329. Zato što se kaže, Iskupio si nas Bogu u krvi svojoj, to je bilo shvaćeno unutar crkve sasvim u skladu sa smislom slova, a ne u skladu sa duhovnim smislom, to želim da pokažem, da se krvlju ne označava krv ili Gospodova patnja na krstu, nego Božanska istina koja proizlazi od Gospoda, i koju prima čovek; sledstveno, da se sa, Iskupio si nas krvju svojom, označava da je oslobodio i izbavio od pakla one koji Ga priznaju, i koji primaju Božansku istinu od Njega (kao što je gore rečeno, br. 328). Da bih ilustrovao ovu tačku, želim da navedem sledeće. Pošto su sve stvari koje su bile naložene u Izrailjskoj crkvi, bile predstave nebeskih i duhovnih stvari, sve do najmanje pojedinosti, stoga je isto tako bilo naloženo, kada se je ustanovljena večera pashe,

da uzmu krvi /od jagnjeta/ i pokrope oba dovratka i gornji prag na kućama u kojima će jesti pashalno jagnje; a krv ona biće vam znak na kućama, u kojima ćete biti; i kad vidim krv, proći ću vas, te ne će biti među vama pomora, kad stanem ubijati po zemlji Egipatskoj.

I dalje: Uzmite kitu isopa i zamočite je u zdjeli, i pokropite gornji prag i oba dovratka krvlju koja će biti u zdjeli, i nijedan od vas da ne izlazi na vrata kućna do jutra. Jer će zaći Jehova da bije Egipat, pa kad vidi krv na gornjem pragu, i na oba dovratka, proći će Jehova mimo ona vrata, i neće dati krvniku da uđe u kuće vaše da ubija (Izlazak 12:7, 13, 22, 23).

Neko ko ne zna da postoji duhovni smisao u Reči, taj veruje da se ovde misli na Gospodovu krv na krstu; ali to se ne razume tako u nebu. Pod Pashalnom večerom ovde, anđeli tamo razumeju isto što je označeno Svetom Večerom koju je ustanovio Gospod, u kojoj umesto Pashalnog jagnjeta postoji hleb i vino; i tada je Gospod rekao da je hleb Njegovo telo a da je vino Njegova krv; a svako zna, ili može da zna, da hleb i vino hrane telo, hleb kao jelo a vino kao piće, i da u Reči, koja je u svojoj dubini duhovna, ove se stvari moraju razumeti duhovno.

2. Tako hleb označava duhovno jelo, a vino duhovno piće; duhovno jelo i sve dobro koje se komunicira i daje čoveku od Gospoda, a duhovno piće je sva istina koja mu se komunicira i daje od Gospoda; ove dve stvari, naime, dobro i istina, ili ljubav i vera, čine čoveka duhovnim; kaže se, ili ljubav i vera, jer sve je dobro od ljubavi, a sva istina od vere. Otuda se vidi da se hlebom označava Božansko dobro Gospodove Božanske ljubavi, a u pogledu čoveka, to dobro prima čovek; a da se vinom označava Božanska istina koja proizlazi od Božanskog dobra Gospodove Božanske ljubavi, a u pogledu čoveka, tu istinu prima čovek. Zato što Gospod kaže da je Njegovo telo hleb, a Njegova krv da je vino, to je očito da se pod Gospodovim telom misli na Božansko dobro Njegove Božanske ljubavi, a pod jedenjem, označava njegovo primanje i usvajanje, i tako povezivanje sa Gospodom; i da se pod Gospodovom krvi misli na Božansku istinu koja proističe od Božanskog dobra Njegove Božanske ljubavi, a pijenjem se označava primanje te istine, i njeno usvajanje, i tako i povezivanje sa Gospodom.

3. Duhovna hrana je isto tako od dobra i istine koji proističu od Gospoda, kao što je sva hrana tela od jela i pića; otuda je njihova korespondencija, koja je takva, da gde se pominje jelo, ili što služi za jelo u Reči, označava se dobro, a gde god se pominje neko piće, ili nešto što služi za piće, označava se istina. Iz ovih se razmatranja vidi da se krvlju Pashalnog jagnjeta, kojim su sinovi Izrailjevi pokropili dva dovratka i gornju gredu svojih kuća, označavala Božanska istina koja proističe od Gospoda; a ova kada se primi u veru i u život, štiti čoveka protivu zala koja izviru iz pakla, jer je Gospod kod čoveka u Svojoj Božanskoj istini, jer ona ono Njegovo kod njega, doista, to je On kod njega. Ko je zdravoga razuma, ne može li da vidi da Gospod nije u Svjoj krvi ni sa kim, nego da je u Svom Božanskom, koje je dobro ljubavi i dobro vere koju čovek prima. Šta, međutim, svaka pojedina stvar označava, naime, dva dovratka i gornja greda, a šta krvnik i ubica, a šta Egpat. I mnoge druge stvari u ovome poglavlju, može se videti u Nebeskim Tajnama, gde su one objašnjene.

4. Iz ovih primedaba sada je jasno, bez daljeg objašnjavanja, šta je označeno Gospodovim rečima kad je ustanovio Svetu Večeru;

Kad jeđahu, uze Isus hljeb i blagoslovivši prelomi ga, i davaše učenicima, i reče: uzmite, jedite; ovo je tijelo moje. I uze čašu i davši hvalu, dade im govoreći: pijte iz nje svi; jer je ovo krv moja novoga zavjeta koja će se proliti za mnoge radi oproštenja grijeha. Kažem vam, pak, da neću piti od ovoga roda vinogradskoga do onoga dana kad ću piti s vama novoga u carstvu Božijem (Mateja 26:26-29; Marko 14:22-25; Luka 22:15-20).

