Bible

 

Judges 1

Studie

1 και εγενετο μετα την τελευτην ιησου και επηρωτων οι υιοι ισραηλ δια του κυριου λεγοντες τις αναβησεται ημιν προς τους χαναναιους αφηγουμενος του πολεμησαι προς αυτους

2 και ειπεν κυριος ιουδας αναβησεται ιδου δεδωκα την γην εν τη χειρι αυτου

3 και ειπεν ιουδας τω συμεων αδελφω αυτου αναβηθι μετ' εμου εν τω κληρω μου και παραταξωμεθα προς τους χαναναιους και πορευσομαι καγω μετα σου εν τω κληρω σου και επορευθη μετ' αυτου συμεων

4 και ανεβη ιουδας και παρεδωκεν κυριος τον χαναναιον και τον φερεζαιον εις τας χειρας αυτων και εκοψαν αυτους εν βεζεκ εις δεκα χιλιαδας ανδρων

5 και κατελαβον τον αδωνιβεζεκ εν τη βεζεκ και παρεταξαντο προς αυτον και εκοψαν τον χαναναιον και τον φερεζαιον

6 και εφυγεν αδωνιβεζεκ και κατεδραμον οπισω αυτου και κατελαβοσαν αυτον και απεκοψαν τα ακρα των χειρων αυτου και τα ακρα των ποδων αυτου

7 και ειπεν αδωνιβεζεκ εβδομηκοντα βασιλεις τα ακρα των χειρων αυτων και τα ακρα των ποδων αυτων αποκεκομμενοι ησαν συλλεγοντες τα υποκατω της τραπεζης μου καθως ουν εποιησα ουτως ανταπεδωκεν μοι ο θεος και αγουσιν αυτον εις ιερουσαλημ και απεθανεν εκει

8 και επολεμουν οι υιοι ιουδα την ιερουσαλημ και κατελαβοντο αυτην και επαταξαν αυτην εν στοματι ρομφαιας και την πολιν ενεπρησαν εν πυρι

9 και μετα ταυτα κατεβησαν οι υιοι ιουδα του πολεμησαι προς τον χαναναιον τον κατοικουντα την ορεινην και τον νοτον και την πεδινην

10 και επορευθη ιουδας προς τον χαναναιον τον κατοικουντα εν χεβρων και εξηλθεν χεβρων εξ εναντιας και το ονομα ην χεβρων το προτερον καριαθαρβοξεφερ και επαταξαν τον σεσσι και αχινααν και θολμιν γεννηματα του ενακ

11 και ανεβησαν εκειθεν προς τους κατοικουντας δαβιρ το δε ονομα της δαβιρ ην εμπροσθεν καριαθσωφαρ πολις γραμματων

12 και ειπεν χαλεβ ος εαν παταξη την πολιν των γραμματων και προκαταλαβηται αυτην δωσω αυτω την ασχα θυγατερα μου εις γυναικα

13 και προκατελαβετο αυτην γοθονιηλ υιος κενεζ αδελφου χαλεβ ο νεωτερος και εδωκεν αυτω χαλεβ την ασχα θυγατερα αυτου εις γυναικα

14 και εγενετο εν τη εισοδω αυτης και επεσεισεν αυτην γοθονιηλ του αιτησαι παρα του πατρος αυτης αγρον και εγογγυζεν και εκραξεν απο του υποζυγιου εις γην νοτου εκδεδοσαι με και ειπεν αυτη χαλεβ τι εστιν σοι

15 και ειπεν αυτω ασχα δος δη μοι ευλογιαν οτι εις γην νοτου εκδεδοσαι με και δωσεις μοι λυτρωσιν υδατος και εδωκεν αυτη χαλεβ κατα την καρδιαν αυτης λυτρωσιν μετεωρων και λυτρωσιν ταπεινων

16 και οι υιοι ιοθορ του κιναιου του γαμβρου μωυσεως ανεβησαν εκ πολεως των φοινικων μετα των υιων ιουδα εις την ερημον την ουσαν εν τω νοτω ιουδα η εστιν επι καταβασεως αραδ και κατωκησαν μετα του λαου

17 και επορευθη ιουδας μετα συμεων του αδελφου αυτου και εκοψεν τον χαναναιον τον κατοικουντα σεφεκ και εξωλεθρευσαν αυτους και εκαλεσεν το ονομα της πολεως αναθεμα

