Bible

 

Genesis 47

Studie

   

1 ελθων δε ιωσηφ απηγγειλεν τω φαραω λεγων ο πατηρ μου και οι αδελφοι μου και τα κτηνη και οι βοες αυτων και παντα τα αυτων ηλθον εκ γης χανααν και ιδου εισιν εν γη γεσεμ

2 απο δε των αδελφων αυτου παρελαβεν πεντε ανδρας και εστησεν αυτους εναντιον φαραω

3 και ειπεν φαραω τοις αδελφοις ιωσηφ τι το εργον υμων οι δε ειπαν τω φαραω ποιμενες προβατων οι παιδες σου και ημεις και οι πατερες ημων

4 ειπαν δε τω φαραω παροικειν εν τη γη ηκαμεν ου γαρ εστιν νομη τοις κτηνεσιν των παιδων σου ενισχυσεν γαρ ο λιμος εν γη χανααν νυν ουν κατοικησομεν οι παιδες σου εν γη γεσεμ

5 ειπεν δε φαραω τω ιωσφη κατοικειτωσαν εν γη γεσεμ ει δε επιστη οτι εισιν εν αυτοις ανδρες δυνατοι καταστησον αυτους αρχοντας των εμων κτηνων ηλθον δε εις αιγυπτον προς ιωσηφ ιακωβ και οι υιοι αυτου και ηκουσεν φαραω βασιλευς αιγυπτου και ειπεν φαραω προς ιωσηφ λεγων ο πατηρ σου και οι αδελφοι σου ηκασι προς σε

6 ιδου η γη αιγυπτου εναντιον σου εστιν εν τη βελτιστη γη κατοικισον τον πατερα σου και τους αδελφους σου

7 εισηγαγεν δε ιωσηφ ιακωβ τον πατερα αυτου και εστησεν αυτον εναντιον φαραω και ευλογησεν ιακωβ τον φαραω

8 ειπεν δε φαραω τω ιακωβ ποσα ετη ημερων της ζωης σου

9 και ειπεν ιακωβ τω φαραω αι ημεραι των ετων της ζωης μου ας παροικω εκατον τριακοντα ετη μικραι και πονηραι γεγονασιν αι ημεραι των ετων της ζωης μου ουκ αφικοντο εις τας ημερας των ετων της ζωης των πατερων μου ας ημερας παρωκησαν

10 και ευλογησας ιακωβ τον φαραω εξηλθεν απ' αυτου

11 και κατωκισεν ιωσηφ τον πατερα και τους αδελφους αυτου και εδωκεν αυτοις κατασχεσιν εν γη αιγυπτου εν τη βελτιστη γη εν γη ραμεσση καθα προσεταξεν φαραω

12 και εσιτομετρει ιωσηφ τω πατρι και τοις αδελφοις αυτου και παντι τω οικω του πατρος αυτου σιτον κατα σωμα

13 σιτος δε ουκ ην εν παση τη γη ενισχυσεν γαρ ο λιμος σφοδρα εξελιπεν δε η γη αιγυπτου και η γη χανααν απο του λιμου

14 συνηγαγεν δε ιωσηφ παν το αργυριον το ευρεθεν εν γη αιγυπτου και εν γη χανααν του σιτου ου ηγοραζον και εσιτομετρει αυτοις και εισηνεγκεν ιωσηφ παν το αργυριον εις τον οικον φαραω

15 και εξελιπεν παν το αργυριον εκ γης αιγυπτου και εκ γης χανααν ηλθον δε παντες οι αιγυπτιοι προς ιωσηφ λεγοντες δος ημιν αρτους και ινα τι αποθνησκομεν εναντιον σου εκλελοιπεν γαρ το αργυριον ημων

16 ειπεν δε αυτοις ιωσηφ φερετε τα κτηνη υμων και δωσω υμιν αρτους αντι των κτηνων υμων ει εκλελοιπεν το αργυριον

17 ηγαγον δε τα κτηνη προς ιωσηφ και εδωκεν αυτοις ιωσηφ αρτους αντι των ιππων και αντι των προβατων και αντι των βοων και αντι των ονων και εξεθρεψεν αυτους εν αρτοις αντι παντων των κτηνων αυτων εν τω ενιαυτω εκεινω