Zato što se vinom označava Božanska istina koja hrani duhovni život, stoga im je Gospod rekao, Kažem vam da neću piti od ovoga roda vinogradskoga do onoga dana kad ću da piti novoga s vama u carstvu Božijem, otuda se vidi da šta je označeno duhovno, jer On kaže, da će piti s njima, i da će to biti u carstvu Božijem, ili u nebu, a tako isto da će tamo s njima jesti i Pashalno jagnje (Luka 22:16).

5. Iz onoga što je gore rečeno isto tako vidi se jasno šta je označeno ovim Gospodovim re ima:

Koji jede moje tijelo i pije moju krv ima život vječni, i ja ću ga vaskrsnuti u pošljednji dan: jer je tijelo moje pravo jelo, i krv moja pravo piće. Koji jede moje tijelo, i pije moju krv, stoji u meni i ja u njemu. Kao što me posla živi otac, i ja živim radi oca; i koji mene jede, i on će živjeti mene radi. Ovo je hljeb koji siđe s neba (Jovan 6:51-58).

Da je Gospodovo telo Božansko dobro a Njegova krv Božanska istina, obe od Njega, jasno je iz toga što su to stvari koje hrane dušu; otuda se kaže, Moje je tijelo prava hrana, a moja krv je pravo piće.

A pošto se čovek preko Božanskog dobra i istine povezuje sa Gospodom, stoga se kaže i da, Onaj koji jede tijelo moje i pije krv moju, ima život vječni, a isto tako, On stoji u meni i ja u njemu. Razlog da je Gospod ovako govorio, naime, zašto je rekao Njegovo tijelo i Njegova krv, a ne Njegovo Božansko dobro i Njegova Božanska istina, je to da bi smisao slova Reči bio sastavljen od stvari koje korespondiraju duhovnim stvarima, u kojima su anđeli; otuda dolazi povezanost ljudi crkve preko Reči s njima, što inače ne bi bilo moguće (vidi Nauk Novoga Jerusalima, br. 252, 258-262; i delo Nebo i Pakao 303-310).

6. Zato što krv označava Božansku istinu koja proističe od Gospoda, a njenim primanjem čovek se povezuje s Gospodom, stoga se krv naziva krv zaveta, jer zavet označava povezanost. Gospod je nazivao krv krvlju zaveta kad je ustanvio Svetu Večeru; jer je rekao, Pijte iz nje svi, jer je ovo krv moja novoga zavjeta ili testamenta (Mateja 26:28; Marko 14:24; Luka 22:20).

To se naziva isto tako krvlju zavjeta kod Mojsija; gdje se nalaze ove riječi:

Mojsije siđe s Gore Sinajske, i reče narodu sve reči Jehovine, i sve sudove. I Mojsije napisa sve ove reči Jehovine, i ustade rano jutrom, i podiže oltar blizu gore. I posla mladiće između sinova Izrailjevih, koji prinesoše žrtve paljenice, i prinesoše teoce kao žrtve zahvalne Jehovi. I uzevši Mojsje polovinu krvi, metnu u zdele, a polovinu krvi izli na oltar. I uze knjigu zavetnu i pročita narodu i reče: ovo je krv zaveta, koji učini Jehova s vama za sve re i ove. I videše Boga Izrailjeva, i pod nogama njegovijem kao delo od kamena safira i kao nebo kad je vedro (Izlazak 24:3-8, 10).

Da ovde krv označava Božansku istinu koja proizilazi od Gospoda, a koju prima čovek, i kroz koju se ostvaruje povezivanje, očito je, jer je pola izliveno po oltaru a drugo pola po narodu; jer se oltarom označava svo bogoštovanje koje je od dobra ljubavi, a narodom, oni koji bogoštuju, i primaju dobro ljubavi kroz istine; jer se primanje Božanskog dobra ostvaruje pomoću istina koje postaju istine života, a povezivanje preko njih i preko dobra u tim istinama. Da postoji povezivanje preko dobra u tim istinama koje su postale istine života, i da je krv to prdstavljala, sasvim je jasno iz reči ovde, jer se to desilo onda kada je Mojsije sišao sa gore Sinajske, gde je proglašen Zakon, kao i uredbe koje je treba držati; pa se kaže da je Mojsije napisao sve one reči Jehovine, i da ih je pročitao u uši naroda, koji je rekao, Sve što je Jehova rekao, činićemo i slušati, što je rečeno dva puta, kao što se može videti u stihovima 3 1:7.

7. Reči ili istine postaju istine života kada se tvori; a pošto je Mojsije napisao te reči, on ih je nazvao Knjigom Zavjeta, čime je označeno da se preko nje ostvaruje povezanost. Zakonom koji je proglašen od Jehove na gori Sinajskoj, i uredbama i sudovima koji su bili naređeni u to vreme, označena je Božanska istina, to jest, Božanska istina u celoj svojoj širini. Otuda se ta knjiga nazvala Knjiga Zavjeta, a kovčeg u koji je bila stavljena, Kovčeg Zavjeta, gde zavet označava povezanost.

