¹ ο λογος ο γενομενος παρα κυριου προς ιερεμιαν εν τω ενιαυτω τω δεκατω τω βασιλει σεδεκια ουτος ενιαυτος οκτωκαιδεκατος τω βασιλει ναβουχοδονοσορ βασιλει βαβυλωνος

² και δυναμις βασιλεως βαβυλωνος εχαρακωσεν επι ιερουσαλημ και ιερεμιας εφυλασσετο εν αυλη της φυλακης η εστιν εν οικω του βασιλεως

³ εν η κατεκλεισεν αυτον ο βασιλευς σεδεκιας λεγων δια τι συ προφητευεις λεγων ουτως ειπεν κυριος ιδου εγω διδωμι την πολιν ταυτην εν χερσιν βασιλεως βαβυλωνος και λημψεται αυτην

⁴ και σεδεκιας ου μη σωθη εκ χειρος των χαλδαιων οτι παραδοσει παραδοθησεται εις χειρας βασιλεως βαβυλωνος και λαλησει στομα αυτου προς στομα αυτου και οι οφθαλμοι αυτου τους οφθαλμους αυτου οψονται

⁵ και εισελευσεται σεδεκιας εις βαβυλωνα και εκει καθιειται

⁶ και λογος κυριου εγενηθη προς ιερεμιαν λεγων

⁷ ιδου αναμεηλ υιος σαλωμ αδελφου πατρος σου ερχεται προς σε λεγων κτησαι σεαυτω τον αγρον μου τον εν αναθωθ οτι σοι κριμα παραλαβειν εις κτησιν

⁸ και ηλθεν προς με αναμεηλ υιος σαλωμ αδελφου πατρος μου εις την αυλην της φυλακης και ειπεν μοι κτησαι τον αγρον μου τον εν γη βενιαμιν τον εν αναθωθ οτι σοι κριμα κτησασθαι και συ πρεσβυτερος και εγνων οτι λογος κυριου εστιν

⁹ και εκτησαμην τον αγρον αναμεηλ υιου αδελφου πατρος μου και εστησα αυτω επτα σικλους και δεκα αργυριου

¹⁰ και εγραψα εις βιβλιον και εσφραγισαμην και διεμαρτυραμην μαρτυρας και εστησα το αργυριον εν ζυγω

¹¹ και ελαβον το βιβλιον της κτησεως το εσφραγισμενον και το ανεγνωσμενον

¹² και εδωκα αυτο τω βαρουχ υιω νηριου υιου μαασαιου κατ' οφθαλμους αναμεηλ υιου αδελφου πατρος μου και κατ' οφθαλμους των εστηκοτων και γραφοντων εν τω βιβλιω της κτησεως και κατ' οφθαλμους των ιουδαιων των εν τη αυλη της φυλακης

¹³ και συνεταξα τω βαρουχ κατ' οφθαλμους αυτων λεγων

¹⁴ ουτως ειπεν κυριος παντοκρατωρ λαβε το βιβλιον της κτησεως τουτο και το βιβλιον το ανεγνωσμενον και θησεις αυτο εις αγγειον οστρακινον ινα διαμεινη ημερας πλειους

¹⁵ οτι ουτως ειπεν κυριος ετι κτηθησονται αγροι και οικιαι και αμπελωνες εν τη γη ταυτη

¹⁶ και προσευξαμην προς κυριον μετα το δουναι με το βιβλιον της κτησεως προς βαρουχ υιον νηριου λεγων

¹⁷ ω κυριε συ εποιησας τον ουρανον και την γην τη ισχυι σου τη μεγαλη και τω βραχιονι σου τω υψηλω και τω μετεωρω ου μη αποκρυβη απο σου ουθεν

¹⁸ ποιων ελεος εις χιλιαδας και αποδιδους αμαρτιας πατερων εις κολπους τεκνων αυτων μετ' αυτους ο θεος ο μεγας και ισχυρος

¹⁹ κυριος μεγαλης βουλης και δυνατος τοις εργοις ο θεος ο μεγας ο παντοκρατωρ και μεγαλωνυμος κυριος οι οφθαλμοι σου εις τας οδους των υιων των ανθρωπων δουναι εκαστω κατα την οδον αυτου

²⁰ ος εποιησας σημεια και τερατα εν γη αιγυπτω εως της ημερας ταυτης και εν ισραηλ και εν τοις γηγενεσιν και εποιησας σεαυτω ονομα ως η ημερα αυτη

²¹ και εξηγαγες τον λαον σου ισραηλ εκ γης αιγυπτου εν σημειοις και εν τερασιν και εν χειρι κραταια και εν βραχιονι υψηλω και εν οραμασιν μεγαλοις

