Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Jeremiah 28

Studie

   

1 ταδε λεγει κυριος ιδου εγω εξεγειρω επι βαβυλωνα και επι τους κατοικουντας χαλδαιους ανεμον καυσωνα διαφθειροντα

2 και εξαποστελω εις βαβυλωνα υβριστας και καθυβρισουσιν αυτην και λυμανουνται την γην αυτης ουαι επι βαβυλωνα κυκλοθεν εν ημερα κακωσεως αυτης

3 επ' αυτην τεινετω ο τεινων το τοξον αυτου και περιθεσθω ω εστιν οπλα αυτω και μη φεισησθε επι νεανισκους αυτης και αφανισατε πασαν την δυναμιν αυτης

4 και πεσουνται τραυματιαι εν γη χαλδαιων και κατακεκεντημενοι εξωθεν αυτης

5 διοτι ουκ εχηρευσεν ισραηλ και ιουδας απο θεου αυτων απο κυριου παντοκρατορος οτι η γη αυτων επλησθη αδικιας απο των αγιων ισραηλ

6 φευγετε εκ μεσου βαβυλωνος και ανασωζετε εκαστος την ψυχην αυτου και μη απορριφητε εν τη αδικια αυτης οτι καιρος εκδικησεως αυτης εστιν παρα κυριου ανταποδομα αυτος ανταποδιδωσιν αυτη

7 ποτηριον χρυσουν βαβυλων εν χειρι κυριου μεθυσκον πασαν την γην απο του οινου αυτης επιοσαν εθνη δια τουτο εσαλευθησαν

8 και αφνω επεσεν βαβυλων και συνετριβη θρηνειτε αυτην λαβετε ρητινην τη διαφθορα αυτης ει πως ιαθησεται

9 ιατρευσαμεν την βαβυλωνα και ουκ ιαθη εγκαταλιπωμεν αυτην και απελθωμεν εκαστος εις την γην αυτου οτι ηγγισεν εις ουρανον το κριμα αυτης εξηρεν εως των αστρων

10 εξηνεγκεν κυριος το κριμα αυτου δευτε και αναγγειλωμεν εις σιων τα εργα κυριου θεου ημων

11 παρασκευαζετε τα τοξευματα πληρουτε τας φαρετρας ηγειρεν κυριος το πνευμα βασιλεως μηδων οτι εις βαβυλωνα η οργη αυτου του εξολεθρευσαι αυτην οτι εκδικησις κυριου εστιν εκδικησις λαου αυτου εστιν

12 επι τειχεων βαβυλωνος αρατε σημειον επιστησατε φαρετρας εγειρατε φυλακας ετοιμασατε οπλα οτι ενεχειρησεν και ποιησει κυριος α ελαλησεν επι τους κατοικουντας βαβυλωνα

13 κατασκηνουντας εφ' υδασι πολλοις και επι πληθει θησαυρων αυτης ηκει το περας σου αληθως εις τα σπλαγχα σου

14 οτι ωμοσεν κυριος κατα του βραχιονος αυτου διοτι πληρωσω σε ανθρωπων ωσει ακριδων και φθεγξονται επι σε οι καταβαινοντες

15 ποιων γην εν τη ισχυι αυτου ετοιμαζων οικουμενην εν τη σοφια αυτου εν τη συνεσει αυτου εξετεινεν τον ουρανον

16 εις φωνην εθετο ηχος υδατος εν τω ουρανω και ανηγαγεν νεφελας απ' εσχατου της γης αστραπας εις υετον εποιησεν και εξηγαγεν φως εκ θησαυρων αυτου

17 εμωρανθη πας ανθρωπος απο γνωσεως κατησχυνθη πας χρυσοχοος απο των γλυπτων αυτου οτι ψευδη εχωνευσαν ουκ εστιν πνευμα εν αυτοις

18 ματαια εστιν εργα μεμωκημενα εν καιρω επισκεψεως αυτων απολουνται

19 ου τοιαυτη μερις τω ιακωβ οτι ο πλασας τα παντα αυτος εστιν κληρονομια αυτου κυριος ονομα αυτω

20 διασκορπιζεις συ μοι σκευη πολεμου και διασκορπιω εν σοι εθνη και εξαρω εκ σου βασιλεις

21 και διασκορπιω εν σοι ιππον και αναβατην αυτου και διασκορπιω εν σοι αρματα και αναβατας αυτων