Zato što Božanska istina, kroz koju se ostvaruje povezivanje, proističe od Gospoda, stoga su oni videli ispod njegovih nogu kao kamen od safira. Da su ispod Njegovih nogu to videli, označava da je Božanka istina takva u poslednjim stvarima. Božanska istina u poslednjim je Božanska istina u smislu slova Reči: kamen safir označava prozirnost njenu koja je od Božanske istine u unutrašnjem ili duhovnom smislu; Bog Izralljev je Gospod. (Da kamen safir označava prozirnost koja dolazi od unutrašnjih istina, može se vidjeti, br. 9407; a da je Bog Izrailjev Gospod kao Božansko Ljudsko, može se videti gore, br. 328). Otuda se sada vidi da se povezanost ostvaruje preko Božanske istine, i da je krv kojom je poprskan oltar, a a polovina toga i po narodu, to predstavljala, jer krv označava Božansku istinu koja proističe od Gospoda, a koju čovek prima, kao što je gore rečeno. (Da zavet označava povezansot, može se vidjeti, br. 665, 666, 1023, 1038, 1864, 1996, 2003, 2021, 6804, 8767, 10532. Da zakon, u uskom smislu, označava deset zapovesti Dekaloga, a u širem smislu, celu Reč, stoga svu Božansku istinu, br. 2606, 3382, 6752, 7463, 9417. Da gora Sinajska označava nebo gde je Gospod, od kojega je Božanska istina, to jest, od kojega je zakon, kako u užem tako i u širem smislu, br. 8399, 8753, 8793, 8805, 9420; a da je oltar bio glavni reprezentativ Gospoda, i Njegovog bogoštovanja od dobra ljubavi, br. 921, 2777, 2811, 4489, 10245, 10642.)

8. Zato što krv označava Božansku istinu koja proizlazi od Gospoda, a čovek je prima, otkuda dolazi do povezansoti, stoga, su sve stvari koje su predstavjale ono što proizlazi od Gospoda, koje su se nazivale i nebeskkim i duhovnim, posvećivale uljem i krvlju, i nazivale su se svetima. Razlog zašto su se posvećivale uljem i krvlju da bi to predstavljale, bio je to što je ulje predstavljalo Božansko dobro Božanske ljubavi, a krvlju Božanska istina koja iz toga proističe, jer istina proističe od dobra. Da se osvećivanje i posvećivanje činilo uljem, videće se na sledećim stranicama, u određenom članku; ovde će se pomenuti samo oni odlomci, koji se odnose na krv; kao:

Kad se posvećivao Aron i njegovi sinovi, krvlju su poprskani rogovi oltara i okolo oltara; a poprskan je i Aron i njegovi sinovi, kao i njihove haljine (Izlazak 29:12, 16, 21; Levitska 8:24).

Da je sedam puta krvlju poprskan zavjes koji je bio pred kovčegom, i po rogovima oltara kadionog (Levitska 4:6, 7, 17, 18).

Da prije nego li Aron uđe unutar zavjesa na zaklopac milosti, gdje treba da služi, i pali kad, on treba da pokropi krvlju prstom zaklopac milosti sedam puta prema istoku (Levitska 16:12-15).

Da se krvlju žrtve paljenice i ponude pokropi oltar, i okolo oltara, i podno oltara (Levitska 1:5, 11, 15; 3:2, 8, 13; 4:25, 30, 34; 5:9; 8:15, 24; 17:6; Brojevi 18:17; Zak. Ponov. 12:27)

Da treba da se pomažu rogovi oltara, i da se tako oltar čisti (Izlazak 30:10; Levitska 16:18, 19).

Razlog zašto se pomazivalo (kropilo) krvlju žrtava paljenica i prinosa, i zašto je izlivala (krv) po oltaru, i okolo oltara, to jest, oko temelja njegovih bilo je to, što je oltar sa žrtvama paljenicama i žrtvama predstvljao i označavao svo bogoštovanje od dobra ljubavi i istina iz toga; a pošto istine proističu od dobra, stoga je krvlju prskano, i krv se izlivala oko oltara, jer okolo označava ono što proizlazi.

9. Ali ove se stvari mogu jasnije sagledati iz onoga što je pokazano o žrtvama paljenicama i prinosima u Nebeskim Tajnama, kao iz sledećega: da su žrtve paljenice i prinosi označavali sve stvari bogoštovanja od dobra ljubavi i njegovih istina, br. 923, 6905, 8680, 8936, 10042; da su se stoga žrtve paljenice i prinosi nazivali hlebom, br. 2165, jer hleb označava svaku stvar koja hrani duhovni život, br, 2165, 3475, 4976, 5915, 6118, 8410, 8410, 9323, 10686. Da su žrtve paljenice i prinosi označavali Božanske, nebeske i duhovne stvari, koje su unutrašnje stvari crkve, od kojih je sve stvari bogoštovnja, br. 2180, 285, 2807, 2830, 3519, a u Reči u skladu s razlikama u bogoštovanju, br. 2805, 6905, 8936. Stoga da je bilo mnogo vrsta žrtava paljenica i prinosa, i okolo njih različitih postupaka, i da su se koristile razne životinje koje su se prinosile kao žrtve, br. 2830, 9391, 9990. Da su razičite stvari označavale nešto posebno, može se videti iz pojedinosti postupaka koji se otkrivaju u unutrašnjem smislu, br. 10042; da su u obredima i postucima oko žrtvovanja sadržane nebeske misterije, br. 10057. Da su u njima sadržane tajne glorifikacije Gospodovog Ljudskog, a u odnosnom smislu tajne čovekovog preporađanja i njegovog očišćenja od zala i obmana, br. 9990, 10022, 10042, 10053, 10057. Šta je bilo označeno ponudama, koje su bile hlebovi i kolači, koji su se prinosili na žrtvu, br. 10079; šta ponudama u piću, koje je bilo vino, br. 4581, 10137.

