8941. Nemoj načiniti od tesanoga kamena. Da ovo označava da [bogoštovanje] ne sme da bude od samo-inteigencije, vidi se iz značenja tesanoga kamena, što su stvari samo-intligencije; jer kamenje označava istine (br. 8940); a tesati (klesati) ili oblikovati (aptare) označava iznedriti ili oblikovati istine, ili stvari koje sliče istini odpropriuma, ili od samo-inteligencije, jer imaju život od čoveka, koji život nije život, jer čovekov proprium je samo zlo (br. 210, 215, 684, 5786, 8480); dok ono što nije od čovekovog propriuma, nego od Božanskog, to ima život u sebi, jer sav je život od Božanskog. Ovde se govori o bogoštovanju Gospoda od istine, a to je bogoštovanje označenooltarom od kamena(br. 8940). Istine od kojih Gospod treba da 2 se bogoštuje, treba da imaju izvor u Reči, jer u svakoj pojedinoj reči u Reči postoji život od Božanskog. Kada se istine uzmu iz propriuma, one se odnose I imaju za cilj položaj I počasti u svetu, kao I zemaljske posede I bogatstvo više nego drugi ljudi [što poseduju], pa stoga one [te istine] imaju u sebi ljubav prema sebi I svetu, stoga sva zla u komleksu (br. 7488, 8318). Dok se istine koje su iz Reči, odnose I imaju kao cilj, večni život , stoga sva dobra u kompleksu. Kada se istine iznedre iz propriuma, ili iz samo-inteligencije, one vladaju nad istinama koje potiču od Božanskog, jer se poslednje koriste da bi se potvrdile one prve; do brnuto treba da bude, naime, da istine od Božanskog treba da vladaju, a one od propriuma da služe. One koje su od propriuma, ili samo-inteligencije, nazivaju se istinama, ali nisu istine; one samo izgledaju istine u spoljašnjoj formi, ali izgledaju kao istine zbog određene primene doslovnog smisla Reči, I zbog umovanja; u unutrašnjoj formi, međutim, 3 one su obmane. (Šta I kakve su one, vidi gore, br. 8982.) Postoje u svetu dve reigioznosti koje su od samo-inteligencije. Jedna je ona u kojoj su ljubav prema sebi I svetu sve; ova religioznost naziva se u Reči Babelom; ta je iznutra profanisana zbog ljubavi prema sebi I svetu, a izvana sveta zbog Reči, koja se primenjuje da bi ovu [religioznost] potvrđivala. Druga religioznost je ona kod koje je svetlo prirode (lumen) sve; oni koji su u ovoj religioznosti, ne priznaju ništa za istinu što ne razumeju. Neki od njih priznaju Reč, ali je prmenjujuda bi nešto drugo potvrdili, stoga da bi to služilo. Neki, međutim, ne priznaju Reč; ali ovi vide Božansko u prirodi, I njih ne može da prosvetli svetlost neba (lux), zato što odbacuju Reč, od koje dolazi svako prosvetljenje. I jedni I drugi koji pripadaju ovim religioznostima, u paklusu, jer su lišeni nebeskog života, koji ne mogu da primaju, jer su odbacili Reč. A oni koji primenjuju Reč da bi [nešto] potvrđivali, ti nisu dozvolili da Reč deluje na njihovo srce; nego zato što obični ljudi priznaju njen autoritet, oni su je koristili u svoju svrhu, tako da bi pokazali da njiihova samo-inteligencija vredi najviše. Zbog svega ovoga se kaže da se ne sme graditi oltar od tesanoga kamena. Tesanimkamenom označava se ono što pripada samo-ineligenciji u sledećim 4 odlomcima, kao kod Isaije: I znaće sav narod, Efraim I svi stanovnici Samarijski, koji oholo I ponosita srca govore: Padoše opeke, ali mi ćemo zidati od kamena tesanoga (Isaija 9:9, 10).

