Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Leviticus 4

Studie

   

1 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

2 λαλησον προς τους υιους ισραηλ λεγων ψυχη εαν αμαρτη εναντι κυριου ακουσιως απο των προσταγματων κυριου ων ου δει ποιειν και ποιηση εν τι απ' αυτων

3 εαν μεν ο αρχιερευς ο κεχρισμενος αμαρτη του τον λαον αμαρτειν και προσαξει περι της αμαρτιας αυτου ης ημαρτεν μοσχον εκ βοων αμωμον τω κυριω περι της αμαρτιας αυτου

4 και προσαξει τον μοσχον παρα την θυραν της σκηνης του μαρτυριου εναντι κυριου και επιθησει την χειρα αυτου επι την κεφαλην του μοσχου εναντι κυριου και σφαξει τον μοσχον ενωπιον κυριου

5 και λαβων ο ιερευς ο χριστος ο τετελειωμενος τας χειρας απο του αιματος του μοσχου και εισοισει αυτο επι την σκηνην του μαρτυριου

6 και βαψει ο ιερευς τον δακτυλον εις το αιμα και προσρανει απο του αιματος επτακις εναντι κυριου κατα το καταπετασμα το αγιον

7 και επιθησει ο ιερευς απο του αιματος του μοσχου επι τα κερατα του θυσιαστηριου του θυμιαματος της συνθεσεως του εναντιον κυριου ο εστιν εν τη σκηνη του μαρτυριου και παν το αιμα του μοσχου εκχεει παρα την βασιν του θυσιαστηριου των ολοκαυτωματων ο εστιν παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου

8 και παν το στεαρ του μοσχου του της αμαρτιας περιελει απ' αυτου το στεαρ το κατακαλυπτον τα ενδοσθια και παν το στεαρ το επι των ενδοσθιων

9 και τους δυο νεφρους και το στεαρ το επ' αυτων ο εστιν επι των μηριων και τον λοβον τον επι του ηπατος συν τοις νεφροις περιελει αυτο

10 ον τροπον αφαιρειται απο του μοσχου του της θυσιας του σωτηριου και ανοισει ο ιερευς επι το θυσιαστηριον της καρπωσεως

11 και το δερμα του μοσχου και πασαν αυτου την σαρκα συν τη κεφαλη και τοις ακρωτηριοις και τη κοιλια και τη κοπρω

12 και εξοισουσιν ολον τον μοσχον εξω της παρεμβολης εις τοπον καθαρον ου εκχεουσιν την σποδιαν και κατακαυσουσιν αυτον επι ξυλων εν πυρι επι της εκχυσεως της σποδιας καυθησεται

13 εαν δε πασα συναγωγη ισραηλ αγνοηση ακουσιως και λαθη ρημα εξ οφθαλμων της συναγωγης και ποιησωσιν μιαν απο πασων των εντολων κυριου η ου ποιηθησεται και πλημμελησωσιν

14 και γνωσθη αυτοις η αμαρτια ην ημαρτον εν αυτη και προσαξει η συναγωγη μοσχον εκ βοων αμωμον περι της αμαρτιας και προσαξει αυτον παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου

15 και επιθησουσιν οι πρεσβυτεροι της συναγωγης τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του μοσχου εναντι κυριου και σφαξουσιν τον μοσχον εναντι κυριου

16 και εισοισει ο ιερευς ο χριστος απο του αιματος του μοσχου εις την σκηνην του μαρτυριου

17 και βαψει ο ιερευς τον δακτυλον απο του αιματος του μοσχου και ρανει επτακις εναντι κυριου κατενωπιον του καταπετασματος του αγιου

18 και απο του αιματος επιθησει ο ιερευς επι τα κερατα του θυσιαστηριου των θυμιαματων της συνθεσεως ο εστιν ενωπιον κυριου ο εστιν εν τη σκηνη του μαρτυριου και το παν αιμα εκχεει προς την βασιν του θυσιαστηριου των καρπωσεων των προς τη θυρα της σκηνης του μαρτυριου