10. Da ovako treba razumeti, može se znati iz onoga gde se kaže šta je označeno krvlju žrtava na drugim mestima u Reči, da ona (krv)ozna ava Božansku istinu; kao kod Jezekilja:

Reci pticama, svakojakim pticama i i svijem zvijerima poljskim: skupite se i hodite, saberite se sa svijeh strana na žrtvu moju, koju koljem za vas, na veliku žrtvu na gorama Izrailjevim; i ješćete mesa i piti krvi. Ješćete mesa junaka i pićete krvi knezova zemaljskih, ovnova, jaganjaca, i jaraca i telaca, sve ugojene stoke Vasanske. I ješćete pretiline, i pićete krvi da ćete se opiti od žrtava mojih što ću vam zaklati. I nasitićete se za mojim stolom konja i konjika, junaka i svakojakih vojnika, i pustiću slavu svoju među narode (39:17-21).

Ovde se govori o obnovi crkve, a Izrailjem i Jakovom označavaju se oni koji pripadaju crkvi, o kojima se kažu sve ove stvari. Velikom žrtvom na gorama Izrailjevim označavaju se sve stvari njihovog bogoštovanja; mesom i pretilinom označava se dobro ljubavi, a krvlju istina od toga dobra, od kojega je bogoštovanje; obilje i jednog i drugog se opisuje njihovim jedenjem mesa i pretiline do sitosti, i pijenjem krvi do pijanstva, i to sve od prinosa; stoga se i kaže, da će se nasititi za njegovim stolom konjima i konjicima, i svakim vojnikom; jer se konjem označava razumevanje istine, a kolima doktrina, a vojnikom istina koja se bori protivu obmane i razara je. Ko ne može da vidi da se ovde krvlju ne označava krv, ili da se misli na to da će piti krv knezova zemaljskih, i da će piti dok se ne opiju od prinosa? Knezovi zemaljski označavaju glavne istine crkve; otuda njihova krv označava duhovnu hranu iz tih istina. Pošto se označavaju ovakve stvari, stoga se, u ovom poglavlju, kaže na kraju o Izrailju, kojim se označava crkva:

Tada više neću kriti lica svojega od njh kad izlijem duh svoj na Izrailja (stih 29).

Razlog da se kaže, Reci pticama svake vrste i zvijerima poljskim, je to što su ptice svakoga krila duhovne istine u celom kompleksu, a zverima poljskim osećanje istine. (Da se pticama u Reči označavaju duhovne stvari, vidi br. 745, 776, 866, 988, 991, 3219, 5149, 7441; a na sličan način krilima, br. 8764, 9514. Da se zverima označavaju osećanja, a poljskim zverima osećanja dobra, br. 2180, 3218, 3519, 5198, 10609; da su se zbog toga ptice koristile pri žrtvovanjima, br. 1823, 3519, 7523, 9280.)

Da se potvrdi da su zveri poljske i ptice označavale ovakve stvari, navešću samo jedan odlomak iz Reči:

11. I tada ću im učiniti zavjet sa zvijerima poljskim i sa pticama nebeskim i s bubicama zemaljskim; i polomiću luk i mač i rat da ih nestane sa zemlje, i u iniću da leže bez straha. I zaručiću se tebi do vijeka, zaručiću te sebi pravdom i sudom i milošću i milosrđem, ii zaručiću te sebi vjerom, i zaručiću te sebi istinom (Osija 2:18, 19, 20).

Ovde se sklapanje zaveta sa zverima poljskim, i pticama nebeskim, označavaju osećanja dobra sa duhovnim istinama, jer se preko ovih Gospod povezuje sa čovekom, gde je Gospod u onim stvarima koje su kod njih; stoga se to i naziva zavjetom (zarukama) s njima, gde zavet označava povezanost. Da zveri označavaju osećanja dobra, a ptice da označavaju duhovne stvari, biće poptuno pokazano na sledećim stranicama u posebnim člancima.

12. Zato što je pretilina kod žrtava označavala Božansko dobro, a krv Božansku istinu, obe od Gospoda, i obe primane od čoveka, preko čega se ostvarivalo povezivanje, stoga je Jakovljevom postomstvu, ili Jevrejima, i Izraelićanima bilo zabranjeno da jedu pretilinu ili krv (vidi Levitska 3:17; 7:23-27; 17:11-14; Zak. Ponov. 12:16, 23-25; 15:23). Razlog za to je bilo to, što ta nacija nije bila ni u kakvom dobru ljubavi ili istini vere, nego u obmana od zla; a jesti pretilinu i krv označavalo je kod njih mešanje istine od dobra s obmanom od zla, što je profanacija; otuda se vidi da se krvlju označavala Božanska istina; da pretilina ili salo u Reči označava dobro ljubavi, može se videti, br. 353, 5843, 6409, 10033. I da su Jevreji i Izraelićani bili samo u spoljašnjim stvarima, a ne u unutrašnjim, i zbog toga ne u duhovnim istinama i dobrima, nego u obmanama od zla; i da su sve stvari njihovog bogoštovanja bile spoljašnje odvojene od stvari unutrašnjih, ali da su ipak te spoljašnje stvari reprezentovale unutrašnje stvari bogoštovanja, može se videti u Nauku Novoga Jerusalima, br. 248.

