Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Leviticus 8

Studie

   

1 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

2 λαβε ααρων και τους υιους αυτου και τας στολας αυτου και το ελαιον της χρισεως και τον μοσχον τον περι της αμαρτιας και τους δυο κριους και το κανουν των αζυμων

3 και πασαν την συναγωγην εκκλησιασον επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου

4 και εποιησεν μωυσης ον τροπον συνεταξεν αυτω κυριος και εξεκκλησιασεν την συναγωγην επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου

5 και ειπεν μωυσης τη συναγωγη τουτο εστιν το ρημα ο ενετειλατο κυριος ποιησαι

6 και προσηνεγκεν μωυσης τον ααρων και τους υιους αυτου και ελουσεν αυτους υδατι

7 και ενεδυσεν αυτον τον χιτωνα και εζωσεν αυτον την ζωνην και ενεδυσεν αυτον τον υποδυτην και επεθηκεν επ' αυτον την επωμιδα και συνεζωσεν αυτον κατα την ποιησιν της επωμιδος και συνεσφιγξεν αυτον εν αυτη

8 και επεθηκεν επ' αυτην το λογειον και επεθηκεν επι το λογειον την δηλωσιν και την αληθειαν

9 και επεθηκεν την μιτραν επι την κεφαλην αυτου και επεθηκεν επι την μιτραν κατα προσωπον αυτου το πεταλον το χρυσουν το καθηγιασμενον αγιον ον τροπον συνεταξεν κυριος τω μωυση

10 και ελαβεν μωυσης απο του ελαιου της χρισεως

11 και ερρανεν απ' αυτου επι το θυσιαστηριον επτακις και εχρισεν το θυσιαστηριον και ηγιασεν αυτο και παντα τα σκευη αυτου και τον λουτηρα και την βασιν αυτου και ηγιασεν αυτα και εχρισεν την σκηνην και παντα τα εν αυτη και ηγιασεν αυτην

12 και επεχεεν μωυσης απο του ελαιου της χρισεως επι την κεφαλην ααρων και εχρισεν αυτον και ηγιασεν αυτον

13 και προσηγαγεν μωυσης τους υιους ααρων και ενεδυσεν αυτους χιτωνας και εζωσεν αυτους ζωνας και περιεθηκεν αυτοις κιδαρεις καθαπερ συνεταξεν κυριος τω μωυση

14 και προσηγαγεν μωυσης τον μοσχον τον περι της αμαρτιας και επεθηκεν ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας επι την κεφαλην του μοσχου του της αμαρτιας

15 και εσφαξεν αυτον και ελαβεν μωυσης απο του αιματος και επεθηκεν επι τα κερατα του θυσιαστηριου κυκλω τω δακτυλω και εκαθαρισεν το θυσιαστηριον και το αιμα εξεχεεν επι την βασιν του θυσιαστηριου και ηγιασεν αυτο του εξιλασασθαι επ' αυτου

16 και ελαβεν μωυσης παν το στεαρ το επι των ενδοσθιων και τον λοβον τον επι του ηπατος και αμφοτερους τους νεφρους και το στεαρ το επ' αυτων και ανηνεγκεν μωυσης επι το θυσιαστηριον

17 και τον μοσχον και την βυρσαν αυτου και τα κρεα αυτου και την κοπρον αυτου και κατεκαυσεν αυτα πυρι εξω της παρεμβολης ον τροπον συνεταξεν κυριος τω μωυση

18 και προσηγαγεν μωυσης τον κριον τον εις ολοκαυτωμα και επεθηκεν ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του κριου

19 και εσφαξεν μωυσης τον κριον και προσεχεεν μωυσης το αιμα επι το θυσιαστηριον κυκλω

20 και τον κριον εκρεανομησεν κατα μελη και ανηνεγκεν μωυσης την κεφαλην και τα μελη και το στεαρ

21 και την κοιλιαν και τους ποδας επλυνεν υδατι και ανηνεγκεν μωυσης ολον τον κριον επι το θυσιαστηριον ολοκαυτωμα ο εστιν εις οσμην ευωδιας καρπωμα εστιν τω κυριω καθαπερ ενετειλατο κυριος τω μωυση

