Jehova, kojega vi tražite, i anđeo zavjetni, kojega vi želite. Ali ko će podnijeti dan dolaska njegova? I ko će se održai kad se pokaže? Jer je on kao oganj živi i kao milo bjeljarsko. I ugodan će biti Jehovi prinos Judin i Jerusalimski kao u staro vrijeme i kao pređašnjih godina Malahija 3:1, 2, 4); govoreći o Gospodovom dolasku; staro vrijeme stoji za Drevnu Crkvu; prinos Judin stoji za bogoštovanje od nebeske ljubavi, a prinos Jerusalima je bogoštovanje od duhovne ljubavi; da se ovde ne misli na Judu (Judeju) ni na Jerusalim, to je sasvim jasno.

Kod Davida: Prebrajam stare dane i godine od vijekova (Psalam 77:5); gde stari dani i godine od vijekova označavaju iste Crkve. To se pokazuje još jasnije kod Mojsija: Opomeni se negdašnjih dana, pogledajte godine svakoga vijeka; pitaj oca svojega i on će ti javiti, starije svoje i kazaće ti. Kad Višnji razdade našljedstvo narodima, kad razdijeli sinove Adamove. Postavio međe narodima po broju sinova Izrailjevih Ponovljeni Zakon 32:7, 8).

Da godina i godine označavaju puno vreme Crkve, jasno je kod Avakuma: O Jehova, čuh riječ Tvoju, i uplaših se; Jehova, djelo Tvoje usred godina sačuvaj u životu, usred godina objavi ga, u gnjevu sjeti se milosti. Bog dođe do Temana, i svetac u gore Farana Avakuma 3:2, 3); govoreći o Gospodovom dolasku; usred godina, stoji za puninu vremena; šta se misli pod puninom vremena, vid ore (br. 2905). Pošto godina i godine označavaju puno vreme između dve granice, početka i kraja, kada se odnose na Gospodovo carstvo na zemlji, to jeste, Crkvu, tada oni označavaju ono što je večno kada se njima opisuje Gospodvo carstvo u nebu; kao kod Davida: O Bože! Nemoj me uzeti u polivini dana mojih! Tvoje su godine od koljena do koljena. Ali Ti si isti, i godine Tvoje neće isteći. Sinovi će sluga Tvojih živjeti, i sjeme će se njihovo utvrditi pred licem Tvojim (Psalam 102:24, 27, 28). I kod istoga: Dodaj dane k danima carevijem, i godine njegove produlji od koljena na koljeno. Neka caruje do vijeka pered Bogom! (Psalam 61:6, 7), gde godine označavaju ono što je večno, jer predmet o kome se govori je Gospod i Njegovo carstvo. Da su jagnjad koja su bila žrtvovana morala biti od godinu dana (Levitsa 12:6; pogl. (14:10; Brojevi 6:12; 7:15, 21, 27, 33, 39, 45, 51, 57, 63, 69, 75, 81; i na drugim mestima) označavalo je nebeske stvari nevinosti u Gospodovom carstvu, koje je večno; otuda su žrtve paljenice teladi, od godinu dana, koji se pominju kod Miheja (pogl. (6:6) morali da budu od godinu dana da bi bili darovi umilni (mili). Da godina u unutrašnjem smislu ne označava godinu, može se videti i iz toga što anđeli, koji su u unutrašnjm smislu Reči, ne mogu da imaju ideju godine, nego pošto godina označava pun period vremena u prirodnom svetu, stoga umesto godine oni imaju ideju o onome što je večno u odnosu na stanje (vidi br. 1274, 1382, 2625, 2788, 2837).