18 και ουκ εκληρονομησεν ιουδας την γαζαν ουδε τα ορια αυτης ουδε την ασκαλωνα ουδε τα ορια αυτης ουδε την ακκαρων ουδε τα ορια αυτης ουδε την αζωτον ουδε τα περισπορια αυτης

19 και ην κυριος μετα ιουδα και εκληρονομησεν το ορος οτι ουκ ηδυνασθησαν εξολεθρευσαι τους κατοικουντας την κοιλαδα οτι ρηχαβ διεστειλατο αυτοις

20 και εδωκαν τω χαλεβ την χεβρων καθως ελαλησεν μωυσης και εκληρονομησεν εκειθεν τας τρεις πολεις των υιων ενακ

21 και τον ιεβουσαιον τον κατοικουντα εν ιερουσαλημ ουκ εκληρονομησαν οι υιοι βενιαμιν και κατωκησεν ο ιεβουσαιος μετα των υιων βενιαμιν εν ιερουσαλημ εως της ημερας ταυτης

22 και ανεβησαν οι υιοι ιωσηφ και γε αυτοι εις βαιθηλ και κυριος ην μετ' αυτων

23 και παρενεβαλον και κατεσκεψαντο βαιθηλ το δε ονομα της πολεως αυτων ην εμπροσθεν λουζα

24 και ειδον οι φυλασσοντες και ιδου ανηρ εξεπορευετο εκ της πολεως και ελαβον αυτον και ειπον αυτω δειξον ημιν της πολεως την εισοδον και ποιησομεν μετα σου ελεος

25 και εδειξεν αυτοις την εισοδον της πολεως και επαταξαν την πολιν εν στοματι ρομφαιας τον δε ανδρα και την συγγενειαν αυτου εξαπεστειλαν

26 και επορευθη ο ανηρ εις γην χεττιιν και ωκοδομησεν εκει πολιν και εκαλεσεν το ονομα αυτης λουζα τουτο το ονομα αυτης εως της ημερας ταυτης

27 και ουκ εξηρεν μανασση την βαιθσαν η εστιν σκυθων πολις ουδε τας θυγατερας αυτης ουδε τα περιοικα αυτης ουδε την θανακ ουδε τας θυγατερας αυτης ουδε τους κατοικουντας δωρ ουδε τας θυγατερας αυτης ουδε τον κατοικουντα βαλακ ουδε τα περιοικα αυτης ουδε τας θυγατερας αυτης ουδε τους κατοικουντας μαγεδω ουδε τα περιοικα αυτης ουδε τας θυγατερας αυτης ουδε τους κατοικουντας ιεβλααμ ουδε τα περιοικα αυτης ουδε τας θυγατερας αυτης και ηρξατο ο χαναναιος κατοικειν εν τη γη ταυτη

28 και εγενετο οτε ενισχυσεν ισραηλ και εποιησεν τον χαναναιον εις φορον και εξαιρων ουκ εξηρεν αυτον

29 και εφραιμ ουκ εξηρεν τον χαναναιον τον κατοικουντα εν γαζερ και κατωκησεν ο χαναναιος εν μεσω αυτου εν γαζερ και εγενετο εις φορον

30 και ζαβουλων ουκ εξηρεν τους κατοικουντας κεδρων ουδε τους κατοικουντας δωμανα και κατωκησεν ο χαναναιος εν μεσω αυτων και εγενετο αυτω εις φορον

31 και ασηρ ουκ εξηρεν τους κατοικουντας ακχω και εγενετο αυτω εις φορον και τους κατοικουντας δωρ και τους κατοικουντας σιδωνα και τους κατοικουντας ααλαφ και τον ασχαζι και τον χελβα και τον ναι και τον ερεω

32 και κατωκησεν ο ασηρ εν μεσω του χαναναιου του κατοικουντος την γην οτι ουκ ηδυνηθη εξαραι αυτον

33 και νεφθαλι ουκ εξηρεν τους κατοικουντας βαιθσαμυς και τους κατοικουντας βαιθαναθ και κατωκησεν νεφθαλι εν μεσω του χαναναιου του κατοικουντος την γην οι δε κατοικουντες βαιθσαμυς και την βαιθενεθ εγενοντο αυτοις εις φορον

34 και εξεθλιψεν ο αμορραιος τους υιους δαν εις το ορος οτι ουκ αφηκαν αυτον καταβηναι εις την κοιλαδα