22 και προσηγαγεν μωυσης τον κριον τον δευτερον κριον τελειωσεως και επεθηκεν ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του κριου

23 και εσφαξεν αυτον και ελαβεν μωυσης απο του αιματος αυτου και επεθηκεν επι τον λοβον του ωτος ααρων του δεξιου και επι το ακρον της χειρος της δεξιας και επι το ακρον του ποδος του δεξιου

24 και προσηγαγεν μωυσης τους υιους ααρων και επεθηκεν μωυσης απο του αιματος επι τους λοβους των ωτων των δεξιων και επι τα ακρα των χειρων αυτων των δεξιων και επι τα ακρα των ποδων αυτων των δεξιων και προσεχεεν μωυσης το αιμα επι το θυσιαστηριον κυκλω

25 και ελαβεν το στεαρ και την οσφυν και το στεαρ το επι της κοιλιας και τον λοβον του ηπατος και τους δυο νεφρους και το στεαρ το επ' αυτων και τον βραχιονα τον δεξιον

26 και απο του κανου της τελειωσεως του οντος εναντι κυριου ελαβεν αρτον ενα αζυμον και αρτον εξ ελαιου ενα και λαγανον εν και επεθηκεν επι το στεαρ και τον βραχιονα τον δεξιον

27 και επεθηκεν απαντα επι τας χειρας ααρων και επι τας χειρας των υιων αυτου και ανηνεγκεν αυτα αφαιρεμα εναντι κυριου

28 και ελαβεν μωυσης απο των χειρων αυτων και ανηνεγκεν αυτα μωυσης επι το θυσιαστηριον επι το ολοκαυτωμα της τελειωσεως ο εστιν οσμη ευωδιας καρπωμα εστιν τω κυριω

29 και λαβων μωυσης το στηθυνιον αφειλεν αυτο επιθεμα εναντι κυριου απο του κριου της τελειωσεως και εγενετο μωυση εν μεριδι καθα ενετειλατο κυριος τω μωυση

30 και ελαβεν μωυσης απο του ελαιου της χρισεως και απο του αιματος του επι του θυσιαστηριου και προσερρανεν επι ααρων και τας στολας αυτου και τους υιους αυτου και τας στολας των υιων αυτου μετ' αυτου και ηγιασεν ααρων και τας στολας αυτου και τους υιους αυτου και τας στολας των υιων αυτου μετ' αυτου

31 και ειπεν μωυσης προς ααρων και τους υιους αυτου εψησατε τα κρεα εν τη αυλη της σκηνης του μαρτυριου εν τοπω αγιω και εκει φαγεσθε αυτα και τους αρτους τους εν τω κανω της τελειωσεως ον τροπον συντετακται μοι λεγων ααρων και οι υιοι αυτου φαγονται αυτα

32 και το καταλειφθεν των κρεων και των αρτων εν πυρι κατακαυθησεται

33 και απο της θυρας της σκηνης του μαρτυριου ουκ εξελευσεσθε επτα ημερας εως ημερα πληρωθη ημερα τελειωσεως υμων επτα γαρ ημερας τελειωσει τας χειρας υμων

34 καθαπερ εποιησεν εν τη ημερα ταυτη ενετειλατο κυριος του ποιησαι ωστε εξιλασασθαι περι υμων

35 και επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου καθησεσθε επτα ημερας ημεραν και νυκτα φυλαξεσθε τα φυλαγματα κυριου ινα μη αποθανητε ουτως γαρ ενετειλατο μοι κυριος ο θεος

36 και εποιησεν ααρων και οι υιοι αυτου παντας τους λογους ους συνεταξεν κυριος τω μωυση

