Bible

 

Judges 18

Studie

   

1 εν ταις ημεραις εκειναις ουκ ην βασιλευς εν ισραηλ και εν ταις ημεραις εκειναις η φυλη δαν εζητει αυτη κληρονομιαν κατοικησαι οτι ουκ ενεπεσεν αυτη εως της ημερας εκεινης εν μεσω φυλων ισραηλ κληρονομια

2 και απεστειλαν οι υιοι δαν απο δημων αυτων πεντε ανδρας υιους δυναμεως απο σαραα και απο εσθαολ του κατασκεψασθαι την γην και εξιχνιασαι αυτην και ειπαν προς αυτους πορευεσθε και εξιχνιασατε την γην και ηλθον εως ορους εφραιμ εως οικου μιχαια και ηυλισθησαν εκει

3 αυτοι εν οικω μιχαια και αυτοι επεγνωσαν την φωνην του νεανισκου του λευιτου και εξεκλιναν εκει και ειπαν αυτω τις ηνεγκεν σε ωδε και τι συ ποιεις εν τω τοπω τουτω και τι σοι ωδε

4 και ειπεν προς αυτους ουτως και ουτως εποιησεν μοι μιχαιας και εμισθωσατο με και εγενομην αυτω εις ιερεα

5 και ειπαν αυτω ερωτησον δη εν τω θεω και γνωσομεθα ει ευοδωθησεται η οδος ημων εν η ημεις πορευομεθα εν αυτη

6 και ειπεν αυτοις ο ιερευς πορευεσθε εν ειρηνη ενωπιον κυριου η οδος υμων εν η πορευεσθε εν αυτη

7 και επορευθησαν οι πεντε ανδρες και ηλθον εις λαισα και ειδαν τον λαον τον εν μεσω αυτης καθημενον επ' ελπιδι ως κρισις σιδωνιων ησυχαζουσα και ουκ εστιν διατρεπων η καταισχυνων λογον εν τη γη κληρονομος εκπιεζων θησαυρου και μακραν εισιν σιδωνιων και λογον ουκ εχουσιν προς ανθρωπον

8 και ηλθον οι πεντε ανδρες προς τους αδελφους αυτων εις σαραα και εσθαολ και ειπον τοις αδελφοις αυτων τι υμεις καθησθε

9 και ειπαν αναστητε και αναβωμεν επ' αυτους οτι ειδομεν την γην και ιδου αγαθη σφοδρα και υμεις ησυχαζετε μη οκνησητε του πορευθηναι και εισελθειν του κληρονομησαι την γην

10 και ηνικα αν ελθητε εισελευσεσθε προς λαον επ' ελπιδι και η γη πλατεια οτι εδωκεν αυτην ο θεος εν χειρι υμων τοπος οπου ουκ εστιν εκει υστερημα παντος ρηματος των εν τη γη

11 και απηραν εκειθεν απο δημων του δαν απο σαραα και απο εσθαολ εξακοσιοι ανδρες εζωσμενοι σκευη παραταξεως

12 και ανεβησαν και παρενεβαλον εν καριαθιαριμ εν ιουδα δια τουτο εκληθη εν εκεινω τω τοπω παρεμβολη δαν εως της ημερας ταυτης ιδου οπισω καριαθιαριμ

13 και παρηλθον εκειθεν ορος εφραιμ και ηλθον εως οικου μιχαια

14 και απεκριθησαν οι πεντε ανδρες οι πεπορευμενοι κατασκεψασθαι την γην λαισα και ειπαν προς τους αδελφους αυτων εγνωτε οτι εστιν εν τω οικω τουτω εφωδ και θεραφιν και γλυπτον και χωνευτον και νυν γνωτε ο τι ποιησετε

15 και εξεκλιναν εκει και εισηλθον εις τον οικον του νεανισκου του λευιτου οικον μιχαια και ηρωτησαν αυτον εις ειρηνην

16 και οι εξακοσιοι ανδρες οι ανεζωσμενοι τα σκευη της παραταξεως αυτων εστωτες παρα θυρας της πυλης οι εκ των υιων δαν

17 και ανεβησαν οι πεντε ανδρες οι πορευθεντες κατασκεψασθαι την γην

18 και εισηλθον εκει εις οικον μιχαια και ο ιερευς εστως και ελαβον το γλυπτον και το εφωδ και το θεραφιν και το χωνευτον και ειπεν προς αυτους ο ιερευς τι υμεις ποιειτε

19 και ειπαν αυτω κωφευσον επιθες την χειρα σου επι το στομα σου και δευρο μεθ' ημων και γενου ημιν εις πατερα και εις ιερεα μη αγαθον ειναι σε ιερεα οικου ανδρος ενος η γενεσθαι σε ιερεα φυλης και οικου εις δημον ισραηλ

20 και ηγαθυνθη η καρδια του ιερεως και ελαβεν το εφωδ και το θεραφιν και το γλυπτον και το χωνευτον και ηλθεν εν μεσω του λαου

21 και επεστρεψαν και απηλθαν και εθηκαν τα τεκνα και την κτησιν και το βαρος εμπροσθεν αυτων

22 αυτοι εμακρυναν απο οικου μιχαια και ιδου μιχαιας και οι ανδρες οι εν ταις οικιαις ταις μετα οικου μιχαια εβοησαν και κατελαβοντο τους υιους δαν

23 και επεστρεψαν το προσωπον αυτων υιοι δαν και ειπαν τω μιχαια τι εστιν σοι οτι εβοησας

24 και ειπεν μιχαιας οτι το γλυπτον μου ο εποιησα ελαβετε και τον ιερεα και επορευθητε και τι εμοι ετι και τι τουτο λεγετε προς με τι κραζεις