19 και το παν στεαρ περιελει απ' αυτου και ανοισει επι το θυσιαστηριον

20 και ποιησει τον μοσχον ον τροπον εποιησεν τον μοσχον τον της αμαρτιας ουτως ποιηθησεται και εξιλασεται περι αυτων ο ιερευς και αφεθησεται αυτοις η αμαρτια

21 και εξοισουσιν τον μοσχον ολον εξω της παρεμβολης και κατακαυσουσιν τον μοσχον ον τροπον κατεκαυσαν τον μοσχον τον προτερον αμαρτια συναγωγης εστιν

22 εαν δε ο αρχων αμαρτη και ποιηση μιαν απο πασων των εντολων κυριου του θεου αυτων η ου ποιηθησεται ακουσιως και αμαρτη και πλημμεληση

23 και γνωσθη αυτω η αμαρτια ην ημαρτεν εν αυτη και προσοισει το δωρον αυτου χιμαρον εξ αιγων αρσεν αμωμον

24 και επιθησει την χειρα επι την κεφαλην του χιμαρου και σφαξουσιν αυτον εν τοπω ου σφαζουσιν τα ολοκαυτωματα ενωπιον κυριου αμαρτια εστιν

25 και επιθησει ο ιερευς απο του αιματος του της αμαρτιας τω δακτυλω επι τα κερατα του θυσιαστηριου των ολοκαυτωματων και το παν αιμα αυτου εκχεει παρα την βασιν του θυσιαστηριου των ολοκαυτωματων

26 και το παν στεαρ αυτου ανοισει επι το θυσιαστηριον ωσπερ το στεαρ θυσιας σωτηριου και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς απο της αμαρτιας αυτου και αφεθησεται αυτω

27 εαν δε ψυχη μια αμαρτη ακουσιως εκ του λαου της γης εν τω ποιησαι μιαν απο πασων των εντολων κυριου η ου ποιηθησεται και πλημμεληση

28 και γνωσθη αυτω η αμαρτια ην ημαρτεν εν αυτη και οισει χιμαιραν εξ αιγων θηλειαν αμωμον οισει περι της αμαρτιας ης ημαρτεν

29 και επιθησει την χειρα επι την κεφαλην του αμαρτηματος αυτου και σφαξουσιν την χιμαιραν την της αμαρτιας εν τοπω ου σφαζουσιν τα ολοκαυτωματα

30 και λημψεται ο ιερευς απο του αιματος αυτης τω δακτυλω και επιθησει επι τα κερατα του θυσιαστηριου των ολοκαυτωματων και παν το αιμα αυτης εκχεει παρα την βασιν του θυσιαστηριου

31 και παν το στεαρ περιελει ον τροπον περιαιρειται στεαρ απο θυσιας σωτηριου και ανοισει ο ιερευς επι το θυσιαστηριον εις οσμην ευωδιας κυριω και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς και αφεθησεται αυτω

32 εαν δε προβατον προσενεγκη το δωρον αυτου εις αμαρτιαν θηλυ αμωμον προσοισει αυτο

33 και επιθησει την χειρα επι την κεφαλην του της αμαρτιας και σφαξουσιν αυτο εν τοπω ου σφαζουσιν τα ολοκαυτωματα

34 και λαβων ο ιερευς απο του αιματος του της αμαρτιας τω δακτυλω επιθησει επι τα κερατα του θυσιαστηριου της ολοκαυτωσεως και παν αυτου το αιμα εκχεει παρα την βασιν του θυσιαστηριου της ολοκαυτωσεως

35 και παν αυτου το στεαρ περιελει ον τροπον περιαιρειται στεαρ προβατου εκ της θυσιας του σωτηριου και επιθησει αυτο ο ιερευς επι το θυσιαστηριον επι το ολοκαυτωμα κυριου και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς περι της αμαρτιας ης ημαρτεν και αφεθησεται αυτω