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 925

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

925. And Jehovah smelled an odor of rest. That this signifies that worship therefrom was grateful to the Lord, that is, worship from charity and the faith of charity, which is signified by “burnt-offering” has been stated under the preceding verse. It is often said in the Word that Jehovah “smelled an odor of rest” especially from burnt-offerings; and this always means what is grateful or acceptable; as that He “smelled an odor of rest” from burnt-offerings (Exodus 29:18, 25, 41; Leviticus 1:9, 13, 17; 23:12-13, 18; Numbers 28:6, 8, 13; 29:2, 6, 8, 13, 36), and also from other sacrifices (Leviticus 2:2, 9; 6:15, 21; 8:21, 28; 15:3, 7). They are also called “made by fire for an odor of rest unto Jehovah” by which is signified that they are from love and charity. “Fire” in the Word and “made by fire” when predicated of the Lord and of the worship of Him, signifies love. So also does “bread” and for this reason representative worship by burnt-offerings and sacrifices is called “the bread of the offering made by fire for an odor of rest” (Leviticus 3:11, 16).

[2] That an “odor” signifies what is grateful and acceptable, and thus that an odor in the Jewish Church was a representative of what is grateful, and is ascribed to Jehovah or the Lord, is because the good of charity and the truth of faith from charity correspond to sweet and delightful odors. The fact of this correspondence and the nature of it is demonstrable from the spheres of spirits and angels in heaven, where there are spheres of love and faith which are plainly perceived. The spheres are such that when a good spirit or angel, or a society of good spirits or of angels, comes near, then, whenever the Lord pleases, it is at once perceived, even at a distance, but more sensibly on a nearer approach, what is the quality in respect to love and faith of that spirit, angel, or society. This is incredible, yet is perfectly true. Such is the communication in the other life, and such is the perception. Wherefore, when it pleases the Lord, there is no need to explore in many ways the quality of a soul or spirit; for it may be known at his first approach. To these spheres correspond the spheres of odors in the world. That they do so correspond is evident from the fact that when it pleases the Lord the spheres of love and faith in the world of spirits are turned into spheres of sweet and pleasing odors, and are plainly perceived.

[3] From these things it is now evident whence and why “an odor of rest” signifies what is grateful, and why an odor became representative in the Jewish Church, and why “an odor of rest” is here ascribed to Jehovah or the Lord. An odor of rest is one of peace, or a grateful sense of peace. Peace taken in the complex embraces all things of the Lord’s kingdom both in general and in particular, for the state of the Lord’s kingdom is a state of peace, and in a state of peace there come forth all the happy states that result from love and faith in the Lord. From what has now been said it is plain not only how it is with representatives, but also why in the Jewish Church incense was used, for which there was an altar before the veil and the mercy-seat; why there were offerings of frankincense in the sacrifices; also why so many spices were used in the incense, in the frankincense, and in the oil for anointing; and thus what is signified in the Word by “an odor of rest” “incense” and “spices” namely, the celestial things of love and the spiritual things of faith therefrom; in general, whatever is grateful from love and faith.

[4] As in Ezekiel:

In the mountain of My holiness, in the mountain of the height of Israel, there shall all the house of Israel in the whole land serve Me; there will I accept them, and there will I seek your oblations and the first fruits of your gifts, with all your holy things; as an odor of rest will I accept you (Ezekiel 20:40-41).

Here “an odor of rest” is predicated of burnt-offerings and gifts, that is, of worship from charity and its faith, which is signified by the burnt-offerings and gifts, and is consequently acceptable, which is meant by the “odor.”

In Amos:

I hate, I have rejected your feasts, and I will not receive the odor of your holidays, for if ye shall offer Me your burnt-offerings and gifts, they shall not be acceptable (Amos 5:21-22).

Here “odor” manifestly signifies what is grateful or acceptable. Of Isaac when blessing Jacob instead of Esau it is said:

And Jacob came near, and he kissed him; and he smelled the smell of his raiment, and blessed him, and said, See, the smell of my son is as the smell of a field which Jehovah hath blessed (Genesis 27:27).

The “smell of his raiment” signifies natural good and truth, which is grateful from its agreement with celestial and spiritual good and truth, the gratefulness of which is described by the “smell of a field.”

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org