25 και ειπον προς αυτον οι υιοι δαν μη ακουσθητω δη φωνη σου μεθ' ημων μηποτε συναντησωσιν εν ημιν ανδρες πικροι ψυχη και προσθησουσιν ψυχην και την ψυχην του οικου σου

26 και επορευθησαν οι υιοι δαν εις οδον αυτων και ειδεν μιχαιας οτι δυνατωτεροι εισιν υπερ αυτον και εποστρεψεν εις τον οικον αυτου

27 και οι υιοι δαν ελαβον ο εποιησεν μιχαιας και τον ιερεα ος ην αυτω και ηλθον επι λαισα επι λαον ησυχαζοντα και πεποιθοτα επ' ελπιδι και επαταξαν αυτους εν στοματι ρομφαιας και την πολιν ενεπρησαν εν πυρι

28 και ουκ ην ο ρυομενος οτι μακραν εστιν απο σιδωνιων και λογος ουκ εστιν αυτοις μετα ανθρωπου και αυτη εν τη κοιλαδι του οικου ρααβ και ωκοδομησαν την πολιν και κατεσκηνωσαν εν αυτη

29 και εκαλεσαν το ονομα της πολεως δαν εν ονοματι δαν πατρος αυτων ος ετεχθη τω ισραηλ και ουλαμαις το ονομα της πολεως το προτερον

30 και εστησαν εαυτοις οι υιοι δαν το γλυπτον και ιωναθαμ υιος γηρσομ υιος μανασση αυτος και οι υιοι αυτου ησαν ιερεις τη φυλη δαν εως ημερας αποικιας της γης

31 και εθηκαν αυτοις το γλυπτον ο εποιησεν μιχαιας πασας τας ημερας ας ην ο οικος του θεου εν σηλωμ

   

Komentář

 

Exploring the Meaning of Judges 18

Napsal(a) New Christian Bible Study Staff, Julian Duckworth

The Tribe of Dan Adopts Micah’s Idolatry

This chapter shows the way in which one person’s distortion of truth, turning it into a falsity, can have severe consequences on a larger scale.

The tribe of Dan – one of the twelve tribes of Israel – was given land to the west, by the coast, but they found it hard to hold on to. The name of the tribe of Dan means ‘to judge’, but if judgment isn't based on the Word there will be chaos. (Arcana Caelestia 842)

Faced with competition for their homeland, the tribal leaders of Dan went looking for a place for themselves elsewhere. They sent five men of valour to spy out the land. These men came to Micah’s house, and they recognised the voice of the young Levite there. They questioned him about his situation, and he told them that Micah had hired him to be a priest to his household. The men of Dan asked the Levite to ask the Lord if their search would be prosperous, and he told them that it would be.

The spiritual meaning of this part of the chapter is to do with an intensifying wrongness. At the textual level, there is reference to the Lord, and an apparent normality in what takes place. But underlying it, there's a wrongness, which will become apparent later in the chapter. The pointers to it here are the five men from Dan, them coming straight to Micah’s house, and the hiring of a priest.

The number ‘five’ has a good meaning in many parts of the Word, but it can also have a bad meaning, as it does here. In this context, it stands for only a little, for disunion and the destruction of the Word (Apocalypse Revealed 738).

Coming directly to Micah’s house and recognising the Levite brings together two evil intentions: Micah’s idol and the men of Dan’s search to take a home for themselves. An example for us could be where two people plot to seek the harm of a third person. (Arcana Caelestia 4724)

The hiring of a priest is something disallowed, for priests are there to serve the Lord and they are provided for by the people, not to be hired. Hiring, spiritually, stands for seeking reward for what you do, whereas the true reward is heaven for those who serve without expecting a reward. (Arcana Caelestia 8002)

The five men leave Micah's house, and go on to Laish in the far north, where there are people who dwell securely in peace and without rulers, far from others and with no ties. Laish means ‘fearless and kneaded together’. It is a picture of perfection, of heaven. (Divine Love and Wisdom 200)

The five men then return to their tribe of Dan and report about Laish. They say that it is ideal for the taking because it has plenty of land and its people are secure. They say that “God has given it into your hands”.

Six hundred men of the tribe of Dan set out and they too, come to the house of Micah. The five spies tell them about the idols and they meet and greet the young Levite. Then the five spies go in and take all the idols in the house. The Levite joins up with the men from Dan and they go on together.

One spiritual meaning in the story is that evil (Dan, gone bad) loves to destroy peace and innocence (Laish).

The complete loss to Micah of all his idols and his hired priest, shows, too, that in fully turning to evil, there is the final loss of everything that might bring a person back. (Arcana Caelestia 9039)

People living near Micah go and accost the men of Dan about what they have taken -- but Micah is told to stop complaining or his household will be killed.

The Danites leave, and go and capture Laish, killing and burning, and re-naming the city Dan. There they set up the images and appoint priests. These images remain in Dan all the time that the house of God is in Shiloh.

The spiritual meaning of one evil or falsity becoming greater or more numerous is in the way that we might hold a negative emotion or a distorted view in our mind where it then spreads to other emotions and views we have and brings them into greater evil and falsity. This is the intention of evil and also of hell’s influence, to extend it to be as widespread as possible.

This is the outcome of everything that has developed through this and the previous chapter. It describes the spread of evil to become a terrible force for destruction and spiritually, for an individual person, for self-destruction. In the context of the decline of Israel to where ‘everyone did what was right in their own eyes’ this progression presents the pathway and process of that spiritual loss. (Divine Providence 19)