Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Genesis 7

Studie

   

1 και ειπεν κυριος ο θεος προς νωε εισελθε συ και πας ο οικος σου εις την κιβωτον οτι σε ειδον δικαιον εναντιον μου εν τη γενεα ταυτη

2 απο δε των κτηνων των καθαρων εισαγαγε προς σε επτα επτα αρσεν και θηλυ απο δε των κτηνων των μη καθαρων δυο δυο αρσεν και θηλυ

3 και απο των πετεινων του ουρανου των καθαρων επτα επτα αρσεν και θηλυ και απο των πετεινων των μη καθαρων δυο δυο αρσεν και θηλυ διαθρεψαι σπερμα επι πασαν την γην

4 ετι γαρ ημερων επτα εγω επαγω υετον επι την γην τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας και εξαλειψω πασαν την εξαναστασιν ην εποιησα απο προσωπου της γης

5 και εποιησεν νωε παντα οσα ενετειλατο αυτω κυριος ο θεος

6 νωε δε ην ετων εξακοσιων και ο κατακλυσμος εγενετο υδατος επι της γης

7 εισηλθεν δε νωε και οι υιοι αυτου και η γυνη αυτου και αι γυναικες των υιων αυτου μετ' αυτου εις την κιβωτον δια το υδωρ του κατακλυσμου

8 και απο των πετεινων και απο των κτηνων των καθαρων και απο των κτηνων των μη καθαρων και απο παντων των ερπετων των επι της γης

9 δυο δυο εισηλθον προς νωε εις την κιβωτον αρσεν και θηλυ καθα ενετειλατο αυτω ο θεος

10 και εγενετο μετα τας επτα ημερας και το υδωρ του κατακλυσμου εγενετο επι της γης

11 εν τω εξακοσιοστω ετει εν τη ζωη του νωε του δευτερου μηνος εβδομη και εικαδι του μηνος τη ημερα ταυτη ερραγησαν πασαι αι πηγαι της αβυσσου και οι καταρρακται του ουρανου ηνεωχθησαν

12 και εγενετο ο υετος επι της γης τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας

13 εν τη ημερα ταυτη εισηλθεν νωε σημ χαμ ιαφεθ υιοι νωε και η γυνη νωε και αι τρεις γυναικες των υιων αυτου μετ' αυτου εις την κιβωτον

14 και παντα τα θηρια κατα γενος και παντα τα κτηνη κατα γενος και παν ερπετον κινουμενον επι της γης κατα γενος και παν πετεινον κατα γενος

15 εισηλθον προς νωε εις την κιβωτον δυο δυο απο πασης σαρκος εν ω εστιν πνευμα ζωης

16 και τα εισπορευομενα αρσεν και θηλυ απο πασης σαρκος εισηλθεν καθα ενετειλατο ο θεος τω νωε και εκλεισεν κυριος ο θεος εξωθεν αυτου την κιβωτον

17 και εγενετο ο κατακλυσμος τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας επι της γης και επληθυνθη το υδωρ και επηρεν την κιβωτον και υψωθη απο της γης

18 και επεκρατει το υδωρ και επληθυνετο σφοδρα επι της γης και επεφερετο η κιβωτος επανω του υδατος

19 το δε υδωρ επεκρατει σφοδρα σφοδρως επι της γης και επεκαλυψεν παντα τα ορη τα υψηλα α ην υποκατω του ουρανου

20 δεκα πεντε πηχεις επανω υψωθη το υδωρ και επεκαλυψεν παντα τα ορη τα υψηλα

21 και απεθανεν πασα σαρξ κινουμενη επι της γης των πετεινων και των κτηνων και των θηριων και παν ερπετον κινουμενον επι της γης και πας ανθρωπος

22 και παντα οσα εχει πνοην ζωης και πας ος ην επι της ξηρας απεθανεν

23 και εξηλειψεν παν το αναστημα ο ην επι προσωπου πασης της γης απο ανθρωπου εως κτηνους και ερπετων και των πετεινων του ουρανου και εξηλειφθησαν απο της γης και κατελειφθη μονος νωε και οι μετ' αυτου εν τη κιβωτω

24 και υψωθη το υδωρ επι της γης ημερας εκατον πεντηκοντα

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 756

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

756. That “all the fountains of the great deep were broken up” signifies the extreme of temptation as to things of the will, is evident from what has been said just above respecting temptations, that they are of two kinds, one as to things of the understanding, the other as to things of the will, and that the latter relatively to the former are severe; and it is evident likewise from the fact that up to this point temptation as to things of the understanding has been treated of. The same is evident from the signification of the “deep” namely, cupidities and the falsities thence derived (as before atn. 18), and it is evident also from the following passages in the Word.

In Ezekiel:

Thus saith the Lord Jehovih, When I shall make thee a desolate city, like the cities that are not inhabited, when I shall bring up the deep upon thee, and many waters shall cover thee (Ezekiel 26:19),

where the “deep” and “many waters” denote the extreme of temptation.

In Jonah:

The waters compassed me about, even to the soul; the deep was round about me (Jonah 2:5),

where likewise the “waters” and the “deep” denote the extreme of temptation.

In David:

Deep calleth unto deep at the noise of Thy water-spouts; all Thy breakers and all Thy waves are over me (Psalms 42:7),

where also the “deep” manifestly denotes the extreme of temptation.

Again:

He rebuked the Red Sea also, and it was dried up; and He made them go through the deeps as in the wilderness, and He saved them from the hand of him that hated them, and redeemed them from the hand of the enemy, and the waters covered their adversaries (Psalms 106:9-11),

where the “deep” denotes the temptations in the wilderness.

[2] In ancient times, hell was meant by the “deep;” and phantasies and persuasions of falsity were likened to waters and rivers, as also to a smoke out of the deep. And the hells of some appear so, that is, as deeps and as seas; concerning which, of the Lord’s Divine mercy hereafter. From those hells come the evil spirits that devastate, and also those that tempt man; and their phantasies that they pour in, and the cupidities with which they inflame a man, are as inundations and exhalations therefrom. For as before said, through evil spirits man is conjoined with hell, and through angels with heaven. And therefore when it is said that “all the fountains of the deep were broken up” such things are signified. That hell is called the “deep” and that the foul emanations therefrom are called “rivers” is evident in Ezekiel:

Thus saith the Lord Jehovah, In the day when he went down into hell I caused a mourning, I covered the deep above him, and I restrained the rivers thereof, and the great waters were stayed (Ezekiel 31:15).

Hell is also called the “deep” or “abyss” in John (Revelation 9:1-2, 11; 11:7; 17:8; 20:1, 3).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org