22 και διασκορπιω εν σοι νεανισκον και παρθενον και διασκορπιω εν σοι ανδρα και γυναικα

23 και διασκορπιω εν σοι ποιμενα και το ποιμνιον αυτου και διασκορπιω εν σοι γεωργον και το γεωργιον αυτου και διασκορπιω εν σοι ηγεμονας και στρατηγους σου

24 και ανταποδωσω τη βαβυλωνι και πασι τοις κατοικουσι χαλδαιοις πασας τας κακιας αυτων ας εποιησαν επι σιων κατ' οφθαλμους υμων λεγει κυριος

25 ιδου εγω προς σε το ορος το διεφθαρμενον το διαφθειρον πασαν την γην και εκτενω την χειρα μου επι σε και κατακυλιω σε απο των πετρων και δωσω σε ως ορος εμπεπυρισμενον

26 και ου μη λαβωσιν απο σου λιθον εις γωνιαν και λιθον εις θεμελιον οτι εις αφανισμον εις τον αιωνα εση λεγει κυριος

27 αρατε σημειον επι της γης σαλπισατε εν εθνεσιν σαλπιγγι αγιασατε επ' αυτην εθνη παραγγειλατε επ' αυτην βασιλειαις αραρατ παρ' εμου και τοις ασχαναζαιοις επιστησατε επ' αυτην βελοστασεις αναβιβασατε επ' αυτην ιππον ως ακριδων πληθος

28 αγιασατε επ' αυτην εθνη τον βασιλεα των μηδων και πασης της γης τους ηγουμενους αυτου και παντας τους στρατηγους αυτου

29 εσεισθη η γη και επονεσεν διοτι εξανεστη επι βαβυλωνα λογισμος κυριου του θειναι την γην βαβυλωνος εις αφανισμον και μη κατοικεισθαι αυτην

30 εξελιπεν μαχητης βαβυλωνος του πολεμειν καθησονται εκει εν περιοχη εθραυσθη η δυναστεια αυτων εγενηθησαν ωσει γυναικες ενεπυρισθη τα σκηνωματα αυτης συνετριβησαν οι μοχλοι αυτης

31 διωκων εις απαντησιν διωκοντος διωξεται και αναγγελλων εις απαντησιν αναγγελλοντος του αναγγειλαι τω βασιλει βαβυλωνος οτι εαλωκεν η πολις αυτου

32 απ' εσχατου των διαβασεων αυτου ελημφθησαν και τα συστεματα αυτων ενεπρησαν εν πυρι και ανδρες αυτου οι πολεμισται εξερχονται

33 διοτι ταδε λεγει κυριος οικοι βασιλεως βαβυλωνος ως αλων ωριμος αλοηθησονται ετι μικρον και ηξει ο αμητος αυτης

34 κατεφαγεν με εμερισατο με κατελαβεν με σκευος λεπτον ναβουχοδονοσορ βασιλευς βαβυλωνος κατεπιεν με ως δρακων επλησεν την κοιλιαν αυτου απο της τρυφης μου εξωσεν με

35 οι μοχθοι μου και αι ταλαιπωριαι μου εις βαβυλωνα ερει κατοικουσα σιων και το αιμα μου επι τους κατοικουντας χαλδαιους ερει ιερουσαλημ

36 δια τουτο ταδε λεγει κυριος ιδου εγω κρινω την αντιδικον σου και εκδικησω την εκδικησιν σου και ερημωσω την θαλασσαν αυτης και ξηρανω την πηγην αυτης

37 και εσται βαβυλων εις αφανισμον και ου κατοικηθησεται

38 αμα ως λεοντες εξηγερθησαν και ως σκυμνοι λεοντων

39 εν τη θερμασια αυτων δωσω ποτημα αυτοις και μεθυσω αυτους οπως καρωθωσιν και υπνωσωσιν υπνον αιωνιον και ου μη εγερθωσι λεγει κυριος

40 καταβιβασω αυτους ως αρνας εις σφαγην και ως κριους μετ' εριφων

41 πως εαλω και εθηρευθη το καυχημα πασης της γης πως εγενετο βαβυλων εις αφανισμον εν τοις εθνεσιν

42 ανεβη επι βαβυλωνα η θαλασσα εν ηχω κυματων αυτης και κατεκαλυφθη

43 εγενηθησαν αι πολεις αυτης γη ανυδρος και αβατος ου κατοικησει εν αυτη ουδε εις ουδε μη καταλυση εν αυτη υιος ανθρωπου