13. Da je krv žrtava označavala Božansku istinu, stoga da im je bilo zabranjeno da se žrtvuje na uskislom hljebu krv žrtava (Izlazak 23:18; 34:25).

Jer se uskislim označava obmana, a onim što je uskislo, istina falsifikovana (vidi br. 2342, 7906, 8051, 9992).

14. Razlog da je Gospodovo telo označavalo Božansko dobro Božanske ljubavi, i da je Njegova krv označavala Božansku istinu koja proizlazi iz toga dobra, je to, što postoje dve stvari koje proizlaze od Gospodovog Božanskog Ljudskog, naime, Božansko dobro i Božanska istina, a od ove poslednje je Njegova krv, a prethodne, Njegovo telo. Ono što proističe je Božansko-nebesko i Božansko-duhovno, koji sačinjavaju neba uopšte i posebno. (Ali, ovo se jasnije vidi u onome što je pokazano u delu Nebo i Pakao, pod sledećim članovima, naime, da Gospodovo Božansko čini neba, br. 7-12; da je Gospodovo Božansko u nebu ljubav prema Njemu, i ljubav prema bližnjemu, br. 13-19; da se celo nebo, u celini i u delovima, odnosi na čoveka, br. 59-77; da je ovo zbog Gospodovog Božanskog Ljudskog, br. 78-8; a osim toga, iz onoga što je pokazano o suncu u nebu, i o svetlosti i toplini iz njega, i da je toplina Božansko dobro, a svetlost Božanska istina, koje obe proizilaze od Gospoda, br. 116-14. Iz ovih se primedaba može donekle shvatiti otkuda to da se Božansko proizlazeće označava telom i krvlju, naime, Božansko dobro telom a Božanska istina krvlju.)

15. Isto tako postoje dve stvari koje kod čoveka sačinjavaju njegov duhovni živiot, naime, dobro ljubavi i istina vere; volja je prijemnik dobra ljubavi kod njega, a razum je prijemnik istine vere kod njega. Sve stvari uma, to jest, volje i razuma, korespondiraju sa svim stvarima tela, stoga se potonje pokre u preko prvašnjih. Korespondencija volje je uglavnom sa telom, a korespondencija razuma je sa krvlju; stoga se čovekov voljni proprium označava u Reči telom, a njegov intelektaulni proprium krvlju; kao kod Mateje:

Isus reče Simonu, Blago tebi, jer ti to nije otkrilo tijelo i krv (16:17).

Ove se stvari navode da bi se znalo da se u Reči stvari voljne i intelektualne, stoga duhovne, označavaju telom i krvlju, kada se kažu o čoveku, a stvari Božanske kada se kažu o Gospodu. Ali ove su primedbe namenjene onima koji se mogu uzdignuti iznad prirodnih ideja i koji mogu da vide uzroke.

16. I ovo je ono što je označeno krvlju i vodom koji su istekli iz Gospodovih rebara, o čemu je ovako napisano kod Jovana:

Nego, jedan od vojnika probode mu rebra kopljem; i odmah izide krv i voda. I onaj što vidje posvjedoči, i svjedočanstvo je njegovo istinito; i on zna da istinu govori da vi vjerujete (19:34, 35).

Ove se radilo kako bi se označilo Gospodovo povezivanje s ljudskom rasom preko Božanske istine koja proističe od Božanskog dobra Njegove ljubavi. Grudi označavaju Božansku ljubav; krv i voda označavaju Božansku istinu koja proističe; krv Božansku istinu koja je za duhovnoga čoveka, a voda Božansku istinu koja je za prirodnoga čoveka; jer su sve stvari koje se odnose na Gospodovu patnju značenja (vidi gore, br. 83, 185 na kraju). I pošto te stvari označavaju Njegovu ljubav, a čovekovo spasenje se postiže pomoću Božanske istina koja proističe od Njega, stoga Jevanđelista isto tako kaže: onaj što vidje posvjedoči, i svjedočanstvo je njegovo istinito; i on zna da istinu govori da vi vjerujete.

Onome što je već navedeno, želim da dodam sledeće odomke iz Reči:

Kod Zaharije:

17. Raduj se mnogo, kćeri Sionska, podvikuj, kćeri Jerusalimska; evo, car tvoj ide k tebi, pravedan je i spasava, krotak je i jaše na nagarcu, mladetu magaričinu. I on će kazivati mir narodima, i vlast će mu biti od mora do mora, i od rijeke do krajeva zemaljskih. A ti, za krv zavjeta tvojega pustih sužnje iz jame, gdje nema vode (9:9-11).

