Bible

 

Genesis 8

Studie

   

1 και εμνησθη ο θεος του νωε και παντων των θηριων και παντων των κτηνων και παντων των πετεινων και παντων των ερπετων οσα ην μετ' αυτου εν τη κιβωτω και επηγαγεν ο θεος πνευμα επι την γην και εκοπασεν το υδωρ

2 και επεκαλυφθησαν αι πηγαι της αβυσσου και οι καταρρακται του ουρανου και συνεσχεθη ο υετος απο του ουρανου

3 και ενεδιδου το υδωρ πορευομενον απο της γης ενεδιδου και ηλαττονουτο το υδωρ μετα πεντηκοντα και εκατον ημερας

4 και εκαθισεν η κιβωτος εν μηνι τω εβδομω εβδομη και εικαδι του μηνος επι τα ορη τα αραρατ

5 το δε υδωρ πορευομενον ηλαττονουτο εως του δεκατου μηνος εν δε τω ενδεκατω μηνι τη πρωτη του μηνος ωφθησαν αι κεφαλαι των ορεων

6 και εγενετο μετα τεσσαρακοντα ημερας ηνεωξεν νωε την θυριδα της κιβωτου ην εποιησεν

7 και απεστειλεν τον κορακα του ιδειν ει κεκοπακεν το υδωρ και εξελθων ουχ υπεστρεψεν εως του ξηρανθηναι το υδωρ απο της γης

8 και απεστειλεν την περιστεραν οπισω αυτου ιδειν ει κεκοπακεν το υδωρ απο προσωπου της γης

9 και ουχ ευρουσα η περιστερα αναπαυσιν τοις ποσιν αυτης υπεστρεψεν προς αυτον εις την κιβωτον οτι υδωρ ην επι παντι προσωπω πασης της γης και εκτεινας την χειρα αυτου ελαβεν αυτην και εισηγαγεν αυτην προς εαυτον εις την κιβωτον

10 και επισχων ετι ημερας επτα ετερας παλιν εξαπεστειλεν την περιστεραν εκ της κιβωτου

11 και ανεστρεψεν προς αυτον η περιστερα το προς εσπεραν και ειχεν φυλλον ελαιας καρφος εν τω στοματι αυτης και εγνω νωε οτι κεκοπακεν το υδωρ απο της γης

12 και επισχων ετι ημερας επτα ετερας παλιν εξαπεστειλεν την περιστεραν και ου προσεθετο του επιστρεψαι προς αυτον ετι

13 και εγενετο εν τω ενι και εξακοσιοστω ετει εν τη ζωη του νωε του πρωτου μηνος μια του μηνος εξελιπεν το υδωρ απο της γης και απεκαλυψεν νωε την στεγην της κιβωτου ην εποιησεν και ειδεν οτι εξελιπεν το υδωρ απο προσωπου της γης

14 εν δε τω μηνι τω δευτερω εβδομη και εικαδι του μηνος εξηρανθη η γη

15 και ειπεν κυριος ο θεος τω νωε λεγων

16 εξελθε εκ της κιβωτου συ και η γυνη σου και οι υιοι σου και αι γυναικες των υιων σου μετα σου

17 και παντα τα θηρια οσα εστιν μετα σου και πασα σαρξ απο πετεινων εως κτηνων και παν ερπετον κινουμενον επι της γης εξαγαγε μετα σεαυτου και αυξανεσθε και πληθυνεσθε επι της γης

18 και εξηλθεν νωε και η γυνη αυτου και οι υιοι αυτου και αι γυναικες των υιων αυτου μετ' αυτου

19 και παντα τα θηρια και παντα τα κτηνη και παν πετεινον και παν ερπετον κινουμενον επι της γης κατα γενος αυτων εξηλθοσαν εκ της κιβωτου

20 και ωκοδομησεν νωε θυσιαστηριον τω θεω και ελαβεν απο παντων των κτηνων των καθαρων και απο παντων των πετεινων των καθαρων και ανηνεγκεν ολοκαρπωσεις επι το θυσιαστηριον

21 και ωσφρανθη κυριος ο θεος οσμην ευωδιας και ειπεν κυριος ο θεος διανοηθεις ου προσθησω ετι του καταρασασθαι την γην δια τα εργα των ανθρωπων οτι εγκειται η διανοια του ανθρωπου επιμελως επι τα πονηρα εκ νεοτητος ου προσθησω ουν ετι παταξαι πασαν σαρκα ζωσαν καθως εποιησα

22 πασας τας ημερας της γης σπερμα και θερισμος ψυχος και καυμα θερος και εαρ ημεραν και νυκτα ου καταπαυσουσιν

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 935

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

935. That “summer and winter” signify the state of the regenerate man as to his new will, the alternations of which are as summer and winter, is evident from what has been said about cold and heat. The alternations with those who are to be regenerated are likened to cold and heat, but the alternations with those who have been regenerated are likened to summer and winter. That in the former case the man who is to be regenerated is treated of, and in the present case the man who has been regenerated, is evident from this, that in the one case cold is named first, and heat second; whereas in the other case summer is first named, and winter second. The reason is that a man who is being regenerated begins from cold, that is, from no faith and charity; but when he has been regenerated, he begins from charity.

[2] That there are alternations with the regenerate man—now no charity, and now some charity—is clearly evident for the reason that in everyone, even when regenerated, there is nothing but evil, and everything good is the Lord’s alone. And since there is nothing but evil in him, he cannot but undergo alternations and now be as it were in summer, that is, in charity, and now in winter, that is, in no charity. Such alternations exist in order that man may be perfected more and more, and thus be rendered more and more happy, and they take place with the regenerate man not only while he lives in the body, but also when he comes into the other life, for without alternations as of summer and winter as to what is of his will, and as of day and night as to what is of his understanding, he cannot possibly be perfected and rendered more happy; but in the other life these alternations are like those of summer and winter in the temperate zones, and those of day and night in springtime.

[3] These states are also described in the Prophets by “summer and winter” and by “day and night;” as in Zechariah:

And it shall come to pass in that day that living waters shall go out from Jerusalem; half of them toward the eastern sea, and half of them toward the western sea; in summer and in winter shall it be (Zechariah 14:8),where the New Jerusalem is treated of, or the kingdom of the Lord in heaven and on earth, that is, its state of both kinds, which is called “summer and winter.”

In David:

The day is Thine, the night also is Thine; Thou hast prepared the light and the sun, Thou hast set all the borders of the earth, Thou hast made summer and winter (Psalms 74:16-17), where like things are involved.

So in Jeremiah:

That the covenant of the day, and the covenant of the night be not made vain, that there may be day and night in their season (Jeremiah 33:20).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.