²² και εδωκας αυτοις την γην ταυτην ην ωμοσας τοις πατρασιν αυτων γην ρεουσαν γαλα και μελι

²³ και εισηλθοσαν και ελαβοσαν αυτην και ουκ ηκουσαν της φωνης σου και εν τοις προσταγμασιν σου ουκ επορευθησαν απαντα α ενετειλω αυτοις ουκ εποιησαν και εποιησας συμβηναι αυτοις παντα τα κακα ταυτα

²⁴ ιδου οχλος ηκει εις την πολιν ταυτην συλλαβειν αυτην και η πολις εδοθη εις χειρας χαλδαιων των πολεμουντων αυτην απο προσωπου μαχαιρας και του λιμου ως ελαλησας ουτως εγενετο

²⁵ και συ λεγεις προς με κτησαι σεαυτω αγρον αργυριου και εγραψα βιβλιον και εσφραγισαμην και επεμαρτυραμην μαρτυρας και η πολις εδοθη εις χειρας χαλδαιων

²⁶ και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

²⁷ εγω κυριος ο θεος πασης σαρκος μη απ' εμου κρυβησεται τι

²⁸ δια τουτο ουτως ειπεν κυριος ο θεος ισραηλ δοθεισα παραδοθησεται η πολις αυτη εις χειρας βασιλεως βαβυλωνος και λημψεται αυτην

²⁹ και ηξουσιν οι χαλδαιοι πολεμουντες επι την πολιν ταυτην και καυσουσιν την πολιν ταυτην εν πυρι και κατακαυσουσιν τας οικιας εν αις εθυμιωσαν επι των δωματων αυτων τη βααλ και εσπενδον σπονδας θεοις ετεροις προς το παραπικραναι με

³⁰ οτι ησαν οι υιοι ισραηλ και οι υιοι ιουδα μονοι ποιουντες το πονηρον κατ' οφθαλμους μου εκ νεοτητος αυτων

³¹ οτι επι την οργην μου και επι τον θυμον μου ην η πολις αυτη αφ' ης ημερας ωκοδομησαν αυτην και εως της ημερας ταυτης απαλλαξαι αυτην απο προσωπου μου

³² δια πασας τας πονηριας των υιων ισραηλ και ιουδα ων εποιησαν πικραναι με αυτοι και οι βασιλεις αυτων και οι αρχοντες αυτων και οι ιερεις αυτων και οι προφηται αυτων ανδρες ιουδα και οι κατοικουντες ιερουσαλημ

³³ και επεστρεψαν προς με νωτον και ου προσωπον και εδιδαξα αυτους ορθρου και εδιδαξα και ουκ ηκουσαν επιλαβειν παιδειαν

³⁴ και εθηκαν τα μιασματα αυτων εν τω οικω ου επεκληθη το ονομα μου επ' αυτω εν ακαθαρσιαις αυτων

³⁵ και ωκοδομησαν τους βωμους τη βααλ τους εν φαραγγι υιου εννομ του αναφερειν τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων τω μολοχ βασιλει α ου συνεταξα αυτοις και ουκ ανεβη επι καρδιαν μου του ποιησαι το βδελυγμα τουτο προς το εφαμαρτειν τον ιουδαν

³⁶ και νυν ουτως ειπεν κυριος ο θεος ισραηλ επι την πολιν ην συ λεγεις παραδοθησεται εις χειρας βασιλεως βαβυλωνος εν μαχαιρα και εν λιμω και εν αποστολη

³⁷ ιδου εγω συναγω αυτους εκ πασης της γης ου διεσπειρα αυτους εκει εν οργη μου και τω θυμω μου και παροξυσμω μεγαλω και επιστρεψω αυτους εις τον τοπον τουτον και καθιω αυτους πεποιθοτας

³⁸ και εσονται μοι εις λαον και εγω εσομαι αυτοις εις θεον

³⁹ και δωσω αυτοις οδον ετεραν και καρδιαν ετεραν φοβηθηναι με πασας τας ημερας εις αγαθον αυτοις και τοις τεκνοις αυτων μετ' αυτους

⁴⁰ και διαθησομαι αυτοις διαθηκην αιωνιαν ην ου μη αποστρεψω οπισθεν αυτων και τον φοβον μου δωσω εις την καρδιαν αυτων προς το μη αποστηναι αυτους απ' εμου

⁴¹ και επισκεψομαι του αγαθωσαι αυτους και φυτευσω αυτους εν τη γη ταυτη εν πιστει και εν παση καρδια και εν παση ψυχη