Ove se stvari govore o Gospodu, i o Njegovom podizanju crkve među nacijama. Krvlju zaveta se ovde označava Božanska istina, uz pomoć koje se ostvaruje povezanost Gospoda sa onima koji će bito u Njegovoj crkvi, kao što je gore rečeno; stoga se kaže,

Pustiće sužnje iz jame gdje nema vode, jer se ovima označavaju nacije koje su u obmanama iz neznanja; jama u kojoj nema vode označava gde nema istine, a pustiti iz jame, označava osloboditi ih od njih (od obmana). Da se vodom označava istina crkve, može se videti gore, br. 71; i da se sužnjima u jami označavaju oni koji su u obmanama iz neznanja, ali koji ipak žele da znaju istine, može se videti u Nebeskm Tajnama, br. 4728, 4744, 6854, 7950.

Kod Davida:

18. Bog će biti milostiv ništemu i ubogome, i duše će jadnima spasti. Od prijevare i nasilja iskupiće duše njihove, i skupa će biti krv njihova pred očima njegovijem. Oni će dobro živjeti, i donijeće mu zlato iz Šave; i svagda će se moliti za njega, i svaki će ga dan blagosiljati. Biće pšenice po zemlji izobilja; po vrhovima gorskim lelujaće se klasje njezino (Psalam 72:13-16).

O ubogima se ovde govori, kojima se označavaju oni koji žele istine iz duhovnog osećanja. O ovima se kaže, da će izbaviti od prevare i nasilja duše njihove, čime se označava njihovo oslobađanje od zala i obmana, koja razaraju dobra ljubavi i istine vere. Da je njihovo primanje Božanske istine ugodno Gospodu, označeno je sa, njihova će krv biti dragocjena pred očima Njegovijem. Krv ovde označava Božansku istinu koja je primljena. Njehova se obnova opisuje ovim rečima: Oni će dobro doživeti, i doneće mu zlato iz Šave; i svagda će se moliti za njega; i svaki će ga dan blagosiljati. Zlato iz Šave označava dobro ljubavi prema bližnjem; moliti se za njih neprestano da se uzdrže od obmana i da se održavaju u dobru ljubavi prema bližnjem i u veri; stoga se kaže, Po vrhovima gorskim lelujaće se klasje njezino, gde vrhovi gorski označavaju nebo, odakle dolazi dobro ljubavi od Gospoda, koje je plod.

Kod Mojsija:

19. Palica vladalačka neće se odvojiti od Jude niti od nogu njegovijeh; onaj koji postavlja zakon, dokle ne dođe onaj kome pripada, i njemu će se pokoravati narodi. Veže za čokot magare svoje, i za plemenitu lozu mlade od magarice svoje; u vinu pere haljinu svoju, i ogrtač svoj u soku od grožđa (Postanje 49:10, 11).

U ovoj se proročkoj izjavi govori o Gospodu, o kome se kaže, da on vezuje za čokot magare svoje, i za plemenitu lozu mlade od magarice svoje, i da pere u vinu haljinu svoju, i ogrtač u soku od grožđa; a vinova loza označava crkvu, a vino i krv od grožđa označava Božansku istinu. Šta znače ostale stvari, može se videti u objašnjenju tih reči u Nebeskm Tajnama. Isto je označeno krvlju od grožđa u Zak. Ponovljenim 32:14, gde se govori o Drevnoj Crkvi obnovljenoj kroz Božansku istinu.

20. Iz svega što je pokazano u prethodnm članku, jasno je onima koji priznaju unutrašnji smisao Reči, da se sa, Ti si nas iskupio Bogu krvlju svojom, označava povezivanje sa Božanskim kroz priznavanje Gospoda, i kroz primanje Božanske istine od Njega; i da se označava isto krvlju u dvanaestom poglavlju ove proročke knjige, gde se kaže:

da je Mihailo i njegovi anđeli savladao zmaja krvlju Jagnjetovom, i riječju svjedočanstva njihovoga (stih 11).

Kaže se, krv Jagnjetva, i reč svedočanstva, jer krv Jagnjetova označava primanje Božanske istine od Gospoda, a reč svedočanstva priznavanje Njegovog Božanskog Ljudskog.

21. Da krv označava Božansku istinu je još vidljivije iz obrnutog smisla, u kojemu označava nasilje prema Božanskoj istini od strane obmana od zla, i njeno razaranje zbog toga; i zato što obrnuto isto tako pokazuje šta je označeno u pravom smislu, stoga želim da navedem neke odlomke u kojima krv i krvi to označavaju. Treba primetiti da većina stvari u Reči imaju i obrnuti smisao; neka ove posluže kao ilustracija.

U Apokalipsi:

I drugi anđeo izli čašu svoju u more; i posta krv kao od mrtvaca; i svaka životinja (duša) živa umrije u moru. I treći anđeo izli čašu svoju na rijeke i na izvore vodene; i posta krv (16:3, 4).

I na drugome mestu:

Dva svjedoka imaju moć nad vodama da ih pretvore u krv (Apok. 11:6).

Kod Isaije:

Jer će nestati voda Nimrimskih, jer će posahnuti; jer će se voda Dimonska napuniti krvi (15:6, 9).

Kod Davida:

Pusti mrak i zamrači i pretvori vodu njihovu u krv, i pomori ribu njihovu (Psalam 105:28, 29).

