Bible

 

Genesis 49

Studie

   

1 εκαλεσεν δε ιακωβ τους υιους αυτου και ειπεν συναχθητε ινα αναγγειλω υμιν τι απαντησει υμιν επ' εσχατων των ημερων

2 αθροισθητε και ακουσατε υιοι ιακωβ ακουσατε ισραηλ του πατρος υμων

3 ρουβην πρωτοτοκος μου συ ισχυς μου και αρχη τεκνων μου σκληρος φερεσθαι και σκληρος αυθαδης

4 εξυβρισας ως υδωρ μη εκζεσης ανεβης γαρ επι την κοιτην του πατρος σου τοτε εμιανας την στρωμνην ου ανεβης

5 συμεων και λευι αδελφοι συνετελεσαν αδικιαν εξ αιρεσεως αυτων

6 εις βουλην αυτων μη ελθοι η ψυχη μου και επι τη συστασει αυτων μη ερεισαι τα ηπατα μου οτι εν τω θυμω αυτων απεκτειναν ανθρωπους και εν τη επιθυμια αυτων ενευροκοπησαν ταυρον

7 επικαταρατος ο θυμος αυτων οτι αυθαδης και η μηνις αυτων οτι εσκληρυνθη διαμεριω αυτους εν ιακωβ και διασπερω αυτους εν ισραηλ

8 ιουδα σε αινεσαισαν οι αδελφοι σου αι χειρες σου επι νωτου των εχθρων σου προσκυνησουσιν σοι οι υιοι του πατρος σου

9 σκυμνος λεοντος ιουδα εκ βλαστου υιε μου ανεβης αναπεσων εκοιμηθης ως λεων και ως σκυμνος τις εγερει αυτον

10 ουκ εκλειψει αρχων εξ ιουδα και ηγουμενος εκ των μηρων αυτου εως αν ελθη τα αποκειμενα αυτω και αυτος προσδοκια εθνων

11 δεσμευων προς αμπελον τον πωλον αυτου και τη ελικι τον πωλον της ονου αυτου πλυνει εν οινω την στολην αυτου και εν αιματι σταφυλης την περιβολην αυτου

12 χαροποι οι οφθαλμοι αυτου απο οινου και λευκοι οι οδοντες αυτου η γαλα

13 ζαβουλων παραλιος κατοικησει και αυτος παρ' ορμον πλοιων και παρατενει εως σιδωνος

14 ισσαχαρ το καλον επεθυμησεν αναπαυομενος ανα μεσον των κληρων

15 και ιδων την αναπαυσιν οτι καλη και την γην οτι πιων υπεθηκεν τον ωμον αυτου εις το πονειν και εγενηθη ανηρ γεωργος

16 δαν κρινει τον εαυτου λαον ωσει και μια φυλη εν ισραηλ

17 και γενηθητω δαν οφις εφ' οδου εγκαθημενος επι τριβου δακνων πτερναν ιππου και πεσειται ο ιππευς εις τα οπισω

18 την σωτηριαν περιμενω κυριου

19 γαδ πειρατηριον πειρατευσει αυτον αυτος δε πειρατευσει αυτων κατα ποδας

20 ασηρ πιων αυτου ο αρτος και αυτος δωσει τρυφην αρχουσιν

21 νεφθαλι στελεχος ανειμενον επιδιδους εν τω γενηματι καλλος

22 υιος ηυξημενος ιωσηφ υιος ηυξημενος ζηλωτος υιος μου νεωτατος προς με αναστρεψον

23 εις ον διαβουλευομενοι ελοιδορουν και ενειχον αυτω κυριοι τοξευματων

24 και συνετριβη μετα κρατους τα τοξα αυτων και εξελυθη τα νευρα βραχιονων χειρων αυτων δια χειρα δυναστου ιακωβ εκειθεν ο κατισχυσας ισραηλ

