¹ και ελαλησεν κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων

² αυτη η διαστολη του νομου οσα συνεταξεν κυριος λεγων λαλησον τοις υιοις ισραηλ και λαβετωσαν προς σε δαμαλιν πυρραν αμωμον ητις ουκ εχει εν αυτη μωμον και η ουκ επεβληθη επ' αυτην ζυγος

³ και δωσεις αυτην προς ελεαζαρ τον ιερεα και εξαξουσιν αυτην εξω της παρεμβολης εις τοπον καθαρον και σφαξουσιν αυτην ενωπιον αυτου

⁴ και λημψεται ελεαζαρ απο του αιματος αυτης και ρανει απεναντι του προσωπου της σκηνης του μαρτυριου απο του αιματος αυτης επτακις

⁵ και κατακαυσουσιν αυτην εναντιον αυτου και το δερμα και τα κρεα αυτης και το αιμα αυτης συν τη κοπρω αυτης κατακαυθησεται

⁶ και λημψεται ο ιερευς ξυλον κεδρινον και υσσωπον και κοκκινον και εμβαλουσιν εις μεσον του κατακαυματος της δαμαλεως

⁷ και πλυνει τα ιματια αυτου ο ιερευς και λουσεται το σωμα αυτου υδατι και μετα ταυτα εισελευσεται εις την παρεμβολην και ακαθαρτος εσται ο ιερευς εως εσπερας

⁸ και ο κατακαιων αυτην πλυνει τα ιματια αυτου και λουσεται το σωμα αυτου και ακαθαρτος εσται εως εσπερας

⁹ και συναξει ανθρωπος καθαρος την σποδον της δαμαλεως και αποθησει εξω της παρεμβολης εις τοπον καθαρον και εσται τη συναγωγη υιων ισραηλ εις διατηρησιν υδωρ ραντισμου αγνισμα εστιν

¹⁰ και πλυνει τα ιματια ο συναγων την σποδιαν της δαμαλεως και ακαθαρτος εσται εως εσπερας και εσται τοις υιοις ισραηλ και τοις προσκειμενοις προσηλυτοις νομιμον αιωνιον

¹¹ ο απτομενος του τεθνηκοτος πασης ψυχης ανθρωπου ακαθαρτος εσται επτα ημερας

¹² ουτος αγνισθησεται τη ημερα τη τριτη και τη ημερα τη εβδομη και καθαρος εσται εαν δε μη αφαγνισθη τη ημερα τη τριτη και τη ημερα τη εβδομη ου καθαρος εσται

¹³ πας ο απτομενος του τεθνηκοτος απο ψυχης ανθρωπου εαν αποθανη και μη αφαγνισθη την σκηνην κυριου εμιανεν εκτριβησεται η ψυχη εκεινη εξ ισραηλ οτι υδωρ ραντισμου ου περιερραντισθη επ' αυτον ακαθαρτος εστιν ετι η ακαθαρσια αυτου εν αυτω εστιν

¹⁴ και ουτος ο νομος ανθρωπος εαν αποθανη εν οικια πας ο εισπορευομενος εις την οικιαν και οσα εστιν εν τη οικια ακαθαρτα εσται επτα ημερας

¹⁵ και παν σκευος ανεωγμενον οσα ουχι δεσμον καταδεδεται επ' αυτω ακαθαρτα εστιν

¹⁶ και πας ος εαν αψηται επι προσωπου του πεδιου τραυματιου η νεκρου η οστεου ανθρωπινου η μνηματος επτα ημερας ακαθαρτος εσται

¹⁷ και λημψονται τω ακαθαρτω απο της σποδιας της κατακεκαυμενης του αγνισμου και εκχεουσιν επ' αυτην υδωρ ζων εις σκευος

¹⁸ και λημψεται υσσωπον και βαψει εις το υδωρ ανηρ καθαρος και περιρρανει επι τον οικον και επι τα σκευη και επι τας ψυχας οσαι εαν ωσιν εκει και επι τον ημμενον του οστεου του ανθρωπινου η του τραυματιου η του τεθνηκοτος η του μνηματος

¹⁹ και περιρρανει ο καθαρος επι τον ακαθαρτον εν τη ημερα τη τριτη και εν τη ημερα τη εβδομη και αφαγνισθησεται τη ημερα τη εβδομη και πλυνει τα ιματια αυτου και λουσεται υδατι και ακαθαρτος εσται εως εσπερας

²⁰ και ανθρωπος ος εαν μιανθη και μη αφαγνισθη εξολεθρευθησεται η ψυχη εκεινη εκ μεσου της συναγωγης οτι τα αγια κυριου εμιανεν οτι υδωρ ραντισμου ου περιερραντισθη επ' αυτον ακαθαρτος εστιν

²¹ και εσται υμιν νομιμον αιωνιον και ο περιρραινων υδωρ ραντισμου πλυνει τα ιματια αυτου και ο απτομενος του υδατος του ραντισμου ακαθαρτος εσται εως εσπερας

²² και παντος ου εαν αψηται αυτου ο ακαθαρτος ακαθαρτον εσται και η ψυχη η απτομενη ακαθαρτος εσται εως εσπερας