Iz ovih odlomaka iz obrnutog smisla, vidi se šta krv označava; jer krv, u pravom smislu, označava Božansku istinu, a kod onih koji je primaju, istinu od dobra; jer, u obrnutom smislu, ona označava nasilje prema Božanskoj istini, a kod onih koji ga čine, obmanu od zla. Ovo se suprotno značenje vidi iz ove okolnosti, da se kaže, da su se vode mora, reke, i izvori pretvorile u krv; jer se vodama označavaju istine, stoga se tu krvlju označavaju obmane koje razaraju istine. Živom se dušom (životinjom) u moru, i ribama, označavaju istinita znanja; na taj se način umiranjem i ubijanjem označavaju istine koje su razorene. Da se vodama označavaju istine, može se videti gore, br. 71; a da se ribama označavaju istinita znanja prirodnog čoveka, može se videti u Nebeskim Tajnama, br. 40, 991.

Opet, u Apokalipsi:

22. I vidjeh gdje otvori šesti pečat, i gle, zatrese se zemlja vrlo, i sunce posta crno kao vreća od kostrijeti, i mjesec posta kao krv (6:12).

Kod Joila:

I pokazaću čudesa na nebu i na zemlji, krv i oganj i pušenje dima. Sunce će se pretvoriti u tamu, i mjesec u krv prije nego dođe veliki i strašni dan Jehovin (2:30, 31).

I ovde se zna iz obrnutog smisla, da krv označava nasilje pema Božanskoj istini, jer se suncem u Reči označava Božansko Nebesko, koje je Božansko dobro, a mesecem se označava Božansko Duhovno, koje je Božanska istina; stoga se kaže da će se mesec pretvoriti u krv. Da mesec ima ovo značenje, može se videti u djelu Nebo i Pakao 118, 119.

Kod Isaije:

23. Ko hodi u pravdi i govori što je pravo; ko mrzi na dobitak od nasilja; ko zatvara uši svoje da ne čuje nasilja; ko otresa ruke svoje (zatvara oči svoje) da ne vidi nasilja (33:1).

Zatvarati uši da ne čuje nasilja, označava da ne bi čuo obmane od zla.

Kod Davida:

Potireš lažljivce; na krvopioce i lukave mrzi Jehova (Psalam 5:6).

Krvopioca i lukavi se koristi za one koji su u obmanama od zla, pa se stoga kaže, Potireš one koji govore laž; laži u Reči označavaju obmane.

Kod Isaije:

I ko ostane u Sionu i ko još bude u Jerusalimu, zvaće se svet, svaki koji bude zapisan za život u Jerusalimu, kad Gospod opere nečistotu kćeri Sionskih i iz Jerusalima očisti krv njegovu duhom koji sudi i sažiže (4:3, 4).

Jer se Jerusalimom označava crkva u pogledu doktrine, stoga se kaže, Kad On opere nečistotu iz nje, kojom se označavaju obmane od zla. Duhom suda označava se Božanska istina, i pošto ona očišćava, kaže se duhom koji sudi i sažiže (koji čisti).

Kod Jezikilja:

24. U dan kad se rodi, idući mimo tebe, i vidjevši da se valjaš u svojoj krvi, rekoh ti: da si živa u krvi svojoj, i oprah te; i oprah krv sa tebe, i pomazah te uljem (16:5, 6, 9, 22, 36, 38).

Ovde se govori o Jerusalimu, kojim se označava crkva u pogledu doktrine istine, prvo ovde o obmnama od zla u kojima je ona bila pre popravka, a posle o njenoj obnovi. Obmane od zla označene su time što se valjala u svjoj krvi; a njen popravak time što je On oprao njenu krv, i pomazao uljem. Oprati označava očistiti istinama; a pomazati uljem označava dar sa dobrom ljubavi;

U Plaču:

25. Ali bi za grijehe proroka Jerusalimskih i bezakonja sveštenika njegovijeh; što su prolivali krv pravedničku usred njega. Lutaju kao slijepci po ulicama, kaljajući se krvlju, koje ne mogahu da se dotiču haljinama svojim (4:13, 14)

Prorocima Jerusalimskim označavaju se oni koji će učiti istine doktrine, a sveštencima koji će voditi istinama u dobro; ovde, u obrnutom smislu, jer se kaže za grehe njihove. Prolivati krv pravedničku označava falsifikovati istine i preljubočiniti dobra: stoga se kaže, Lutahu kao slijepci po ulicama, kaljajući se krvlju, koje se ne mogahu doticati haljinama svojim. Lutati ulicom kao slepci, označava ne videti istine, gde ulice označavaju istine; ukaljani krvlju, označava biti sasvim u obmanama; a da se ne mogahu doticati (krvi) haljinama svojim, označava da ono što ne mogu da izokrenu, to falsifikuju, gde haljine označavaju istine koje pokrivaju unutrašnje stvari, koje su istine smisla slova u Reči.

Kod Isaije:

Jer će sva množina (ratnika) biti zbunjena zemljotresom (grajom), i odijelo uvaljano u krvi (9:5).

Zemljotres označava izokretanje crkve pomoću falsifikovanja istine, a haljine uvaljane u krv označavaju falsifikovanje smisla slova u Reči.

Kod Jeremije;

26. Krv siromaha pravijeh još se nalazi na skutovima njihovjem; ne nalazim to kopajući, nego je na svima njima (2:34).

Ovde se krvlju na skutovima označava isto kao i gore, stvari koje oni ne smeju dodirnuti svojim haljinama, gde skutovi označavaju haljine. Da nije našao /krvi/ kopajući po njima, nego na svima njima, označava da se nisu osmelili da razaraju istine same, nego da su falsifikovali istine smisla slova, gde skutovi označavaju one istine.