⁴² οτι ουτως ειπεν κυριος καθα επηγαγον επι τον λαον τουτον παντα τα κακα τα μεγαλα ταυτα ουτως εγω επαξω επ' αυτους παντα τα αγαθα α ελαλησα επ' αυτους

⁴³ και κτηθησονται ετι αγροι εν τη γη η συ λεγεις αβατος εστιν απο ανθρωπων και κτηνους και παρεδοθησαν εις χειρας χαλδαιων

⁴⁴ και κτησονται αγρους εν αργυριω και γραψεις βιβλιον και σφραγιη και διαμαρτυρη μαρτυρας εν γη βενιαμιν και κυκλω ιερουσαλημ και εν πολεσιν ιουδα και εν πολεσιν του ορους και εν πολεσιν της σεφηλα και εν πολεσιν της ναγεβ οτι αποστρεψω τας αποικιας αυτων

¹ και συ υιε ανθρωπου προφητευσον επι τα ορη ισραηλ και ειπον τοις ορεσιν του ισραηλ ακουσατε λογον κυριου

² ταδε λεγει κυριος κυριος ανθ' ων ειπεν ο εχθρος εφ' υμας ευγε ερημα αιωνια εις κατασχεσιν ημιν εγενηθη

³ δια τουτο προφητευσον και ειπον ταδε λεγει κυριος κυριος αντι του ατιμασθηναι υμας και μισηθηναι υμας υπο των κυκλω υμων του ειναι υμας εις κατασχεσιν τοις καταλοιποις εθνεσιν και ανεβητε λαλημα γλωσση και εις ονειδισμα εθνεσιν

⁴ δια τουτο ορη ισραηλ ακουσατε λογον κυριου ταδε λεγει κυριος τοις ορεσιν και τοις βουνοις και ταις φαραγξιν και τοις χειμαρροις και τοις εξηρημωμενοις και ηφανισμενοις και ταις πολεσιν ταις εγκαταλελειμμεναις αι εγενοντο εις προνομην και εις καταπατημα τοις καταλειφθεισιν εθνεσιν περικυκλω

⁵ δια τουτο ταδε λεγει κυριος κυριος ει μην εν πυρι θυμου μου ελαλησα επι τα λοιπα εθνη και επι την ιδουμαιαν πασαν οτι εδωκαν την γην μου εαυτοις εις κατασχεσιν μετ' ευφροσυνης ατιμασαντες ψυχας του αφανισαι εν προνομη

⁶ δια τουτο προφητευσον επι την γην του ισραηλ και ειπον τοις ορεσιν και τοις βουνοις και ταις φαραγξιν και ταις ναπαις ταδε λεγει κυριος ιδου εγω εν τω ζηλω μου και εν τω θυμω μου ελαλησα αντι του ονειδισμους εθνων ενεγκαι υμας

⁷ δια τουτο εγω αρω την χειρα μου επι τα εθνη τα περικυκλω υμων ουτοι την ατιμιαν αυτων λημψονται

⁸ υμων δε ορη ισραηλ την σταφυλην και τον καρπον υμων καταφαγεται ο λαος μου οτι εγγιζουσιν του ελθειν

⁹ οτι ιδου εγω εφ' υμας και επιβλεψω εφ' υμας και κατεργασθησεσθε και σπαρησεσθε

¹⁰ και πληθυνω εφ' υμας ανθρωπους παν οικον ισραηλ εις τελος και κατοικηθησονται αι πολεις και η ηρημωμενη οικοδομηθησεται

¹¹ και πληθυνω εφ' υμας ανθρωπους και κτηνη και κατοικιω υμας ως το εν αρχη υμων και ευ ποιησω υμας ωσπερ τα εμπροσθεν υμων και γνωσεσθε οτι εγω ειμι κυριος

¹² και γεννησω εφ' υμας ανθρωπους τον λαον μου ισραηλ και κληρονομησουσιν υμας και εσεσθε αυτοις εις κατασχεσιν και ου μη προστεθητε ετι ατεκνωθηναι απ' αυτων

¹³ ταδε λεγει κυριος κυριος ανθ' ων ειπαν σοι κατεσθουσα ανθρωπους ει και ητεκνωμενη υπο του εθνους σου εγενου

¹⁴ δια τουτο ανθρωπους ουκετι φαγεσαι και το εθνος σου ουκ ατεκνωσεις ετι λεγει κυριος κυριος

¹⁵ και ουκ ακουσθησεται ουκετι εφ' υμας ατιμια εθνων και ονειδισμους λαων ου μη ανενεγκητε λεγει κυριος κυριος

¹⁶ και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

¹⁷ υιε ανθρωπου οικος ισραηλ κατωκησεν επι της γης αυτων και εμιαναν αυτην εν τη οδω αυτων και εν τοις ειδωλοις αυτων και εν ταις ακαθαρσιαις αυτων κατα την ακαθαρσιαν της αποκαθημενης εγενηθη η οδος αυτων προ προσωπου μου

