Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Numbers 6

Studie

   

1 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

2 λαλησον τοις υιοις ισραηλ και ερεις προς αυτους ανηρ η γυνη ος εαν μεγαλως ευξηται ευχην αφαγνισασθαι αγνειαν κυριω

3 απο οινου και σικερα αγνισθησεται απο οινου και οξος εξ οινου και οξος εκ σικερα ου πιεται και οσα κατεργαζεται εκ σταφυλης ου πιεται και σταφυλην προσφατον και σταφιδα ου φαγεται

4 πασας τας ημερας της ευχης αυτου απο παντων οσα γινεται εξ αμπελου οινον απο στεμφυλων εως γιγαρτου ου φαγεται

5 πασας τας ημερας της ευχης του αγνισμου ξυρον ουκ επελευσεται επι την κεφαλην αυτου εως αν πληρωθωσιν αι ημεραι οσας ηυξατο κυριω αγιος εσται τρεφων κομην τριχα κεφαλης

6 πασας τας ημερας της ευχης κυριω επι παση ψυχη τετελευτηκυια ουκ εισελευσεται

7 επι πατρι και επι μητρι και επ' αδελφω και επ' αδελφη ου μιανθησεται επ' αυτοις αποθανοντων αυτων οτι ευχη θεου αυτου επ' αυτω επι κεφαλης αυτου

8 πασας τας ημερας της ευχης αυτου αγιος εσται κυριω

9 εαν δε τις αποθανη εξαπινα επ' αυτω παραχρημα μιανθησεται η κεφαλη ευχης αυτου και ξυρησεται την κεφαλην αυτου η αν ημερα καθαρισθη τη ημερα τη εβδομη ξυρηθησεται

10 και τη ημερα τη ογδοη οισει δυο τρυγονας η δυο νεοσσους περιστερων προς τον ιερεα επι τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου

11 και ποιησει ο ιερευς μιαν περι αμαρτιας και μιαν εις ολοκαυτωμα και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς περι ων ημαρτεν περι της ψυχης και αγιασει την κεφαλην αυτου εν εκεινη τη ημερα

12 η ηγιασθη κυριω τας ημερας της ευχης και προσαξει αμνον ενιαυσιον εις πλημμελειαν και αι ημεραι αι προτεραι αλογοι εσονται οτι εμιανθη κεφαλη ευχης αυτου

13 και ουτος ο νομος του ευξαμενου η αν ημερα πληρωση ημερας ευχης αυτου προσοισει αυτος παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου

14 και προσαξει το δωρον αυτου κυριω αμνον ενιαυσιον αμωμον ενα εις ολοκαυτωσιν και αμναδα ενιαυσιαν αμωμον μιαν εις αμαρτιαν και κριον ενα αμωμον εις σωτηριον

15 και κανουν αζυμων σεμιδαλεως αρτους αναπεποιημενους εν ελαιω και λαγανα αζυμα κεχρισμενα εν ελαιω και θυσια αυτων και σπονδη αυτων

16 και προσοισει ο ιερευς εναντι κυριου και ποιησει το περι αμαρτιας αυτου και το ολοκαυτωμα αυτου

17 και τον κριον ποιησει θυσιαν σωτηριου κυριω επι τω κανω των αζυμων και ποιησει ο ιερευς την θυσιαν αυτου και την σπονδην αυτου

18 και ξυρησεται ο ηυγμενος παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου την κεφαλην της ευχης αυτου και επιθησει τας τριχας επι το πυρ ο εστιν υπο την θυσιαν του σωτηριου

19 και λημψεται ο ιερευς τον βραχιονα εφθον απο του κριου και αρτον ενα αζυμον απο του κανου και λαγανον αζυμον εν και επιθησει επι τας χειρας του ηυγμενου μετα το ξυρησασθαι αυτον την ευχην αυτου

20 και προσοισει αυτα ο ιερευς επιθεμα εναντι κυριου αγιον εσται τω ιερει επι του στηθυνιου του επιθεματος και επι του βραχιονος του αφαιρεματος και μετα ταυτα πιεται ο ηυγμενος οινον

21 ουτος ο νομος του ευξαμενου ος αν ευξηται κυριω δωρον αυτου κυριω περι της ευχης χωρις ων αν ευρη η χειρ αυτου κατα δυναμιν της ευχης αυτου ην αν ευξηται κατα νομον αγνειας

22 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

23 λαλησον ααρων και τοις υιοις αυτου λεγων ουτως ευλογησετε τους υιους ισραηλ λεγοντες αυτοις και επιθησουσιν το ονομα μου επι τους υιους ισραηλ και εγω κυριος ευλογησω αυτους

24 ευλογησαι σε κυριος και φυλαξαι σε

25 επιφαναι κυριος το προσωπον αυτου επι σε και ελεησαι σε

26 επαραι κυριος το προσωπον αυτου επι σε και δωη σοι ειρηνην

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 5662

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

5662. And he said, Peace be to you, fear not. That this signifies that it is well, let them not despair, is evident from the signification of “peace,” as being to be well (of which in what follows); and from the signification of “fear not,” as being let them not despair. For the internal sense treats of a change of state, in that they no longer procure truths and through them good by their own power; but are presented with them from the Lord. And because they supposed that they would thus lose their own, thus freedom, and consequently all the delight of life, they were in despair, as is plain from what has gone before. Hence it is that “fear not” here signifies let them not despair; for fear arises from various causes (see n. 5647), and therefore also signifies various things.

[2] That “peace” denotes it is well, is because it is the inmost, and hence the universally reigning thing, in each and all things in heaven; for peace in heaven is like spring on earth, or like the dawn, which does not affect us by sensible changes, but by a universal pleasantness that flows into everything that is perceived, and fills with this pleasantness not only the perception itself but also the several objects. At the present day scarcely anyone knows the meaning of “peace” where mentioned in the Word, as in the benediction, “Jehovah lift up His faces upon thee, and give thee peace” (Numbers 6:26); and in other places. Almost everyone believes peace to be security from enemies, and also tranquillity at home and among companions. Such peace is not meant in this passage, but a peace which immeasurably transcends it—the heavenly peace just now spoken of. This peace can be bestowed on no one unless he is led by the Lord and is in the Lord, that is, in heaven where the Lord is all in all; for heavenly peace flows in when the cupidities arising from the love of self and the love of the world are taken away. These are what take peace away, for they infest man’s interiors, and at last cause him to make rest consist in unrest, and peace in annoyances, because his delight is in evils. So long as man is in these he cannot possibly know what peace is, nay, he so long believes that such peace is nothing; and if anyone says that it becomes perceptible when the delights from the love of self and the world are taken away, he laughs, because he makes peace consist in the delight of evil, which is the opposite of peace.

[3] Because such is the nature of peace, namely, the inmost of all happinesses and blessednesses, and hence the universal that reigns in them all, therefore the ancients used as a common form of speech the words, “Peace be unto you,” when they meant that it be well; and asked whether people “had peace” when they meant “Is it well?” See what has been said and shown above in regard to peace, namely: That peace in heaven is like spring and the dawn on earth (n. 1726, 2780): That peace in the supreme sense is the Lord, in the representative sense His kingdom, and that it is the Lord’s Divine affecting with good from the inmost (n. 3780, 4681): That all unrest is from evil and falsity, but peace from good and truth (n. 3170).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org