44 και εκδικησω επι βαβυλωνα και εξοισω α κατεπιεν εκ του στοματος αυτης και ου μη συναχθωσιν προς αυτην ετι τα εθνη

49 και εν βαβυλωνι πεσουνται τραυματιαι πασης της γης

50 ανασωζομενοι εκ γης πορευεσθε και μη ιστασθε οι μακροθεν μνησθητε του κυριου και ιερουσαλημ αναβητω επι την καρδιαν υμων

51 ησχυνθημεν οτι ηκουσαμεν ονειδισμον ημων κατεκαλυψεν ατιμια το προσωπον ημων εισηλθον αλλογενεις εις τα αγια ημων εις οικον κυριου

52 δια τουτο ιδου ημεραι ερχονται λεγει κυριος και εκδικησω επι τα γλυπτα αυτης και εν παση τη γη αυτης πεσουνται τραυματιαι

53 οτι εαν αναβη βαβυλων ως ο ουρανος και οτι εαν οχυρωση υψος ισχυος αυτης παρ' εμου ηξουσιν εξολεθρευοντες αυτην λεγει κυριος

54 φωνη κραυγης εν βαβυλωνι και συντριβη μεγαλη εν γη χαλδαιων

55 οτι εξωλεθρευσεν κυριος την βαβυλωνα και απωλεσεν απ' αυτης φωνην μεγαλην ηχουσαν ως υδατα πολλα εδωκεν εις ολεθρον φωνην αυτης

56 οτι ηλθεν επι βαβυλωνα ταλαιπωρια εαλωσαν οι μαχηται αυτης επτοηται το τοξον αυτων οτι θεος ανταποδιδωσιν αυτοις κυριος ανταποδιδωσιν αυτη την ανταποδοσιν

57 και μεθυσει μεθη τους ηγεμονας αυτης και τους σοφους αυτης και τους στρατηγους αυτης λεγει ο βασιλευς κυριος παντοκρατωρ ονομα αυτω

58 ταδε λεγει κυριος τειχος βαβυλωνος επλατυνθη κατασκαπτομενον κατασκαφησεται και αι πυλαι αυτης αι υψηλαι εμπυρισθησονται και ου κοπιασουσιν λαοι εις κενον και εθνη εν αρχη εκλειψουσιν

59 ο λογος ον ενετειλατο κυριος ιερεμια τω προφητη ειπειν τω σαραια υιω νηριου υιου μαασαιου οτε επορευετο παρα σεδεκιου βασιλεως ιουδα εις βαβυλωνα εν τω ετει τω τεταρτω της βασιλειας αυτου και σαραιας αρχων δωρων

60 και εγραψεν ιερεμιας παντα τα κακα α ηξει επι βαβυλωνα εν βιβλιω ενι παντας τους λογους τουτους τους γεγραμμενους επι βαβυλωνα

61 και ειπεν ιερεμιας προς σαραιαν οταν ελθης εις βαβυλωνα και οψη και αναγνωση παντας τους λογους τουτους

62 και ερεις κυριε κυριε συ ελαλησας επι τον τοπον τουτον του εξολεθρευσαι αυτον και του μη ειναι εν αυτω κατοικουντας απο ανθρωπου εως κτηνους οτι αφανισμος εις τον αιωνα εσται

63 και εσται οταν παυση του αναγινωσκειν το βιβλιον τουτο και επιδησεις επ' αυτο λιθον και ριψεις αυτο εις μεσον του ευφρατου

64 και ερεις ουτως καταδυσεται βαβυλων και ου μη αναστη απο προσωπου των κακων ων εγω επαγω επ' αυτην

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Revealed # 537

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

537. Behold, a great, fiery red dragon. This symbolizes people in the Protestant Reformed Church who make God three entities and the Lord two, and who divorce charity from faith, making faith saving and not at the same time charity.

These are the people meant by the dragon here and in the following verses. For they are antagonistic to the two essential elements of the New Church, namely, that God is one in essence and person, in whom is the Trinity, and that that God is the Lord; moreover, that charity and faith are one, like an essence and its form, and that only those people possess charity and faith who live in accordance with the Ten Commandments, which teach that evils are not to be done. To the extent anyone does not do evils then, by refraining from them as sins against God, to the same extent he does goods which are goods of charity and believes truths that are truths of faith.