Kod Jeremije: Kad vičem I vapijem, odbija molitvu moju. Zagradi putove moje tesanijem kamenom, I prevrati staze moje (Plač 3:8, 9): Kod Amosa: Za to što gazite siromaha I uzimate od njega žito u danak, sagradiste kuće odtesana kamena, ali ne ćete sjedati u njima Amos 5:11. ; U ovom odlomcma tesani kamen označava stvari vere koje dolaze od samo-intreligencije. Pošto je takvo značenje tesanoga kamena, stoga je prvi oltar koji su zemlji Hananskoj podiglisinovi Izrailjevi, pošto su prešli Jordan, trebao da bude od netesanoga kamena; zato što je prelaskom preko Jordana bilo pretstavljeno uvođenje u Gospodovo carstvo, što se postiže pomoću istina vere. O ovome oltaru ovako piše kod Jošue: Tada Jošua načini oltar Jehovi Bogu Izrailjevu na gori Hebalu, kao što bješe zapovijedio Mojsije sluga Jehovin sinovima Izrailjevim, olta d cijeloga kamenja, na kome bješe prevučeno gvožđe Isus Navin 8:30, 31); I Zak. Ponovljeni 27:1-8). 6 Hram u Jerusalimu bio j sagrađen na sličan način od celog kamenja ne tesanoga, o čemu je ovako napisano u prvoj knjizi o Carevima: A kad zidahu dom, zidahu od kamena, koji dovožahu sa svijem prigotovljen, te se ni čekić ni sjekira niti kako oruđe gvozdeno ne ču u domu kad se zidaše 1. Kraljevima 6:7. ; jer je hramom bio pretstavljen Gospod kao Božanska Istina. Da je Gospod bio pretstavljen hramom, On Sam uči (Jovan 2:19, 21, 22); a da je bio pretstavljen kao Božanska Istina, bilo je stoga što se ova [istina] tamo naučavala; stoga je I bio sagrađen od kamena, jer se kamenom označavala Božanska Istina (br. 8940); otuda I to da je Gospod Sam Sebe nazvao stijenm Izrailjevom (br. 6426). Iz svega ovoga sada je jasno šta je označeno oltarskim kamenom, kao I hramovskim kamenom, gde su kamenovi bili celi I ne tesani, naime, bilo je označeno da se religija mora oblikovati istinama od Gospoda, stoga iz Reči, a ne samo-inteligencijom. One stvari koje pripadaju samo-inteligenciji ovako su opisane kod Isaije: Umjetnik lije lik, zlatar ga pozlaćuje, I verižice srebrne lije. A ko nema šta prinijeti, bira drvo koje ne truhne, I traži vješta umjetnika da načini rezani lik (Isaija 40:19, 20); rezani lik označava religioznost koja je od propriuma, koji se postavlja da bi se bogoštovao kao da je Božansko (vidi br. 8869); umjetnik označava one koji iznedravaju I izmišljaju stvari od propriuma; da bi izgledali kao istine, opisuje se pozlaćivanjem, livenjem verižica (lančića), kao I sa tražiti vješta umjetnika. Opet kod istoga: Koji grade rezane likovem, svi su ništa (taština), I mile stvaeri njihove ne pomažu ništa, I one su im svjedoci da ne vide I ne razumiju da bi se posramili. Gle, svi će se drugovi njegovi posramiti, I umjetnici više od drugijeh ljudi. Kovač kliještima radi na živom ugljevlju, I kuje čekićem, I radi snagom ruke svoje. Drvodjelja rasteže vrvcu I bilježi crvenilom, teše I zaokružuje, I načinja kao lik čovječiji (homo), kao lijepa čovjeka, da stoji u kući (49:9, 11-13). I u ovome odlomku opisana je religioznost koja potiče od samo-intreligencije. Slično kod Jeremije: Jer su uredbe u naroda taština, jer sjeku drvo u šumi, djelo ruku umjetničkih sjekirom; srebrom I zlatom ukrašuju ga, klinima I čekićima utvrđuju ga da se ne miče Jeremija 10:3, 4).

Kod Osije: I sada jednako griješe I grade sebi lijući od srebra svojega po razumu svojemu likove, koji su svi djelo umjetničko Osija 13:2. Religioznost iznedrena od samo-inteligencije, to jest, koja nije izvedena iz Reči, označena je nutrašnjem smislu idolima (likovima) I likovima rezanijem; jer stvari koje su iz propriuma, samo su to, jer su u sebi mrtve, iako su ukrašene kao da su žive.