¹ τω εβδομω μηνι μια και εικαδι του μηνος ελαλησεν κυριος εν χειρι αγγαιου του προφητου λεγων

² ειπον δη προς ζοροβαβελ τον του σαλαθιηλ εκ φυλης ιουδα και προς ιησουν τον του ιωσεδεκ τον ιερεα τον μεγαν και προς παντας τους καταλοιπους του λαου λεγων

³ τις εξ υμων ος ειδεν τον οικον τουτον εν τη δοξη αυτου τη εμπροσθεν και πως υμεις βλεπετε αυτον νυν καθως ουχ υπαρχοντα ενωπιον υμων

⁴ και νυν κατισχυε ζοροβαβελ λεγει κυριος και κατισχυε ιησου ο του ιωσεδεκ ο ιερευς ο μεγας και κατισχυετω πας ο λαος της γης λεγει κυριος και ποιειτε διοτι μεθ' υμων εγω ειμι λεγει κυριος παντοκρατωρ

⁵ και το πνευμα μου εφεστηκεν εν μεσω υμων θαρσειτε

⁶ διοτι ταδε λεγει κυριος παντοκρατωρ ετι απαξ εγω σεισω τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και την ξηραν

⁷ και συσσεισω παντα τα εθνη και ηξει τα εκλεκτα παντων των εθνων και πλησω τον οικον τουτον δοξης λεγει κυριος παντοκρατωρ

⁸ εμον το αργυριον και εμον το χρυσιον λεγει κυριος παντοκρατωρ

⁹ διοτι μεγαλη εσται η δοξα του οικου τουτου η εσχατη υπερ την πρωτην λεγει κυριος παντοκρατωρ και εν τω τοπω τουτω δωσω ειρηνην λεγει κυριος παντοκρατωρ και ειρηνην ψυχης εις περιποιησιν παντι τω κτιζοντι του αναστησαι τον ναον τουτον

¹⁰ τετραδι και εικαδι του ενατου μηνος ετους δευτερου επι δαρειου εγενετο λογος κυριου προς αγγαιον τον προφητην λεγων

¹¹ ταδε λεγει κυριος παντοκρατωρ επερωτησον τους ιερεις νομον λεγων

¹² εαν λαβη ανθρωπος κρεας αγιον εν τω ακρω του ιματιου αυτου και αψηται το ακρον του ιματιου αυτου αρτου η εψεματος η οινου η ελαιου η παντος βρωματος ει αγιασθησεται και απεκριθησαν οι ιερεις και ειπαν ου

¹³ και ειπεν αγγαιος εαν αψηται μεμιαμμενος επι ψυχη απο παντος τουτων ει μιανθησεται και απεκριθησαν οι ιερεις και ειπαν μιανθησεται

¹⁴ και απεκριθη αγγαιος και ειπεν ουτως ο λαος ουτος και ουτως το εθνος τουτο ενωπιον εμου λεγει κυριος και ουτως παντα τα εργα των χειρων αυτων και ος εαν εγγιση εκει μιανθησεται ενεκεν των λημματων αυτων των ορθρινων οδυνηθησονται απο προσωπου πονων αυτων και εμισειτε εν πυλαις ελεγχοντας

¹⁵ και νυν θεσθε δη εις τας καρδιας υμων απο της ημερας ταυτης και υπερανω προ του θειναι λιθον επι λιθον εν τω ναω κυριου

¹⁶ τινες ητε οτε ενεβαλλετε εις κυψελην κριθης εικοσι σατα και εγενετο κριθης δεκα σατα και εισεπορευεσθε εις το υποληνιον εξαντλησαι πεντηκοντα μετρητας και εγενοντο εικοσι

¹⁷ επαταξα υμας εν αφορια και εν ανεμοφθορια και εν χαλαζη παντα τα εργα των χειρων υμων και ουκ επεστρεψατε προς με λεγει κυριος

¹⁸ υποταξατε δη τας καρδιας υμων απο της ημερας ταυτης και επεκεινα απο της τετραδος και εικαδος του ενατου μηνος και απο της ημερας ης εθεμελιωθη ο ναος κυριου θεσθε εν ταις καρδιαις υμων

¹⁹ ει ετι επιγνωσθησεται επι της αλω και ει ετι η αμπελος και η συκη και η ροα και τα ξυλα της ελαιας τα ου φεροντα καρπον απο της ημερας ταυτης ευλογησω

²⁰ και εγενετο λογος κυριου εκ δευτερου προς αγγαιον τον προφητην τετραδι και εικαδι του μηνος λεγων

²¹ ειπον προς ζοροβαβελ τον του σαλαθιηλ εκ φυλης ιουδα λεγων εγω σειω τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και την ξηραν

²² και καταστρεψω θρονους βασιλεων και ολεθρευσω δυναμιν βασιλεων των εθνων και καταστρεψω αρματα και αναβατας και καταβησονται ιπποι και αναβαται αυτων εκαστος εν ρομφαια προς τον αδελφον αυτου

²³ εν τη ημερα εκεινη λεγει κυριος παντοκρατωρ λημψομαι σε ζοροβαβελ τον του σαλαθιηλ τον δουλον μου λεγει κυριος και θησομαι σε ως σφραγιδα διοτι σε ηρετισα λεγει κυριος παντοκρατωρ