[2] Everyone who considers it can see that people who make God three entities and the Lord two, and who divorce charity from faith, making faith saving and not at the same time charity, are antagonistic to these two essential elements of the New Church.

When we say that they make God three entities and the Lord two, we mean people who think of three persons as three gods and distinguish the Lord's humanity from His Divinity. Who, moreover, entertains any other thought, or can entertain any other thought, when he prays in accordance with the formal expression of his faith "that God the Father may send the Holy Spirit for His Son's sake"? Does he not pray to God the Father as one God, for the sake of the Son as another, concerning the Holy Spirit as a third?

It is apparent from this that even though someone intellectually may make the three persons one God, still he distinguishes between them, which is to say that he pictures them as three Gods when he prays these words. The same formal expression of his faith also makes the Lord two entities, since one thinks then only of the Lord's humanity and not at the same time of His Divinity; for the phrase, "for His Son's sake," means for the sake of His humanity that suffered the cross.

From this it can now be seen just who those are who are meant by the dragon which attempted to devour the woman's child, and which, because of the child, afterward pursued the woman into the wilderness.

[3] The dragon is called great because, with the exception of some people here and there who do not believe in the same way regarding the Trinity and faith, all the Protestant Reformed churches distinguish God into three persons and make faith alone saving. People who distinguish God into three persons and cling to this statement in the Athanasian Creed, "There is one Person of the Father, another of the Son, and another of the Holy Spirit," and also to this, "The Father is God, the Son is God, and the Holy Spirit is God" - these people, I say, cannot make one God out of three. They can indeed say they are one God, but they cannot think it.

By the same token people who think of the Lord's Divinity from eternity as a second person in the Godhead, and of His humanity in time as being like the humanity of any other person, cannot help but make the Lord two entities, despite the statement in the Athanasian Creed that His Divinity and humanity are one person, united like soul and body.

[4] The dragon is called fiery red because a fiery red color symbolizes falsity arising from the evils attendant on lusts, which is a falsity of hell.

Now because these two fundamental doctrinal tenets in the Protestant Reformed churches are false, and falsities destroy the church, inasmuch as they take away its truths and goods, therefore they were represented by the dragon. That is because a dragon in the Word symbolizes the destruction of the church, as can be seen from the following passages:

I will make Jerusalem a heap of ruins, a habitation of dragons; and I will turn the cities of Judah into a wasteland... (Jeremiah 9:11)

Behold..., there has come... a great tumult out of the north country, to turn the cities of Judah into a wasteland, a habitation of dragons. (Jeremiah 10:22)

Hazor shall be a habitation of dragons, a desolation forever. (Jeremiah 49:33)

...that it may be a habitation of dragons, a courtyard for the offspring of owls. (Isaiah 34:13)

In the habitation of dragons, her couch... (Isaiah 35:7)

I will go stripped and naked; I will make a wailing like dragons, and a mourning like the offspring of owls. (Micah 1:8)

...I cried out for help. I am a brother of dragons, and a companion of the offspring of the screech owl. (Job 30:28-29)

The iyyim 1 will reply in her palaces, and dragons in her... temples. (Isaiah 13:22)

Let Babylon be a heap, a habitation of dragons, as a hissing and an astonishment... (Jeremiah 51:37)

You have crushed us in the place of dragons, and covered us with the shadow of death. (Psalms 44:18-19)

I have made (Esau's) mountains a wasteland, and his inheritance one for dragons of the wilderness. (Malachi 1:3)

And so on elsewhere, as in Isaiah 43:20, Jeremiah 14:6, Psalms 91:13-14, Deuteronomy 32:33.

[5] The dragon here means people who are caught up in faith alone and who reject works of the Law as not saving, and I have had this attested several times by personal experience in the spiritual world. I have seen many thousands of such people assembled into companies, and at a distance then they looked like a dragon with a long tail, which seemed to be covered with thorn-like spikes, symbolizing falsities.

I also once saw a still bigger dragon, which arched its back and extended its tail up to the sky in an effort to draw down the stars from there.

I thus had it visually shown to me that these and no others are the people meant by the dragon.

Poznámky pod čarou:

1. A Hebrew word אִיִּים, appearing only three times in the Old Testament (Isaiah 13:22; 34:14

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org