18 εξηλθεν δε το ετος εκεινο και ηλθον προς αυτον εν τω ετει τω δευτερω και ειπαν αυτω μηποτε εκτριβωμεν απο του κυριου ημων ει γαρ εκλελοιπεν το αργυριον και τα υπαρχοντα και τα κτηνη προς σε τον κυριον και ουχ υπολειπεται ημιν εναντιον του κυριου ημων αλλ' η το ιδιον σωμα και η γη ημων

19 ινα ουν μη αποθανωμεν εναντιον σου και η γη ερημωθη κτησαι ημας και την γην ημων αντι αρτων και εσομεθα ημεις και η γη ημων παιδες φαραω δος σπερμα ινα σπειρωμεν και ζωμεν και μη αποθανωμεν και η γη ουκ ερημωθησεται

20 και εκτησατο ιωσηφ πασαν την γην των αιγυπτιων τω φαραω απεδοντο γαρ οι αιγυπτιοι την γην αυτων τω φαραω επεκρατησεν γαρ αυτων ο λιμος και εγενετο η γη φαραω

21 και τον λαον κατεδουλωσατο αυτω εις παιδας απ' ακρων οριων αιγυπτου εως των ακρων

22 χωρις της γης των ιερεων μονον ουκ εκτησατο ταυτην ιωσηφ εν δοσει γαρ εδωκεν δομα τοις ιερευσιν φαραω και ησθιον την δοσιν ην εδωκεν αυτοις φαραω δια τουτο ουκ απεδοντο την γην αυτων

23 ειπεν δε ιωσηφ πασι τοις αιγυπτιοις ιδου κεκτημαι υμας και την γην υμων σημερον τω φαραω λαβετε εαυτοις σπερμα και σπειρατε την γην

24 και εσται τα γενηματα αυτης δωσετε το πεμπτον μερος τω φαραω τα δε τεσσαρα μερη εσται υμιν αυτοις εις σπερμα τη γη και εις βρωσιν υμιν και πασιν τοις εν τοις οικοις υμων

25 και ειπαν σεσωκας ημας ευρομεν χαριν εναντιον του κυριου ημων και εσομεθα παιδες φαραω

26 και εθετο αυτοις ιωσηφ εις προσταγμα εως της ημερας ταυτης επι γην αιγυπτου τω φαραω αποπεμπτουν χωρις της γης των ιερεων μονον ουκ ην τω φαραω

27 κατωκησεν δε ισραηλ εν γη αιγυπτω επι της γης γεσεμ και εκληρονομησαν επ' αυτης και ηυξηθησαν και επληθυνθησαν σφοδρα

28 επεζησεν δε ιακωβ εν γη αιγυπτω δεκα επτα ετη εγενοντο δε αι ημεραι ιακωβ ενιαυτων της ζωης αυτου εκατον τεσσαρακοντα επτα ετη

29 ηγγισαν δε αι ημεραι ισραηλ του αποθανειν και εκαλεσεν τον υιον αυτου ιωσηφ και ειπεν αυτω ει ευρηκα χαριν εναντιον σου υποθες την χειρα σου υπο τον μηρον μου και ποιησεις επ' εμε ελεημοσυνην και αληθειαν του μη με θαψαι εν αιγυπτω

30 αλλα κοιμηθησομαι μετα των πατερων μου και αρεις με εξ αιγυπτου και θαψεις με εν τω ταφω αυτων ο δε ειπεν εγω ποιησω κατα το ρημα σου

31 ειπεν δε ομοσον μοι και ωμοσεν αυτω και προσεκυνησεν ισραηλ επι το ακρον της ραβδου αυτου

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 6135

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

6135. There is naught left before my lord besides our body and our ground. That this signifies that the receptacles of good and truth were completely desolated, is evident from the signification of “body,” as being a receptacle of good (of which in what follows); and from the signification of “ground,” as being a receptacle of truth. That “ground” denotes a receptacle of truth is because it receives seeds, and by the seeds that are sown in it are specifically signified those things which are of faith from charity, thus which are of truth from good (see n. 1025, 1447, 1610, 1940, 2848, 3038, 3310, 3373); hence “ground” denotes a receptacle of truth, as may be seen from what has before been said and shown concerning “ground” (n. 566, 1068, 3671). That these receptacles were desolated is signified by there being “naught left before my lord besides.”