35 και ηρξατο ο αμορραιος κατοικειν εν τω ορει τω οστρακωδει εν ω αι αρκοι και εν ω αι αλωπεκες εν τω μυρσινωνι και εν θαλαβιν και εβαρυνθη χειρ οικου ιωσηφ επι τον αμορραιον και εγενηθη αυτοις εις φορον

36 και το οριον του αμορραιου απο της αναβασεως ακραβιν απο της πετρας και επανω

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2838

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2838. 'As it is said today' means that which is perpetual. This is clear from the meaning of 'today' in the Word, dealt with below. One frequently reads in the Word the phrase 'even to this day (or today)', as in what has gone before,

He is the father of Moab even to this day, and the father of Ammon even to this day. Genesis 19:37-38; and in what appears later on,

The name of the city is Beersheba even to this day. Genesis 26:33; also,

The children of Israel do not eat the sinew of that which was displaced, which is on the hollow of the thigh, even to this day. Genesis 32:32; as well as,

This is the pillar of Rachel's grave even to [this] day. Genesis 35:20.

Joseph made it a statute even to this day. Genesis 47:26.

In the historical sense 'to this day' and 'today' refer to the time when Moses was alive, but in the internal sense these expressions mean perpetuity and eternity of state. 'Day' means state, see 23, 487, 488, 493, 893, and so therefore does 'today', which is the present time. That which in the world is temporal is in heaven eternal. To give the meaning of that which is eternal, the expression today or else to this day has been added, though to those who are aware only of the historical sense it does not appear to embody anything further. Similar usages of these expressions occur elsewhere in the Word, such as Joshua 4:9; 6:25; 7:26; Judges 1:21, 26; and in other places.

[2] That 'today' means that which is perpetual and eternal may be seen in David,

I will tell of the statute: Jehovah has said to me, You are My Son; today I have begotten You. Psalms 2:7.

Here 'today' plainly stands for that which is eternal. In the same author,

For ever, O Jehovah, Your Word is fixed in the heavens, Your truth to generation after generation. You have established the earth and it stands. As for Your judgements they stand [even] today. Psalms 119:89-91.

Here also 'today' plainly stands for that which is eternal. In Jeremiah,

Before I formed you in the belly, I knew you, and before you came out of the womb I consecrated you; I appointed you a prophet to the nations. I have set you this day (today) over nations and over kingdoms; and I have made you today into a fortified city, and into a pillar of iron, and into walls of bronze. Jeremiah 1:5, 10, 18.

This refers in the sense of the letter to Jeremiah, but in the internal sense the Lord is meant. 'I have set you this day (or today) over nations and over kingdoms, and I have made you today into a fortified city' means from eternity. In regard to the Lord one can only speak of that which is eternal.

[3] In Moses,

You are standing today, all of you, before Jehovah your God, so that you may enter into the covenant of Jehovah your God, and into His oath, which Jehovah your God is making with you today, that He may establish you today as a people for Himself, and that He will be God to you. Not indeed with you alone [do I make it], but with those who stand with us here today before Jehovah our God, and with those who are not with us today. Deuteronomy 29:10, 12-15.

Here in the sense of the letter 'today' means that present time when

Moses addressed the people. Yet it is clear that it nevertheless implies subsequent times and what is perpetual; for making a covenant with anyone, and with those who were there and with those who were not, implies that which is perpetual. Perpetuity itself is what is meant in the internal sense.

[4] That 'daily' and 'today' mean that which is perpetual is clear also from the sacrifice that was offered each day. This sacrifice, because of what is meant by day, daily, and today, was called the continual, or perpetual, sacrifice, Numbers 28:3, 23; Daniel 8:13; 11:31; 12:11. This may be even more plainly evident from the manna which rained from heaven, spoken of in Moses as follows,

Behold, I am causing bread to rain from heaven, and the people shall go out and gather a portion day by day. And they shall not leave any of it until the morning. That which they did leave until the morning bred worms and went rotten, except that gathered on the day before the Sabbath. Exodus 16:4, 19-20, 23.

This happened because 'the manna' meant the Lord's Divine Human, John 6:31-32, 49-50, 58, and because the Lord's Divine Human meant heavenly food, which is nothing other than love and charity, together with the goods and truths of faith. In heaven the Lord imparts this food to angels moment by moment, thus perpetually and eternally, see 2193. This is also what is meant in the Lord's Prayer by the petition, Give us today our daily bread, Matthew 6:11; Luke 11:3, that is, in every moment for evermore.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.