¹⁸ και εξεχεα τον θυμον μου επ' αυτους

¹⁹ και διεσπειρα αυτους εις τα εθνη και ελικμησα αυτους εις τας χωρας κατα την οδον αυτων και κατα την αμαρτιαν αυτων εκρινα αυτους

²⁰ και εισηλθοσαν εις τα εθνη ου εισηλθοσαν εκει και εβεβηλωσαν το ονομα μου το αγιον εν τω λεγεσθαι αυτους λαος κυριου ουτοι και εκ της γης αυτου εξεληλυθασιν

²¹ και εφεισαμην αυτων δια το ονομα μου το αγιον ο εβεβηλωσαν οικος ισραηλ εν τοις εθνεσιν ου εισηλθοσαν εκει

²² δια τουτο ειπον τω οικω ισραηλ ταδε λεγει κυριος ουχ υμιν εγω ποιω οικος ισραηλ αλλ' η δια το ονομα μου το αγιον ο εβεβηλωσατε εν τοις εθνεσιν ου εισηλθετε εκει

²³ και αγιασω το ονομα μου το μεγα το βεβηλωθεν εν τοις εθνεσιν ο εβεβηλωσατε εν μεσω αυτων και γνωσονται τα εθνη οτι εγω ειμι κυριος εν τω αγιασθηναι με εν υμιν κατ' οφθαλμους αυτων

²⁴ και λημψομαι υμας εκ των εθνων και αθροισω υμας εκ πασων των γαιων και εισαξω υμας εις την γην υμων

²⁵ και ρανω εφ' υμας υδωρ καθαρον και καθαρισθησεσθε απο πασων των ακαθαρσιων υμων και απο παντων των ειδωλων υμων και καθαριω υμας

²⁶ και δωσω υμιν καρδιαν καινην και πνευμα καινον δωσω εν υμιν και αφελω την καρδιαν την λιθινην εκ της σαρκος υμων και δωσω υμιν καρδιαν σαρκινην

²⁷ και το πνευμα μου δωσω εν υμιν και ποιησω ινα εν τοις δικαιωμασιν μου πορευησθε και τα κριματα μου φυλαξησθε και ποιησητε

²⁸ και κατοικησετε επι της γης ης εδωκα τοις πατρασιν υμων και εσεσθε μοι εις λαον καγω εσομαι υμιν εις θεον

²⁹ και σωσω υμας εκ πασων των ακαθαρσιων υμων και καλεσω τον σιτον και πληθυνω αυτον και ου δωσω εφ' υμας λιμον

³⁰ και πληθυνω τον καρπον του ξυλου και τα γενηματα του αγρου οπως μη λαβητε ονειδισμον λιμου εν τοις εθνεσιν

³¹ και μνησθησεσθε τας οδους υμων τας πονηρας και τα επιτηδευματα υμων τα μη αγαθα και προσοχθιειτε κατα προσωπον αυτων εν ταις ανομιαις υμων και επι τοις βδελυγμασιν υμων

³² ου δι' υμας εγω ποιω λεγει κυριος κυριος γνωστον εσται υμιν αισχυνθητε και εντραπητε εκ των οδων υμων οικος ισραηλ

³³ ταδε λεγει κυριος εν ημερα η καθαριω υμας εκ πασων των ανομιων υμων και κατοικιω τας πολεις και οικοδομηθησονται αι ερημοι

³⁴ και η γη η ηφανισμενη εργασθησεται ανθ' ων οτι ηφανισμενη εγενηθη κατ' οφθαλμους παντος παροδευοντος

³⁵ και ερουσιν η γη εκεινη η ηφανισμενη εγενηθη ως κηπος τρυφης και αι πολεις αι ερημοι και ηφανισμεναι και κατεσκαμμεναι οχυραι εκαθισαν

³⁶ και γνωσονται τα εθνη οσα αν καταλειφθωσιν κυκλω υμων οτι εγω κυριος ωκοδομησα τας καθηρημενας και κατεφυτευσα τας ηφανισμενας εγω κυριος ελαλησα και ποιησω

³⁷ ταδε λεγει κυριος ετι τουτο ζητηθησομαι τω οικω ισραηλ του ποιησαι αυτοις πληθυνω αυτους ως προβατα ανθρωπους

³⁸ ως προβατα αγια ως προβατα ιερουσαλημ εν ταις εορταις αυτης ουτως εσονται αι πολεις αι ερημοι πληρεις προβατων ανθρωπων και γνωσονται οτι εγω κυριος