Kod Isaije:

27. Ruke su vam pune krvi (1:15).

Kod istoga:

Jer su ruke vaše oskrvnjene krvlju i prsti vaši bezakonjem; usne vaše govore laž i jezik vaš izriče opačinu. Noge im trče na zlo i brze su na proljevanje krvi prave; misli su njihove bezakonje (59:3, 7).

Njihove su ruke oskvrnjene krvlju, i njihovi prsti bezakonjem; da u svima stvarima koje im pripadaju, postoji obmana i zlo obmane; ruke i prsti označavaju moć, a otuda sve ono što imaju a u čemu ima moći. Zato što su označene ove stvari, stoga se i kaže, vaše usne govore laž, a jezik smišlja bezakonje; laži označavaju obmane, a bezakonja označavaju zla obmane. Da su njihove noge brze da prolevaju pravu krv, označava razarati dobro ljubavi i ljubavi prema bližnjemu, pošto je ovo ono što je označeno prolivanjem nevine krvi; dobro nevinosti je ono u čemu su sve dobro i istina neba i crkve (kao što se može videti u delu Nebo i Pakao 276-283). Iz ovih se razmatranja vidi šta je označeno, u opštem smislu, krvlju u množini, naime, nasilje protivu istina i dobara Reči i crkve. Pošto se prolivanjem nevine krvi označava razoriti dobro ljubavi i ljubavi prema bližnjem, stoga se sve činilo da se ne prolije nevina krv, za koju zemlja treba da ispašta (Zak. Ponov. 19:10, 13; 21:1-9); jer zemlja označava crkvu,

Kod Isaije:

28. Jer gle, Jehova izlazi iz mjesta svojega da pohodi stanovnike zemaljske za bezakonje njihovo, i zemlja će otkriti krvi svoje niti će više pokrivati pobijenijeh svojijeh (26:21).

Krvlju koju će zemlja otkriti, označavaju se sve obmane i zla koja razaraju istine i dobra crkve, gde zemlja označava crkvu gde su te stvari; pobijenim se označavaju oni koji su zbog njih nestali. Da pobijeni označavaju one koji su nestali (stradali) od obmana i zala, može se videti, br. 315.

U Apokalipsi:

I u njemu (u Vavilonu) se nađe krv proročka i svetijeh, i sviju koji su pobijeni na zemlji (18:24).

Krv proroka i svetih označava istine i dobra ugašena; a pobijeni, one koji su nestali zbog obmana i zala, kao što je pomenuto gore.

Isto je označno i ovim:

Krv proroka koja je prolivena po zemlji, od krvi pravednog Avelja sve do krvi Zaharije, sina Varakova, kojega ubiste između hrama i oltara, /tražiće se od vas/ (Matej 22:30, 34, 35; Luka 11:50, 51).

U duhovnom smsilsu, Aveljom se označavaju oni koji su u dobru ljubavi prema bližnjem, a odvojeno od osoba, to dobro samo; a Kainom oni koji od vere same čine jedino sredstvao spasenja, a nikako dobro ljubavi prema bližnjemu, koju odbacuju i ubijaju; a Zaharijom se označavaju oni koji su u istinama doktrine, a odvojeno od osobe, označava se sama istina doktrne; otuda se krvlju oba označava gašenje sveg dobra i istine; time što su ga ubili između hrama i oltara, označava se, u duhovnom smislu, svaka vrsta odbacivanja Gospoda; jer hram označava Gospoda kao Božansku istinu, a oltar Njega kao Božansko dobro, dok se sa između njih, označava oba zajedno. (Da Avelj, u reprezentativnom smislu, označava dobro ljubavi prema bližnjem, može se videti, br. 342, 354, 1179, 3325; a da Kain označava veru samu, odvojenu od ljubavi prema bližnjem, br. 314, 347, 1179, 3325. Da prorok označava doktrinu istine (istinitu doktrinu), br. 2534, 7269. Da hram označava Gospoda kao Božansku istinu, a oltar Njega kao Božansko dobro, a u odnosnom smislu, Gospodovo carstvo i crkvu u odnosu na ove, br. 2777, 3720, 9714, 10642. Da između ovih označava tamo gde postoji brak Božanskog dobra i Božanske istine, br. 10001, 10025).

30. U Reči, često se kaže o onima koji su osuđeni na smrt, da je njihova krv na njima, a time se, u duhovnom smislu, označava osuda zbog obmana zala kojima su razarali istine i dobra crkve; jer se krvljju, uopšte, označavaju obmane doktrine, života, i bogoštovanja, od kojih potiču zla koja razaraju crkvu. Ova su zla delimično nabrojana kod Jezekilja (18:10-13). Ova su isto tako ozančena krvlju kod Jovana:

A koji ga primiše, dade im vlast da budu sinovi Božiji, koji vjeruju u ime njegovo. Koji se ne rodiše od krvi, ni od volje tjelesne, i od volje muževljeve, nego od Boga (1:12, 13).

Imenom Gospodovim označavaju se sve istine i dobra preko kojih se On bogoštuje; krvlju se označavaju sve obmane i zla koja razaraju; voljom telesnom i voljom muževljevom označavaju se sva zla ljubavi i obmane vere; jer telo označava čovekov voljni proprium iz kojega je svo zlo, a čovekom označava se čovekov intelektualni proprium od kojega je svaka obmana, a volja označava gde je to; biti rođen od Boga, je biti preporođen istinama vere, i životom u skladu s njima.