[2] In the genuine sense “body” signifies the good which is of love, and “ground” the truth which is of faith; but when the truths and goods of truth which are signified by “silver” and “cattle” are no longer visible on account of the desolation, then by “body” is signified only a receptacle of good, and by “ground” only a receptacle of truth. That in the genuine sense “body” signifies the good which is of love, is because the body, or the whole man which is meant by the “body,” is a receptacle of life from the Lord, thus a receptacle of good; for the good of love makes the life itself in man, because the vital heat, which is love, is the vital heat itself; and unless this heat is in a man, he is a dead thing. Therefore it is that by the “body” in the internal sense is meant the good of love. And even if a man has no heavenly love, but only infernal love, still the inmost of his life is from heavenly love, for this love continually flows in from the Lord and effects in him vital heat in its beginning; but in its progress it is perverted by the man, whence comes infernal love, from which there is an unclean heat.

[3] That in the genuine sense “body” is the good of love, is very evident from the angels, for when they become present, love so pours out of them that you would believe them to be nothing but love, and this from their whole body, which also appears bright and shining from the light which is from the love; for the good of love is like a flame which emits from itself light, which is the truth of faith thence derived. This being the character of the angels in heaven, what must not the Lord Himself be, from whom the angels have everything of love, and whose Divine Love appears as a Sun from which the universal heaven has its light, and all who are therein have their heavenly heat, that is, their love, thus their life. It is the Lord’s Divine Human which so appears, and from which all these things are. From this it is evident what is meant by the Lord’s “body,” namely, the Divine love, in like manner as by His “flesh” (see n. 3813). Moreover the Lord’s very body when glorified, that is, made Divine, is nothing else. What else must we think about the Divine, which is infinite?

[4] From all this it may be known that by the “body” in the Holy Supper nothing else is meant than the Lord’s Divine love toward the universal human race, concerning which it is thus written in the Gospels:

Jesus taking the bread, and blessing, brake and gave to the disciples, and said, Take, eat; this is My body (Matthew 26:26; Mark 14:22; Luke 22:19);

“this is My body,” He said of the bread, because by the “bread” also is signified the Divine love (n. 276, 680, 2165, 2177, 3464, 3478, 3735, 4735, 5915).

[5] The Divine love is also signified by the Lord’s “body” in John:

Jesus said, Destroy this temple, and in three days I will raise it up. But He spake of the temple of His body (John 2:19, 21).

The “temple of His body” is the Divine truth from the Divine good (that the “temple” is the Lord as to Divine truth, see above, n. 3720). And because His “body” in the supreme sense is the Divine good of the Lord’s Divine love, therefore all who are in heaven are said to be “in the Lord’s body.”

[6] That the Lord’s “body” is the Divine good, is evident also from these words in Daniel:

I lifted up mine eyes, and saw, and behold, a man clothed in linen, whose loins were girded with gold of Uphaz; his body also was like the tarshish, and his face as the appearance of lightning, and his eyes as torches of fire, and his arms and his feet like the shining of burnished brass, and the voice of his words like the voice of a multitude (Daniel 10:5-6);

by the “gold of Uphaz with which the loins were girded,” by the “appearance of lightning which was on his face,” by the “torches of fire which his eyes presented,” and by the “shining of brass which was of his arms and his feet,” are signified the goods of love; that “gold” is the good of love, may be seen above (n. 113, 1551, 1552, 5658), and also “fire” (n. 934, 4906, 5215), and because “fire” so also “lightning;” and that “brass” is the good of love and of charity in the natural (n. 425, 1551); by the “tarshish,” like to which the rest of the body appeared, namely, the middle of the body between the head and the loins, is signified the good of charity and of faith, for the tarshish is a flashing precious stone.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.