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10208

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10208. 'And Aaron shall make expiation on its horns' means purification from evils by means of the truths of faith which spring from the good of love. This is clear from the meaning of 'making expiation' as purifying from evils, dealt with in 9506; from the representation of 'Aaron' as the Lord in respect of Divine Good, and in respect of the work of salvation, dealt with in 9806, 9946, 10017; and from the meaning of 'horns' as powers, dealt with in 10182, and also outer levels, 10186. The reason why purification by means of the truths of faith which spring from the good of love is meant is that expiation was made by means of blood, and 'blood' means the truth of faith emanating from the good of love, 4735, 7317, 7326, 7846, 7850, 7877, 9127, 9393, 10026, 10033, 10047; and all purification from evils is accomplished by means of the truths of faith that spring from the good of love, 2799, 5954(end), 7044, 7918, 9088. The fact that expiations were made by the blood on the horns of the altar of burnt offering and the altar of incense is clear in Leviticus 4:3, 7, 18, 25, 30, 34; 16:18.

[2] The altars were expiated in this way because holy things were polluted by the sins of the people. The people represented the Church; therefore those places which were the Church's, called its sanctuaries, such as the altar and the tent, together with their contents, were defiled whenever those people were guilty of sin; for those sanctuaries were places belonging to the Church. This is also made clear in Moses,

You shall separate the children of Israel from their uncleanness, in order that they may not die in their uncleanness when they pollute My dwelling-place which is in their midst. Leviticus 15:31.

And in another place,

Aaron shall expiate the holy place from the uncleanness of the children of Israel. Thus shall he expiate the holy sanctuary, and the tent of meeting, and the altar. Leviticus 16:16, 33.

[3] The implications of all this are that those things which are called the holy things of the Church are not holy unless they are received with holy respect; for unless they are received with that respect what is Divine does not flow into them. Anything holy that exists with people is holy only by virtue of what is Divine flowing into it; sacred shrines for example, the altars there, and the bread and wine for the Holy Supper are made holy solely by the presence of the Lord. Therefore if the Lord is unable to be present there on account of the people's sins, those things have no holiness because they lack what is Divine. Furthermore the holy things of the Church are rendered unholy by sins because sins take what is Divine away from them.

[4] This then is the reason why sanctuaries are said to have been polluted by the uncleanness of the people and why those places therefore had to be expiated annually. The reason why the expiations were made with blood on the horns of the altars and not on the altars themselves was that the horns were the extremities of them, and nothing of a person has been purified unless the extremities or what is outermost has been purified. For inner things flow into those that are outermost, but the state of the outermost conditions the inflow. Consequently if what is outermost has been perverted the things within become perverted; for when those inner things flow into outermost ones, the recipient forms into which they descend are conditioned by the state in which the outermost things exist. The situation is like that when the eye is in bad condition; the power of sight which comes from within sees things only as that eye-condition will allow. Or it is like that when the arms are in bad shape; the powers which come from within exert themselves only as that condition will allow. Consequently if the natural man has been perverted the spiritual lacks the opportunity to function properly within the natural man, and this is why the spiritual or internal man is closed.

[5] But see what has been shown already on these matters, namely the following;

If a person is to be purified the natural or external man must be purified, see the places referred to in 9325(end).

This is because the path that all influx takes is from the internal to the external, and not vice versa, 5119, 6322.

For it is on the natural level within a person that influx from the spiritual world reaches its destination, 5651.

The outward aspects of a person have been formed to serve the inward, 5947, 9216, 9828.

Thus the external man must be altogether subject to the internal, 5786, 6275, 6284, 6299.

This is because the internal man is in heaven and the external man is in the world, 3167, 10156.

And the external man by himself or left to himself alone acts contrary to the internal, 3913, 3928.

In addition to all this, see 9701-9709 stating what the internal man is and what the external man is.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org