25 παρα θεου του πατρος σου και εβοηθησεν σοι ο θεος ο εμος και ευλογησεν σε ευλογιαν ουρανου ανωθεν και ευλογιαν γης εχουσης παντα ενεκεν ευλογιας μαστων και μητρας

26 ευλογιας πατρος σου και μητρος σου υπερισχυσεν επ' ευλογιαις ορεων μονιμων και επ' ευλογιαις θινων αεναων εσονται επι κεφαλην ιωσηφ και επι κορυφης ων ηγησατο αδελφων

27 βενιαμιν λυκος αρπαξ το πρωινον εδεται ετι και εις το εσπερας διαδωσει τροφην

28 παντες ουτοι υιοι ιακωβ δωδεκα και ταυτα ελαλησεν αυτοις ο πατηρ αυτων και ευλογησεν αυτους εκαστον κατα την ευλογιαν αυτου ευλογησεν αυτους

29 και ειπεν αυτοις εγω προστιθεμαι προς τον εμον λαον θαψατε με μετα των πατερων μου εν τω σπηλαιω ο εστιν εν τω αγρω εφρων του χετταιου

30 εν τω σπηλαιω τω διπλω τω απεναντι μαμβρη εν τη γη χανααν ο εκτησατο αβρααμ το σπηλαιον παρα εφρων του χετταιου εν κτησει μνημειου

31 εκει εθαψαν αβρααμ και σαρραν την γυναικα αυτου εκει εθαψαν ισαακ και ρεβεκκαν την γυναικα αυτου και εκει εθαψα λειαν

32 εν κτησει του αγρου και του σπηλαιου του οντος εν αυτω παρα των υιων χετ

33 και κατεπαυσεν ιακωβ επιτασσων τοις υιοις αυτου και εξαρας τους ποδας αυτου επι την κλινην εξελιπεν και προσετεθη προς τον λαον αυτου

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 6391

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

6391. And he shall see rest that it is good. That this signifies the works of good without reward, that they are full of happiness, is evident from the signification of “rest,” as being the things that belong to heaven, and thus that are in the good of charity, or in works of good, without reward (of which below); from the signification of “that it is good,” as being that they are full of happiness. The reason why “rest” denotes works of good without reward, is that in the highest sense “rest” or “peace” signifies the Lord; in the relative sense, heaven; thus the good which is from the Lord (see n. 3780, 4681, 5662); and as no others are in the things signified by “rest” or “peace” than those who are in good of charity, thus in works of good without reward, these are signified by “rest;” for this follows from the connection of things in the internal sense.

[2] With regard to the subject itself, they who do goods with the sole end of reward cannot possibly know that in doing goods without any reward there is happiness so great as to be heavenly happiness itself. The reason of their ignorance is that they perceive happiness in the delight of the love of self, and insofar as a man perceives delight in this love, so far he does not perceive delight in heavenly love, for they are opposites. The delight which flows from the love of self completely extinguishes the delight which is from heavenly love, insomuch that it is absolutely unknown what heavenly delight is; and if its nature is told it is not believed, nay, it is denied.

[3] This it has been given me to know from evil spirits in the other life who, while they lived, did nothing of what is good to others or to their country except for the sake of themselves; such do not believe that any delight is possible in doing goods without the end of reward; for they suppose that if there is no end of reward all delight ceases. And if they are told further that when that delight ceases heavenly delight begins, they are amazed at the hearing; and they are still more amazed when they hear that this heavenly delight flows in through the inmost of man, and affects his interiors with inexpressible happiness; and they say that they cannot comprehend it, nay, that they do not desire to do so; for they believe that if they were to lose the delight of the love of self, they would be very miserable, because they would then be deprived of all the joy of life; and they also call those simple who are in a different state. Not unlike these persons are those who do works with an end of reward; for they do good works for themselves, and not for others, because they regard themselves therein, and not the neighbor, nor their country, nor heaven, nor the Lord, except as those who are thus placed under an obligation to do them a service. Such are the things described in the internal sense of this verse about Issachar.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.